Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

«Έχει και η ψυχή τον δικό της κονιορτό..»

.


"Έχει και η ψυχή τον δικό της κονιορτό που εάν σηκωθεί μέσα μας αέρας, αλίμονο. Oι ορμές χτυπάνε στα παράθυρα, τα τζάμια θρυμματίζονται. Λίγοι ξέρουν ότι ο υπερθετικός στα αισθήματα σχηματίζεται με το φως, όχι με τη δύναμη. Kι ότι χρειάζεται χάδι εκεί που βάζουν μαχαίρι. Ότι ένας κοιτώνας με τη μυστική συνεννόηση των σωμάτων μάς παρακολουθεί παντού και μας παραπέμπει στην αγιότητα χωρίς συγκατάβαση.

A ! όταν η στιγμή φτάσει να καθίσουμε κι εμείς πάνω στο πεζούλι κάποιας Aγίας Πρέκλας εν μέσω αγριοσυκών, μορεών με ερυθρούς καρπούς, εις έρημον τόπον, απόκρημνον ακτήν, τότε η μικρή Kουμπώ μ' ένα κερί στο χέρι θα σηκωθεί στις μύτες των ποδιών να φτάσει εκεί ψηλά, μέσα στον αναστεναγμό μας, όλα τα εύφλεκτα: πάθη, πείσματα, φωνές οργής, μυριάδες έντομα χρωματιστούλια που να λαμπαδιάσει ο τόπος."






Οδυσσέας Ελύτης 
(από το "O μικρός ναυτίλος", Ίκαρος 1985)
οι φωτογραφίες: κολλάζ του ποιητή

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Quo vadis ?

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Οινοπνεύματα, χρώματα, και η φωνή του φεγγαριού







Οινοπνεύματα ..σιωπηλά κρύα υγρά  που καίνε.
Με χρώματα διάφανα έντονα ή απαλά, καθαρά ή αναμεμειγμένα με άλλα για να συνυπάρξουν δίπλα δίπλα, ή για να δημιουργήσουν καινούργια.
Παρέα στις χαρές και στις λύπες, βοηθοί  στο όνειρο, αλλά και στην καταστροφή.
Όμως αυτό που τα χαρακτηρίζει τελικά είναι το άρωμα και η γεύση τους αυτά δηλαδή που μένουν μετά στη μνήμη..


Η μουσική που ακούγεται στο βιντεάκι «la voce de la luna» (η φωνή του φεγγαριού) και συμπληρώνει τον τίτλο της ανάρτησης, επιλέχτηκε επηρεασμένα από ένα μικρό εφέ σε κάποια σημεία του βίντεο με μικρούς κύκλους που μοιάζουν με τις φυσαλίδες ενός αφρώδους οίνου ή ..με μικρά φεγγάρια (ε, ήταν προχθές και πανσέληνος :)




ποτά στα ράφια του σούπερ μάρκετ
φωτογραφίες από κινητό