Παρασκευή 1 Ιουλίου 2016

en plein air (ή άλλως θερινό) σινεμά


Επιστέγασμα της ημέρας μετά από το θαλασσινό μπανάκι, το ψαράκι, τη μπυρίτσα, το ουζάκι με τα παρελκώμενα μεζεδάκια και τη χαλάρωση του μεσημεριανού ύπνου στους ήχους των τζιτζικιών...

Με το παγωτό, το ποπ κορν, τη τυροπιτούλα, ή το ποτό στο διάλειμμα. Και όχι, δεν υπάρχει καμία ενοχή για όλες αυτές τις μικρές αλλά θερμιδούχες απολαύσεις αφού ήταν πάντα συνήθεια παιδική που παρέμεινε να μας συνοδεύει ως αναπόσπαστο κομμάτι του θερινού σινεμά.

Εκεί οι κρυμμένοι δολοφόνοι, τα ταξίδια στο ουεστ και σε μέρη εξωτικά,  τα παραμύθια, το γέλιο και ο πόνος της ζωής, τα κινούμενα σχέδια, η φαντασία, το διάστημα… και νάναι ο έρωτας παντού ο βασιλιάς. Εκεί όλα αυτά να παίρνουν άλλη διάσταση κάτω από τ’ αστέρια.  Και το αγιόκλημα και το γιασεμί;  Μα ναι, ακόμα επιμένουν με πείσμα σε πολλά ακόμα να υπάρχουν!

Και μετά είναι η επιστροφή περπατώντας κάτω από τον έναστρο ουρανό ή ένα ολόγιομο φεγγάρι και τα νυχτολούλουδα να τρελαίνονται μεθώντας άρωμα…





Την ανάρτηση επέλεξε να συνοδεύσει το soundrack του anton Karas  από την ταινία "Ο τρίτος άνθρωπος" https://en.wikipedia.org/wiki/The_Third_Man_Theme  παίζοντας zither   https://en.wikipedia.org/wiki/Zither   Μία από τις ταινείες που είχα απολαύσει σε θερινό σινεμά με αφιερώσεις σε μαυρόασπρες ταινίες. Και ναι, από τις φορές που δεν είχε προβλεφθεί η εξέλιξη:))
Το "en plein air" έχει μεταφερθεί από την παιδική ηλικία και τέσσερα (!) θερινά σινεμά είναι το καρέ ας του εξοχικού:)

26 σχόλια:

dodo είπε...

Θεσμός το θερινό σινεμά- άλλωστε, τι και αν η ταινία είναι, τελικά, βαρετή; αφού μπορείς να ρίξεις πίσω το κεφάλι και να κοιτάς τ' αστέρια ;-)

Άστρια είπε...

dodo, σ' ευχαριστώ γι' αυτό το πρώτο σχόλιο :)
Συμβαίνει πάλι, ταινίες που δεν θα επέλεγε κανείς να δει τον χειμώνα, σ' ένα θερινό σινεμά να μην είναι τόσο απαιτητικός. Είναι η όλη ατμόσφαιρα που κάνει να φαίνονται τα πράγματα διαφορετικά, ή εμάς πιο χαλαρούς:) Και τ' αστέρια βέβαια είναι εκεί:)

ξωτικό είπε...

Η χαρά της εμφάνισής σου πλησιάζει αυτήν του πρώτου θερινού σινεμά της σεζόν ;-)

Ευτυχώς διαπιστώνω πως αυτή η απόλαυση με χαροποιεί ακόμα μ'έναν παιδιάστικο τρόπο .
Θέλω να φωνάξω γιούπιιι ,θέλω να φάω παγωτό ,να περπατήσω ξυπόλητη ,να λέω σαχλαμάρες με την παρέα , να συγχωρήσω τις γκρίνιες της μέρας , να κρυφοκοιτάω μήπως πέσει κανένα αστέρι ,να παρακαλάω να μην τελειώσει το έργο ....

Πόσο λίγα αρκούν μερικές φορές.....

Ζήτω το θερινό σινεμά !!!

Καλό μήνα Αστριούλα με πολλές στιγμές ξενοιασιάς !!
φιλιά χαρούμενα

Άστρια είπε...

Ξωτικούλι!!!:)

Αμοιβαία η χαρά!:)

Και δεν αμφιβάλλω καθόλου γι' αυτό τον "παιδιάστικο τρόπο" σου:)
Να σου εκμυστηρευτώ ότι όταν ήμουν φοιτήτρια και πήγαινα στο Εκράν, από το απέναντι ζαχαροπλαστείο έπρεπε στο διάλειμμα να πάρω παγωτό παρφέ σοκολάτα ή με φρούτα και ξηρούς καρπούς:) και βέβαια μαζί σου στις "τάσεις" που περιγράφεις κι εσύ:)

Φιλάκια πολλά
Καλό μήνα!:)




Ανώνυμος είπε...

Θερινό σινεμά: το καλύτερο αξεσουάρ του καλοκαιριού!

Άστρια είπε...

ηλιογράφος:)) "αξεσουάρ";;! μα τί σκέφτηκες.. έγραψες!:)

Άιναφετς είπε...

Και ήρθε και η δική μου ώρα για το πρώτο σινεμά της χρόνιας... το χειμώνα δεν πάω σινεμά, δεν αφήνω το βουνό μου να κλειστώ πουθενά!!!
Και σαν να μην έφτανε αυτό, διαβάζω και το αστεράκι μας, που μιλάει για μπανάκια και μόλις γύρισα απ΄το δεύτερο μπάνιο της χρονιάς (και πάλι)...
Γιατί έχω την έντονη αίσθηση πως όλα "αυτά" τα απλά και όμορφα, τα κάνουμε μαζί;

ΑΦιλιά χαμογελαστά και να έχουμε "όλοι" μας ένα ξένοιαστο καλοκαιράκι! <3

Άστρια είπε...

μαγισσούλα:)) η αίσθησή σου είναι σωστή!:)
και πώς θα γινόταν διαφορετικά εξάλλου;;; αυτές οι κλωστούλες... :)

Αφιλιά πολλά και ένα όμορφο καλοκαίρι!!!

Margo είπε...

Τι όμορφη αίσθηση, πόσες μνήμες από τα θερινά τις γειτονιάς που τώρα έγιναν σούπερ μάρκετ!
Ευτυχώς εδώ στο νησί υπάρχει ένα πολύ προσεγμένο και ξεχωριστό. Πριν λίγες ημέρες πήγα τα παιδιά όχι τόσο για το έργο αλλά για την αίσθηση, για τις μνήμες.

Ο τρίτος άνθρωπος σε θερινό σινεμά! Πολύ θα ήθελα να το είχα δει εκεί. Θυμάμαι το είχα δει στη τηλεόραση πάρα πολλά χρόνια πριν. Είχα κολλήσει :-)

Άστριά μου όμορφο καλοκαίρι να έχεις. Σε γλυκοφιλώ και αναμένω και άλλες καλοκαιρινές ανταποκρίσεις ;-)

Άστρια είπε...

Margo μου!!!

Πόσο χάρηκα που σε είδα!!!
Και να που κάποιος τελικά πρόσεξε το βιντεάκι με το soundtrack της ταινίας ο τρίτος άνθρωπος! Όπως το λες είχα κι εγώ κολλήσει με την ταινία και με τη μουσική. Με μικρά γράμματα έγραψα στην ανάρτηση κάποια links για τη μουσική που πιστεύω θα σου αρέσουν όποτε έχεις χρόνο να τα διαβάσεις εάν δε το έκανες ήδη.
Οι παιδικές μνήμες από το θερινό σινεμά είναι από τις πιο γλυκές καλοκαιρινές και πολύ καλά έκανες και πήγες τα παιδιά.

Σε φιλώ πολύ πολύ. Να έχεις ένα υπέροχο καλοκαίρι και αναμένω κι εγώ ανταποκρίσεις από το νησιωτικό θαλασσινό αεράκι!:)

tolisnik είπε...

Μου θύμισες το θερινό της Αίγλης στη Θεσσαλονίκη στα παιδικά και πρώτα εφηβικά μου χρόνια. Με το αγιόκλημα να σε ακουμπάει στον ώμο, με δυο σακουλάκια σπόρια και την απόλαυση των «δύο υπερκολοσσών εκ δεκαπέντε επεισοδίων». Αργότερα η Αίγλη αναικαινίστηκε και έγινε ακόμη πιο όμορφη για να κλείσε προσφατα οριστικά. Η κρίση προφανώς !!

Σε ευχαριστώ, γλυκιά μου Άστρια, για όσα έφερες στην επιφάνεια από το σκοτεινό ποτάμι της μνήμης. Για τη μαγεία και την αθωότητα που επιμενουν !!

Άστρια είπε...

Αγαπημένε μας ποιητή,

Σ' ευχαριστώ πάντα για την ξεχωριστή παρουσία σου εδώ, την καλοσύνη και τα πιο ευαίσθητα σχόλια.

Και η μαγεία και η αθωότητα ευτυχώς πάντα επιζούν και επιμένουν.
Αυτή ίσως να είναι και η ομορφιά της ζωής. Ή ίσως η σωτηρία της.

Και πάλι σ' ευχαριστώ από καρδιάς !


υγ. μα πού είναι το τρυφερό αλλά και επαναστατικό γαρύφαλλο;

nikiplos είπε...

Αγαπητή Άστρια καλησπέρα...

Για τα παιδικά μου χρόνια τα θερινά σινεμά ήταν όαση. Οι γονείς μας μας "πάρκαραν" να δούμε την ταινία και αυτοί να χαλαρώσουν απέξω σε κανένα ουζερί. Πόσες ταινίες κι αν έχω δει σε θερινά σινεμά... Μια εποχή δούλεψα κιόλας μοιράζοντας προγράμματα απέξω και δίνοντας δώρο διαφημιστικά μαντηλάκα Autan...

Η μεγαλύτερή μου αγάπη τα καλοκαίρια. Παλαιότερα ήταν το ΦΛΕΡΥ στου Ζωγράφου που κατεδαφίστηκε και έγινε ένα γιγάντιο συγκρότημα πολυκατοικιών. Τα τελευταία χρόνια έχω πάει κυρίως στον κινηματογράφο ΑΘΗΝΑΙΑ στη Χάρητος.
Φέτος όμως δεν έχω καταφέρει να πάω...

φιλιά.

Να είσαι πάντα καλά

Άστρια είπε...

Αγαπητέ μου Νίκηπλε

:) πόσες μνήμες δεν συνδέονται τελικά με το θερινό σινεμά... και είναι αυτές που επηρεάζουν τη σημερινή προσέγγισή μας σ' αυτό με διάθεση ανεμελιάς.

και να πας οπωσδήποτε και φέτος!:)


Πολύ μα πολύ χάρηκα που σε είδα!
Και για κάποιο άγνωστο λόγο, σε περίμενα σ' αυτή την ανάρτηση:)

φιλιά

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Τι μου θυμησδες με το που μπηκα εδω πρωτη φποορα Αστρια..!!παρα πολλα χρονια πριν στην Θεσσαλονικη και εγω στην Αίγλη πηγαινα..τι αναμηνσεις ..!! τι μυρωδιες;..!! νομιζω οτι αυτα έχεους περασει ανεπιστρεπτή στις πολεις.. εδω στην επαρχια υπαρχουν ακομα μικροί χωροι που κανουν την προσπαθεια να γινουν καλοκαιρινα σινεμα!!να περνας ομορφα τωρα το καλοκαιρακι.. καλως σε βρήκα..φιλακιααα!!

Άστρια είπε...

Καλώς ήρθες Σμαραγδένια:)

Σ' ευχαριστώ που μοιράστηκες κάποιες στιγμές σου.
Καλό καλοκαιράκι και σε σένα
Θα περάσω και από σένα, θα χαρώ να τα λέμε.

φιλιά:)

Woman in Blogs είπε...

Δεν μπορώ να φανταστώ το καλοκαίρι χωρίς ταινία κάτω από τα αστέρια και μετά βολτούλα κάτω από τα αστέρια! (Καλά, το παραδέχομαι: και ποπ κορν!!!)
Είναι μια από τις στιγμές για μένα που όλα φαίνονται δυνατά.
Διαλέγω, λοιπόν, τώρα που βρεθήκαμε, να ταξιδέψω στον κόσμο σου!
Καλή συνέχεια!

Άστρια είπε...

Καλώς ήρθες κουμπάκι στο φεγγάρι:)

Παρόλο που τόσο λίγο σε γνωρίζω, θα έλεγα ότι ήμουν σίγουρη ότι θα σου άρεσε μια ταινία και μια βολτούλα κάτω από τ' αστέρια (εξ άλλου και ο τίτλος του blog σου κάτι ξεχωριστό μαρτυρεί για τον βραδινό ουρανό:)

Και Θα χαρώ να τα λέμε!

Roadartist είπε...

Πόσο καιρό έχω να περάσω από εδώ (- μα γενικά από τα blogs που αγαπάω). Και βλέπω να έχεις γράψει για αυτή την ταινία και θερινό σινεμά! Αν σου πω ότι έχω έτοιμη ανάρτηση εδώ και μήνες για αυτή την ταινία αλλά παραμένει αραχνιασμένη στα πρόχειρα του μπλογκ... :)

Roadartist είπε...

(μου τη θύμισες και σκέφτηκα να ανέβει πριν από τις καλοκαιρινές ταξιδιωτικές :) ανέβηκε... Φιλιά.)

Sidepap21 είπε...

Εύχομαι από καρδιάς το 2017 να φέρει
στις ψυχές και τις καρδιές όλων μας
υγεία, αγάπη, ηρεμία και ...
λιγότερα προβλήματα !!!

Poet είπε...

Μετά το μακρινό ταξίδι στ' άστρα, καιρός να επανέλθεις στη γήινη περιπέτεια και στην προσπάθεια για την ανασύσταση της παρέας των ιστολογίων. Με την αγάπη μου.

astria είπε...

χαχαα:) πόσο όμορφο και ποιητικό .... όμως, μάλλον σε λιμνάζοντα γήινα ύδατα έχει παραπέσει ένα μικρό διαστημόπλοιο:) Αλλά πού θα πάει; θα βάλουμε μπρος τις μηχανές, θα σηκώσουμε τις άγκυρες και θα λύσουμε τους κάβους που μας κρατάνε δεμένους!) Και βλέπω καθαρά να βοηθάνε ο Σοτοσαπόλ η Φλοούσα και ένα μικρό σπουργίτι:)
Εξ άλλου, όταν πετάμε μπορούμε να ονειρευόμαστε:)

Σ' ευχαριστώ από καρδιάς αγαπημένε μας ποιητή μας γι' αυτό το σχόλιο.

Πουπερμίνα - Μηχανικό Μολύβι είπε...

Είπα να περάσω κι εγώ να μαζέψω κανένα χαλί, να βάλλω κανένα μάλλινο στη ναφθαλίνη, να τραβήξω τις κουρτίνες, να δώ πού κρύβεστε.... ά ν ο ι ξ η !

astria είπε...

Καλώς ήρθες Πουπερμίνα:)
Σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα για τη φασίνα. Ήταν εξαιρετική!

Άνοιξη ναι!!!
Ανοίγουμε οσονούπω και κάποιο παράθυρο:)

astria είπε...

roadartist και sidepap21 έστω υπερβολικά μα υπερβολιά καθυστερημένα, σας ευχαριστώ πολύ από καρδιάς που περάσατε σε εποχή χειμερίας νάρκης του blog. Δεν θα μπορούσα όμως ν' αφήσω τα σχόλιά σας αναπάντητα. Σας εύχομαι πάντα τα καλύτερα.