Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

χα :)

.

Ένα μικρό μικρούλι γέλιο έσκασε - χα :) - κι ένα ουράνιο τόξο φώτισε με τριαντάφυλλα τον ουρανό..

Καλημέρα!!!








update 5.11.09

Από τον Βασίλη, ήρθε η πιο κάτω φωτογραφία. Όπως είχε πει στο σχόλιο, "ένα τριαντάφυλλο είναι έτοιμο να εμφανιστεί".
Χίλια ευχαριστώ Βασίλη που το θυμήθηκες:)))
update 8.11.09

"Άνοιξε!!!"
η φωτογραφία ήρθε στην ώρα της, όταν έκλεινε αυτή η ανάρτηση:))




Στη mareld, με :) στον βορειο ουρανό της.

46 σχόλια:

Roadartist είπε...

Α, της αξίζουν τα καλύτερα της αγαπημένης (πολύ αγαπημενης!!!) μου mareld..
Είναι θησαυρός....
Και πολύ λίγα λέω..
Ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για όλα.. και για τα σημερινά.. και για τα χθερινά.. και για ΟΛΑ της...

mareld είπε...

Αστέρι μου, Φεγγάρι μου, Μαργαριτάρι μου!

Αααααα!!!!
Γελάω και κλαίω..κλαίω και γελάω..
ξύπνησα χαράματα και στην αυλή μου βρέχει..ας έβρεχε τουλάχιστον καταρρακτωδώς..δυο κοτσύφια τρομαγμένα κάθησαν στο περβάζι μου..και εγώ σιγοψιθυρίζω..


Κάνε με ἀηδόνι Θεέ μου, πᾶρε μου ὅλες
τὶς λέξεις κι ἄφησέ μου τὴ φωτιά,
τὴ λαχτάρα, τὸ πάθος, τὴν ἀγάπη,
νὰ τραγουδῶ ἔτσι ἁπλά, ὅπως τραγουδοῦσαν
οἱ γρῦλοι μία φορὰ κι ἀντιλαλοῦσε
ἡ Πλούμιτσα τὴ νύχτα. Ὅπως ἡ βρύση
τοῦ Πουλιοῦ μὲς στὴ φτέρη. Νὰ γιομίζω
μὲ τὸ μουμούρισμά μου τὴ μεγάλη
κυψέλη τ᾿ οὐρανοῦ. Νὰ θησαυρίζω
τὰ νερὰ τῶν βροχῶν καὶ τὶς ἀνταύγειες
ἀπ᾿ τὸ θαῦμα τοῦ κόσμου. Νὰ μ᾿ ἁπλώνουν
τὶς φοῦχτες τους οἱ ἄνθρωποι κι ἕνας ἕνας
νὰ προσπερνοῦν. Κι ἀδιάκοπα νὰ ρέω
τὴ ζωή, τὴν ἐλπίδα, τὴ λάμψη τοῦ ἥλιου,
τοῦ ἡλιογέρματος τὸ γαρουφαλένιο
ψιχάλισμα στὰ ὅρη, τὴ χαρά,
τὰ χρώματα νὰ ρέω τοῦ οὐράνιου τόξου
καὶ τὴ βροχούλα τῆς ἀστροφεγγιᾶς.
Ὢ τί καλὰ πού ῾ναι σ᾿ αὐτὸν τὸν κόσμο!
Ἡ βρύση τοῦ πουλιοῦ
Νικηφόρος Βρεττάκος

Πόσο όμορφη είσαι..
πόσο καλοσυνάτη..

"Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα
είδα το "πρωινό" αυτό.
Κάποια χρυσή,λεπτότατη
στους δρόμους ευωδιά.
Και στην καρδιά
αιφνίδια καλοσύνη"

Θέλω να πέσω στη αγκαλιά της...
αυτή μόνο με ξέρει...

http://www.youtube.com/watch?v=EptQAqP4Kk0

Υμνείς τη ζωή με όλη τη δύναμη του είναι σου όταν έχεις τη τύχη να συναντάς Αστεράκια..

http://www.youtube.com/watch?v=PFx3a7KfN0c

Το δάσος μου φωτίστηκε τριανταφυλλένιο..

Σοῦ στήνω μία καλύβα

Σοῦ στήνω μία καλύβα, στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων,
ἕνα κῆπο νὰ περπατᾷς,ἕνα ρυάκι νὰ καθρεφτίζεσαι,
μιὰ πλούσια πράσινη φραγὴ νὰ μὴν σὲ βρίσκει ὁ ἄνεμος
ποὺ βασανίζει τοὺς γυμνοὺς - στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων!
Σοῦ στήνω τ᾿ ὅραμά σου πάνω σ᾿ ὅλους τοὺς λόφους,
νὰ σοῦ φυσάει τὸ φόρεμα ἡ δύση μὲ δυὸ τριαντάφυλλα,
νὰ γέρνει ὁ ἥλιος ἀντίκρυ σου καὶ νὰ μὴ βασιλεύει,
νὰ κατεβαίνουν τὰ πουλιὰ νὰ πίνουνε στὶς φοῦχτες σου
τῶν παιδικῶν ματιῶν μου τὸ νερὸ - στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων!
Νικηφόρος Βρεττάκος

Σε αγαπώ πολύ..πάρα πολύ..
μου λείπεις..

Σε ευχαριστώ!
Φιλιά γλυκά καλημέρας!

mareld είπε...

Ακριβή μας!

Ξανά..κλαίω..και γελάω..
Είναι τόσο όμορφη η ζωή
μεσ΄το δικό σας χρώμα..
μεσ΄το δικό σας άρωμα..

Ὁ ἀγρὸς τῶν λέξεων

Ὅπως ἡ μέλισσα γύρω ἀπὸ ἕνα ἄγριο
λουλοῦδι, ὅμοια κ᾿ ἐγώ. Τριγυρίζω
διαρκῶς γύρω ἀπ᾿ τὴ λέξη.

Εὐχαριστῶ τὶς μακριὲς σειρὲς
τῶν προγόνων, ποὺ δούλεψαν τὴ φωνή,
τὴν τεμαχίσαν σὲ κρίκους, τὴν κάμαν
νοήματα, τὴ σφυρηλάτησαν ὅπως
τὸ χρυσάφι οἱ μεταλλουργοὶ κ᾿ ἔγινε
Ὅμηροι, Αἰσχύλοι, Εὐαγγέλια
κι ἄλλα κοσμήματα.

Μὲ τὸ νῆμα
τῶν λέξεων, αὐτὸν τὸ χρυσὸ
τοῦ χρυσοῦ, ποὺ βγαίνει ἀπ᾿ τὰ βάθη
τῆς καρδιᾶς μου, συνδέομαι· συμμετέχω
στὸν κόσμο.
Σκεφτεῖτε:
Εἶπα καὶ ἔγραψα, «Ἀγαπῶ».
Νικηφόρος Βρεττάκος

Σε αγαπώ..και το ξέρεις..
Φιλιά!

b|a|s|n\i/a είπε...

πώς να μην είναι καλή μέρα με τέτοια ομορφιά! μόλις πότισα (μην ρωτάς γιατί ενώ είναι έτοιμο να βρέξει, άβυσσος η ψυχή :)) και ένα τριαντάφυλλο είναι έτοιμο να εμφανιστεί.
(και) στην mareld με ακόμα ένα χαμόγελο!
:) καλημέρα!!

logia είπε...

τι όμορφη αφιέρωση!!!!
τι υπέροχες φωτογραφίες!!!!

Αξιες και οι δυο,

Αστρια και Mareld!!!!

Να έχετε ένα πολύ όμορφο Σ/Κ

καλό μεσημέρι

astria είπε...

@roadartist μου,
Κι εκείνη πάντα μας θυμάται, πάντα μας σκέφτεται και μας δείχνει την αγάπη της με κάθε τρόπο!!!!
Καλημέρα, φιλάκια και καλό Σου Κου:)

astria είπε...

@ξεχωριστή μου mareld, θαλασσοφωταύγεια,
καλημέρα:))))

Σ΄ευχαριστώ φίλη μου για τα τόσα όμορφα που μου άφησες σήμερα στο παράθυρό μου: λόγια, τραγούδια, τριαντάφυλλα, την αγάπη και της σκέψης σου το φως.
Και ξέρεις, σήμερα ο ουρανός ήταν κι εδώ φθινοπωρινός:))

Σ' ευχαριστώ τόοοοοοοοοσο!!, δεν μπορώ να σε συναγωνιστώ στην προσφορά σου:) Μόνο να λίγο θολώσανε τα μάτια:)))

Κι εγώ σ' αγαπώ και το ξέρεις.
Σε φιλώ πολύυυ:)))

astria είπε...

@Βασίλη σ'ευχαριστώ,
Κι εγώ ετοιμαζόμουνα να ποτίσω τις γλάστρες μου τώρα στο μπαλκόνι (χαχαχα!)
Μια που το έφεραν οι συμπτώσεις, θα ήθελα πολύ να δω τη φωτογραφία αυτού του τριαντάφυλλου όταν ανθίσει. Να το θυμηθείς ε;
:) καλημέρα

astria είπε...

@logia, σ΄ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου.

Καλό μεσημέρι, καλό Σ/Κ.

mareld είπε...

Βασίλη!

Σε παρακαλώ...όταν ανοίξει το τριαντάφυλλο κοίταξέ το λίγο
και για μένα..θα το καταλάβω..

Μια ζεστή αγκαλιά στη διάφανη ψυχή σου από το δάσος της βροχής..

Όμορφα να περνάς!

mareld είπε...

Λόγια!

Στις ευχές σου ένιωσα
εκτός από τα λόγια και την ουσία..

Σε ευχαριστώ!

Σου εύχομαι ένα ρομαντικό σαββατοκύριακο!

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Μπήκα..και γέμισαν τα μάτια μου φως!!Τι ομορφες φωτογραφίες να συνοδεύουν τις ευχές.Αστρια μου, ευχαριστούμε για τις ευχές που άφησες για το Ασπασάκι, ευχαριστούμε για την ολόδροση καλημέρα.Πολλά φιλιά αστερόφωτη.Καλό σαββατοκυριακο να έχεις.Ο χώρος σου...στο έχω ξαναπει...ΛΑΜΠΕΙ!

mareld είπε...

Αστεράκι μου..!

Η προσφορά..

"Με πήγες πολύ πίσω..

"Δεν είχανε χρονίσει ακόμα μήτε ο αρχάγγελος μήτε το ρόδο.
Όλα είταν πριν απ' το βέλασμα πριν απ' το κλάμα.
Όταν το φως δεν ήξερε καλά-καλά
αν η θάλασσα θα γεννούσε αγόρι ή κορίτσι.
Όταν ο άνεμος ονειρευότανε μαλλιά να τα χτενίζει,
γαρούφαλα και μάγουλα να κατακαίει η φωτιά
και το νερό να ξεδιψάει από δυο χείλη ράθυμα.
Όλα είταν πριν από το κορμί και τ' όνομα,
πριν απ' το χρόνο.

Λοιπόν θυμάμαι"..

στα μέσα του Απρίλη κοντά να κλείσω τα 14.. με είχε φτάσει η πορεία της ζωής σε αδιέξοδο πλήρης απελπισίας..
Μια νύχτα μετά από πολλές λευκές νύχτες.. είδα ένα εφιαλτικό όνειρο..μετά από πολλά χρόνια κατάλαβα ότι το όνειρο σύμφωνα με το Γιουνγκ ήταν αρχαϊκό..
στο τέλος του όνειρου ξύπνησα και άνοιξα τη παλάμη μου, που πάνω της έπεφτε ένα φως..εκεί καθόταν ένα κοριτσάκι ντυμένο στα λευκά..το κοίταξα και του είπα..

mareld ανεξάρτητα πως ζεις..ποιοι είναι οι γονείς σου..οι συγγενείς σου..ανεξάρτητα πως σου έχουν και συνεχίζουν να σου φέρονται οι καθηγητές σου και γενικά οι άνθρωποι..να συνεχίσεις να ζεις
με υπερηφάνεια..και να δίνεις στους ανθρώπους ότι ακριβώς θα ήθελες να σου έχουν δώσει..

Πιστεύω στη ανθρώπινη αγάπη χωρίς όρους και όρια..πιστεύω στη ομορφιά..πιστεύω ότι η αισθητική είναι η ηθική του μέλλοντος..

Είσαστε όμορφοι..

Σας ευχαριστώ!

mareld είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

μετά από την τόση σκυλοσύνη και ψαροσύνη της ανάρτησης μου, να και η καλοσύνη των πορτοκαλί τριαντάφυλλων

marianaonice είπε...

Φώτισες πάλι με χρώματα κι αρώματα το βροχερό αυτό Σαββατόβραδό μας...
Κι η υπέροχη μυρωδιά έφθασε στο Βορρά μέχρι την αγαπημένη μας @Mareld!
Απίστευτοι και οι στίχοι του Νικηφόρου Βρεττάκου... έδεσαν τέλεια με τις γλυκειές εικόνες σου...
Φιλιά πολλά!!
Καλό μήνα σε όλους εύχομαι!!
:)))

P. Kapodistrias είπε...

Πάντα ευφραίνομαι στον ιστότοπό σου!

Σαββατοκύριακο Χαράς να έχεις!

astria είπε...

@carpe diem μου, σ' ευχαριστώ τόσο για τα λόγια σου, είναι από τη καλοσύνη σου που τα βλέπεις έτσι. Να ξέρεις ότι πίσω σου αφήνεις αποτυπώματα ομορφιάς ψυχής:)

Καλό βράδυ, καλό Σ/Κ!


υγ.Ξέχασα στο σχόλιό μου να σου πω πόσο γλυκό είναι το Ασπασάκι σου στη φωτογραφία, σαν νεραϊδούλα:)

astria είπε...

@mareld μου, με όσα έγραψες στα σχόλια, τα πλημμύρισαν ομορφιά. Σ' ευχαριστώ!!!!:)))

""Δεν είχανε χρονίσει ακόμα μήτε ο αρχάγγελος μήτε το ρόδο.
Όλα ήταν πριν απ' το βέλασμα πριν απ' το κλάμα.
Όταν το φως δεν ήξερε καλά-καλά
αν η θάλασσα θα γεννούσε αγόρι ή κορίτσι.
Όταν ο άνεμος ονειρευότανε μαλλιά να τα χτενίζει,
γαρούφαλα και μάγουλα να κατακαίει η φωτιά
και το νερό να ξεδιψάει από δυο χείλη ράθυμα.
Όλα ήταν πριν από το κορμί και τ' όνομα,
πριν απ' το χρόνο.

Λοιπόν θυμάμαι"..

Απλά υπέροχα!

astria είπε...

@ηλιογράφε, σ' ευχαριστώ, η καλοσύνη που διέκρινες είναι από τη δική σου :)

astria είπε...

@Μαριάννα μου, σ'ευχαριστώ πολύ. Πράγματι οι στίχοι του Νικηφόρου Βρεττάκου που διάλεξε η mareld έδεσαν μοναδικά!
Φιλιά πολλά,
Καλό Σ/Κ και καλό μήνα :))

astria είπε...

@π.κ,
Σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα! Ευφροσύνη χαρίζουν το πέρασμα, τα λόγια και οι ευχές σου:) Πάντα!

Mariela είπε...

Τα τριαντ'αφυλλα σου τα λατρεύω πάντα...
πολλά φιλιά και καλό ΣΚ...

astria είπε...

@Μαριέλα μου σ' ευχαριστώ πολύ. Θα είδες ότι το μοναδικά πανέμορφο δικό σου "the rose of a twinkle star" το έχω πάντα στο πλάι του blog μου!!

Φιλάκια, καλό βράδυ και καλό Σ/Κ:))

ξι είπε...

Παραλίγο και θα σου έγραφα πάλι Κυριακή..;).

Ένα μικρό μικρούλι γέλιο έσκασε - χα :).... Πολύ πολύ γλυκό Άστρια... Μακάρι να έσκαγαν τέτοια κάθε μέρα!
Να είσαι καλά - καλό βραδάκι,
ξ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ.

Fegia είπε...

Καταπληκτικά χρώματα, τόσο θεραπευτικά!
Θα πρέπει να νοιώθει πολύ όμορφα η φίλη σου και πολύ περήφανη για τη φιλία σας.
Σε φιλώ από τον ηλιόλουστο Βορρά.

fractal είπε...

Α...πριν διαβάσω πως όλος αυτός ο κήπος ήταν αφιερωμένος αλλού, ξεκόλλησα ένα κόκκινο πέταλλο από την καρδιά ενός τριαντάφυλλου.
Δεν θα το επιστρρέψω όμως..
Το έχω ανάγκη.
Τα σύννεφα εδώ περνούν πολύ χαμηλά.
Ευτυχώς όμως δεν παγώνουν την αγάπη που εδώ έχει όλλα τα χρώματα των χρυσάνθεμων..

Άστρια είπε...

@ξενιάδα, σ' ευχαριστώ για το πολύ γλυκο σχόλιο:)))
Να είσαι καλά, καλό βραδάκι:))

Άστρια είπε...

@Σκρουτζάκο, σ' ευχαριστώ τόσο πολύ, πάντα έχεις ένα καλό λόγο να μου αφήσεις!

Καλό μήνα :)))

Άστρια είπε...

@Φέγγια, σ' ευχαριστώ καλέ μου φίλε, χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσαν!

"Σημειολογικά" θεραπευτικά τα χρώματα; :)))

Η mareld είναι ξεχωριστός άνθρωπος όπως θα είδες και από το σχόλιο της roadartist μας.

Πολλά φιλιά από έναν μπρ-κρύο Νότο:)))

Άστρια είπε...

@Καλό μου fractal, σ' ευχαριστώ τόσο γι΄αυτό το σχόλιο, θα πρέπει να είναι υπέροχα αυτά τα χρυσάνθεμα!!!

Θα προσπαθήσω να κάνω μια "πατέντα" να σου στείλω όχι μόνο ένα πέταλο να έχεις. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω:)

Unknown είπε...

νομιζω πως η mareld ηταν η αφορμη για μια υπεροχη αναρτηση ....

εχω ξεχασει εδώ και πολυ καιρο να κοιταξω για λιγο εκει πανω ....

librarian είπε...

Τα μπουμπούκια είναι σαν τα μωρά όταν είναι κλειστά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί για το χρώμα τους.
Άσχετο.
Πως μου ήρθε τώρα αυτό δε ξέρω.
Όπως και να έχει την καλησπέρα μου και ένα χαμόγελο.

mareld είπε...

Αστεράκι μου!

Πέρασα να πάρω στα όνειρά μου
λίγο χρώμα και άρωμα..

Βασίλη είδα το μπουμπούκι!!!
Πόσο χάρηκα..

Γλυκά φιλάκια καληνύχτας
σε όλους σας!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Καλώς σε βρίσκω.
Έλαχε να κάνω την πρώτη μου επίσκεψη, και να που με υποδέχτηκαν χρώματα και αρώματα και φίλοι ένα σωρό.
Με προθιέρια την αγαπημένη μου Mareld.
Σημάδι καλής συνέχειας.
Όμορφα συναισθήματα κρατώ και σου στέλνω την καλημέρα μου.

dodo είπε...

Πολύ ωραία αφιέρωση αυτή η δροσερή ανθοδέσμη από τριαντάφυλλα!

astria είπε...

@Κυβέλη, καλώς ήρθες και σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου.
Χαίρομαι που η ανάρτηση έγινε αιτία να ξαναδείς την mareld.
Την καλημέρα μου!

astria είπε...

@lIbrarian μου, ήταν από τα πιο όμορφα σχόλια:)))χαχαα
Μου θύμισες μια τριανταφυλλιά που αγόρασα με κλειστά μπουμπούκια που δεν φαινόταν το χρώμα τους και ο πωλητής με διαβεβαίωνε ότι ήταν το βαθύ κόκκινο που ήθελα. Κάθε χρόνο μου χαρίζει τα πιο όμορφα, μεγάλα και αρωματικά τριαντάφυλλα. Αξίζει καμιά φορά κανείς να ρισκάρει.

φιλάκια πολλά καλημέρας:))

astria είπε...

@mareld μου σου στέλνω την καλημέρα μου μαζί με έναν υπέροχο φωτεινό ουρανό που έχουμε σήμερα:)))

Σε φιλώ:)))

astria είπε...

@Επίκουρε, καλώς ήρθες, σε έχω συναντήσει πολλές φορές σε σχόλια και χθες ήρθα απο τον Π. Λίβυο. Να πω ότι τα ίδια συναισθήματα είχα στο blog σου, από την παρουσία της αγαπημένης μας mareld.

Και την δική μου καλημέρα σου στέλνω:)

astria είπε...

@Ω, dodo μας, σ' ευχαριστώ. Πολύ χαίρομαι που σε βλέπω, δεν μας είχες συνηθίσει σε απουσίες από το seconds.
Την καλημέρα μου και από δω:)

mareld είπε...

Αστεράκι μου ηλιόλουστο και αγαπημένο!

Τη νύχτα σκεφτόμουν τα όσα είπαμε και δεν μπορώ να σου χαλάσω χατήρι..
Στο μπουγαρίνι τραγούδια θα συνεχίσεις να ακούς σε όλες τις γλώσσες με όλα τα χτυποκάρδια και τις ανάσες της Θάλασσας..μέχρι που θα ρθει μια ανάρτηση διαφορετική από όλες τις άλλες..πολύ..πολύ Θαλασσινή!!!

Σε φιλώ!
Καλή σου μέρα!!!

Άστρια είπε...

Καλημέρα mareld μου, ήμουν σίγουρη ότι η δροσοσταλίδα θα συνέχιζε να απεικονίζει τους μικρούς της κόσμους:))

b|a|s|n\i/a είπε...

και άνοιξε...
και ανοιχτά να μείνουν.
τα φωτεινά. τα χαμογελαστά.
σε ευχαριστώ τόσο!
για όλα.
καλησπέρα σου.

Άστρια είπε...

@Βασίλη, μα το ευχαριστώ σου ανήκει, κι όλα τα καλά!!!

(τώρα μόλις είδα το σχόλιο:))