Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

στα σύννεφα..

. Ένα μικρό ταξίδι, μέσα στο συννεφιασμένο φθινόπωρο, να μην προμηνύει χαρά. Όμως να, πετώντας μέσα και πάνω από τα σύννεφα, νοιώθεις να σου χαρίζεται μικρό όνειρο και ανάμεσα, χαμόγελο από το φως τ’ ουρανού, να θέλεις λίγο από το ίχνος του ν' αποτυπώσεις.

Μέσα και πάνω από τα σύννεφα να σου υπενθυμίζεται η ομορφιά του κόσμου, να σβήνουν αχνά τόσο μακρινά και ελάχιστα τα καθημερινά που κουράζουν και τόσο διαφορετικά, ανάλαφρα μετά να επιστρέφεις .. Έτσι απλά είναι όμορφη η ζωή.



Οι φωτογραφίες στα σύννεφα, χαρισμένες στη roadartist, στον fegia, στο fractal, στη librarian, στη Μαρία.

54 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Α δεν παίζω!!!!Εγω δηλαδη που λατρεύω το γκρι και τα συννεφα δεν εχει αφιερωσουλα? Να κλαψω? :(

Άστρια είπε...

@Μαρία μου, δεν ήξερα ότι λατρεύεις τα γκρι και τα σύννεφα! Δες ξανά την ανάρτηση!

Χαμόγελο:))))

b|a|s|n\i/a είπε...

και έχει τόσα σύννεφα τις μέρες αυτές. ομορφότερα όταν χρωματίζονται στην δύση και στην ανατολή του φωτός. καλημέρα σου!!

Roadartist είπε...

Να είσαι καλά φίλη μου για τις φωτογραφίες και την αφιέρωση σου.
Να σου πω την αλήθεια τις περίμενα, μας έχεις μάθει μετά από κάθε ταξίδι περιμένουμε φωτο!!!

Και τι ωραίο το τραγούδι του βίντεο.. από τα πιο αγαπημένα μου..το έχω στο mp3 και το ακούω.. Αχ τι τέλεια σύννεφα!!!!

Λατρεμένα.. να τα βλέπεις να κινούνται άλλοτε ήρεμα, άλλοτε βιαστικά..Δημιουργώντας τις δικές τους πραγματικότητες.. που ίσως να είναι και πιο σημαντικές και ουσιαστικές από τις δικές μας εδώ κάτω.. :) πάντα να σε παρασέρνουν και να σου υπενθυμίζουν πως στην ζωή λίγα πράγματα αξίζουν πραγματικά::)

Την καλημέρα μου, με πολλά φιλάκια σε ευχαριστούμε πολύ.. αληθινά :)

@ Μαρία: Μαρία πήρες κ εσύ την αφιέρωση σου :) και σου αφήνω για να μη κλαις την τελευταία φράση της astrias που μερικές φορές την ξεχνάμε "απλά είναι όμορφη η ζωή"..

Καλή εβδομάδα :)

P. Kapodistrias είπε...

Ορέγομαι το γκρι και τα σύννεφα, διότι εκπέμπουν δημιουργικότητα. Αρκεί μόνον να μην τους επιτρέπουμε να σκηνώσουν στην ψυχή μας.

Χαιρετώ σε από τη Ζάκυνθου, με γκρι και σύννεφα, αλλά με διάχυτη φιλία!

Άστρια είπε...

@Βασίλη, πάντα όμορφο φως ανάμεσα από τα σύννεφα να βλέπεις!!

Καλημέρα φωτεινή η σημερινή η Κυριακάτικη!

Άστρια είπε...

@roadartist μου, χαίρομαι που σου άρεσε. Σ' ευχαριστώ για τη γενναιόδωρη φιλία και την έννοια σου. Κι εσύ χαραμάδα φωτός μέσα από τα σύννεφα είσαι:))Να είσαι καλά, να μας χαρίζεις!

Σε φιλώ, καλή εβδομάδα:)

Άστρια είπε...

@Αγαπητέ π.κ. στις φωτογραφίες του βίντεο, πάνω και μέσα από τα σύννεφα, έβγαινε φως.
Και αυτό ήταν και το νόημα της ανάρτησης: Βλέποντας τα γκρίζα σύννεφα, να ξέρουμε ότι από πάνω υπάρχει το φως τ'ουρανού και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να το κρύψουν, ποτέ να το σβήσουν! Όπως και το ότι μπορούμε να δούμε, αν ξεπεράσουμε το γκρίζο, το πραγματικό (μικρό) μέγεθος όσων μας κουράζουν καθημερινά.

Σ' ευχαριστώ, το φως της φιλίας, πολύτιμο, είναι διάχυτο και αυτό μέσα και πάνω από τα σύννεφα:)

Μαρια Νικολαου είπε...

Γιούπι!!! Ευχαριστώ πολύ!!!
Μα εννοειται
ΕΙμαι γεννημα θρεμα φθινοπωρου!
Λατρευω τα συννεφα και τον γκριζο καιρο και κυριως τη βροχή

Σ ευχαριστω Αστρια :):)

Άστρια είπε...

@Μαρία, τί σύμπτωση!! τώρα μόλις έγραφα στο photodream, να ξαναπεράσεις από εδώ:))!!!
Χαίρομαι ιδιαίτερα για την χαρά σου:))

mar9659 είπε...

Γκρίζο χρώμα του φθινοπώρου μαζί με τις πορτοκαλόχρυσες πινελιές των δέντρων αγαπημένα χρώματα του Φθινοπώρου...γλυκειά μελαγχολία για τις ευαίσθητες ψυχές...πειράζει που είμαι και εγώ μια απο αυτές...;Εεις δίκηο καλή μου έτσι απλά είναι όμορφη ηζωή στ'αλήθεια!!!Την αγάπη μου και καλό σου απόγευμα!!

librarian είπε...

Αστεράκι!!! Ξέρουμε ότι υπάρχεις πάντα πίσω από τα σύννεφα και κάθε συννεφιασμένο βράδυ φυσάω δυνατά να διώξω τα συννεφάκια να ξεπροβάλλουν τα γλυκά αστεράκια να φωτίσουν όλα μαζί τις νύχτες μου και να κάνουν παρέα στα όνειρα μου!

Σε ευχαριστώ πολύ!!!

Άστρια είπε...

@mar, σ' ευχαριστώ πολύ που πέρασες και για τα λογάκια που άφησες. Καλοσύνη σου.
Καλό βραδάκι:))

Άστρια είπε...

@librarian μου, σ' ευχαριστώ που υπάρχετε γύρω μου και μου χαρίζετε από το δικό σας φως μέσα από τα σύννεφα:))
Αεράκι γλυκό να διώχνει μακριά τα συννεφάκια σου τη νύχτα, και νάχεις τα πιο γλυκά όνειρα στ' αστέρια, γιατί ξέρω ότι σ' αρέσει να κάνεις βολτίτσες εκεί.
Εγώ σ' ευχαριστώ τόσο..:))

mareld είπε...

Αστεράκι μου!

Μου ήρθε να χορέψω..εδώ στο σκοτεινό πλέον βροχερό μου δάσος!!

Whenever you dance, wherever you dance,
dance to heal the earth!

...When you choose to show love, to fight for justice, to bring healing, to bring out what is good in others. When you avoid cruelty and dishonesty and waste. When you are outraged. When you speak out. When you give. When you consider the generations to come. When you protest to the oppressors and encourage those who feel the cutting edge of injustice. And, of course, when you dance. There is a tree that all the prophets see, and whenever you let your love show, you make the flowers grow.
by Dee Smith
Indian Prayers

Τόση ομορφιά!!!

Φιλιά γλυκά καληνύχτας!

AlexMil είπε...

Καιαφού δεν έχουμε πραγματικά φτερά,
δυστυχώς,
και ας μας έλεγαν ανθρώπινα πτηνά,
φανταζόμαστε πως έχουμε φτερά,
για να απολαμβάνουμε από ψηλά,
των ανθρώπων τα άσχημα και τα καλά

Ομορφη η σύνθεση κειμένου και εικόνων

καλό βράδυ

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

...Μου θύμισες το τραγούδι...Οταν κοιτάζω από ψηλά...μοιάζει η γη με ζωγραφιά...Τι ωραία που είναι η γη μας!!Καληνύχτα αστεράκι μας

fractal είπε...

Ευχαριστώ για την αφιέρωση καλή μου.
Και για τις σκέψεις σου πάνω και μέσα στα σύννεφα.
Τα σύνννεφα κουβαλούν μέσα τους, νομίζω, μια σοφία. Τα παρατηρώ να δομούν και να αποδομούν μορφές, να κλείνουν και να ανοίγουν ορίζοντες, να κυνηγούν και να κυνηγιούνται από τους ανέμους, να σβύνουν και να ανάβουν το φως, να αραιώνουν και να πυκνώνουν κατά το δικό τους θέλω, να χωρίζουν και να ξανασμίγουν, να αποκαλύπτουν και να αποκαλύπτονται..
Κλέβουμε και μεις λίγο από τη σοφία τους αν δούμε τον κόσμο με τη δική τους ματιά, από εκεί πάνω..
Ασφαλώς θα έχεις νιώσει και εσύ τα πιό τρυφερά συναισθήματα για τον κόσμο κάτω, ΄καθώς τον κοιτάζεις από εκεί πάνω..
Και ξέρεις τι έλεγε ένας ιρλανδός ποιητής που δεν θυμάμαι το όνομά του?
"Εκεί που η ομορφιά δεν παρακμάζει, η αποσύνθεση δεν πλυμμυρίζει, αλλά η χαρά είναι σοφία, και ο χρόνος ένα ατέλειωτο τραγούδι"
Καλή σου Νύχτα καλή μου.

Ανώνυμος είπε...

όταν κοιτάς από ψηλά, μοιάζει ο κόσμος ζωγραφιά!!!

Margo είπε...

Έτσι απλά είναι όμορφη η ζωή
Έτσι απλά είναι όμορφη η ζωή
Έτσι απλά είναι όμορφη η ζωή...

Θα πρεπε να το γράψω 100 φορές αλλά η ανάρτησή σου με βοήθησε να δω το φως πίσω από τα γκρίζα..

Καλή σου μέρα αστεράκι τ' ουρανού:)

ξι είπε...

[...]Μέσα και πάνω από τα σύννεφα να σου υπενθυμίζεται η ομορφιά του κόσμου,
κι έτσι απλά είναι όμορφη η ζωή[...]
Πόσο συμφωνώ! Ανεξάρτητα από συννεφιασμένα φθινόπωρα, βροχερούς χειμώνες, γλυκές άνοιξες, καυτά καλοκαίρια, στα μέσα και τα πάνω από τα σύννεφα σού υπενθυμίζεται η ομορφιά! Γιατί "κάτω" καμιά φορά την ξεχνάς...
Καλή Εβδομάδα,
:))
ξ.

dodo είπε...

Η ζωή είναι όμορφη, γιά όποιον θέλει να βλέπει πέρα από το γκρίζο ;-)

Άστρια είπε...

@Ξεχωριστή μου mareld, "...There is a tree that all the prophets see, and whenever you let your love show, you make the flowers grow..." σοφά τα λόγια που διάλεξες και σκόρπισες λουλούδια στα σχόλια:)!

Και να χορεύεις πάντα, αφού ξέρεις πολύ καλά, ότι αυτό το σκοτεινό βροχερό δάσος, δεν μπορεί να σβήσει ποτέ, τ'αστέρια τ'ουρανού.

Σε φιλώ γλυκά:)

Άστρια είπε...

@alexMil, δεν φανταζόμαστε, έχουμε. Κι εσύ που γράφεις ποίηση, το ξέρεις καλά, ότι μας χαρίστηκαν πραγματικά φτερά στη σκέψη και στη ψυχή για να πετάμε! Και έτσι μόνο μπορούμε να βλέπουμε από "ψηλά" των ανθρώπων τα καλά και τα κακά..

Σ΄ευχαριστώ για το σχόλιό σου για τη σύνθεση:)
Καλό βράδυ.

Fegia είπε...

Αστρια μου, καλή μου φίλη.
Σ ευχαριστώ για άλλη μια φορά για την τιμή να χαρίσεις (και σε μένα) τις φωτογραφίες σου που αποπνέουν (μεταξύ άλλων) κι' ένα λυτρωτικό αίσθημα ελευθερίας, από εκεί ψηλά...

Σ' ευχαριστώ πολύ και ...επιφυλάσσομαι....
:)

Πολλά πολλά φιλιά από το Βορρά με το μελαγχολικό του σούρουπο.

Άστρια είπε...

@carpe diem μου, πόσο όμορφα πέρασες και χάρισες το φως της μέρας(diem) μέσα από τα σύννεφα ..

Σ' ευχαριστώωω!!

Καλό βράδυ:))

Άστρια είπε...

@Αγαπητό fractal, εγώ σ' ευχαριστώ για τα τόσα όμορφα που λες και μας χαρίζεις γενναιόδωρα!

Τα σύννεφα, ναι, έχουν όσα γράφεις και επί πλέον κρύβουν μέσα τους ένα μεγάλο δώρο για την ύπαρξη της ζωής.
Όπως είναι και ένα μέρος για να στρέφουμε το βλέμμα, ή για να πετάμε στα όνειρα μας.

Η ιρλανδική ποίηση από όσα λίγα έχω διαβάσει, έχει πολλά διαμάντια.
Αυτό που διάλεξες να γράψεις, θα το κρατήσω:))

Σ' ευχαριστώ πάλι,
Καληνύχτα:))

Άστρια είπε...

@:)) Βαγγέλη, σ' ευχαριστώ! Κατά σύμπτωση και η carpe diem σκέφτηκε το ίδιο:)!

Κι εσύ μας χαρίζεις υπέροχες ζωγραφιές του κόσμου, χωρίς να κοιτάς από ψηλά!.

Άστρια είπε...

@ Margo μου, ναι, έτσι απλά είναι όμορφη η ζωή, και κάποιοι άνθρωποι, με το να υπάρχουν γύρω μας την κάνουν ομορφότερη!
Ενας από αυτούς και η Μargo μας:))
Καληνύχτα:)

Άστρια είπε...

@ξενιάδα, σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου. Ναι, κάτω, την ομορφιά σχεδόν την ξεχνά κανείς με τα καθημερινά που τον κουράζουν, ..εκτός αν έχει για παρέα ένα τριαντάφυλλο σ' ένα βραδυνό περίπατο με ψιλή βροχούλα:)

Καλή εβδομάδα:)

Άστρια είπε...

@dodo, σ΄ευχαριστώ, σκιτσάρισες με αδρές γραμμές την καρδιά της ανάρτησης!:)

ξωτικό είπε...

θυμάσαι κάτι χαλκομανίες μ'ένα αγγελάκι πάνω σ'ένα σύννεφο;
έτσι σε σκέφτηκα μ'ένα γλυκύτατο χαμόγελο με άφησες.
όνειρα γλυκά.

Άστρια είπε...

@Ω, καλέ μου φίλε fegia!

Η τιμή είναι δική μου που μπορώ να σε λέω φίλο και να το ακούω και από σένα! Σ'ευχαριστώ τόσο!

Κι αν σου πω ότι αυτό το συναίσθημα ελευθερίας ήταν και η πρώτη σκέψη μου να είναι ο τίτλος της ανάρτησης;!

Και πάλι σ' ευχαριστώ!
Πολλά φιλιά και μια καλημέρα ενός φθινοπωρινού, ανοικτού ουρανού, Νότου :))


υγ. Και να μην επιφυλάσσεσαι καθόλου, ε; !

Άστρια είπε...

@ξωτικό, ω, σ' ευχαριστώ! Κι εγώ τα αγαπώ πολύ αυτά τα αγγελάκια.
Πού το σκέφτηκες;;!!
Τελικά να, που και κάποια ξωτικά κρύβουν επίσης αγγελάκια:))
Καλημέραααα!!

logia είπε...

ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΩ ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ,
ΦΊΛΗ ΜΟΥ

gskastro είπε...

Δηλαδή καλή μου φίλη, όποιος σου παραπονιέται τον βάζεις στην αφιέρωση; Εγώ όμως δεν σου παραπονιέμαι, μου αρκούν οι φωτογραφίες σου. Η ομίχλη και η συννεφιά είναι τα στοιχεία μου. Εκεί μπορώ να αφήσω την φαντασία μου να πλάσει ιστορίες και όνειρα. Να είσαι πάντα καλά και πολλά φιλιά gskastro

kikop80 είπε...

Καλησπέρα Άστρια!
Τα σύννεφα είναι πιό ενδιαφέροντα από τον καταγάλανο ουρανό!
Είναι ονειρικά και ξυπνούν τη φαντασία σου!
Φτάνει μόνο να σηκώσεις το βλέμμα λίγο ψηλότερα!!!
:-)

Άστρια είπε...

@logia, σ' ευχαριστώ, να είσαι πάντα καλά. Καληνύχτα.

Άστρια είπε...

@Ω, φίλε μου gskastro, , πόσο χαίρομαι που σε βλέπω μετά από τόσο καιρό! Σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου και που είδες τις φωτογραφίες μου. Σου υπόσχομαι, θα σκεφτώ να σου αφιερώσω κάτι που θα πρέπει όμως να ταιριάζει σε έναν gskastro!:))
Έυχομαι όλη η gsΚαστρική οικογένεια να είναι καλά:))))
Πολλά φιλιά και από μένα:))

Άστρια είπε...

@κικοπ καλησπέρα, ναι, τα σύννεφα έχουν από μόνα τους την ομορφιά τους. Επί πλέον χωρίς τα σύννεφα ίσως να μην επιθυμούσαμε το χρώμα τ' ουρανού.
:)))

marianaonice είπε...

Μέσα και πάνω από τα σύννεφα να σου υπενθυμίζεται η ομορφιά του κόσμου, να σβήνουν αχνά τόσο μακρινά και ελάχιστα τα καθημερινά που κουράζουν και τόσο διαφορετικά, ανάλαφρα μετά να επιστρέφεις .. Έτσι απλά είναι όμορφη η ζωή...

Δεν έχω τι άλλο να πω...
Με γαλήνεψες πάλι απόψε!
Καλό ξημέρωμα!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΠΟΣΟ ΟΜΟΡΦΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ.ΟΤΑΝ ΚΟΙΤΑΣ ΑΠΟ ΨΗΛΑ ΜΟΙΑΖΕΙ Η ΓΗ ΜΕ ΖΩΓΡΑΦΙΑ.
ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.

Άστρια είπε...

@Μαριάννα μου, πολύ σ' ευχαριστώ, χαίρομαι για κάθε καλό σου:))
Καλό βράδυ.

Άστρια είπε...

@Σκρουτζάκο, σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου. Καλοσύνη σου:))

Μαρια Νικολαου είπε...

ΣΉΜΕΡΑ ΑΦΗΣΕΣ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΣΕ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΠΕΣ ΠΩΣ ΣΤΟ PHOTOBUCKET ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΗ.
ΠΩΣ ΤΗΝ ΕΙΔΕΣ ΕΚΕΙ?

Φιλια :)

ΣΤΕΙΛΕ ΜΟΥ ΜΑΙΛ ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΟΥ Ή ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΜΟΥ :)

Άστρια είπε...

@Μαρία, τώρα μόλις είδα το σχόλιό σου και σου απάντησα στο blog σου.
φιλιά:)

σταυροδρόμι είπε...

πάντα πίσω απ΄ τα σύννεφα κρύβεται ένα φωτεινό αστέρι που μας χαμογελά... πολύ γλυκιά ανάρτηση!

kiki είπε...

Κι εγώ λατρεύω τα σύννεφα! Κάθε φορά έχουν κάτι διαφορετικό να σου δώσουν σαν θέμα!

Άστρια είπε...

@Σταυροδρόμι, σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου. Ναι, σ' ενα αστέρι για μας πίσω από τα σύννεφα, υπάρχει ένα χαμόγελο που λάμπει. Και το ξέρουμε.

Άστρια είπε...

@Κική, έχεις δίκηο, δίνουν άπειρους συνδυασμούς σχημάτων, χρωμάτων και φωτοσκιάσεων!
Μου αρέσουν ιδιαίτερα όταν σαν σκηνή που ανοίγει στον ουρανό, βγαίνει από μέσα τους φως και έχουν χρώματα ανατολής ή δύσης.

Ανώνυμος είπε...

"πετώντας μέσα και πάνω από τα σύννεφα"

ουάου! σου στέλνω το επίγειο χαμόγελό μου :)

Άστρια είπε...

@ηλιογράφε σ' ευχαριστώ, το παρέλαβα επί της γής:)

logia είπε...

ξανάρθα να δω τα συννεφάκια σου!!!!

καλημέρα σου

Άστρια είπε...

@logia, σ' ευχαριστώ,
καληνύχτα