Πέμπτη 13 Αυγούστου 2009

ένα δώρο!

Ήμουν (και είμαι) θαυμάστριά της Μαρίας Νικολάου .

Διάβαζα συστηματικά όλες τις αναρτήσεις της με τα περίφημα χάικου της και της άφηνα σχόλιο. Της είχα ζητήσει και μου το πρόσφερε αμέσως: ένα δικό της χάικου. Ήταν για άστρα και αστερίες. Τόσο μικρό, όμως χωρούσε θάλασσα και ουρανό.
Το έβαλα ανάμεσα από φωτογραφίες και στόλισα τη στήλη στο πλάι του blog μου. Χειμώνα καλοκαίρι, άλλαζαν τα θέματα και οι φωτογραφίες σ΄αυτή τη στήλη. Μόνο αυτό το χάικου ποτέ δεν έφυγε.


Oι αστερίες
τα βράδια λογομαχούν
με τα αστέρια!



Κλειδώθηκε κάποια στιγμή το blog της και χαθήκαμε για πολύ καιρό.
Ήταν μεγάλη η χαρά μου όταν την ξαναβρήκα τυχαία, σχολιάζοντας σε άλλο blog και την επισκέφτηκα αμέσως. Κι ακόμη μεγαλύτερη όταν με βρήκε κι εκείνη! Και μάλιστα με δώρο για μένα!


Μαρία σ' ευχαριστώ :) !!!

10 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Τιμή μου να βρίσκομαι στ' άστρα μαζί σου :)

Εγώ σ' ευχαριστώ για την ανάρτηση αυτή.
Τα αστέρια είναι τα μικρά κομμάτια ψυχής μας .
Να σαι καλά :)

Ανώνυμος είπε...

ωραία είναι τα χαϊκού

"είμαι εδώ
τίποτα δε χάθηκε
όπως είπα" ;)
μόνο λίγο χρόνο θέλω

P. Kapodistrias είπε...

Ωραίο σαν επικοινωνούν οι άνθρωποι και μάλιστα με Ποίηση, τη γλώσσα των αγγέλων!!!

astria είπε...

@Τιμή δική μου η παρουσία σου γιατί τότε λαμπυρίζουν πιο όμορφα τα άστρα:)
Ναι τα αστέρια είναι τα μικρά κομμάτια ψυχής μας, αλλά κι εμείς είμαστε μικρά κομμάτια από τα άστρα.

Σ΄ευχαριστώ πάλι Μαρία:))

astria είπε...

@Ω!!!!! Καλώς τον, καλώς τον ηλιογράφο μας ξανά στην "blogoπαρέα":))))

Και με ποιηματάκια:))
Και ανάμεσα από δύο ποιητές βρισκόμενος στα σχόλια.

Όχι τίποτα δεν χάθηκε, και ο χρόνος όλος δικός σου:)

Καλό βραδάκι στην Όαση:)

υγ.καλά πώς τα κατάφερες και ανέστησες τα blogs σου??????

astria είπε...

@Αγαπητέ π.κ.τα σχόλιά σου πάντα ξεχωριστά!

"..Ποίηση, τη γλώσσα των αγγέλων!!!"

Κιεσύ π.κ. συνομιλείς μαζί τους, Σας έχουμε ακούσει!!

Και είναι αλήθεια ότι στα όμορφα ποιήματα, ακούει κανείς καθαρά τα φτερουγίσματά τους.

Καλό βραδάκι:)

logia είπε...

διαβάζω πάντα τα σχόλιά της στους διαφόρους ιστοτόπους, όμως δυσκολεύομαι πολύ να μπώ στο δικό της, όπως και σε κάποια άλλα τελευταίως. Κι αν μπώ δεν μπορώ να αφήσω σχόλιο, ή χάνεται!!! Τί 'ναι πάλι και τούτο; Γι'αυτό αν βλέπετε πως δεν δίνω σημάδια, δεν είναι που δεν περνώ, είναι που δεν μπορώ να μπώ. Εκφράζω λοιπόν και γω από δω την εκτίμησή μου στη Μαρία Νικολάου

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Μαρία Νικολάου, η πολύτιμη και ανεπαναληπτη φίλη.
Τον Απρίλιο του 2008 σε σχόλιό της στο μπλογκ μου σ' ένα παιχνίδι με χαϊκού προσπάθειές μας, μου είχαν πολλοί φίλοι αφιερώσει χαϊκού (Π.Κ., Τάκης Τσαντήλας, ανεμοσκορπίσματα, eveggelia-p, equillibrium) και η Μαρία μας μου είχε αφιερώσει τούτο και πολύ την ευχαριστώ:

ΛΕΞΕΙΣ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΡΟΔΩΝ
ΑΝΟΙΞΗ; ΕΓΩ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Άστρια είπε...

@logia, είναι σίγουρο ότι η Μαρία θα είδε το σχόλιό σου:))

Καλημέρα!

Άστρια είπε...

@Γλαρένια μου, πολύ όμορφο το haiku της Μαρίας που μοιράστηκες μαζί μας. Σ' ευχαριστώ:))

Φιλί καλημέρας!