Κυριακή 29 Ιουνίου 2008

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2008

Για όλους αυτούς που μας κυβερνούν


Μία πρόσκληση για παιχνίδι πήρα από την αγαπητή roadartist .

Οι κανόνες:

1. πάρε μια πένα

2. βούτα την στο μυαλό σου

3. γράψε 3 προτάσεις που θα έλεγες μπροστά σε όλους αυτούς που μας κυβερνούν

4. προσκαλέστε όσους θέλετε...



1. Σίγουρα Εσείς Όλοι που εκάστοτε μας κυβερνάτε δεν είστε οι άριστοι , όπως θα ήθελε ο Πλάτωνας στην ιδανική Πολιτεία του. Ούτε καν οι καλοί. Η αναρρίχησή σας σε αξιώματα συνδέεται με Υποσχέσεις που μετά δεν τηρούνται η δε διαμονή σας με Λόγια,Λόγια Ψεύτικα, επιδεικνύοντας παράλληλα αγωνιώδη προσπάθεια "γαντζώματος" από την εξουσία (την κάθε είδους εξουσία) …πάση μα πάση θυσία. Άς μη μιλήσουμε και για πιθανά οφέλη από αυτήν.

2. Σίγουρα Εσείς Όλοι που εκάστοτε μας κυβερνάτε, δεν νοιάζεστε για τους άλλους, τους κυβερνώμενους. Το υπεροπτικό σας ύφος περιφέρεται στις οθόνες της τηλεόρασης , με παντογνωσία για όλα τα προβλήματα των άλλων που σας βλέπουν και σας ακούν και μέσα τους νοιώθουν να καίγονται. Δεν νοιάζεστε για τα παιδιά, τους γέρους, τους αρρώστους, τους φτωχούς, τις μητέρες, τους μετανάστες, τους ναρκομανείς, τους φυλακισμένους, και όλους τους αδυνάτους, για την γλώσσα και τη μόρφωση, την διαβίωση, το περιβάλλον, τις καθημερινές ανάγκες, την ασφάλεια, την απονομή δικαιοσύνης, ... ... ...

3. Σίγουρα Εσείς Όλοι που εκάστοτε μας κυβερνάτε, όχι μόνο δεν είστε οι άριστοι, όχι μόνο δεν νοιάζεστε για τους άλλους, αλλά προσπαθείτε με κάθε τρόπο να εξουδετερώσετε την δύναμη των αξίων και να τους συνθλίψετε, αν μπορείτε. Δεν επιθυμείτε την αξιοκρατία, σε κανένα τομέα, είναι ανεπιθύμητοι όσοι είναι άξιοι αλλά εμπόδιο στα σχέδιά σας, τους μειώνετε, στερώντας πολλές φορές την αξιοπρέπειά τους, για να νοιώσετε έτσι ανώτεροι και να μην διακινδυνεύσει η δύναμή σας. Διαλέγετε μικρά πιόνια που ονοματίζετε στρατηγούς (στερώντας και από αυτούς την αξιοπρέπειά τους) για να διοικήσουν και δεν σας νοιάζει αν έτσι θα βουλιάξει το συμφέρον του τόπου.


Οι τρεις προτάσεις είναι τα τονισμένα γράμματα. Τα υπόλοιπα γράφτηκαν συμπληρωματικά, έτσι για το ξέσπασμα.





Η γελοιογραφία είναι του Μιχάλη Κουντούρη

Δευτέρα 16 Ιουνίου 2008

Καντηλάκι


Φεύγοντας , άφησε πίσω τις ρίζες του

και έναν ήλιο που έκρυβε, σαν μια φλόγα καντηλιού.


Καντηλάκι αναμμένο

με λάδι από μύρο

κι άγιο φως


χρόνια άσβεστο για μένα

παρήγορο, αγαπημένο

φέγγε μου





Οι υπέροχοι ήλιοι είναι από το χρυσάφι της Όασης του Ηλιογράφου

Η ανάρτηση έγινε στις 18.6. 08,
πήρε όμως την ημερονηνία του ¨πρoχείρου"

Παρασκευή 13 Ιουνίου 2008

χίλιοι ωκεανοί

Στον Μικρό μου Φύλακα Άγγελο

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008

Τρία συννεφάκια και ένα μικρό ουράνιο τόξο, ταξιδιάρικα


Πήρα μία προσκλησούλα από την Παναγιώτα για ένα παιχνίδι. Εκείνη το έπαιξε με φαντασία και συγγραφική δεινότητα. Είχα δεχθεί την πρόσκληση, είχα μάλιστα καλέσει και τις φίλες της για σχόλια και η αλήθεια είναι ότι το γράφω πολύ καθυστερημένα, ανατρέποντας και τους κανόνες που μου έβαλε, όπως το είδα και σε άλλες ιστοσελίδες .
Ζητούμενο: να βρεθεί η μία αλήθεια μέσα από τις τέσσερις πιο κάτω προτάσεις.

Οι φίλοι μου είναι λίγοι αλλά ξεχωριστοί για μένα. Θα δούμε αν θα προβλέψουν σωστά , στο μικρό διάστημα που με γνωρίζουν τί θα μπορούσα να κάνω.


1. Στην Κωνσταντινούπολη, περπατώντας ένα βράδυ, είδαμε, σε δύο από τους μιναρέδες του μπλε τζαμιού, απέναντι από την Αγιά Σοφιά, κρεμασμένα φωτάκια που έγραφαν περίπου"Ιστανμπούλ είσαι πάντα δική μας". Αυτό δεν φαινόταν με το φως της μέρας. Δώσαμε κάποιες λίρες στον φύλακα και έκλεισε τα φώτα για ένα λεπτό.

2. Στο πάρκο του Τίβολι στην Κοπενχάγη, σε μία μικρή λιμνούλα ήταν αραγμένο ένα φωταγωγημένο πλοίο πειρατικό. Αποφασίσαμε να ανεβούμε. Σηκώσαμε την άγκυρα για πλάκα και το πλοίο άρχισε να γέρνει, τρομάξαμε!!! ευτυχώς επανήλθε σύντομα.

3. Στο Κάιρο, σε ένα δρομάκι, ήταν σταματημένο ένα μικρό κάρο με ένα γαϊδουράκο. Ο καροτσέρης είχε πάει για κάποια δουλειά και είχε δέσει τα δύο μπροστινά πόδια του γαϊδουράκου και το καϋμένο το ζώο ήταν για ώρα ακίνητο. Όταν ήρθε ο καροτσέρης, του έκανα πολύ έντονη παρατήρηση. Ο συνοδός μας με μάλλωσε γιατί ήταν επικίνδυνο.

4. Στην Αγία Πετρούπολη, μία λευκή νύχτα, περπατώντας δίπλα σε ένα κανάλι, ένας κύριος με βιολί έπαιζε ωραίες ρωσικές μελωδίες. Καθήσαμε κάτω δίπλα του και τον ακούγαμε μαγεμένοι.

Καλώ όσα από τα αστέρια του bloggroll μου δεν έχουν παίξει ακόμα, αν θέλουν, να ρίξουν το φως τους σε μία αλήθεια γι αυτούς, κι ας πουν και τρία ψέμματάκια μαζί. Ειδικότερα, τα ανεμοσκορπίσματα αν θέλουν να συμμετέχουν, να μας τα πουν "ποιητικά".

Και ο τίτλος;
Το μικρό ουράνιο τόξο είναι η αλήθεια, που αναλύει το λευκό φως στα χρώματά του. Όμορφο, αισιόδοξο, κατορθώνει να γεννηθεί μετά από μια βροχή, με την ελπίδα για μία φωτεινότερη μέρα.
Τα τρία συννεφάκια είναι τα ψεματάκια, λευκά, ψηλά και μακρινά, ώστε να μη βλάπτουν κανένα, ελαφρά, να τα παίρνει ο άνεμος και να χάνονται, ειπώθηκαν αθώα κρύβοντας μία ευχή ή ένα όνειρο να γινουνε πραγματικότητα. Ένα μέρος τους, που έχει μια μικρή αλήθεια, δυαλύεται σε ψιλή βροχούλα κι αν μαζευτούν πολλές , γεννούν καμιά φορά κι αυτές ένα μικρό ουράνιο τόξο.