Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

ένα παιδί μετράει τ’ άστρα κι ένα χάρτινο καράβι


 «Θέλω να φύγω απ’ τα γελάδια. Να μπορώ να φορώ παστρικά ρούχα. Να γράφω και γράμματα, στρογγυλά σαν του δασκάλου. Και να μπορώ να μιλώ καλά. Να μη με περιγελάνε… Ύστερα θέλω να μάθω και κάτι μυστικά που έχουνε τα βιβλία για να μπορώ να τα λέω και στους άλλους.»

…………………………………..
«Κι εκεί μια μέρα, με το μικρό του άρρωστο κεφάλι, ανακάλυψε ολομόναχος τον τρόπο, που είχαν ανακαλύψει οι άνθρωποι πριν από χιλιάδες χρόνια. Τον τρόπο να γίνει κανείς συγγραφέας. Έσυρε κοντά στο στρώμα το μολύβι του και το τετράδιο κι άρχισε να γράφει τα παραμύθια του ταβανιού. Άλλος όμως δεν έδωσε χέρι, δεν τον βοήθησε άλλος κανένας. Σιγά σιγά, μάλιστα, άρχισε να μην έχει ανάγκη από βοήθεια ούτε κι απ’ το ταβάνι και τα ‘φκιαχνε ολότελα μόνος του. Ήταν ιστορίες του κεφαλιού και τίποτις άλλο.»

……………………………………

«… Άμα πεινάς το ξέρεις. Φωνάζουνε τα σπλάχνα σου. Άμα κρυώνεις, το ίδιο. Άμα αγαπάς, πώς να το καταλάβεις; Γιατί: τι είναι η αγάπη; Κάποιος πήγε να πει κάτι και δεν είπε τίποτα. Είπε πως είναι κάτι σαν φωτιά. Μα είναι; Άλλος είπε πάλι, πως είναι δροσούλα, άλλος σαν δοξαριά. Τι είναι τέλος πάντων…»
« Βάλε μια δύση κι ένα βαρκάκι να λιώνει μέσα. Ομορφιά! Μα αν δεν υπάρχει μάτι να το δει, είναι ομορφιά;
Ένα πουλάκι κελαηδά ολομόναχο σ' ένα έρημο δάσος... Αν δεν τ' ακούσει κανείς.. είναι κελάηδηγμα; Κι είναι μπορετό να κελαηδήσει γλυκά ένα ολομόναχο πουλάκι, αν δεν υπάρχει πίσω από κάποιο φύλλο το αυτάκι ενός άλλου πουλιού;
Πήγαν κι οι σοφοί να πούνε κάτι πάνω σ' αυτό και τα κάνανε θάλασσα. Αυτοί, γι' αγάπη!... Τα μωρά ξέρουν περσσότερα.»



«Χαζεύω τα άστρα,δεν είναι πολλά σήμερα...ο ουρανός θα είναι συννεφιασμένος! Ξεκινώ να τα μετράω... κάνω λάθος! Είναι πολύ περισσότερα τελικά! Κάτι πρέπει να αλλάξω στη ζωή μου! Μια μικρή ώθηση θέλω μόνο και μετά έφυγα σφαίρα! Με ξέρω καλά! Είναι μέχρι να γίνει η αρχή...»

………………………………….

«Πήχτωσε το βράδυ. Λιγόστεψε κι ο αχός απ΄ τα κυπαρίσσια. Ανάψανε οι λαμπάδες τ΄ ουρανού. Όλα ήταν γάλα ... γάλα ... λουλακί...και σπίθες. Το παιδί κείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε...ολόκληρο το βράδυ. Έγραψε το πιο πικρό, το πιο μεγάλο του παραμύθι.. Την αυγή ξεκίνησε. Ήταν παρηγορημένο. Είχε καταφέρει όλη τη νύχτα να μετρήσει τ' άστρα.. Να τα μετρήσει όλα...σιγά σιγά...ένα ένα...Όλα... Και τα βρήκε σωστά.»
(Μ. Λουντέμης)





~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~


Ένα βιβλίο που διαβάσαμε παληά, όμως παραμένει τόσο διαχρονικό. Ένα μικρό ορφανό που γνώρισε μοναξιά  αντί αγάπη.. ένα παιδί που ήθελε να μάθει γράμματα για να ξεφύγει από το περιθώριο, που πάλεψε και έμαθε να μετράει τ’ άστρα…
Λόγια απλά, ευαίσθητα, φωτεινά, τρυφερά, καλοσυνάτα, με αγάπη για τον Άνθρωπο..

Είναι αυτές οι μέρες οι γιορτινές που δεν μπορεί να μην πάει το μυαλό στις ευχές των παιδιών, αυτών που τους τάχθηκε να ζουν με πολλούς τρόπους στο περιθώριο της ζωής


Και είναι ένας αριθμός με πάρα πάρα πολλά ψηφία αυτά τα παιδιά σήμερα.. Κάποια από αυτά, μέσα από τα πονεμένα βιώματά τους, προσπαθούν ανάμεσα από το όνειρο και την αλήθεια , αλλά μ’ ελπίδα, να μετρήσουν και να ευχηθούνε στ’ άστρα για ένα καλύτερο αύριο.
Ευχόμαστε,.. Μακάρι!

Και το «χάρτινο καράβι» του τίτλου; Ακούστε πιο κει, ένα άλλο παιδί ελληνάκι, να τραγουδά για τα όνειρα, για το παιδί «που μετράει τ’ άστρα» και «που μετράει το ψέμα με το αθώο του το βλέμμα»… «κι αν είσαι χάρτινο καράβι…»




οι φωτογραφίες από το διαδίκτυο, η δεύτερη και η τελευταία by Astria

37 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Λουντέμης....πάντα τόσο θλιμμένος και πάντα επίκαιρος!
Η φωτογραφία σου είναι από μόνη της ένα μικρό ρεπορτάζ.

Άστρια είπε...

ηλιογράφε, θλιμμένος και επίκαιρος αλλά και λυρικός και τρυφερός.. και πόσο γλυκαίνει την ψυχή αυτή η νίκη της ελπίδας ενός παιδιού που μετρούσε τ'άστρα!

Η φωτογραφία βγήκε από το λεωφορείο στο δρόμο έξω από ένα φτωχικό χωριό στην Ινδία.
Σ' ευχαριστώ:)

Roadartist είπε...

Και θα σου έγραφα για το παιδάκι.. πως είναι δική σου από την Ινδία..

Υπέροχα τα αποσπάσματα, πολύ όμορφα νοήματα.. Σε ευχαριστούμε.

Μεγιά και για τις αλλαγές στο blog σου. :) Καλό σου βράδυ~.

Άστρια είπε...

roadartist μου εγώ σ' ευχαριστώ :)
χαίρομαι πολύ που σου άρεσε.

Και όλα τα πρόσεξες!:)
Σε φιλώ, καλό βράδυ φίλη μου!

φτερό στον άνεμο... είπε...

Αστεράκι... μια από τις τρυφερότερες αναρτήσεις που έχω διαβάσει γι' αυτό και βαθιά συγκινητική. Παράλληλα όμως, τόσο φωτεινή...
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ για αυτή την όμορφη καλημέρα.
Είσαι ένα ΥΠΕΡΟΧΟ αστεράκι!
Ευχές πολλέέέέές :)

dodo είπε...

Εδώ, σ' αυτό το "αστρικό" ιστολόγιο βρήκαν όμορφα θέση τα αποσπάσματα, μέσα σε πολύ γαλάζιο...

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Λαμπρή η συμμετοχή σου στην εκπομπή της πέμπτης που είναι αφιερωμένη στα παιδιά.
Σε αυτά τα υπέροχα πλάσματα, που μας δίνουν λόγο ύπαρξης.
Που αξίζει να συνεχίσει να ανατέλλει ο ήλιος.
Χρόνια πολλά Άστρια.
Και καλή χρονιά.

fractal είπε...

ΑΣΤΕΡΙ μου...
Πόσα χρόνια με έφερες πίσω αλλά και ποσα χρονια με έσπρωξες μπροστά.
Πίσω γιατί μου θύμισες την εικόνα να χύνω μαύρα δάκρυα διαβάζοντας αυτό το βιβλίο. (συνήθως κρυφά,... κρυμμένη κατω από το κρεββάτι του, για να μην με δουν να διαβαζω και με βαζουν να κανω δουλειές).
Μπροστά γιατί τα καλά ειναι μπροστά και θάρθουν. Και τα καλά είναι ο αγώνας για την ελπίδα πως καθε παιδί στον κόσμο θα εξασφαλίσει το δικαίωμα να μπορεί να βλέπει από το δικό του παράθυρο τον αυγερινό.

Αστεράκι μου..
Είσαι υπέροχο, το ξερεις?

α Κενταύρου είπε...

Πως να κρυφτείς από τα παιδιά έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα !!!!!
Οταν όλοι έβλεπαν το Βασιλιά ντυμένο ένα παιδί είπε ότι είναι γυμνός!!
Μου θύμισες αξέχαστες στιγμές τις καριέρας μου κοντά στα παιδιά όχι μόνο μετρούσαν τα άστρα κάναν όνειρα επαναστατούσαν πίστευαν σε ένα καλύτερο κόσμο ,όταν με τη λογική προσπαθούσες να τα προσγειώσεις στη σκληρή πραγματικότητα που έφτιαξαν οι άνθρωποι γύρω τους, μου λέγαν όχι Κύριε αυτός είναι ο δικός σας ξωφλημένος κόσμος εμείς θα παλέψουμε να τον αλλάξουμε.
Πόσο απερίσκεπτη ήταν γενιά μου η γενιά του Πολυτεχνείου?Από τη μια δημιουργήσαμε όραμα για μια καλύτερη δική μας ζωή από την άλλη όμως υποθηκεύσαμε το μέλλον των παιδιών.

Άστρια είπε...

φτερούλι, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Κι εσύ είσαι πολύ ευαίσθητο, όπως ταιριάζει σ' ένα ανάλαφρο φτερό δηλαδή:)
Καλό βραδάκι:)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Λουντέμης αγαπημένος!!!!

Χαίρομαι που σου άρεσε
το γιορτινό κλαράκι
τ' άστρα πάντα να λάμπουνε
σε τούτο το κονάκι

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές!!!

Άστρια είπε...

dodo, οι συνειρμοί σου με όμορφη φαντασία, σ' ευχαριστώ:)
Και για το "γαλάζιο" που είπες τί σύμπτωση, διαβάζω "Το γαλάζιο βιβλίο" του Στρατη Μυριβήλη:)

Άστρια είπε...

Επίκουρε, σ'ευχαριστώ πολύ.
Γνωστή η ευαισθησία σου στα κοινωνικά θέματα και ιδιαίτερα στα παιδιά. Και οι τελευταίες σου αναρτήσεις το δείχνουν.
Η ιδέα σου για μία εκπομπή αφιερωμένη σ' αυτά εξαιρετική για την εποχή αυτή(και όχι μόνο βέβαια, αλλά ιδιαίτερα γι' αυτή)

Να είσαι καλά,
Χρόνια πολλά και απο εδώ!

Άστρια είπε...

φράκταλ αγαπημένο, υπέροχη η στιγμή που περιέγραψες του παιδιού που ήσουν εσύ. Τώρα κατάλαβα γιατί μετράς ακόμα συνέχεια τα άστρα τ΄ουρανού και γιατί πάντα ανακαλύπτεις καινούρια. Για σένα το μέτρημα δεν σταμάτησε ποτέ.

Ευχή και μακάρι τα λόγια σου, ένα ανοιχτό "παράθυρο στον αυγερινό" για τα παιδιά του αύριο!

τρεχαντηράκι μου..
είσαι μοναδικό, το ξέρεις?

Άστρια είπε...

Αστέρι α του Κενταύρου, τα λόγια σου έρχονται από έναν άνθρωπο που έχει γνωρίσει πολλά παιδιά κι αυτό ήταν ευλογία στη ζωή.

Κι ένας πολύ σημαντικός ρόλος στο βιβλίο ήταν του δασκάλου που πίστεψε στο παιδί αυτό, που το υπερασπίστηκε μέχρι παραίτησής του.
Ακόμα και του ευαίσθητου επιθεωρητή που ήρθε στο βιβλίο σαν από μηχανής θεός. (Βέβαια υπήρχαν και οι άλλοι, οι πολύ αρνητικοί της εκπαίδευσης, τροχοπέδη σε κάθε παιδικό όνειρο.)

Επειδή δεν μπορεί όμως να νοιώθουμε συνένοχοι για όλα με όσους έχουν τις πραγματικές ευθύνες,(εξ άλλου ως γνωστό, αυτός είναι ένας από τους στόχους τους για απαλλαγή τους)δεν μπορώ να μη σε συγχαρώ και από εδώ εσένα και την 3α για εκείνο τον άγγελό σας που γλυκαίνει τον πόνο (άγνωστων) ανθρώπων της γης.

Ό,τι μπορούσε αν έκανε κανείς στον δικό του έστω μικρό κόσμο επιρροής, την οικογένεια, τους φίλους, τους γνωστούς, τη δουλειά, χωρίς απογοήτευση για το ότι δεν κατάφερε να κάνει τα μεγάλα, ίσως να ήταν το πρώτο τεράστιο βήμα για μια αλλαγή.

Άστρια είπε...

Γλαρένια μου, βεβαίως και μου άρεσε:)
Σ΄ευχαριστώ πολύ που ήρθες με ευχές και δωράκια, αλλά και που πάντα, και έρχεσαι και μας υποδέχεσαι με φιλί και γλαρένιες αγκαλιές:)
Και είναι Πολύτιμα!

φιλιά ας πούμε "αστριένια"; :))

MelidonisM είπε...

******************************************
(((((((((((((((((((((((((((((((((((((((

Όπως οι Ναύτες βρίσκουνε τον Πολικό Αστέρα,
έτσι να βρεις, ό,τι ποθείς και σκέφτεσαι
τη μέρα...

...Τη Νύχτα πάρε αγκαλιά το Χάρτινο Καράβι,
και Όνειρα για τα Παιδιά που τρέμουνε για χάδι.

)))))))))))))))))))))))))))))))))))))))
****************************************

Άιναφετς είπε...

Και εγώ καθώς διάβαζα το κείμενο...διέκρινα και ένα άλλο τρυφερό λαμπερό αστεράκι πολύ πολύ οικείο...

Καλές φωτεινές γιορτές!!!

H.Constantinos είπε...

Ευαισθησία by Astria.
Κλασσικό δείγμα, αλλά από αυτά τα κλασσικά δείγματα που είναι πάντα πρωτότυπα.

Άστρια είπε...

Μιχάλη Μελιδόνη, σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό το εικονογραφημένο έμμετρο σχόλιο:)
Ιδιαίτερα, αν είναι της στιγμής, είναι όλα τα λεφτά!

δηλαδή θέλω να πω, ..τί να ανταπαντήσουμε ισάξιο κι εμείς;;;;;
:)

Άστρια είπε...

Μαγισσούλα, είσαι φωτεινό αστέρι, να το ξέρεις!:)

Σ' ευχαριστώ, για τις ευχές και θα ξαναευχηθούμε:)!

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε, σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό το ευαίσθητο σχόλιο.
Είπαμε, Constantino's style:)

kariatida62 είπε...

Τα πιο όμορφα αποσπάσματα επέλεξες απο τον δικό μας Λουντέμη για να βρεθείς στο πνεύμα των Χριστουγέννων!
Το πιο λαμπρό αστέρι να σε φωτίζει για να μας αφιερώνεις τόσο προσεγμένες αναρτήσεις...
Υγεία και δημιουργικότητα για την καινούργια χρονιά σου εύχομαι καλή μου Άστρια...
Φιλιά πολλά αιγιοπελαγίτικα έχεις και απο το Μαμούνι!

Άστρια είπε...

Καρυάτιδα, σ' ευχαριστώ πολύ εσένα και το μαμούνι για τα λόγια και τις ευχές:)
Πριν από λίγο είχα περάσει από το Χριστουγεννιάτικο σπιτικό σου στο νησί και πραγματικά ένοιωσα πως βρισκόμουν σε μια από τις πιο όμορφες χριστουγεννιάτικες αναρτήσεις, στο λέω κι από εδώ!

φιλιά κι ευχές σε σένα και στο μαμούνι, θα τα ξαναπούμε πιστεύω για την Πρωτοχρονιά:)

Margo είπε...

Τώρα, γιατί κλαίω σαν μικρό παιδί;
Δεν μπορώ να σου πω τίποτε άλλο αστεράκι μαγικό.. σίγουρα θα το ξαναδιαβάσω το βιβλίο.. ούτε που θυμάμαι που είναι αποθηκευμένο, ίσως σε κάποια αποθήκη του πατρικού μου.
Ευχαριστώ λαμπερό μου αστέρι.
Σε φιλώ γλυκά..

Άστρια είπε...

margo μου, τώρα θα είναι υπερβολή να πω ότι πέρασες σαν θαλασσινό αεράκι;;;
σ' ευχαριστώ πολύ:)
φιλάκια..

Thalassenia είπε...

"...ένα βιβλίο που διαβάσαμε παληά"
και έμεινε χαραγμένο στο μυαλό και την καρδιά.

Εύχομαι να έχεις μια καλύτερη και ελπιδοφόρα χρονιά.

IonnKorr είπε...

Άστρια, καλή χρονιά και από μένα.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

http://www.divshare.com/download/13652853-78e
Άστρια, καλή χρονιά και χίλια ευχαριστώ για όσα όμορφα ταξίδια έκανα με τις αναρτήσεις σου, και γιατί πολλές εκπομπές μου πορεύτηκαν με δικές σου προτάσεις.
Σαν και αυτή που σου αφήνω εδώ..
Αντίδωρο των δώρων σου.

kiki είπε...

Καλή χρονιά με υγεία αστερακι!!!

Άστρια είπε...

Θαλασσένια μου, σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, αντεύχομαι ό,τι επιθυμείς να πραγματοποιηθεί τη νέα χρονιά!

Άστρια είπε...

Ionn Korr, μια υπέροχη καλή χρονιά και για σένα!!

Άστρια είπε...

Επίκουρε, εγώ σ' ευχαριστώ ειλικρινά, για την τιμή της επιλογής σου, γιατί είναι πραγματική τιμή να περιλαμβάνεις και κάτι δικό μου ανάμεσα από τα τόσα όμορφα και ποιοτικά που επιλέγεις.
Αντίδωρο του αντίδωρού σου ένα μεγάλο Ευχαριστώ!

Καλή χρονιά!!

Άστρια είπε...

Κική μου,σ' ευχαριστώ, μόλις ήρθα από το blog σου, αφήνοντας ευχές και τί άλλο; ..επιφωνήματα:)))
Καλή χρονιά!!!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΣΑΣ ΔΙΝΩ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΕΥΧΕΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΧΡΟΝΟ
ΠΑΝΠΛΟΥΤΟΙ ΝΑ ΣΤΕ ΣΤΗ ΧΑΡΑ
ΚΑΙ ΠΑΜΦΤΩΧΟΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!

Άστρια είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου Σκρουτζάκο, σου αντεύχομαι μια υπέροχη χρονιά..άφησα στο blog σου και τις δικές μου ευχές:)

σταυροδρόμι είπε...

χαθήκαμε, αλλά σιγά σιγά ηαναμπάινουμε στους ρυθμούς μας και ξαναβρίσκουμε τα παλιά μας στέκια... πολύ γλυκιά η ν=ανάρτηση, ξυπνά θύμησες των παιδικών μας χρόνων, και είναι τόσο ταιριαστή με το πνεύμα αυτών των ημερών... από καρδιάς σε ευχαριστούμε!