Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

peace on earth

.


U2, PEACE ON EARTH

Heaven on Earth
We need it now
I'm sick of all of this
Hanging around

Sick of sorrow
I'm sick of the pain
I'm sick of hearing
Again and again
That there's gonna be
Peace on Earth

Where I grew up
There weren't many trees
Where there was we'd tear them down
And use them on our enemies

They say that what you mock
Will surely overtake you
And you become a monster

So the monster will not break you
And it's already gone too far
You said that if you go in hard
You won't get hurt

Jesus can you take the time
To throw a drowning man a line
Peace on Earth

Tell the ones who hear no sound
Whose sons are living in the ground
Peace on Earth

No who's or why's
No one cries like a mother cries
For peace on Earth

She never got to say goodbye
To see the color in his eyes
Now he's in the dirt
Peace on Earth

They're reading names out
Over the radio
All the folks the rest of us
Won't get to know

Sean and Julia
Gareth, Anne, and Breeda
Their lives are bigger than
Any big idea

Jesus can you take the time
To throw a drowning man a line
Peace on Earth

To tell the ones who hear no sound
Whose sons are living in the ground
Peace on Earth

Jesus in the song you wrote
The words are sticking in my throat
Peace on Earth

Hear it every Christmas time
But hope and history won't rhyme
So what's it worth

This peace on Earth
Peace on Earth
Peace on Earth
Peace on Earth


Κι έρχονται Χριστούγεννα...

18 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Για πόσον κόσμο δυστυχώς δεν θα είναι μέρες γιορτής....

Καλή σου εβδομάδα!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Άστρια είπε...

@Γλαρένια μου, σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό το πρώτο σχόλιο σ' αυτή την ανάρτηση,
γιατί είσαι από τους ανθρώπους που νοιάζονται για τους γύρω τους και το έχεις δείξει πολλές φορές στις αναρτήσεις σου.

Πάντα ευχόμαστε για έναν καλύτερο κόσμο, όμως τις μέρες αυτές αυθόρμητα ίσως θυμόμαστε πιο πολύ αυτόν τον κόσμο που υπάρχει γύρω μας και που καθημερινά τον ξεχνάμε.

Ίσως γιατί κι αυτός ο κόσμος, σ' αυτές τις μέρες γιορτής, νοιώθει περισσότερο τον πόνο.

Σ' ευχαριστώ τόσο, που έρχεσαι με τα δώρα σου και τ' αφήνεις μ' αγκαλιές κι ένα φιλί:)

Φιλιά κι από μένα και καλή εβδομάδα:)


υγ. δεν έχω χρησιμοποιήσει ακόμα τα λινκς στα σχόλια, θα βρω όμως τρόπο να σου στείλω κι εγώ κάτι:))

roadartist είπε...

Αχ μωρέ καθόλου δε μου μιλάνε τα Χριστούγεννα.. Και τώρα πριν ήμουν στο κέντρο και εκτός του ότι είδα μια πολύ καλή παράσταση, κάναμε μετά και μια βόλτα στο στολισμένο (πλέον) Σύνταγμα..και τίποτα δε μπόρεσε να μου πει..Κάθε χρόνο και χειρότερα.. σόρυ για το 'χάλασμα'..αλλά λίγα φωτάκια δεν αλλάζουν το σκηνικό..
Μήπως το και χειρότερο..Το μόνο που γλύκανε εφέτος τη καρδιά μου ήταν το δικό χριστουγεννιάτικο δώρο... και εκεί θα μείνουμε μάλλον :)
φιλάκια σου!

P. Kapodistrias είπε...

Είχαμε καιρό... Ελπίζω να είσαι καλά! Με ειρήνη κυρίως σε όλα τα επίπεδα!

Margo είπε...

Αυτές τις μέρες ακόμη κι αν έχουμε σοβαρά προβλήματα που δεν μας αφήνουν να γιορτάσουμε ή ακόμη κι αν δεν γιορτάζουμε ποτέ, πάντα μα πάντα ελπίζουμε για το καλύτερο και ευχόμαστε και ονειρευόμαστε τον κόσμο όπως θα τον θέλαμε να είναι.. όταν μάλιστα υπάρχουν παιδιά αυτή η ανάγκη μεγαλώνει ακόμη πιο πολύ.
Να σαι καλά αστεράκι μας:)

Μαρια Νικολαου είπε...

Ετσι οπως ειμαι εγω τωρα...μ εκανες άστα...

Ανώνυμος είπε...

Peace my friend

b|a|s|n\i/a είπε...

έχουμε τόσα να μάθουμε ακόμα σαν άνθρωποι. σε αυτήν την ζωή. στις επόμενες. έχουμε τόσα ακόμα να μάθουμε.
καλημέρα σου!

kikop80 είπε...

Να ΄μασταν ξανά παιδία...
Τι καλά που θα 'τανε!!!
:-)

ξωτικό είπε...

Ποτέ δεν θα καταλάβω αυτή την πλευρά του "ανθρώπου".

Άστρια είπε...

@roadartist μου, κατ' αρχήν δεν μου χάλασες τίποτα απολύτως:))))θυμάμαι που το συζητούσαμε και πέρυσι:)
Χαίρομαι για ό,τι καλό ένοιωσες για το αληθινά ελάχιστο. Και σίγουρα δεν θα μείνουν έδώ τα καλά, θα έρθουν πάρα πολλά και θα με θυμηθείς:)
Εγώ αυτή την εποχή πάντα τη νοιώθω και τη ζω όμορφα, είναι από τις πιο αγαπημένες μου μέρες.
Φιλάκια πολλά:)))

Άστρια είπε...

@Αγαπητέ π.κ. σ' ευχαριστώ για την έγνοια και την "πολυεπίπεδη" ευχή:)

Ήθελα, ένοιωθα την ανάγκη δηλαδή, να κάνω κάποιες αναρτήσεις για τις "παράπλευρες" εικόνες των (μη)εορτών, έτσι για να μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν. Ήταν αυτή, η προηγούμενη και ανάρτηση που θα ακολουθήσει. Μετά θα ακολουθήσουν οι γιορτινές:)

Βέβαια, οι ποιητές βλέπουν πάντα με τα ματια της ψυχής:)
Να είσαι πάντα καλά!

Άστρια είπε...

@Margo μου, σ' ευχαριστώ για τις αληθινά όμορφες σκέψεις που άφησες.

Να σου εκμηστηρευτώ τί μου θύμησες. Είχα χάσει τον αγαπημένο μου πατέρα ανήμερα Χριστουγέννων, ταξίδεψα μεσάνυχτα με αεροπλάνο για να πάω, όμως την Πρωτοχρονιά, είχα επιστρέψει και πήγαμε την κόρη μας στο Μέγαρο Μουσικής, γιατί ήθελα να της δείξω ότι η ζωή συνεχίζεται.
Τα Χριστούγεννα, ίσως επειδή έχω υπέροχες παιδικές μνήμες, τα νοιώθω και τα γιορτάζω σαν παιδί, και το πιο πάνω γεγονός καθόλου δεν το χαλάει ως μνήμη, αφού πάντα οι αγαπημένοι μας ζούνε στην καρδιά μας.

Σε φιλώ, πολύ χαρά σου στέλνω να έχεις, να είσαι καλά θαλασσινό μου αεράκι:)

Άστρια είπε...

@Μαρία μου, εσύ να δεις πώς μας κάνεις με αυτά που γράφεις πολλές φορές:)) Άστα, μέχρι δακρύων δηλαδή! :)

Άστρια είπε...

@Βαγγέλη, peace and joy !!!! :)

Άστρια είπε...

@Βασίλη μου, είναι σαν να παίζουμε σ' ένα παιχνίδι που κάποιος έχει βάλει τους κανόνες που δεν τους γνωρίζουμε και δεν ξέρουμε πότε χάνουμε και πότε κερδίζουμε.

Βέβαια νοιώθουμε την χαρά την λύπη τον πόνο την ευχαρίστηση.. και όλα τα συναισθήματα που μας χαρίστηκαν και συνεχίζουμε να παίζουμε.
Α, ίσως ο μόνος σίγουρος όρος του παιχνιδιού είναι ότι είμαστε περαστικοί.
Γι αυτό όσο μπορούμε παίζοντας να κλέβουμε χαρά:)))

Χάρηκα που σε είδα αλήθεια, είχα λίγο ανησυχήσει:)
Καλό βραδάκι να έχεις:)

Άστρια είπε...

@Κίκοπ δεν κατάλαβα καλά! Δηλαδή θέλεις να πεις ότι αυτές τις μέρες δεν είμαστε παιδιά ;;;!!!

Ναι, έχεις δίκηο, πολύ θα ήθελα τώρα να ήμουνα στην αγκαλιά της γιαγιάς μου να μου λέει παραμύθια, να παίζω με τους φίλους μου....

:)))

Άστρια είπε...

@ξωτικούλι, πώς να καταλάβεις; είναι πολύ κοινότυπο, αλλά θα το πω γιατί είναι αλήθεια:" άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου"!

Αύριο αν περάσεις το πρωί, εκτός απροόπτου, έχω σκεφτεί κάτι για σένα ν' αναρτήσω:)))