Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

fado..κι ένα θαλασσινό αεράκι


Fado (μοίρα ή πεπρωμένο) το τραγούδι της πορτογαλικής παράδοσης και ψυχής για τη ζωή και το όνειρο. Τραγούδια νοσταλγίας, λύπης, πόνου, ευτυχίας, αγάπης...






Και μια βραδιά πέρασε ακούγοντας fado από την Ana Moura την προηγούμενη εβδομάδα στην Αθήνα.
Κάτω από τα χαμηλά χρωματιστά φώτα της σκηνής, ακούγοντας τη μαγευτική φωνή, τα άπειρα μικρά καθρεφτάκια ενός φορέματος, (που αρχικά φάνηκαν τόσο παράταιρα  φανταχτερά για το fado) λαμπύριζαν μεταμορφωμένα σαν λέπια στο σώμα μιας νεράιδας της θάλασσας, που το βραδινό αεράκι της ανέμιζε τα μαλλιά όπως τραγουδούσε πανάρχαιες ιστορίες ανθρώπων τόσο παντοτινές και μέχρι σήμερα αληθινές.



Και σαν κύμα θαλασσινό ερχόταν να τη συνοδέψει ο ήχος από τρεις κιθάρες με πιο γλυκιά την πορτογαλική κιθάρα, που έπαιζε μελαγχολικά, χαρούμενα, παραπονεμένα, λυπημένα, αγαπησιάρικα..
Κάποια στιγμή, δεν γινόταν αλλιώς, πίνοντας μαζί κρασάκι με γεύση μοσχοφίλερου, βούρκωσανε τα μάτια:)

Fado, ναι, τραγούδια της πορτογαλικής παράδοσης και ψυχής σε ταξίδια ζωής και ονείρου. Όμως πόσο αλήθεια είναι ότι όταν τραγουδά η ψυχή, σαν να μην έχει σύνορα η δική της πατρίδα! Πιότερο, οι πατρίδες που αντικρίζουν θάλασσα, οι ακτές τους, οι νεράιδές τους, σαν μακρινά αδέλφια, δεν μπορεί, θα τραγουδάνε τις ίδιες ιστορίες, και σίγουρα θα επικοινωνούνε πάντα με κάποιο μυστικό θαλασσινό αεράκι.


Στη Margo, ένα θαλασσινό αεράκι:) 


H Αna Moura εμφανίστηκε στο καλοκαιρινό στέκι του Half Note στο προαύλιο του Badminton στις 14~20/6.

Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

βασιλέματα






Στην καρδιά του καλοκαιριού πια και στην χαρά της θάλασσας, γλυκιές είναι οι νύχτες μετά τα βασιλέματα, παραδομένες στο φεγγάρι και στο άρωμα ενός μικρού γιασεμιού

Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Έλεος!



Στα παράλια της θάλασσας στη μέση της γης, σε μια στενή λωρίδα τόσο κοντά στις όχθες του ποταμού τ’ ουρανού, λαός φτωχός δοκιμάζεται και υπερυψούται

Έλεος!