με το λύχνο του άστρου...

από "ΤΟ ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ"  

του Οδυσσέα Ελύτη

"ΜΕ ΤΟ ΛΥΧΝΟ του άστρου - στους ουρανούς εβγήκα
Στο αγιάζι των λειμώνων -στη μόνη ακτή του κόσμου
Που να βρω την ψυχή μου -το τετράφυλλο δάκρυ!"

"Γύρισα τα μάτια - δάκρυα γιομάτα - κατά το παραθύρι
Φώναξα στις πύλες - κι η φωνή μου πήρε - τη θλίψη των φονιάδων
Μες στης γης το κέντρο - φάνηκε ο πυρήνας - που όλο σκοτεινιάζει
η αχτίδα του ήλιου - γίνηκε, ιδέστε - ο μίτος του Θανάτου!"
Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι. "

   

"Τώρα το χέρι του Θανάτου

αυτό χαρίζει τη Ζωή

και ο ύπνος δεν υπάρχει.

Χτυπά η καμπάνα του μεσημεριού

κι αργά στις πέτρες τις πυρρές χαράζονται τα γράμματα:

ΝΥΝ και ΑΙΕΝ και ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ.

Αιέν αιέν και νυν και νυν τα πουλιά κελαηδούν

ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το τίμημα." 

"ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ το χέρι που επιστρέφει

από φόνο φριχτόν και τώρα ξέρει
ποιος αλήθεια ο κόσμος που υπερέχει
ποιο το «νυν» και ποιο το «αιέν» του κόσμου:
…………………………………………….

Νυν η ταπείνωση των Θεών Νυν η σποδός του Άνθρωπου
Νυν Νυν το μηδέν και Αιέν ο κόσμος ο μικρός, ο Μέγας"



 

επιλέχτηκαν μικρά αγριολούλουδα και λόγια από το Άξιον Εστι ν' ακολουθήσουν τις υπόλοιπες μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας και την Ανάσταση

 Όλη η δύναμη της ομορφιάς της τρυφερότητας και της καλοσύνης της άνοιξης  

σε ευχές από καρδιάς για  Καλό Πάσχα!