"Εαρινή Συμφωνία" Νικόλαος Γύζης, Λάδι σε μουσαμά 100Χ196
"Στην Εαρινή Συμφωνία απεικονίζονται αιθέριες και αγγελικές μορφές, κάποιες από τις οποίες παρουσιάζονται να παίζουν βιολί και άρπα. Φαίνονται να είναι ταυτόχρονα και άυλες αλλά και ανθρώπινες. Οι δεκάδες αυτές οπτασίες, μεταξύ τους και νεαρές μορφές, κατευθύνονται από τον ομίχλη προς το εύφορο έδαφος. Ο ουρανός και η γη δείχνουν να ενώνονται , με σκοπό την αναγέννηση της φύσης" wikipedia
Θα πρόσθετα πως τόσο αραχνοϋφαντα διάφανα και τόσο αέρινα όλα στον πίνακα, σκορπούν ανάλαφρα ανοιξιάτικα αρώματα και οπωσδήποτε ήχους μουσικής!
Πέρασε πολύς καιρός, μα σήμερα περιμένουμε να έρθει πάλι η Άνοιξη. Ας συμμετέχουμε στο καλωσόρισμα, μήπως και έρθει πραγματικά παντού. Υπομένουμε και αναμένουμε:)
24 σχόλια:
Μα τι χαρά είναι αυτή σήμερα !
Και πριν 2 ώρες έπιασα στα χέρια μου γεμάτη νοσταλγία (και τύψεις)
ένα μικρό σημειωματάριο (σαν εικόνισμα ) και το κράτησα με τόση γλύκα και αγάπη
κι ένα τρυφερό αχ ...
Είναι να μην αισιοδοξώ μετά ;
Καλή άνοιξη Αστριούλα μου ! .... παντού 🎈
Μαζί με την άνοιξη ήρθες και εσύ, χαχα. Σε ευχαριστώ που με ενημέρωσες και σε "είδα", συμφωνώ με το ξωτικό, επιτέλους κάτι ευχάριστο...και λίγη χαρά!
Καλή άνοιξη, με υγεία, ας έχουμε καλύτερες μέρες...
Όταν διάβασα το σχόλιό σου ήρθα εδώ χοροπηδώντας αν και χοροπηδώντας και με μπόλικες κολοτούμπες συνηθίζει να εκφράζει τη χαρά του το ξωτικό από πάνω ;-)
Μα ναι, είναι μεγάλη χαρά, καλή Άνοιξη, καλή επανένωση επίσης!
Η Road δεν σταμάτησε ποτέ.. η σειρά σου ξωτικό ;-)
Να 'σαι καλά Αστεράκι μου:)
*****************
Μεγάλη χαρά, ε, και συγκίνηση που είστε εδώ μετά από τόσο καιρό:)
Ξωτικούλι αγαπημένο, πόσες φορές δεν σε σκέφτηκα και εγώ να ξέρεις!:) Με το αισιόδοξο ποδαρικό σου ας ξεκινήσουν οι (ανοιξιάτικοι) χοροί!
Μικρή μου αγαπημένη φίλη, καλώς ήρθες εδώ πάλι! χαχαα, ναι, "μαζί με την Άνοιξη!":)))) Σ' ευχαριστώ που είσαι πάντα εκεί (και παντού δηλαδή:) σταθερά και δυνατά!
Margo μου αγαπημένη, καλώς τη, καλώς τη! Και ιδιαίτερα... με τον τρόπο που καταφθάνεις!:) Βέβαια, όπως σου έγραψα, ένα σπρωξιματάκι ήταν από το δικό σου blog, το δικό σου παράθυρο που άνοιξες με λουλούδια και μουσική! Αναρωτιέμαι αν είναι το ίδιο παράθυρο του δωματίου σου που βλέπει το βράδυ τον ουρανό με τ' αστέρια!
Να'σαι καλά margo μου!
Η Ανοιξιάτικη χαρά σε έφερε και πάλι κοντά μας ή μήπως τα φτερά των αγγέλων; (Θυμάμαι την τελευταία μας συζήτηση στο αυτοκίνητο!)
Εύχομαι να μείνεις κοντά μας και να μας δείχνεις πίνακες και εικόνες που μιλούν τόσο όμορφα στην καρδιά μας!
ΑΦιλάκια γλυκά και χαρούμενα!
https://www.youtube.com/watch?v=Zf2GG8r8zQM
Μόνο με μουσική και χρεώματα μπορώ να χαιρετίσω αυτή την παρέα!
Δεν μπορώ να μην εκφράσω πως από χθες σκέφτομαι πως απ΄όλη αυτές τις όμορφες μας συναντήσεις έλειπε η αγαπημένη μας Υπατία... και να την τώρα που με ένα όμορφο τραγούδι έφερε την πραγματική άνοιξη της αναγέννησης!
Την αγάπη μου, Υπατίστα!
4 χρόνια και σαν τίποτα να μην άλλαξε.
Αγαπημένη μαγισσούλα και πάλι εδώ μετά από πολύ καιρό:) Η αλήθεια είναι ότι θυμάμαι μία ωραία συζήτηση, όμως δεν θυμάμαι για τους αγγέλους. Ναι, υπάρχουν άγγελοι και ίσως κάποιοι ως άνθρωποι γυρνούν ως φύλακες ανάμεσά μας. Ευτυχώς η καλοσύνη υπάρχει ακόμα αν και εκκωφαντικά σιωπηλή. Σε φιλώ κι εγώ!
Αγαπημένη μου Υπατία, το τραγούδι σου ακολουθεί την roadartist:)) Σ' ευχαριστώ και εκ μέρους όλης της παρέας!:) Ανταποδίδω με ένα τραγούδι που ήταν στο πρώτο διάβασμα του σχολίου σου και μετά δεν το βρήκα. https://www.youtube.com/watch?v=0_DtQLK1soU
"Amigos para siempre" λοιπόν!
Και εις το επανειδείν!
Άιναφετς, Ω ναι!, και να φύγει αυτός ο covid πια ...
Librarian αγαπημένη μικρή παλιά μου φίλη, πολύ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω εδώ! "4 χρόνια, και σαν τίποτα να μην άλλαξε", αυτό μπορεί να είναι και καλό και κακό:)) Εγώ διαλέγω το καλό, όπως όταν έχει κανείς καιρό να δει έναν καλό του φίλο και νοιώθει να μην πέρασε μια μέρα:)
Καλωσορίζω την ανοιξιάτικη επιστροφή σου!
Καλώς σε βρίσκω αγαπημένη dodo!
Πες μου έτσι! Μύρισε άνοιξη!
Πουπερμίνα, έτσι, ναι, μύρισε άνοιξη:)
Αστέρι μουυυυυυυυυυυυυ. Ναμαι γλυκιά μου..Πέρασα πρωτα από τη margo την ξελογιάστρα.. Με πότισε λουλουδια και αρρώματα και με πήρε από κάτω η νοσταλγία..
Τι όμορφα που σας βρήσκω ολλους/ολλες εδώ στην παλια γειτονιά..που κατεβαίναμε με το ψωμί στο χέρι για να παίξουμε, να χορέψουμε να φωνάξουμε και να κρυφτούμε, μετρώντας τις πληγές μας..Τι χαρά όταν σε 'εβρισκα μέσα στην κρυψώνα μου....όπως εκείνην "ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ"..Ποτέ δεν θα την ξεχάσω. Τότε που έψαχνα τα γυαλιά μου για να δω το μεσα μου απο κοντα, χωρίς να αλληθωρίσω..
Αγαπημένοοοοο μου fractal, καλώς το, καλώς το!:) Πόσο όμορφο πράγματι να βρισκόμαστε πάλι:) Αλήθεια περάσαμε πολύ ωραίες μέρες και πάντα όποτε τις θυμάμαι, με γεμίζουν μια ζεστασιά!:)
Θυμάσαι και εκείνο τον πόλεμο με το ξωτικούλι, χαχααα δεν κρατιόμουν να γελάω! Ήταν από τις πιο απολαυστικές στιγμές στο blogging! Τα αλληλο-μικροαφιερώματά μας από καρδιάς στην παρέα; σου είχα "απονείμει" και ένα βραβείο για την γραφή σου:)) και το αλογάκι σου της Παναγίας, όπως και το αστεράκι του ξωτικού, η ανεμώνα της margo, η ιπτάμενη πολυθρόνα της dodo και τόσα πολλά ακόμα όλων των φίλων βρίσκονται στο πλάι στο blog μου πολύτιμα αγαπημένα!
Βέβαια κάποιοι δεν ήρθαν ακόμα, θα περιμένω λίγο ακόμα:)
Με τη σταγόνα βλεπόμαστε συχνα.. Είναι πάντα έξυπνη και χαριτωμένη 'οπως τ'οτε.. στα χαρακώματα...Τι μου θύμησες...
Πολύ χαίρομαι fractal για τη σταγόνα Το φτερό τί κάνει άραγε; αν θυμάμαι καλά ήταν και αυτό στη μάχη:)
Ναι...το ΦΤΕΡΟ ήταν ο πολεμικός... ανταποκριτής...που δεν ηταν ομως και τόσο ουδέτερος..Ειναι πάντα από οτι ξέρω στην Κερκυρα. Καποια προσπάθεια που εκανα να το βρω δεν πήγε καλά..Ναναι καλά οπου ειναι..
Δημοσίευση σχολίου