Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Έλεος!



Στα παράλια της θάλασσας στη μέση της γης, σε μια στενή λωρίδα τόσο κοντά στις όχθες του ποταμού τ’ ουρανού, λαός φτωχός δοκιμάζεται και υπερυψούται

Έλεος!

49 σχόλια:

Roadartist είπε...

Omorfi foto.. Tin kalimera mou..

Άστρια είπε...

@roadartist, καλημέρα, σ΄ευχαριστώ για την πρώτη όμορφη ευχή της μέρας!

roadartist είπε...

..Katalla "eleos" ..
de les tipota..

Άστρια είπε...

@roadartist μου, το "έλεος" είναι μια φωνή για τον αβάσταχτο πόνο, για το άδικο, για την συμπόνοια, για την αγανάκτηση, για την παράκληση..
Για όσα συμβαίνουν, για όσα πρόκειται να συμβούν..

Μαρια Νικολαου είπε...

Δυστυχώς θα μας μείνει μόνο αυτό να λέμε όσο πάμε.

Προς στιγμήν ας χαρούμε το όμορφο τοπίο που έβαλες.
Καλημέρα και καλή Κυριακή να έχεις

Άστρια είπε...

@Μαρία μου, καλημέρα, πολύ χαίρομαι που σε βλέπω!!!
Σ' ευχαριστώ!

φτερό στον άνεμο... είπε...

Καλημέρα Άστρια :)

Όμορφα πάντα τα παράλια της θάλασσας και οι όχθες τ' ουρανού, είναι ίσως αυτή η ομορφιά της Φύσης που λες υπάρχει ακόμα σε όλες τις γωνιές του κόσμου, για να μας κρατά συντροφιά. Παντού η ίδια ομορφιά της μιας θάλασσας και του ενός ουρανού.
Γιατί όμως έλεος; Κρίμα δεν είναι και ο φτωχός ο λαός; Δεν έχει ανάγκη λίγο και αυτός να υπερυψούται;;
Καλημερούδια αγουροξυπνημένα :))

Άστρια είπε...

@φτερό στον άνεμο, η τοποθεσία της ανάρτησης αφορά σε μια μικρή λωρίδα γης όχι μακριά από τον ποταμό τ΄ουρανού, τον Ιορδάνη, όπου ένας λαός σήμερα δοκιμάζεται.
θα προσθέσω τη λέξη "λωρίδα" για διευκρίνηση

Πολύ χάρηκα που σε είδα, μας έλειψε το φρακταλάκι ε;:)

Καλημέρα:))

Margo είπε...

Όσο περνά ο καιρός, όσο θα αποκαλύπτεται στα μάτια μας η αγριότητα αυτού του κόσμου, τόσο περισσότερο θα ακούγεται αυτή η λέξη..

Η ομορφιά γλυκαίνει λιγάκι το παράλογο και στρέφει το βλέμμα στον ουρανό.. μάλιστα ο ουρανός με αυτό το βαθύ μπλε, λίγο πριν σκοτεινιάσει, είναι από τις ομορφότερες στιγμές του..

Σε φιλώ αστεράκι μου

Thalassenia είπε...

"Έλεος"
ευσπλαγχνία, λύπηση, ελεημοσύνη.

Από ποιόν ζητάμε έλεος και για ποιόν.
Έλεος για ζωή, ελευθερία, δημιουργία;
Έλεος για αυτά που δικαιούται "ο άνθρωπος";
Πού καταντήσαμε οι άνθρωποι!!

Φιλιά θαλασσένια.

b|a|s|n\i/a είπε...

όσο αντικρίζουμε αυτήν την ομορφιά πάντα (θα) υπάρχει ελπίδα.
καλημέρα σου! φιλιά!

α Κενταύρου είπε...

O Λαός αυτός υποφέρει και από ότι φαίνεται θα υποφέρει ακόμη γιατί αυτό συμφέρει την Αμερική.
Στο πολιτικό παιχνίδι έχει μπει και η Τουρκία που εκμεταλεύεταιτην ευαισθησία απλών πολιτών και τους βάζει στη πρώτη γραμμή για να εξυπηρετήσει τη θέληση της να παίξει ηγετικό ρόλο στον Αραβικό κόσμο.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ μακριά τα πλοκάμια της Λερναίας Ύδρας άστρια, υπάρχουν όμως άνθρωποι που έχουν το σθένος και αντιστέκονται.


Η φωτογραφία μου αρέσει.

Άστρια είπε...

@Margo μου, δυστυχώς περνά ο καιρός και όλο περισσότερα αποκαλύπτονται για τον κόσμο μας, από αυτά βέβαια που υποψιαζόμαστε,ή καμιά φορά δεν μπορούμε ούτε να υποψιαστούμε
Η ομορφιά του ουρανού και του μέσα μας προσπαθεί να γλυκάνει το κακό.
Θαλασσινό μου αεράκι, σε φιλώ κι εγώ.

Άστρια είπε...

@Θαλασσένια, μου άρεσε αυτό που είπες, "..έλεος για αυτά που δικαιούται ο άνθρωπος.."
Ναι, για το αυτονόητο αλλά τελικά ακατόρθωτο!
Φιλιά κι από μένα.

Άστρια είπε...

@Βασίλη, σ' ευχαριστώ!
αλήθεια όμως, αρκεί η ομορφιά για την ελπίδα; πάντα;
Είναι όμως σίγουρα μια χαραμάδα ανάσας.
Καλό βραδάκι, φιλιά κι από μένα!

Άστρια είπε...

@αΚενταύρου, σ' ευχαριστώ που κατέθεσες τη σκέψη σου. Τα πολιτικά παιχνίδια δυστυχώς είναι λαβύρινθοι με πολλά τέρατα και χωρίς διέξοδο, όσους μίτους να νομίζει κανείς ότι διαθέτει.

Άστρια είπε...

@ηλιογράφε μου φαίνεται δυστυχώς ότι είναι τέρατα με πλοκάμια που δεν πλάθονται μόνο στους μύθους και στη φαντασίαν πια. Και όσοι τα πολεμούν φτάσανε (δυστυχώς πάλι) να τους θεωρούν καμιά φορά γραφικούς Δον Κιχώτες. Όμως ίσως είναι και αυτό (το να τους ονοματίζουν έτσι) κομμάτι του συστήματος, όταν δεν μπορούν να τους εξαφανίσουν.
Ναι,ευτυχώς που υπάρχουν όσοι μπορούν και αντιστέκονται.
Σ' ευχαριστώ για τη φωτογραφία, η γνώμη σου βέβαια μετράε:)

Benikos place είπε...

Μια ζεστή καλησπερα από το Βερολινο,χαιρομαστε που μας βρήκες!!

Άστρια είπε...

@Benikos place, πολύ ευχάριστη η γρήγορη ανταπόκριση, καλώς ήρθες!
Θα χαρώ να τα λέμε!

kariatida62 είπε...

Η road σου ....άνοιξε την ΄πρώτη ευχή της ημέρας και εγώ ευελπιστώ να στην κλείσω!
Πολύ ωραία η φωτογραφία σου και γίνεται ομορφότερη γιατί με την σκέψη σου στον Παλαιστινιακό Λαό συνοδεύεται..!
Είθε το τέλος στην δοκιμασία τους νάρθει γρήγορα!
Καλή σου νύχτα και χάρηκα για την γνωριμία μας!

Άστρια είπε...

@Καρυάτιδα καλώς ήρθες!
σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου για τη φωτογραφία και για το θέμα.
Καληνύχτα, (σε λίγο κλείνω και τον υπολογιστή:)

θα χαρώ να τα λέμε!
(και κανένα κέικ πάντα ευπρόσδεκτο:)))

DarkFlow είπε...

Αυτό που με εξοργίζει ακόμα περισσότερο, που με βγάζει έξω από τα ρούχα μου, που με φτάνει στο σημείο να πνίγομαι από την αδικία, είναι πως τελικά, μια μερίδα "ανθρώπων" απλά κάνει ό,τι θέλει, με εγκλήματα φρικτά και κατά συρροή, χωρίς να υπολογίζει κανέναν και τίποτα. Και τελικά χωρίς να επιδέχεται τιμωρία για τις αμέτρητες πια κτηνωδίες.
Είναι μια κατάσταση που σε κάνει να νιώθεις τελείως μόνος και αβοήθητος, βλέποντας το χαμό να διευρύνεται και όλους τους διεθνείς οργανισμούς να σιωπούν με τα χέρια δεμένα.

ΑΙΣΧΟΣ, ΠΙΑ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ. και θα σταματήσω εδώ για ήδη χορεύουν στο στόμα μου διαβόλοι.

Υ.Γ. Ευτυχώς που υπάρχει κι αυτός ο ουρανός, σαν αυτόν τον έναστρο, το δικό σου, που με κάνει να φεύγω μακριά και παράλληλα, όταν επιστρέφω από τα ταξίδια του μυαλού μου, να αντιλαμβάνομαι πόσο ίδιοι τελικά και πόσο μικροί είμαστε όλοι μας.

Είναι τόσο κρίμα.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Καλημέρα να πω, καλύτερη να γενεί.
Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολύ!
Λέει ο ποιητής.
Κι εμείς, ξεμάθαμε να δουλεύουμε Άστρια.
Απλοί παρατηρητές τραγικών δρώμενων.
Έχουμε δρόμο μπροστά μας.
Μα, μας λείπει ο στόχος, ή τουλάχιστον δεν είναι ορατός, πίσω από τον κουρνιαχτό της κατάρρευσης της οικονομικής μας "ευμάρειας".
Χαίρομαι που μπορώ και βρίσκομαι πάλι ανάμεσά σας.
Την αγάπη μου.

Άστρια είπε...

@dark flow, σ' ευχαριστώ που κατέθεσες τις σκέψεις σου και για τον καλό σου λόγο.
Αν το σκεφτείς είμαστε πράγματι πολύ μικροί και η ζωή μας τόσο σύντομη σε συνάρτηση με τον χώρο και τον χρόνο. Όμως συγχρόνως τόσο μοναδικός ο καθένας μέσα στον γύρω δικό του μικρό χώρο και ζωή.
Το μέγεθος είναι σχετικό τελικά με τί το συγκρίνουμε κάθε φορά.

Καλό βράδυ

Άστρια είπε...

@ Επίκουρε, :)δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαίρομαι που σε ξαναβλέπω!
Έχεις δίκηο σε όσα λες, ακριβώς έτσι νιώθω κι εγώ, κι εκτιμώ οι περισσότεροι.
Και το πιο σημαντικό, αν είχαμε έναν στόχο θα είχαμε ίσως και μια ελπίδα.
Έχεις και την δική μας αγάπη!

dodo είπε...

"... λαός φτωχός..." , όπως γράφεις- πού να βρεθεί έλεος γι'αυτόν. Το μόνο που δεν τού λείπει, η υπομονή...

marianaonice είπε...

Με μία φωτογραφία και δύο τρεις λέξεις όπως "έλεος και λωρίδα γης" μετέφερες όλο το νόημα αυτής της στυγνής αδικίας που γίνεται σε βάρος ενός ανυπεράσπιστου λαού από όλη την ανθρωπότητα σχεδόν, γιατί κι αυτοί που δεν είναι υπεύθυνοι γι' αυτό το έγκλημα, γίνονται συνένοχοι με τη σιωπή και την αδιαφορία τους...
Μπράβο άστρια!!
Φωτίζεις πάντα...
:)

Άιναφετς είπε...

Εγώ θα έλεγα...ήμαρτον!
Δυστυχώς τα δεινά ΜΑΣ δεν έχουν τελειώσει...
Να έχεις μια όμορφη μέρα!

kiki είπε...

Υπέροχη!
Αμήν!

NOCTOC είπε...

Το έλεος όμως δεν το βλέπω ν΄έρχεται από πουθενά φίλη μου.
Εμείς όμως ας συνεχίσουμε να προσευχόμαστε.....

σταυροδρόμι είπε...

δεν υπάρχει ανάσταση που να μην περνά μέσα από τη σταύρωση (αλλά και πόση σταύρωση να αντέξει κανείς ακόμη;)

ανάμικτα συναισθήματα, δύσκολα ερωτήματα... ελπίδα για φως!

ξωτικό είπε...

Γιατί έλεος ρε γμτ ;;;;;;
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι πολύ;;;;
Σαν ζητιανειά γι'αυτά που δικαιούσαι .....να ζητάς έλεος σαν αμαρτωλός;;;;;;;;;;;;;
πνιγήκαμε στα ερωτηματικά πια...
Αστριούλα μου ....σου σφίγγω το χέρι με αγάπη

Άιναφετς είπε...

Έλα καλό μου αστεράκι να γελάσουμε λιγάκι...εμφανίστηκε πριν δυο λεπτά το Φράκταλ στου Φτερού την παραλία!
έλα να του κάνουμε "πατητές" να μάθει!!!

Άστρια είπε...

@dodo, το έλεος με ότι σημαίνει, όπως έγραψα στη roadartist, είναι μία επίκκληση γι' αυτόν τον φτωχό λαό.

Άστρια είπε...

@Μαριάννα μου, σ' ευχαριστώ, σε διακρίνει πάντα ευαισθησία!
Εσύ είσια που φωτίζεις όλα τα ανθρώπινα θέματα πιο πολύ. Έγώ απλά καμμιά φορά τα αγγίζω, για να θυμόμαστε ότι υπάρχουν.
:))

Άστρια είπε...

@Άιναφετς,σ΄ευχαριστώ πολύ και για τα δύο περάσματά σου, ήρθε το φρακταλάκι????? έρχομαι σε λίγο να δω τί γίνεται:))

Άστρια είπε...

@Κική,

Σ' ευχαριστώ!
Μακάρι!
:)

Άστρια είπε...

@Νόστο, φίλε μου, φοβάμαι ότι έχεις δίκηο, αλλά όπως είπες, ας συνεχίσουμε... το ελάχιστο!

Άστρια είπε...

@ξωτικούλι, εδώ τα ερωτηματικά είναι πολλά, αλλά οι ερωτήσεις είναι ρητορικές αφού οι απαντήσεις είναι γνωστές εκ των προτέρων.
Μια αγαπούλα αγκαλιά για σένα:)

Άστρια είπε...

@Σταυροδρόμι, συγγνώμη για την κατά λάθος σειρά!!
Αυτό ακριβώς εννοούσα στο σχόλιο της προηγούμενης ανάρτησης.
Ας ελπίσουμε λοιπόν στο Φως...

ξι είπε...

Δυνατο το κειμενακι -πολυ ομορφη φωτο.
Καλημερα :))
ξ.

librarian είπε...

Αστεράκι; πως συνδυάζεις την ηρεμία της θάλασσας με το κύμα της αγανάκτησης που με πνιγει;
Να ξέρεις όταν βλέπω θάλασσα ξεχνώ κι ας είναι για λίγο.

fractal είπε...

Μοναδικό μου Αστερι.
Η καμπάνα της Αγίας εξάντλησης χτύπησε πριν λίγο εσπερινό..
Ειπα να σταματήσω πιά, να αναβαπτισθώ, (καθώς με κυρίευσε ο δαίμων του χλυαρού νερού) και να τρέξω κατ ευθείαν εξαγνησμένη, στην Αγκαλιά σας..
Ήρθα πρώτα σε σένα γιατί ήξερα πως με περίμενες.
Και γιατί μια εξαγριωμένη κλεπτομανία θέλει επιγόντως την γλυκήτητα της ατμόσφαιρας που δημιουργείς γύρω σου.

Fegia είπε...

Καλή μου Άστρια!
Πέρασα για ένα γειά.
Πέρασα για να δηλώσω παρών στην παρέα μας.
(Ποτέ δεν έλλειψα, απλώς, λίγο απομακρύνθηκα, για λίγο)
Να είσαι πάντα καλά!
Σε φιλώ!

Άστρια είπε...

@ξενιαδάκι, σ' ευχαριστώ, η γνώμη σου μετράει βέβαια:)
Καλό βράδυ:))
Α.

Άστρια είπε...

@Librarian μου, σοφό μου αστεράκι, εσύ τα συνδύασες έτσι και τα είπες πολύ όμορφα:)
(και τα κύματα είναι για να αισθανόμαστε ίσως μετά την αξία της γαλήνης)

Άστρια είπε...

@fractal μου αγαπημένο, σ' ευχαριστώ για την παρουσία σου!! καλώς ήρθες, το ξέρεις ότι πάντα σε περιμένουμε!.. και η "κλεπτομανία" που είπες δεν πήρε αλλά άφησε από τα πιο ωραία δώρα:)))Έτσι να έρχεται για να χαρίζει καρδιά και χαμόγελο.
Σ' ευχαριστώ τόσο....!!!

Άστρια είπε...

@ Ω Fegia μου, δεν ξέρεις πόσο μα πόσο χάρηκα που σε είδα μετά από τόοοσο καιρό!!! Η απουσία σου αισθητή στην παρέα μας:) αλλά η παρουσία σου υπαρκτή πάντα στη σκέψη.
Χαίρομαι για το "για λίγο"
Να είσαι καλά καλά καλά:)


Πολλά φιλιά από τον (ντάλα) καλοκαιρινό Νότο!