Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Βάια, ασπάλαθοι κι ασφόδελοι


Κυριακή των Βαΐων,  μέρα που βασιλεύει η άνοιξη και ανοίγουν οι πύλες της Ιερουσαλήμ για την υποδοχή με ζητωκραυγές και βάια ενός Μεσσία.  Και είναι οι ίδιοι άνθρωποι που έριχναν και τα ιμάτια τους στη γη που θα περάσει, αυτοί  που σε λίγες μέρες από «ωσανά» φώναζαν «σταύρωσον αυτόν».
 


Μέσα στη βδομάδα, η κατάβαση στον Άδη, στην άλλη ζωή.  Εκεί και οι παλιοί μύθοι διάλεξαν λουλούδια της άνοιξης να ανθίζουν: «Λιβάδια από ασφοδίλι» με τους πικρούς καρπούς τους να τα διαβαίνουν οι νεκροί και «ασπάλαθοι δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια» να περιμένουν τους τυράννους πριν πεταχτούν στα Τάρταρα.

Κυριακή των Βαΐων, μέρα που βασιλεύει η άνοιξη,  ασπάλαθοι και ασφόδελοι, με τόσο όμορφα άνθη,  φωτογραφήθηκαν ως ανώνυμοι θάμνοι και αγριολούλουδα,  γύρω από το Σούνιο,  κι ας ήταν πρωταγωνιστές στην κάτω γη, τόσο οικείοι από τους μύθους και τους στίχους ποιητών.
 
 
 
 
 
 
 


Όμως, μετά που έγιναν γνωστά τα ονοματά τους, η εικόνα τους έγινε εικόνα θύμισης –υπενθύμισης μιας  «Θείας Κωμωδίας».
 
 
 
Περιμένοντας την Ανάσταση…

 
update3.5.2013
 
Καλοί μου φίλοι, σας εύχομαι από βάθος καρδιάς
 Καλή Ανάσταση!
 
Θα λείψω τις μέρες αυτές. Δεν πρόλαβα να περάσω από σας, θα τα ξαναπούμε μετά το Πάσχα:)



*«Λιβάδια από ασφοδίλι» από το ποίημα «Λήθη» του Λορέντζου Μαβίλη
** «ασπάλαθοι δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια» από το ποίημα «Επί ασπαλάθων» του Γιώργου Σεφέρη  γραμμένο το 1971 επί δικτατορίας
***«Θεία Κωμωδία» δανεισμένο από τον τίτλο του έργου του Δάντη.

28 σχόλια:

Άιναφετς είπε...

Τα βάια, οι ασπάλαθοι και οι ασφόδελοι, γέμισαν την καρδιά μου γλυκύτητα!
Εύχομαι Αστεράκι μου, μέσα από τη καρδιά μου, να έχεις ένα πανέμορφο Πάσχα!
ΑΦιλάκια πολλά πολλά!

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Δύο αγαπημένα ποιήματα εικονογράφησες, Άστρια μου, και συνέδεσες τα νοήματά τους με τη λεπτή, αδιόρατη κλωστή της ευαισθησίας. Τον ελληνικά ρομαντικό Μαβίλη με τον στοχαστικό στην αυστηρότητά του συμβολιστή Σεφέρη τους πήγες βόλτα χέρι χέρι, στίχο στίχο στο αγαπημένο Σούνιο.
Μέρες φορτισμένες θρησκευτικά, φορτισμένες πολιτικά, για την κατάσταση του Ανθρώπου γενικά...
Σε ποιο μέρος της Θείας Κωμωδίας βρισκόμαστε άραγε; Είμαστε στην Κόλαση ακόμα ή περάσαμε στο Καθαρτήριο;

Margo είπε...

Για τις επιλογές των ποιημάτων και τον τρόπο που τα συνέδεσες, σχολίασε άριστα η Υπατία μας με την ιδιότητα της φιλολόγου και όχι μόνο. Πάντα απολαμβάνω τα σχόλιά της :-)
Εγώ θα σταθώ στην τελευταία φωτογραφία που συνοδεύει την προσμονή προς την Ανάσταση, που σε παραλληλισμό με την φωτογραφία, μάλλον θα αργήσει πολύ περισσότερο από την τυπική στην κοινωνία μας..
Ας είναι όμως αληθινή στις καρδιές μας καλή μου φίλη.

Καλή Ανάσταση Άστριά μου!
Σε φιλώ πολύ πολύ

Roadartist είπε...

Περιμένοντας την Ανάσταση… γενικώς!
Πάρα πολύ όμορφη ανάρτηση. Το Πάσχα το έχουμε συνδυάσει με τη ανοιξιάτικη φύση. Άντε ας τη χαρούμε όσο μπορέσουμε. Καλό Πάσχα, καλή Ανάσταση
φιλιά πολλά :)

dodo είπε...

"Αστρι(α)κοί" συνειρμοί, από τους καλύτερους!

α Κενταύρου είπε...

Zούμε στο Παράδεισο.Η Μεσογειακή βλάστηση έχει μεγάλη ποικιλομορφία αλλά και το τοπίο.Για να το εκτιμήσεις πρέπει να ταξιδέψεις να δεις άλλους τόπους.Τη πρώτη Μαρτίου είχα πάει Αγγλία τότε συνειδητοποίησα τι σημαίνει Ελλάδα.Χθες ρώτησα τη κόρη μου που είναι εκεί αν βλάστησαν τα δέντρα και μου απάντησε τώρα ξεκίνησαν.Δεν μιλώ για αγριολούλουδα δεν υπάρχουν βουνά μια επίπεδη έκταση μονότονη μόνο πράσινο χειμώνα καλοκαίρι.Δεν διακρίνονται οι εποχές.Ω γλυκύ μου έαρ......μόνο στην Ελλάδα βλέποντας την αναγέννηση τη φύσης μπορείς να νοιώσεις την Ανάσταση.

H.Constantinos είπε...

Ηρθε η Ανοιξη, θα έρθει και η Ανάσταση, να δούμε πότε θα έρθουν και η καλές μέρες! -γιά την χώρα εννοώ...

Άστρια είπε...

Άιναφετς μαγισσούλα, σ’ ευχαριστώ για την γλυκύτητα του σχολίου σου και τις ευχές. Σου ανταποδίδω τις ευχές για το Πάσχα, όμως ως τότε θα τα ξαναπούμε:)

Καλή Μεγάλη Εβδομάδα
Αφιλιά πολλά κι από μένα!

Άστρια είπε...

Υπατία, έπεσες ακριβώς στην καρδιά της ανάρτησης κι αφουγκράστηκες τους χτύπους της. Σ’ ευχαριστώ!

Συμπτωματικά κι ας μην το επεσήμανα στην ανάρτηση, όπως θα θυμάσαι, ο Σεφέρης ξεκινά το ποίημά του «Ήταν ωραία το Σούνιο τη μέρα εκείνη…» - Εκεί που βγήκαν και οι φωτογραφίες με τους ασπάλαθους:)

Για τη Θεία Κωμωδία, δανείστηκα τον τίτλο θέλοντας να δώσω μία εικόνα κόλασης, αλλά και κάποια ειρωνική χροιά στο τι «παίζεται» σήμερα ή τι «σχεδιάζεται» για μας σε άλλα επίπεδα. Αν ζητήσουμε πάντως να βάλουμε συντεταγμένες από το ταξίδι του Δάντη, θα έλεγα ίσως τον 8ο και 9ο κύκλο της Κόλασης:)
Και ο Άνθρωπος, ναι, κινείται κάπου ανάμεσα, κουβαλώντας το δικό του φορτίο…

Άστρια είπε...

Μargo, πολύ καλά ερμήνεψες την τελευταία φωτογραφία και συμφωνώ για την πρόβλεψή σου. Όμως η αληθινή Ανάσταση, οπωσδήποτε υπάρχει στις καρδιές μας και παραμονεύει…

Σ’ ευχαριστώ για τις ευχές θαλασσινό αεράκι, δεν σου εύχομαι ακόμα, θα τα ξαναπούμε:)
Σε φιλώ πολύ κι εγώ θαλασσινό αεράκι:)

Άστρια είπε...

Roadartist, ναι, περιμένοντας…γενικώς!
Σ’ ευχαριστώ για το σχόλιό σου και τις ευχές. Χάρηκα ιδιαίτερα που σου άρεσε η ανάρτηση.
Ανταποδίδω τις ευχές αν και θα τα ξαναπούμε:)

Άστρια είπε...

dodo, σ’ ευχαριστώ πολύ που ακολούθησες τα "μονοπάτια"!
:)

Άστρια είπε...

Αστέρι α του Κενταύρου: «Ω, γλυκύ μου έαρ…» πόσο μα πόσο ουσιαστικά και πολυεπίπεδα αληθινό! Μίλησε στην καρδιά. Σ’ ευχαριστώ!

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε, όπως τα λες. Για τις καλές μέρες, περιμένουμε να δούμε... Θάρθουν;

ξωτικό είπε...

Tι ...παράξενο !!απ'την πρώτη φωτό είπα Σούνιο !!!
τρελλάθηκα που επιβεβαιώθηκα !!!

Δεν ήξερα οτι αυτά είναι τα φυτά των ποιημάτων !!!!!
καταγλυκάθηκα !!!!

Τα είπε η Υπατία μας τόσο πλήρως που θα αφήσω μόνο κομματάκια καρδιάς που βίωσε "ανάσταση" και φιλιά βαθύτατης αισιοδοξίας !!!

Καλή ανάσταση Αστριούλι μου !!!!!

Άστρια είπε...

ξωτικούλι, ούτε κι εγώ ήξερα τα ονόματα όταν τα φωτογράφιζα όπως το έγραψα και στην ανάρτηση. Όμως πολύ μου άρεσαν τα ονόματα όπως και οι μύθοι της.
Το κομματάκι καρδιάς που άφησες, γέμισε όοοοολο τον χώρο των σχολίων.
Σ' ευχαριστώ και για τις ευχές, ανταποδίδω αλλά θα τα ξαναπούμε:)

Poet είπε...

Είναι πια ολοφάνερο ότι έχεις αγαπήσει τόσο τη γη των ανθρώπων που δεν ξαναγυρίζεις στα μακρινά (και παγερά;) άστρα. Βγάζεις και υπέροχες φωτογραφίες. Γι' αυτό δεν διστάζω καθόλου να σου ευχηθώ Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα.

Άστρια είπε...

Αγαπητέ μας ποιητή, μα και η γη είναι ένα άστρο και μάλιστα από τα πιο όμορφα. Σ' ευχαριστώ που πρόσεξες τις φωτογραφίες.
Από καρδιάς ευχές για καλή Ανάσταση!

Mariela είπε...

Καλή Ανάσταση γλυκιά μου Άστρια....
Μια ανάρτηση όπως πάντα από καρδιάς,
εικόνες και λόγια αναγέννησης!!
φιλιά πολλά!!

kiki είπε...

Ωραία τα είπες :-)
Χρόνια πολλά!

Ανώνυμος είπε...

Να περνάς καλά!
Η αναφορά σου στο ποίημα του Σεφέρη και η επίσκεψη στο Σούνιο, πολύ εύστοχος συνδυασμός! Είσαι σπουδαία!

Ιορδανίδου Όλγα είπε...

Αστρια ποιητική..χρόνια πολλά!!Ολες μου τις ευχές για ότι ομορφότερο έχεις ονειρευτεί

Άστρια είπε...

Μαριέλα μου, πάντα γλυκύτατη:) Σ' ευχαριστώ!

φιλάκια πολλά!

Άστρια είπε...

Κική, σ' ευχαριστώ!
χρόνια πολλά!!

Άστρια είπε...

ηλιογράφε, ήταν πράγματι μία σημαντική λεπτομέρεια:)
Σ' ευχαριστώ!!

Άστρια είπε...

Όλγα μου, πάντα με τον γλυκό σου λόγο!
Η απουσία σου αισθητή..
Να είσαι καλά!
Σ' ευχαριστώ!

nikiplos είπε...

Απέραντη γαλάζια έκταση, αγνάντιο, και οι δικοί μας λιτοί ίσκιοι κάτω από το διάπυρρο φως του ήλιου... ένα λιτό γεύμα, άρωμα από τη φύση και πέρα μακριά το κατάλευκο ασπρισμένο θείο μάρμαρο, απομεινάρι μιας άλλης προσέγγισης, ενός άλλου μύθου ίσως. Εμείς σιωπηλοί, δωρικοί έξω από το λιτό ξωκλήσι μας, που σπεύσαμε δίχως αργοπορία και φέτος κόντρα στους καιρούς, κόντρα στην απαισιοδοξία να αναστάσουμε το φως τούτο... με ευτελή υλικά, μα τόσο κατάδικά μας...

Άστρια είπε...

Αγαπητέ Νίκηπλε,

Κι εδώ να με συγχωρείς για την καθυστερημένη απάντηση:)

Υπέροχο το σχόλιό σου, γεμάτο από Ελληνικό Φως, με όλο το φάσμα των χρωμάτων του, αυτό το μοναδικό Φως το τόσο δεμένο με την γη, τους μύθους και την ψυχή αυτού του τόπου. Δεν έχω λόγια να σταθούν δίπλα του!

Σ’ ευχαριστώ!