Σάββατο 5 Μαΐου 2012

ελπίδα…

«Εγρηγορότος ενύπνιον"
(Το όνειρο ενός ξύπνιου)
                                                                                                              Αριστοτέλης









σαν ένα πουλί που πετάει στο φως της δύσης του ήλιου, όχι αποχαιρετώντας το αλλά επιμένοντας λίγο ακόμα να κρατήσει το φτερούγισμά του στη μέρα…







σαν τα μικρά αγριολούλουδα που μόνα αγωνίζονται και φυτρώνουν την άνοιξη, ευτυχισμένα, αγνοώντας το σύντομο σήμερα,  κοιτώντας με χρώμα- χαμόγελο τον ουρανό…  




 



σαν το ξερό χορτάρι που θέλει να παίξει ακόμα  με το φύσημα του αέρα...







σαν ένα μικρό μυρμήγκι που ψάχνει για τροφή σ’ ένα λουλούδι της άνοιξης..








σαν ένα μαγιάτικο τριαντάφυλλο που τολμά και ζει μέσα από ένα συρματόπλεγμα...








σαν το τέρμα μιας μιας σκοτεινής υπόγειας διάβασης ψυχής...













σαν το φως που ξετρυπώνει  πεισματικά μέσα από τα σύννεφα, χρωματίζοντάς τα και δηλώνοντας στη γη ότι αυτά είναι εφήμερα…


....εκεί, αλλά κυρίως στα ζωντανά όνειρα για το αύριο, εκεί, είναι η ελπίδα.

Τρίτη 1 Μαΐου 2012

πρωτομαγιάτικα:)






















σημερινά, χαρισμένα στους φίλους τους περαστικούς από εδώ:)

καλό μήνα!