Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013

η σκια της σκέψης κι ένα λικεράκι


- Γράφοντας, είναι σαν ν’ αποτυπώνεται στιγμιαία στο χαρτί η σκιά της σκέψης. Ποτέ δεν μπορεί να είναι αυτούσια με όλα τα χρώματα και τις αποχρώσεις της. Μπορεί να έχει  διάρκεια μεγαλύτερη, μπορεί να παραπέσει, να ξεχαστεί, ή απλά να σβηστεί χωρίς ν’ αφήσει κανένα ίχνος, όμως ποτέ η ίδια η σκέψη που πέρασε και άφησε το αποτύπωμά της δεν ακυρώνεται.
 
 
 
 
Γράφεις και σβήνεις. Γιατί δεν μπορείς, δεν θέλεις, να γράψεις όσα σκέφτεσαι, γιατί είναι δύσκολο να εκφράσεις όσα νοιώθεις˙  γιατί μπερδεύτηκαν τόσο πολύ τα ψέματα κι οι αλήθειες.
 
Μα είναι τόσο πολλά που πρέπει να γραφτούν .. Συνωστίζονται απαιτώντας  να ειπωθούν!!!
Ξαναγράφεις, κι ένα μικρό δάκρυ φυτρώνει απρόσκλητα στην άκρη του βλέφαρου, θολώνοντας για λίγο τη σκια της σκέψης. 
 
 

Μα όλα είναι γνωστά, όλοι πια τα ξέρουν πως συμβαίνουν γύρω μας … Ξανασβήνεις ...

 

Ένα κενό γεμίζει το χαρτί.  (διαπιστώνοντας τελικά πώς το κενό είναι τόσο υπερβολικά γεμάτο;)


(Όμως η σκέψη δεν ακυρώνεται.)

......................................................



Δίπλα,  τόσο γλυκιά  η αναμονή των γιορτών…  Κλείνοντας σαν με παιδιάστικη ζαβολιά  για λίγο τα μάτια στη σκέψη,  βρέθηκε  ξανά η καρδιά τόσο ανοιχτή στη διάφανη ομορφιά του κόσμου,
 
 
..,στο χρώμα και στο άρωμα…
έτσι, φτιάχτηκε ένα γιορτινό λικεράκι από ρόδι:)
 
 
 
 
(Από τα στοιχεία γοητείας του ραδιόφωνου, είναι το τυχαίο κι απροσδόκητο στα τραγούδια που θα παίξει.  Φτιάχνοντας το λικέρ, ένα από τα τραγούδια ραδιοφώνου, έμεινε στο μυαλό για να ξανακουστεί μετά κάποιες φορές, επιμένοντας να συνοδεύσει,  όχι μόνο στο φτιάξιμο, αλλά και στην ανάρτηση το γλυκό ποτό . Όμως τελικά κρατήθηκε για μένα:)
 
-Και η ζωή συνεχίζεται. Με τα άσκημα και τα όμορφά της. Γράφοντας και σβήνοντας και ξαναγράφοντας… αποτυπώνοντας…. Ανάμεσα από τη σκέψη (ή το γίγνεσθαι), το παιχνίδι του κρυφτού (ή την πραγματικότητα) και την τύχη (ή το αίτιο και το αιτιατό), κρατώντας καμιά φορά και κάτι μόνο για μας.

33 σχόλια:

ξωτικό είπε...

Όλη η ομορφιά του αληθινού που δεν χωράει σε λόγια αφέθηκε απαλά απ'την ανοιχτή χούφτα σου στο κατώφλι της ψυχής μας.....

σιωπηλή συγκίνηση καταθέτω απλώς (σε πρώτη φάση ;-)

H.Constantinos είπε...

Πάντα κάτι αφήνει η σκέψη στο χαρτί, ή στην άσπρη οθόνη του word... Κι ας μην το βλέπουν όλοι όσοι θα θέλαμε να το δουν.

Αααυτό το ραδιόφωνο... Πόσα έχει κάνει χωρίς να το καταλάβει...
Στο Windscreen πολλά, υποψιάζομαι και εδώ πολλά...

:) :)

Mariela είπε...

Θα μείνω σιωπηλή... ότι και να πω θα μοιάζει φτωχό γι αυτό που είδα, διάβασα και κυρίως ένοιωσα!!!

Ένα ευχαριστώ, που υπάρχεις γύρω μας...

Ανώνυμος είπε...

Έτσι σε θέλω.

Άιναφετς είπε...

Αυτή τη φορά, ξεκίνησα να σχολιάζω, με "λέξεις" από κάτω προς τα πάνω, δηλαδή, κεράστηκα το αγαπημένο μου λικεράκι, είδα την έκρηξη χρωμάτων και με αυτή την αίσθηση, μπήκα σε μια άλλη διάσταση, πολύ εσωτερική και άκρως σιωπηλή, όπου καμιά λέξη δεν αποτυπωνόταν στο χαρτί-οθόνη...

ΑΦιλάκια καρδιάς και μόνο!

Roadartist είπε...

"Γιατί δεν μπορείς, δεν θέλεις, να γράψεις όσα σκέφτεσαι, γιατί είναι δύσκολο να εκφράσεις όσα νοιώθεις"

Πολύ σωστά. Εκφράζεις τις σκέψεις μου. Όσο για τις γιορτές των Χριστουγέννων, σπάνια πλέον τις χαίρομαι. Εδώ και χρόνια δηλαδή. Παρ' όλα αυτά ας μη στο χαλάσω όμως :) ίσως απλώς μελαγχολώ κάπως. :)

dodo είπε...

Πολύτιμη αρετή η δυνατότητα να κλείνεις "γιά λίγο τα μάτια στη σκέψη, σαν με παιδιάστικη ζαβολιά".

Margo είπε...

Η ζωή συνεχίζεται Άστριά μου. Ειδικά η τελευταία σου παράγραφος βρήκε στόχο. Αόρατες οι κλωστές που μας συνδέουν αλλά υπάρχουν. Μαγεία το λέω..

Έτσι όπως βλέπω το κατακόκκινο λυκεράκι σου το φαντάζομαι δίπλα στο δικό μου χρυσαφί πικραμύγδαλο. Τέλειος συνδυασμός :)
Φιλιά πολλά πολλά!

Άστρια είπε...

Ξωτικούλι, αχ αυτή η ανοιχτή χουφτίτσα σου πόσα χωράει…!
Ποιητικότατο και ευαίσθητο αυτό το πρώτο σχόλιο!
Σ’ ευχαριστώ τόσο!

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε, έχεις δίκηο... Ίσως επί πλέον κάποιοι να το βλέπουν και να κάνουν πως δεν το βλέπουν:)

Για το ραδιόφωνο, είσαι ο μόνος (και σ’ ευχαριστώ) που το πρόσεξες. Ήμουν εντελώς σίγουρη πάντως ότι ακούγεται στο Windscreen!!

: ) :)

Άστρια είπε...

Μαριέλα, με τις ευαίσθητες κεραίες… εγώ σ’ ευχαριστώ για το γενναιόδωρο σχόλιό σου!!
Και επίσης ευχαριστώ που βρίσκομαι σ’ αυτή την ξεχωριστή πολυτάλαντη παρέα, τόσο που καμιά φορά σκέφτομαι «πού πάω ξυπόλυτη ανάμεσα σε τέτοια ταλέντα!»

Άστρια είπε...

ηλιογράφε, τι να πω; σ’ ευχαριστώ πάντα που βλέπεις κάτι καλό!

Άστρια είπε...

Μαγισσούλα, πολύ μου άρεσε η σειρά που τα έθεσες.
Όσο για την τελευταία σιωπηλή διάσταση, νομίζω ότι είναι εκεί όπου ορίζονται οι μαγικές συντεταγμένες των σκέψεων και των συναισθημάτων.

Αφιλάκια καρδιάς κι από μένα: )

Άστρια είπε...

roadartist, σαν να το ήξερα ότι σ’ αυτή την πρόταση θα σταματούσες λιγάκι:), ίσως επίσης και στο ότι «μα είναι τόσο πολλά που πρέπει να γραφτούν .. Συνωστίζονται απαιτώντας να ειπωθούν!!!»

Και είναι πολύ μα πολύ φυσικό οι γιορτές να φέρνουν χαρά αλλά και κάποια μελαγχολία... Εύχομαι φέτος να είναι ξεχωριστά όμορφες για σένα!:)

Άστρια είπε...

Dodo, πολύτιμες αλλά καμιά φορά και σωτήριες οι παιδιάστικες ζαβολιές:)

Άστρια είπε...

Margo μου, πράγματι μεταξύ ανθρώπων που επικοινωνούν ψυχικά, είναι κάποια πράγματα ανεξήγητα, αλλά συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν, κι αυτό πέρα από το τυχαίο και τις συμπτώσεις… όπως λες κι εσύ ας το πούμε «Μαγεία»!

Μμμ … το πικραμύγδαλο είναι από τα αγαπημένα μου αρώματα, εξ ου και το αμαρέτο:) … Επίσης και το πορτοκάλι στο γκραν μαρνιέ:) Βέβαια εσύ δεν μπορούσε να μη το δεις και από χρωματκή άποψη! :)

Φιλιά πολλά πολλά κι από μένα!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

Αυτό το ραδιοφωνικό τι το ήθελες τώρα που μου θυμίζει όμορφες βραδιές! Το λικεράκι αρκεί.
Θα πιω από τα δικά μου, κράνα,βερίκοκου κουκούτσι,μούσμουλο,πράσινο καρύδι.
Ιάματα ψυχής και σώματος.
Και πάντα στην υγειά σου.
Με την αγάπη μου.

ξωτικό είπε...

oύτε το αίσθημα ακυρώνεται....
όσο κι αν μεταλλάσσεται με το χρόνο, είναι η πιο πύρινη γραφή ....

και τώρα που καταλάγιασε τόσο όσο ...να βλέπεις τι γράφεις να σου πώ πως οι φωτογραφίες σου ήταν αληθινά συγκλονιστικές .....


και πως ο Osho που έτυχε (;) να διαβάζω εκείνες τις μέρες λέει πως είναι καλό να "κρύβουμε" την ομορφιά (και οχι την άσχημη πλευρά μας) γιατί "ό,τι κρύβεις μέσα στην καρδιά σου είναι σπόρος " .....


υγ. και αν αυτό είναι ανθός διπλαδένιας μη μου πείς οτι σου ανθίζει ακόμα τέτοια εποχή ;;;;;
ή είναι πικροδάφνη;


χειροποίητο λικέρ ,η...επιτομή του ρομαντισμού !!!
στην υγειά σου Αστριούλα μου !!!

Poet είπε...

Σε ευχαριστώ γι' αυτό το ωραίο δώρο πριν τις γιορτές. Θα προσπαθήσω για μια φορά ακόμη να μη μελαγχολήσω, να νιώσω τη μαγεία των παιδικών μου χρόνων ...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫ Mετά απο πολύ καιρό είπα να μπω στο σπιτικο μου για να σας ευχηθω!!Γιορτες ερχονται και περνω απο το σπιτικό σου να ευχηθω ΚΑΛΑ ΜΑΓΙΚΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ γεμάτα υγεία-αγάπη - ευτυχια.Οι Αγιες μέρες ας απαλύνουν τον πόνο σε οσους υποφέρουν και ας δώσουν σε όλους μας οτι πιο ανθρώπινο υπάρχει για να νιώσουμε όμορφα!!(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫(✿ ♥‿♥) ♫ Στην υγεια σου παντα να εισαι καλα !!!

Ανώνυμος είπε...

Το γράψιμο, έστω κι αν το γρφτό κανείς δεν θα διαβάσει, είναι μιά πολύ καλή ευκαιρία να ξαναβάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη, συχνά να αναθεωρήσεις, να δοκιμάσεις πόσο αντέχουν στη λογική οι σκέψεις σου και οι ιδέες σου. Ειδικά όταν γράφοντας ψάχνεις για επιχειρήματα που δεν βρίσκεις, μπορεί και να αναθεωρήσεις τις ίδιες σου τις ιδέες!

Poet είπε...

«άστρον λαμπρόν τους οδηγεί ...» Με πιάνει δέος με τη σκέψη ότι μπορεί να είσαι εσύ !!

Ελπίζω κάτι να σημαίνουν οι γιορτές για ένα κορίτσι του διαστήματος και σου εύχομαι να χαρείς πραγματικά αυτό το κάτι.
Χρόνια πολλά !!!

α Κενταύρου είπε...

Xρόνια Πολλά ,Καλά Χριστούγεννα,χαρούμενα και ευτυχισμένα,φωτεινά και γλυκά μεθυστικά σαν το λικέρ.

Άστρια είπε...

Βαγγέλη το ραδιόφωνο πάντα έχει τη δική του γοητεία:) Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις εκπομπές σου και ιδιαίτερα εκείνη, τέτοια εποχή με το παραμύθι μου που το απέδωσες υπέροχα και είχα συγκινηθεί τόσο!
Μακάρι να το είχα ηχογραφήσει:)
Το πράσινο καρύδι από τα αγαπημένα μου.
Στην υγειά σου Βαγγέλη μου να είσαι πάντα καλά!!!

Άστρια είπε...

ξωτικούλι, σ' ευχαριστώ για τα λογάκια σου ... τα λόγια του Osho καταπληκτικά!

Στη φωτογραφία είναι η σκιά ενός δένδρου από τον κήπο, πάνω στον τοίχο του σαλονιού. Κρατά ελάχιστα λεπτά, όσο κρατά το πέρασμα του ήλιου. Γι' αυτό οι φωτογραφίες γίνονται μετά αχνές ώσπου να σβήσει η σκια.

Το λικέρ πρώτη φορά το φτιάχνω, δηλαδή πρώτη φορά έφτιαξα λικέρ:))

Στην υγειά σου ξωτικούλι μου!

Άστρια είπε...

αγαπημένε μας ποιητή, το τελευταίο που θα ήθελα θα ήταν να μελαγχολήσεις...
χαχαα, όσο για το λαμπρό αστέρι που τους οδηγεί, όχι, δεν ήμου εγώ:))
Από καρδιάς σου εύχομαι Χριστούγεννα μαγευτικά ποιητικά γεμάτα αγάπη και τρυφερότητα!

Άστρια είπε...

Σκρουτζάκο, να είσαι καλά! Σ' ευχαριστώ για τις ωραίες ευχές και αντεύχομαι τα καλύτερα και πιο χαρούμενα Χριστούγεννα για σένα!

Άστρια είπε...

saunagreece, καλώς ήρθες. Έχεις πολύ δίκηο,!
Επίσης, με το γράψιμο διαβάζεις τη σκέψη σου, ένα πρώτο βήμα πολλές φορές για την υλοποίησή της!

Άστρια είπε...

αστέραι α και 3α του Κενταύρου σας εύχομαι ολόψυχα χαρούμενα και τρυφερά Χριστούγεννα με την αγάπη όλων των δικών σας ανθρώπων!
Και μεθυστικά σαν σαμπάνια!:)

Roadartist είπε...

Υπέροχη Άστρια. :)))
Πολύ όμορφη ανάρτηση, όπως και η σημερινή σου (24/9/2014).
Σε ευχαριστούμε.

Άστρια είπε...

roadartist, καλή μου φίλη, εγώ σ' ευχαριστώ από καρδιάς!:)

Thalassenia είπε...

Μόνο θαυμασμό στις σκέψεις σου και στην σκιά τους !!!

Άστρια είπε...

Αγαπημένη Θαλασσένια, τώρα είδα το σχόλιό σου. Από καρδιάς σ' ευχαριστώ!