Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009

φθινόπωρου στιγμές σιωπής και καλοσύνης

.

Κυριακή φθινόπωρο, κι ένας περίπατος στο αγαπημένο μονοπάτι κοντά στη θάλασσα.

Την άνοιξη ήταν γεμάτο χρώματα από αγριολούλουδα, πρώτα χαμόγελα μιας ζωής που γεννιέται.
Το καλοκαίρι έκαιγε ο ήλιος τα σώματα και ξεχείλιζε από την χαρά των παιχνιδιών της θάλασσας και της αγάπης τ’ ουρανού.

Κυριακή με τη μοναξιά και τη σιωπή των ήχων του φθινοπώρου, σαν να μαζεύει δυνάμεις για τα δύσκολα του χειμώνα που έρχεται και ν’ αφουγκράζεται τον κτύπο της κρυμμένης στο χώμα καρδιάς της ζωής. Η γνώση και η γαλήνη της σιωπής…


Όμως ήταν μέρα γεμάτη από φως και καλοσύνη, σαν χάδι τρυφερό καλοκαιριού, στη συννεφιά και στη βροχούλα του φθινοπώρου.

Η θάλασσα ψιθύριζε κύματα και λαμπυρίσματα γλυκά στα βράχια.
Ένα μελισσάκι και μια πεταλούδα, τα φτωχά τα πλούσια, χάριζαν αγάπη στα πολύτιμα άνθη του δέντρου. Η ομορφιά και η δύναμη της καλοσύνης …



Μονοπάτι και της ψυχής σε μέρες φθινοπώρου, φως και βάλσαμό της, οι στιγμές σιωπής και καλοσύνης…




Στην παιδική μου φίλη Στέλλα, με :)

41 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

να κρατήσει το φθινόπωρο λίγο ακόμα. σαν άνοιξη χειμώνα. μαγευτικές εποχές. ακόμα πιο μαγευτικές οι φωτογραφίες.
πολύ καλό σου βράδυ!

Μαρια Νικολαου είπε...

Αντε επιτελους και ενα μπλοκ που βαζει φθινοπωρο :)

P. Kapodistrias είπε...

Το Φθινόπωρο είναι μια άνοιξη εκ του αντιθέτου! Και το αγαπώ πολύ! Αγαπώ τις ανατροπές των χρωμάτων, τις σιωπές των αρωμάτων, τις διαφανείς καλολογίες των υδάτων!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΤΕΛΕΙΕΣ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ.ΜΑΓΙΚΕΣ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.

marianaonice είπε...

Αχ ααχ...
......
Βαλάντωσα...
Τόση όμορφη μελαγχολία...
άστριά μου μόνο εσύ ξέρεις να ...ζωγραφίζεις!!
Φιλάκια!
:))

σταυροδρόμι είπε...

φωτογραφικό αποτύπωμα μιας τόσο γλυκιάς εποχής...

ξι είπε...

Πανέμορφο το φθινόπωρο για όλα αυτά που έγραψες... ακόμα πιο πανέμορφες οι Κυριακές που στο υπενθυμίζουν...
Καλημέρα :)
ξ.

Ανώνυμος είπε...

κάθε εποχή έχει την δικία της μαγεία. καταφερες να μας μεταφέρεις αυτή του φθινοπώρου.

kikop80 είπε...

Η περιγραφή σου με εκφράζεικαι μου ταιριάζει γάντι!!!
Καλημέρα Άστρια!!!

H.Constantinos είπε...

Εχει μιά γοητεία το φθινόπωρο, και όχι μόνο χρωματική... Και γιά τα μονοπάτια δίπλα στην θάλασσα, ο χειμώνας ίσως έχει ακόμα πιό δυνατή...

logia είπε...

xaxa
έχω τις ίδιες φωτο ακριβώς!!!!
Το δρόμο με τα αλμυρίκια, τη μέλισσα, την πεταλούδα

Αχ Ελλάδα με τις ομορφιές σου!!!!

Καλημέρα φθινοπωρινή!

ξωτικό είπε...

"το αγαπημένο μονοπάτι" σημαίνει μάλλον οτι το έχεις πολύ κοντά και το επισκέπτεσαι συχνά άρα...όχι δεν θα ζηλέψω σήμερα...να το απολαμβάνεις και να μας το δείχνεις σε όλες τις αλλαγές του.
και η "γνώση και η γαλήνη της σιωπής" μιλάει κατευθείαν στην καρδιά μου
αλλά.....δεν στέλνεται η άτιμη.
σου στέλνω αστεράκια πολλά !!

dodo είπε...

Να που το φθινόπωρο δεν είναι "μελαγχολικό" και "γκρίζο", όπως το παρουσιάζουν τα άχρωμα στερεότυπα! ;-)

Ανώνυμος είπε...

Πράγματι, σαν καλοκαίρι είναι αυτές οι φωτογραφίες! Τι ωραίες οι δύο τελευταίες!

Olga είπε...

Λατρεύω τα θέματα σου, λατρεύω το φθινόπωρο, τέλειες οι φοτό σου!
Χαίρομαι που είμαι εδώ...Καλό σου απόγευμα...

fractal είπε...

Καλησπέρα ΑΣΤΡΙΑ. Εγώ είμαι το θαλασσινό, που σου λέω πως το Φθεινόπωρο είναι εξ΄ίσου υπέροχα γλυκό, αν το ανταμώνει κανείς στην ακροποταμιά.
Εκείνο που αρέσει ιδιαίτερα στο factal είναι να θάβεται ολόκληρο μέσα στα πεσμένα φύλλα. Δοκίμασέ το.
Θα σου μείνει αξέχαστο.

kiki είπε...

Ω! Ωωωωωωωωωωωωωωωω!

Margo είπε...

Αυτές οι στιγμές της φθινοπωρινής σιωπής, η αναμονή του χειμώνα που έρχεται, τα ζεστά χρώματα των φύλλων.. πόσο γαληνεύουν τη ψυχή. Όμορφη εποχή ακόμα και η θάλασσα αλλάζει χρώμα.. τυχεροί όσοι μπορούν να ζήσουν το φθινόπωρο όπου κι αν βρίσκονται.
Υπέροχο το μονοπάτι σου!
Σε φιλώ

librarian είπε...

Eπ! Νομίζω ότι το ξέρω αυτό το μονοπάτι σου!

Άστρια είπε...

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@


Ενα μικρό ταξίδι, αιτία για τις καθυστερημένες απαντήσεις
Σπεύδω να σας συναντήσω :)

Άστρια είπε...

@Βασίλη, σ' ευχαριστώ για το πρώτο αυτό μαγευτικό σου σχόλιο.

Μια όμορφη καλημέρα!

Άστρια είπε...

@Μαρία, δεν μπορεί κανείς να κάνει πως αγνοεί το φθινόπωρο:)

Άστρια είπε...

@Αγαπητέ π.κ. επαναλαμβάνω τα όμορφα λόγια σου "Αγαπώ τις ανατροπές των χρωμάτων, τις σιωπές των αρωμάτων, τις διαφανείς καλολογίες των υδάτων!" γιατί νομίζω ότι εκεί μέσα έκλεισες όλο το φθινόπωρο!

Άστρια είπε...

@Σκρουτζάκο, σ'ευχαριστώ πολύ, πάντα κάτι καλό θα φέρνεις μαζί σου. Καλή εβδομάδα:)

Άστρια είπε...

@Μαριάννα μου, πάρα πολλά μου χάρισες με το σχόλιό σου. Σ' ευχαριστώ!!
φιλάκια και από μένα:))

Άστρια είπε...

@σταυροδρόμι, φωτογραφικό αποτύπωμα και όχι μόνο. Σ' ευχαριστώ πολύ για το πέρασμά σου.

Άστρια είπε...

@ξενιάδα, σ'ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου, και για κοίτα που ξαναμιλάμε Κυριακή:)
Καλημέρα:)

Άστρια είπε...

@Βαγγέλη, σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου, μετράνε πάντα!

Άστρια είπε...

@kikop, χαίρομαι που κάτι βρήκες και σε σένα ταιριαστό.
Καλημέρα:)

Άστρια είπε...

@Κωνσταντίνε, ναι, κι αυτό το μονοπάτι το μικρό είναι το αγαπημένο μου. Ξέρω την άνοιξη για παράδειγμα ποια αγριολούλουδα θα φυτρώσουν που.
Υπόσχομαι, αν το φωτογραφίσω χειμωνιάτικα να σου αφιερώσω τις φωτογραφίες:)

Άστρια είπε...

@lοgia, κανένα μονοπάτι δεν μπορεί να είναι ίδιο.
Καλημέρα φθινοπωρινή κι από μένα.

Άστρια είπε...

@ξωτικό, σ' ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου. Τα αστεράκια σου τα έλαβα όλα, σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα γι' αυτά :))

Άστρια είπε...

@dodo, χαίρομαι που είδες την αισιόδοξη πλευρά της ανάρτησης:))

Άστρια είπε...

@Καντάβρ μου, ναι, στιγμές καλοκαιριού σαν μια ανάσα του φθινόπωρου. Από τις φωτογραφίες κι εγώ αυτές ξεχώρισα:)

Άστρια είπε...

@ Ω, Όλγα, δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι που σε βλέπω. Αληθινά πολύ μου έλειψες, θα περάσω οπωσδήποτε να στα πω και στο blog σου.
Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου, να είσαι πάντα καλά:))

Άστρια είπε...

@fractal, κι εμένα μου αρέσουν τα ποταμίσια φθινοπωρινά χρώματα, αλλά και οι ήχοι των νερών, όπως αναμειγνύονται με αυτά. Εδώ είναι πολύ πιο δύσκολα προσιτά.
Εσύ που κατέχεις τα μυστικά των νόμων της ζωής σ' ενα μικρό τους κώδικα, πώς να μη μπορείς να κρύβεσαι κάτω από τα φύλλα;
Όμως η προτροπή σου λίγο δύσκολα να επιτευχθεί από όλους :)))

Άστρια είπε...

@Κική μου, το σχόλιό σου πολύ ..εκφραστικό:)) Σ΄ευχαριστώ ιδιαίτερα γιατί η γνώμη σου εδώ μετράει:))

Άστρια είπε...

@Margo μου, θαλασσινή αύρα και ουρανό μου έφερες με το σχόλιό σου. Σ' ευχαριστώ τόσο!
Σε φιλώ:)

Άστρια είπε...

@librarian μου, όταν έκανα την ανάρτηση, σκέφτόμουν ότι σίγουρα Εσύ θα το αναγνώριζες:)))Τώρα χαμογελάω που γράφω:) Σε φιλώ:))

mar9659 είπε...

Όμορφες εικόνες!!!που μονο το φθινόπωρο μπορεί να μας δώσει μια μελαγχολική νότα αισθήσεων...είναι αυτός ο γκρίζος ουρανός που με συνεπαίρνει ...είναι το θρόισμα των φύλλων όταν βαδίζω και μου ξυπνούν την γαλήνη της σιωπής....Αγαπημένη εποχή Φθινόπωρό μου εσύ... Καλή σου εβδομάδα την αγάπη μου!!

Άστρια είπε...

@mar, φθινοπωρινό το περπάτημά σου με χρώμα και ήχο. Σ'ευχαριστώ πολύ που άφησες και εδώ σχόλιο.
Καλή εβδομάδα και από εδώ:))