Δευτέρα 11 Απριλίου 2011

Ένας (άλλος;) κόσμος…

.





Μπορεί ν’ αντέξει η καρδιά του ανθρώπου χωρίς το άρωμα ενός αληθινού λουλουδιού;
Αλλά πολύ περισσότερο, μπορεί ν’ αντέξει χωρίς την αληθινή καρδιά ενός άλλου ανθρώπου;

Θα γίνει αυτός ο "άλλος", της ταινίας, ο κόσμος μας;
Όμως πόσο "άλλος" είναι αλήθεια;
Πόσο διαφέρουν οι μηχανές από τόσους "ανθρώπους" γύρω μας;





Σ' ένα σημαντικό του λόγο, πόσο απλά είπε ο αγαπημένος ποιητής*:

«...Σ᾿ αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν᾿ αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται.

Όταν στο δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα, κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλὰ τέρατα να καταστρέψουμε. Άς συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα.»



*Γιώργος Σεφέρης - Ομιλία κατὰ την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στη Στοκχόλμη
(11 Δεκεμβρίου 1963)

56 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όχι δεν μπορεί, αν είναι άνθρωπος.
Οι Έλληνες ποιητές από την εποχή του Ομήρου είναι πάντα επίκαιροι.
Χαίρομαι που σε διαβάζω και πάλι.

roadartist είπε...

Υπέροχη ανάρτηση, από μια ξεχωριστή ψυχή. Μακάρι όσα οι ποιητές μας έγραψαν, να τα βάλουμε βαθιά μέσα στις καρδιές μας και να τα κάνουμε καθημερινά πράξη. Ανάμεσα στο ρομπότ και στον άνθρωπο με ψυχή και ενδιαφέροντα, επιθυμώ σίγουρα το δεύτερο. Μάλλον όμως θα μας πολεμήσουν αρκετά για να γίνουμε οι περισσότεροι το πρώτο. Φιλάκια!

Άστρια είπε...

ηλιογράφε,
"Όχι δεν μπορεί, αν είναι άνθρωπος" ..το ερώτημα ήταν ρητορικό και αυτή ήταν βέβαια η αναμενόμενη απάντηση!
θα άξιζε να δεις όποτε έχεις χρόνο και το βίντεο (αν δεν το είδες), γιατί δένει με το κείμενο.
Και σ' ευχαριστώ!

Άστρια είπε...

roadartist μου, καλή μου φίλη, Έχεις πολύ δίκηο, όμως αντέχουμε έ;; :))
Πόσο όμορφο αλήθεια να έχουμε Ανθρώπους σαν κι εσένα δίπλα μας!
Και σ' ευχαριστώ τόσο γι' αυτό!
φιλάκια!

επαφή είπε...

ο αντικατοπτρισμος μας ο αλλος...
εγω που γινομαι ο αλλος μες την αγαπη

ομορφη αναρτηση
και γλυκια η ιστορια πολυ!

dodo είπε...

Θα μπορούσε να είχε βγεί μιά σαχλή, μελό ταινιούλα, αλλά βγήκε κάτι συγκινητικό, αληθινό και ανθρώπινα πονεμένο, που σε γεμίζει ερωτήματα· ευχαριστίες που μού έδωσες την ευκαιρία να την δω.

Thalassenia είπε...

Αυτές οι ξεχωριστές αναρτήσεις σου με χαροποιούν που σε έχω βρει.

Ένας (άλλος) κόσμος που δεν είναι για μας.

Φιλιά θαλασσένια.

H.Constantinos είπε...

Πολύ μου άρεσε η σκηνή που της προσφέρει το άνθος με το πόδι του αλόγου... !!!

Μπά, δεν διαφέρουν οι μηχανές από κάποιους ανθρώπους!
Εκτός βέβαια από το ότι κάποιες από αυτές είναι πολύ πιό εύστροφες από κάποιους από αυτούς!

Άστρια είπε...

Επαφή, σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο και για τη σκέψη που άφησες:)

Άστρια είπε...

dodo, έχεις απόλυτο δίκηο!
Εμένα μου άρεσαν αυτές οι φιγούρες όπως είχαν σχεδιαστεί κι εκείνες οι φανταστικές σκηνές στον ουρανό και σκεφτόμουνα πώς θα φαινότανε στους καλλιτέχνες της @παρέας.
Γι αυτό, χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε.

Άστρια είπε...

Θαλασσένια μου, σ' ευχαριστώ κι εμένα υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα σε σένα που με χαροποιούν που σ' έχω βρει, από εκείνη την πρώτη εκπομπή του Επίκουρου που μ' έκανε να σου γράψω...
φιλιά αστρένια.

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε, πράγματι ήταν μια αναπάντεχη σκηνή, καλά το προσεξες!!
Πράγματι δεν διαφέρουν κάποιοι "άνθρωποι" από τις μηχανές
Εύστροφες οι μηχανές; ναι ίσως, αλλά πάλι θέλουν τον άνθρωπο για να λειτουργήσουν..ποιος όμως χρησιμοποιεί ποιόν;

gskastro είπε...

Να ήξερες καλή μου Astria πόσοι άνθρωποι ζουν χωρίς την ευωδία ενός αληθινού λουλουδιού, χωρίς την καρδιά, την αληθινή καρδιά ενός άλλου ανθρώπου! Και όμως αντέχουν, γιατί πρέπει να αντέξουν για να προσφέρουν την αγάπη τους έστω και αν δεν γίνεται αποδεκτή.
Δυστυχώς, καλή μου σιγά σιγά η ψυχές μας στεγνώνουν και ας ευχόμαστε αυτό το υπέροχο φιλμάκι να μη γίνει ποτέ πραγματικότητα. Καλή σου νύχτα και πολλά φιλιά. Τα γατάκια σε περιμένουν gskastro

Άιναφετς είπε...

Λόγο επαγγελματικής διαστροφής θα σχολιάσω πρώτα το εξαιρετικό φιλμάκι...απίστευτη και δύσκολη δουλεία και άκρως ενδιαφέρον σενάριο!
Μου άρεσε πως έδεσες το video με το κείμενο...
ΑΦιλάκια και καλή μας νύχτα! :))

Άστρια είπε...

gskastro, πριν απο λίγο ήμουν στο blog σου και βεβαίως είδα τα γατάκια!!!:))

Έχεις πολύ δίκηο γι' αυτούς τους ανθρώπους που αναφέρεις και ήταν παράλειψή μου ότι δεν το σκέφτηκα αυτό να το γράψω, πως κάποιοι που δεν τα έχουν, και αν και νοιώθουν την ανάγκη τους, προσπαθούν και το αντέχουν. Είναι πολύ άξιοι αυτοί οι άνθρωποι ακριβώς γι' αυτό.

πολλά φιλιά και καλό βράδυ!

Άστρια είπε...

Άιναφετς μου, είχα ξεχάσει και τα επαγγελματικά αφού στο μυαλό μου σε έχω κυρίως ως μία σοφή μαγισούλα:)))Βέβαια εδώ η γνώμη σου ιδιαίτερα μετράει.

Κι εμένα μ' εντυπωσίασε αυτό το φιλμάκι από την Αγία Πετρούπολη .. βλέπεις οι άνθρωποι έχουν πολλές κοινές γλώσσες να επικοινωνούν και να καταλαβαίνονται αφού έχουν τους ίδιους προβληματισμούς.

ΑΑΦ!! καλό βραδάκι:)

σταγόνα είπε...

Υπέροχη μικρή ταινιούλα γεμάτη μηνύματα!!! και πόσο όμορφα την ταίριαξες με τα λόγια... Μπράβο Αστριάκι!!! Να δούμε στον κόσμο μας αν ποτέ θα γίνει η ανθρωπιά το κυρίως ζητούμενο..
σε φιλω

ξωτικό είπε...

Mα τι όμορφη ταινιούλα ,μου άρεσε πολύ και η όλη ...δαντελωτή αισθητική της. Η σημασία στη λεπτομέρεια δείχνει...καρδιά !!
Αστριούλα μου στο "ρητορικό" σου ερώτημα έρχεται να προστεθεί κι άλλο ένα ,πολύ φοβάμαι οχι τόσο ρητορικό....Ο άνθρωπος μπορεί να "ζήσει" χωρίς .... καρδιά;;;

(ωραία η φωτογραφία με τα είδωλα των καραβιών ...σαν αληθινά.....)

μια γλυκιά καληνύχτα απο...καρδιάς !!!

kariatida62 είπε...

Τι όμορφο βιντεάκι! Μόνο μια Άστρια θα μπορούσε τόσο αριστοτεχνικά να το δέσει με λόγια ποιητών, λόγια που κρύβουν τις αλήθειες...
Καλημέρα Αστέρι μας

b|a|s|n\i/a είπε...

γλυκά μελαγχολικό το βιντεάκι.
η επιστήμη κάνει θαύματα. μα πίσω από αυτήν βρίσκεται ο άνθρωπος. μόνο που μερικές φορές ξεχνά να βρίσκεται μπροστά και από αυτήν.
πολύ σου καλημέρα! φιλιά πολλά!

MelidonisM είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
MelidonisM είπε...

Ευχαριστώ για το βίντεο
και τα ερωτηματα

αυτό το αμφίσημο
δέσιμο Τεχνολογίας-Ανθρώπου
πάντα με εξιτάρει
...........
π.χ.
Θα μπορούσε ο H.Constantinos
να ζήσει χωρίς αυτοκίνητο;;

ούτε εγώ χωρίς ιντερνετ! :-)

Na ste oloi kala

α Κενταύρου είπε...

Οι εικόνες του video φαίνονται σαν μια φαντασική ιστορία ενός κόσμου μηχανοποιημένου και όμως είναι πραγματικότητα και την έζησα σήμερα στο ΣΟΥΠΕΡΜΆΚΕΤ Bασιλόπουλου.Μου έκανε εντύπωση με ξένισε να βλέπω τους πελάτες να περνάνε από μια μηχανή να καταγράφει τα ψώνια τους να ακούγεται μια μηχανική φωνή να πληρώνουν με κάρτα όλα μόνοι τους χωρίς τη παρουσία της κοπέλλας στο ταμείο που θα σου χαμογελάσει θα σου μιλήσει θα σου πει ευχαριστώ θα ακούσει κάποιο παράπονο θα σε βοηθήσει.Για θυμίσου το μπακάλη της παλιάς εποχής που ίσως είσαι μικρή και δεν τον πρόλαβες αλλά έχεις δει τις εικόνες του στις Ελληνικές ταινίες.Πόσο ζεστή ήταν η ανθρώπινη επαφή ,με μια κυρία που είχε ένα τέτοιο μαγαζάκι ακόμα όταν πηγαίνω στη πατρίδα και τη βλέπω με ρωτάει τη κάνει η μάνα μου που είναι συνομήλικη της.
Μα και αυτό που κάνουμε τώρα το blogging δεν είναι μια μορφή μηχανικής επικοινωνίας?
Συνδίασα το video με τη σημερινή εικόνα στο σουπερμάκετ και μελαγχόλησα για ένα μέλλον μηχανικό και απάνθρωπο.

nikiplos είπε...

Αγαπητή Άστρια καλησπέρα...

από τα πιο ωραία βίντεο που είδα μέχρι τώρα... πραγματικά λυρικό με σωστά αφαιρετικό ίσως και λίγο εξωραϊσμένο τον μηχανιστικό κόσμο μας... Δεν έχει σημασία αν γύρω μας δεν είναι διωστήρες με γρανάζια φουτουριστικά. Δεν είναι λιγότερο αυτά μηχανικά από τη σκέψη μας, τους αυτοματισμούς μας και τις συμπεριφορές μας... Ο κόσμος μας είναι ένας κακολαδωμένος ίσως μηχανισμός... Έχοντας αποκλείσει κάθε ομορφιά, το άρωμα ενός λουλουδιού, τις μαβιές ανταύγειες ενός δειλινού, τα χαμόγελα καρδιών, την αίσθηση του οικείου κα, ανέστιοι λοιπόν τρέχουμε σε έναν ξέφρενο ανταγωνισμό, εκ προοιμίου χαμένοι αφού έτσι είναι το σύστημα-να κερδίζουν πάντα εκείνοι που στήνουν την τράπουλα. Σκουριάζουμε στον μουντό μας κόσμο έτσι άκοσμοι, μα κυρίως χωρίς χρώματα, αρώματα μουσικές...
Για την ώρα τα τέρατα πληθαίνουν και ζυγώνουν, κι είναι τόση στενότητα εδώ που δεν ανεχόμαστε ο ένας τον άλλον αγνοώντας ότι ακριβώς αυτό έχουμε ανάγκη-ο ένας τον άλλον...

πολύ όμορφη η ανάρτησή σου...

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Άνθρωπος η μηχανή?
Αγάπη ή υποκρισία?
Μακάρι η καρδιά του Ανθρώπου
να γεμίσει απο αγάπη...πραγματική αγάπη
για τον Άνθρωπο,την ζωή
Όμορφη ανάρτηση ευχαριστούμε

κοτσιφοφιλώ σε

marianaonice είπε...

Πρέπει ν᾿ αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται...

Φοβάμαι ότι έχουμε αργήσει την αναζήτησή μας αυτή...

Καλησπέρα Αστεράκι μας...
:))

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Φοβούμαι αγαπημένη μου Άστρια πως το μοναδικό τέρας που απέμεινε σε αυτόν τον κόσμο, είναι ο άνθρωπος.
Και αυτό το τέρας δεν υπάρχει τρόπος να εξοντωθεί.
Παρ' όλα αυτά ας κρατήσουμε την ελπίδα φωτισμένη από το φως που βγάζουν κάποιοι που αντιστέκονται.
Όπως εσύ.
Την αγάπη μου...

eXef είπε...

Επ..ξεχάστηκα.....
Χάζευα το βίντεο και τη μηχανική καρδιά.
Μελαγχόλησα λίγο.
Αν δεν μπορεί να σε πονέσει ενα αγκαθι από τριαντάφυλλο....?
Αυτός ο πόνος γυμνώνει την παντοδυναμία των μηχανών.

Margo είπε...

Πολύ εύστοχος ο συνδυασμός, βίντεο, συνειρμών και των λόγων του Σεφέρη!
Πόση αλήθεια βλέπω και στα λόγια του Κένταυρου, μία συνηθισμένη καθημερινή εικόνα στο Σούπερ Μάρκετ. Όλα απρόσωπα σαν να φοβόμαστε να αγγίξουμε τον άλλον ακόμη και με το βλέμμα. Το χαμόγελο σπάνια έκφραση του προσώπου, όλα μηχανικά σαν σε ρομπότ.
Και ερχόμαστε εδώ μέσα με μια πλημμυρίδα συναισθημάτων λες και αυτός ο κόσμος είναι άλλος.
Τι δεν πάει καλά;
Γιατί έξω γινόμαστε τόσο δύσκολοι στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους; Γιατί είναι τόσο δύσκολο το χαμόγελο, το νοιάξιμο, η αγάπη;
Εκτός κι αν όσοι αντιστέκονται όπως λέει ο Επίκουρος, βρίσκουν εδώ τον τρόπο να εκφραστούν και να επικοινωνήσουν αληθινά.

Καλό ξημέρωμα Άστριά μου..
Σε φιλώ

kiki είπε...

Τι ωραίο ποστ και τι ωραίο βιντεάκι!

Mariela είπε...

Εξαιρετικά όμορφο το βιντεάκι, με παρέσυρε σε ερωτήματα και συναισθήματα ανάμεικτα...
κάποιες φορές μου είναι δύσκολο να εκφραστώ με λόγια, τότε νοιώθω άμεση την ανάγκη να πιάσω τα πινέλα μου...
Σε φιλώ πολύ!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

πολυ ομορφο το βιντεο!!!!
Περασα να αφησω ευχες.

Πασχαλινές δέξου ευχές, απο τη καρδια βγαλμένες, ολες οι μέρες της ζωής σου να΄ναι αναστημένες!
ΚΑΛH ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.

Poet είπε...

Κι εμένα μου άρεσε πολύ το βίντεο. Θα σου θυμίσω τους στίχους ενός άλλου ποιητή, όχι τόσο γνωστού : «είναι πολλά τ' αδέρφια μου, δεν είμαι μόνος».

Τώρα λοιπόν με την άνοιξη και την Ανάσταση, σου εύχομαι καλό ταξίδι απέναντι, δίπλα σου, παντού, εκεί που πάντα υπάρχει αυτός ο άλλος κόσμος, οι δικοί μας άνθρωποι, που δεν έχουμε τον καιρό να δούμε ούτε τη διάθεση να αναγνωρίσουμε.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Του ανθρώπου η όμορφη πλευρά πάντα θ' αναζητείται μιας και την θωρακίζει, θαρρώ, στην προσπάθειά του να μην του την πληγώσουν περισσότερο...

ΚΑΛΟ ΣΟΥ και ΓΑΛΗΝΙΟ ΠΑΣΧΑ με ΥΓΕΙΑ και ΧΑΡΑ, κοντά σ' αυτούς που αγαπάς και σ' αγαπούη

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Φιλί και Γλαρένες αγκαλιές

logia είπε...

oxi oxi
φυσικά καλή μου αστρια
όχι
αλλά γιατι αφού όλοι το λέμε δεν το κατανοουμε, δεν το προσπαθούμε, δεν το εφαρμόζουμε;

αυτή η φωτογραφία σου, με λάβωσε
υπέροχη
καλή Ανάσταση

ξωτικό είπε...

Aστεράκι μου ελπίζω να είσαι καλά, και να σε περιτριγυρίζουν πολλές αγαπησιάρικες καρδιές !!
Καλή ανάσταση με πολύ ζεστασιά στην καρδούλα σου !!!

Άστρια είπε...

Φίλοι μου, σας ευχαριστώ που περάσατε, είναι τόσο όμορφο να βλέπει κανείς ότι τον θυμούνται…ασφυκτικές υποχρεώσεις πάλι η αιτία της καθυστερημένης απάντησης, όμως ήσασταν στο νου..

Άστρια είπε...

Σταγονούλα μου, σ’ ευχαριστώ ευτυχώς υπάρχει η ανθρωπιά ακόμα και βλέπουμε τ’ αποτυπώματά της συχνά εδώ μέσα.. είναι σίγουρα από τα καλά της επικοινωνίας μας:)

Σε φιλώ:)

Άστρια είπε...

Ξωτικούλι μου άρεσε η «..δαντελωτή αισθητική¨ :)

Όσο για το ερώτημά σου σίγουρα δεν είναι ρητορικό!!!:))

Φιλάκια καρδένια : )

υγ.και σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα που πέρασες άλλη μια φορά για μένα:)

Άστρια είπε...

Κάρυ μου, σ’ ευχαριστώ για τη γενναιοδωρία σου:)

Μόνο η καρδιά της Καρυάτιδάς μας θα χάριζε έτσι!!

Άστρια είπε...

Βασίλη, να κι άλλο ένα ερώτημα, η επιστήμη μπορεί να σκέφτεται με καρδιά;;

Σ’ ευχαριστώ πολύ, φιλιά πολλά κι από μένα.

Άστρια είπε...

Μιχάλη Μελιδόνη, σ’ ευχαριστώ κι εγώ για το σχόλιό σου.
Τα ερωτήματα που έθεσες είναι επίσης ρητορικά, πράγματι δεν θα μπορούσα να σε φανταστώ εκτός internet:)

Να είσαι κι εσύ καλά!

Άστρια είπε...

αστέρι α του Κενταύρου, έχεις πολύ δίκηο, η καλή ανθρώπινη επαφή είναι πολύ σημαντικός παράγοντας στην καθημερινότητά μας.
Ας μην ξεχνάμε όμως ότι υπάρχει και η αρνητική, που πληγώνει περισσότερο και από την ψυχρότητα μιας μηχανής.

Σ’ ευχαριστώ που κατέθεσες τη σκέψη μιας άλλης πλευράς του θέματος, αυτή της καθημερινότητας..

Άστρια είπε...

Αγαπητέ Νίκηπλε, πολύ χάρηκα που σου άρεσε το βίντεο.

Οι σκέψεις σου κινούνται πάνω σε τόσα διαφορετικά επίπεδα, είναι τόσο και δικές μου, όμως δεν θα μπορούσα να τις διατυπώσω καλύτερα από σένα.

Σ ευχαριστώ για το πραγματικά πολύ όμορφο αυτό σχόλιο!

Άστρια είπε...

Κοτσυφάκο μου, στον άνθρωπο μπορεί κανείς να βρει στοιχεία μηχανής, όμως στη μηχανή δεν μπορεί να βρεθούν συναισθήματα ανθρώπου ιδίως αγάπη.. έτσι δεν είναι;

Εγώ σ’ ευχαριστώ κι
αστροφιλώ σε : )

Άστρια είπε...

Μαριάννα μου, εσύ το ξέρω πάντως ότι ψάχνεις για τον άνθρωπο, τον προσεγγίζεις, νοιάζεσαι για το δίκηό του…

Σε φιλώ:)

Άστρια είπε...

Επίκουρε κατ’ αρχήν να πω ότι μεγάλη χαρά μου έδωσες που σε ξαναείδα:)

Σ’ ευχαριστώ για τα λόγια σου, με τιμούν και που προέρχονται από σένα.

Να είσαι καλά!
Και τη δική μας αγάπη έχεις

Άστρια είπε...

eXef ,
« Αν δεν μπορεί να σε πονέσει ενα αγκαθι από τριαντάφυλλο....?
Αυτός ο πόνος γυμνώνει την παντοδυναμία των μηχανών.»

Πολύ μου άρεσε αυτή η σκέψη, σ΄ευχαριστώ eXef
(κάπου σε θυμάμαι:)

Άστρια είπε...

Margo μου, με εκφράζεις τόσο πολύ!

Κι αλήθεια, είναι καμιά φορά τόσο απλά τα πράγματα για να νοιώσουμε όμορφα, να κάνουμε και τους άλλους να νοιώσουν επίσης όμορφα..
κάποιες μικρές κινήσεις ..

Όπως αλήθεια είναι ότι το νοιώθει αυτό κανείς όταν επικοινωνεί όπως εδώ με ανθρώπους που χαρίζουν τόσα χαμόγελα καρδιάς σε άλλους ανθρώπους..

Και είναι μία ανακούφιση ότι αυτό υπάρχει .. σήμερα..γύρω μας

θαλασσινό μου αεράκι σε φιλώ

Άστρια είπε...

Κική μου, σ΄ευχαριστώ :)

Άστρια είπε...

Μαριέλα μου, η γνώμη σου μετράει ιδιαίτερα!

Βέβαια υπέροχα ανθρώπινη είναι η γλώσσα των χρωμάτων σου!

Φιλάκια

Άστρια είπε...

Σκρουτζάκο, σ’ ευχαριστώ για το σχόλιο και τις ευχές σου, να είσαι πάντα καλά ευχές καρδιάς και από μένα για το Πασχα!

Άστρια είπε...

Poet, πολύ όμορφος ο στίχος που διάλεξες να αφήσεις και πολύ «ανθρώπινος» !

Σ’ ευχαριστώ για τις όμορφες ευχές και την πολύ σωστή υπενθύμιση ..

Καλά ταξίδια και για σένα εύχομαι

Άστρια είπε...

Γλαρένια μου, πόσο αληθινή η σκέψη που άφησες.. ναι έτσι θα αναζητείται και η καρδιά

Πάντα έρχεσαι με τα καλούδια σου, σ’ ευχαριστώ τόοοσο:)

Όλα τα καλά για σένα και τους αγαπημένους σου όλους, για το Πάσχα (και ξέρω ότι είναι πολλοί!!!)

Σε φιλώ

Άστρια είπε...

logia μου, σ' ευχαριστώ για το φωτογραφικό σχόλιο και σου αντεύχομαι καλή Ανάσταση σε σένα και στην οικογένειά σου!

kikop80 είπε...

Γειά σου Άστριά μου!
Πόσο αληθινό και όμως μοιάζει άπιαστο και απίστευτο! Κι όμως στοςυ καιρούς τους σκοτεινούς θα βρεθούν μεταξύ τους οι Άνθρωποι, λέω εγώ και θάρρος παίρνω και δίνω!
:-)