Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

κάτωθεν

 
 


Ξαπλώνοντας  κάτω από τη σκιά των θάμνων και  βλέποντας τον ουρανό ανάμεσα από κλαδιά και φύλλα, συνειδητοποιείς, κατά κάποιον τρόπο, πώς είναι να βλέπεις τον κόσμο ανάποδα. 
Όπως δηλαδή θα έβλεπε τον κόσμο το νερό μίας λίμνης, ή όπως αυτός θα καθρεφτιζόταν εκεί.

 


 
 
 

Και όταν τα νερά είναι γαλήνια, μπορούν να τον βλέπουν χωρίς παραμορφώσεις.

 

 
 

     (άνωθεν ο κόσμος )


24 σχόλια:

ξωτικό είπε...

E δεν μπορώ να πώ οτι ξαφνιάζομαι και τρομερά ;-))

Στην αρχή σκέφτηκα πάει το'ριξε στα τσίπουρα κι η Άστρια :-))))

Έπειτα κούνησα την κεφάλα με κατανόηση .....
τον γυρνάς απο'δώ τον γυρνάς απο'κεί τον αναποδογυρίζεις μπάαας και καταλάβεις το πλήρες νόημα.....
ύστερα τον κοιτάς ως χαλίκι ,ως πουλί,ως γάτα,ως νερό.......
και συνεχίζουμε με άκρως φιλοσοφική και πάντα αγαπησιάρικη διάθεση !!
(όσο δεν βλέπουμε τα....ραδίκια ανάποδα ;-))))

Κέντημα οι φωτογραφίες !!!!!!

ξωτικό είπε...

Η προυπόθεση γαλήνης δια την μη παραμόρφωση πολύ μα πάρα πολύ πολύ μου άρεσε !!!!

και αν υποψιαστώ οτι η τελευταία είναι αντανάκλαση......
ααααααΑχ

:-))))))

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Η πλάση ολάκερη Άστροθεν: ανατρεπτικές αλλά γαλήνιες σκέψεις υπό γαλάζιο φως σε γαλάζιο πλαίσιο!!!
Πόσο διαυγής -"καθαρός" όσο και οι φωτογραφίες που τον οπτικοποιούν- ο προβληματισμός, αλλά και πόσο παραμυθητικός!
Όπου και να έβλεπα αυτή την ανάρτηση, θα αναγνώριζα την υπογραφή σου, Άστρια!

Thalassenia είπε...

Mόνο το στιλ της Άστριας θα έγραφε τόσα με το γαλάζιο τ΄ουρανού και τις σκιές των φύλλων!!!

kovo voltes... είπε...

Ωραίος κόσμος...ανάποδα φτιαγμένος! ;) Πολύ ωραίες φωτογραφίες και η λεπτομέρεια του "ίσιου" κόσμου να μας επαναφέρει στην πραγματικότητα...

dodo είπε...

Αυτό το λεπτό, ίσιο κλαράκι τής κάτω εικόνας, με τα μικρά- κάποια ασημιά στο φως- φυλλαράκια: σαν σκάλα που σε προσκαλεί προς τα επάνω :-)

ξωτικό είπε...

dodo !!!!!!!!

αλλά μπήκα να πώ οτι όλο το βράδυ σκεφτόμουν οτι άμα ήμουν φυλλαράκι θα είχα επαναστατήσει τόσες ώρες με το κεφάλι κάτω
ούφ το'πα ;-)

Καλημέρααααααααααα

Άστρια είπε...

Ξωτικούλι (Χ3)!

Τα δύο πρώτα σου σχόλια καθρέφτισαν εντελώς την ανάρτηση! Όπως πάντα,τα διαπέρασες και τα άγγιξες όλα!

Η επαναστατική τελευταία δήλωσή σου σίγουρα θα βρει ανταπόκριση σε όλα τα φυλλαράκια με το κεφάλι προς τα κάτω (π.χ. ιτιά η κλαίουσα κ.α.) Το συγκεκριμένο, είχε κλίση προς τα έξω, απλά έτσι αποτυπώθηκε στην κάτωθεν φωτογράφιση (μπορείς να κοιμηθείς ήσυχα το βράδυ) και δεν είναι αντανάκλαση. (Κάμμια φωτογραφία δεν δέχθηκε επεξεργασία χρώματος, παρά μόνο περικοπή)

Σ’ ευχαριστώ ξωτικούλι, κι εγώ ευγνωμονώ… :)
Καλό βραδάκι τώρα πια!

Άστρια είπε...

Υπατία μου, μα τι γενναιόδωρο σχόλιο ήταν αυτό! Δεν μπορώ να παραβγώ στα λόγια... Σ’ ευχαριστώ!!!

Τα «Άστρωθεν» και «παραμυθητικός», με έστειλαν ... "αλλού γι’ αλλού":)!!!

(Αλήθεια όμως, είναι άραγε καλό ν' αναγνωρίζουν την υπογραφή σου;;:)

Άστρια είπε...

Θαλασσένια μου,

Το σχόλιό σου γράφτηκε από το καθρέφτισμα στα δικά σου διάφανα νερά !!!

Σ' ευχαριστώ!!!
:)

Άστρια είπε...

Kovo voltes,
ναι, η πραγματικότητα αποτυπώνεται ανάλογα με τη θέση και την κατάσταση...

Χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες και που είσαι εδώ!!!
Θα τα λέμε.

Άστρια είπε...

Dodo τι σκέψη!!!!

Αυτές οι ασημιές ανταύγειες να ξέρεις ότι είχαν αγαπηθεί αμέσως και έγινε ευχή να βγουν στη φωτογραφία:)

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Όσο καλό είναι ν' αναγνωρίζουν τον ήχο των βημάτων σου στη σκάλα ή το άρωμά σου πριν μπεις στο δωμάτιο ή το άγγιγμά σου με κλειστά μάτια...
Όσο καλό είναι το να μην μπορεί κανείς να σε πλαστογραφήσει!
Φιλάκια πολλά

@ dodo: respect!!!

Άστρια είπε...

Υπατία, μα αν είναι έτσι, θα είναι από καλό μέχρι εκστατικά όμορφο!

Το κατέγραψα:)
φιλάκια κι από μένα:)

H.Constantinos είπε...

Ανατρεπτική αστριακή οπτική αυτή!

Και για τί όχι δηλαδή;; -Τα διδάσκουν κάτι τέτοια και στην Καλών Τεχνών, μου λέγαν!

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε, μου άρεσε αυτό το "ανατρεπτική":) ... παρόλο που η οπτική ήταν έντελώς σύμφωνη με τους κανόνες της φύσης και της Φυσικής:)
Σ' ευχαριστώ!

Άιναφετς είπε...

Να μαι κι εγώ, ως συνήθως καταϊδρωμένη...
Πρώτα εκτός απ' τις φωτογραφίες που θα σχολιάσω στη συνέχεια, η χαρά που νιώθω όταν "μπαίνω" εδώ και συναντώ το παρεάκι είναι μεγάλη, γιατί απλά αισθάνομαι at home!!!
Στη συνέχεια αναρωτήθηκα:
Πώς κοιτάζει ένα twinkle star κάπου στο σύμπαν τη φύση και τους ανθρώπους, από άνωθεν ή από κάτωθεν; Μάλλον από άνωθεν!
Τώρα εσύ μπορεί να "ξάπλωσες" (δεν θα επεκταθώ στο πώς και στο γιατί!) αλλά το αποτέλεσμα του "κάτωθεν" σου, μου θύμισε τη λεπτεπίλεπτη Κινέζικη ζωγραφική!!!

ΑΦιλάκια πολλά πολλά και στον καθένα χωριστά και να είμαστε όλοι πάντα καλά, να συναντιόμαστε εδώ και στα μπλογκάκια μας!

Ανώνυμος είπε...

Η ηρεμία πάντως είναι παρούσα ακόμη και στα ανάποδα!

Άστρια είπε...

μαγισσούλα, είσαι πολύ κοντά στη σκέψη μου:)! Στην αρχή σκέφτηκα να βάλω κάτω από τις φωτογραφίες κάποιο ποίημα της γιαπωνέζας Όνο νε Κομάτσι της περιόδου Χεϊάν (794-1185) με την καλλιγραφία του, (επηρρεασμένη από κάποιο σχετικό βιβλίο που διάβαζα πρόσφατα).

Το ξάπλωμα ήταν μεσημέρι μετά από το θαλασσινό μπάνιο, που σου είχα γράψει σε ένα σχόλιό μου σε σένα. Μόνο η μοναδική κλωστούλα του ιστού της αράχνης δεν υπήρχε πια:)

Το "παρεάκι" πολύ μου άρεσε:)
Αφιλάκια πολλά κι από μένα!

Άστρια είπε...

ηλιογράφε, η ηρεμία καθρεφτίζεται παντού όταν υπάρχει:)

Roadartist είπε...

Ε, ναι. Νομίζω πως όλα όσα ζούμε ή θα δικαιούσουν την πρώτη σκέψη του ξωτικού ("πάει το'ριξε στα τσίπουρα κι η Άστρια") και θα μας κάνουν αλκοολικούς,
ή θα μας κάνουν να το ρίξουμε στην σωτήρια φιλοσοφία...

Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε χρειάζεται η φιλοσοφία και ναι το πιστεύω πως το πως βλέπεις τη ζωή και το καθετί έχει αξία και πως "η πραγματικότητα αποτυπώνεται ανάλογα με τη θέση και την κατάσταση". Βέβαια μπορεί δυο άνθρωποι να βρίσκονται στην ίδια ακριβώς θέση και στην ίδια κατάσταση, αλλά όμως να βλέπουν διαφορετικά την πραγματικότητα τους... Διαφέρει και ο τρόπος που αντιμετωπίζει ο καθένας την πραγματικότητα... και αυτό δε νομίζω να μπορεί να το εξηγήσει η φυσική με τις οπτικές της, ίσως η φιλοσοφία με την εμβάθυνση της...

Άστρια είπε...

roadartist μου, σε περίμενα, ήθελα εδώ την γνώμη σου:)

Η μικρή σκέψη της ανάρτησης ήταν ότι αποτυπώνοντας φωτογραφικά «κάτωθεν» μία αληθινή εικόνα (εδώ η μικρή εικόνα στο τέλος της ανάρτησης), το αποτέλεσμα που προκύπτει (ρομαντική αδεία:)είναι όπως όταν το νερό μιας λίμνης κάτω από αυτήν θα την έβλεπε, αλλά και όπως θα καθρεφτιζόταν σ’ αυτό η εικόνα. Και η αποτύπωση (το είδωλο) θα ήταν τόσο καθαρότερο και με μεγαλύτερη πιστότητα με την πραγματικότητα όσο τα νερά θα ήταν πιο γαλήνια.

Εξ άλλου, όπως λένε, το μάτι μας, λειτουργώντας ως φακός, αποτυπώνει το είδωλο στον αμφιβληστροειδή ανάποδα, αλλά τελικά γίνεται αντιληπτό όπως είναι. Και βέβαια η ψυχή μας βλέπει και αποτυπώνει την πραγματικότητα καλύτερα όταν είναι γαλήνια. Σίγουρα, κάθε μάτι και κάθε ψυχή έχουν την μοναδικότητά τους.

Οπωσδήποτε συμφωνώ σε όσα λες!
(..και επίσης, για την απόδοση της πραγματικότητας, είχε προηγηθεί μόνο ένα αθώο εσπρεσσάκι:)

Margo είπε...

Μετά τις φωτογραφίες και πριν προσπαθήσω να γράψω, διάβασα τα σχόλια της παρέας. Και επειδή ήρθα πολύ αργά το μόνο που θα ήθελα να κάνω είναι να σας κλείσω όλους σε μια μεγάλη αγκαλιά....

Ανατρεπτική και αφοπλιστική η ματιά σου αστεράκι μου.
Σε φιλώ πολύ πολύ

Άστρια είπε...

Margo μου, πολύ πολύ χαίρομαι που σε βλέπω μετά από αρκετό καιρό. Ιδιαίτερα σ' αυτή την ανάρτηση, και είναι πολλοί οι λόγοι για να τους εξηγήσω. Ένας από αυτούς είναι και ότι τα σχόλια της ανάρτησης έκλεισαν με τα γαλήνια λόγια από ένα θαλασσινό αεράκι!:)

Και η αγκαλιά σου ήταν πολύυυυυυυ μεγάλη!
φιλάκια πολλά και καλό βράδυ:)