Η Αγάπη την Αγάπη αναζητά για να πάψει να "κρυώνει" για να πάψει να πονά... Και αυτές τις μέρες που σε κανονικές συνθήκες θα ήταν μέρες χαρές, πολλοί είναι αυτοί που κρυώνουν (μέσα και έξω!) Μήπως το σκιουράκι περιμένει ένα μικρό σκούντημα για να τρέξει να ζεσταθεί; Φιλάκια ζεστά καρδιάς! :)
Γεμάτος ο κόσμος από ζαρωμένα σκιουράκια. Πρέπει να βρούμε κάποιον τρόπο να πιάσουν οι ευχές, να γίνουν αληθινή αλήθεια όπως λέει ο μικρός μου. Οι άνθρωποι είμαστε κατώτεροι των περιστάσεων, με πόνο ψυχής το διαπιστώνω...
Πάντοτε σκεφτόμουν κάπως παράταιρα το γεγονός ότι πρέπει να δείχνω περισσότερη αγάπη και στοργή κάποιες ιδιαίτερες περιόδους, όπως εκείνη των εορτών... Με τον καιρό κατάλαβα πως το κλίμα τούτες τις μέρες είναι πιο βαρύ, δηλαδή βομβαρδιζόμαστε από πληροφορίες για το πως να περάσουμε καλύτερα, πως να εντυπωσιάσουμε τους καλεσμένους μας, ή να λάμψουμε στις γιορτές και να κάνουμε εντύπωση... Κάποιοι προσπαθούν να πείσουν όσους έχουν περιττά κιλά, ότι προλαβαίνουν τάχα, μέσα σε μία εβδομάδα να μπουν ένα ή δύο εκατοστά!
Οι άνθρωποι ως ματαιόδοξα και ατελή όντα που είμαστε, έχουμε ανάγκη την αναγνώριση και την αγάπη-στοργή ας το πούμε- κυρίως μέσα στην φθορά και την decadence μας, τη στασιμότητά μας, το λίμνασμά μας... τότε περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη κάποιους να είναι μαζί μας-και τώρα που δεν ακτινοβολούμε ή δεν λάμπουμε ή δεν ξεχειλίζουμε στο χρήμα... Τώρα που αρκετοί από εμάς είμαστε loosers που λενε και οι αγγλοσάξωνες...Προσπαθώ να μην περιορίζω τον όποιον ανθρωπισμό ή ουμανισμό μου σε περιόδους εορτών και μόνο... αλλά στις γιορτές νιώθω πως έχω χρέος να δείχνω αυτήν την αγάπη σε κάποιους δικούς μου κοντινούς ανθρώπους που "κρυώνουν" εκεί έξω...
Οι άνθρωποι όταν βλέπουμε μέσα στην ψυχή τους είναι ενδιαφέροντες... και μπορεί να διδαχθούμε πολλά και από ανθρώπους που δεν το περιμέναμε-δεν ξέρω για άλλους σε μένα έχει συμβεί αρκετές φορές αυτό... Συχνά-πυκνά, αναπολώ πόσοι άνθρωποι υπήρξαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δάσκαλοί μου... και αυτό είναι για μένα πέρα και πάνω από οτιδήποτε σημαντικό...
Τι πανεμορφο που ειναι το μικρουλι και ειναι τοσο μοναχο μεσα στο κρυο!!! Ειχα καιρο να ερθω απο εδω απο το σπιτικο σου.Περασα για ν'αφησω τις ευχες μου.Tα πιο ομορφα Χριστουγεννα ευχομαι να περασεις κοντα μ αυτους που αγαπας και οτι ποθησεις να'χεις.ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ .Χρονια πολλα γεμάτα υγεια και του Χριστου η γέννηση ας μας φέρει ευτυχια!!!!
Ουφ. Δυστυχώς οι εποχές παραείναι δύσκολες. Ας ευχηθούμε να έρθουν καλύτερες για όλους μας. Ευτυχώς στη χώρα μας δεν έχουμε βαρύ χειμώνα, βέβαια στην Β. Ελλάδα έχουν κ παραέχουν... θα μείνουν κλειστά τα σχολεία από 7/1 λόγω έλλειψης πετρελαίου. Τραγικό.
Αστρια που έχω τόσο καιρό ακιρό να περάσω από τη γωνιά σου. Τόση τρυφερότητα που έχεις ....τόση αγάπη που εκπέμπεις,,Πόσο γλυκά σε φιλώ. Να είσαι καλά ΠΑΝΤΑ
ηλιογράφε, είχα σκεφτεί αρχικά να το γράψω κι εγώ:) Νομίζω ότι η διαφορά του κρύου στο δίπλα μας είναι ότι παγώνει, ενώ στο εντός μας ότι πετρώνει, ίσως όμως όπως εκείνη η πέτρα του Αργύρη Χιόνη. Οι περιπτώσεις περιλαμβάνονται στο «(με πολλούς τρόπους)» της ανάρτησης
ξωτικούλι, έχεις δίκηο. Δεν είναι μόνο οι «πολλοί» αλλά και οι «καλοί» τρόποι της αγάπης. Και πράγματι πονάει πιο πολύ τα Χριστούγεννα… όμως ακόμα πιο πολύ όταν είναι πια αργά…
Μαγισσούλα, είναι ο καλύτερος καθρέφτης αυτός που αντανακλά την Αγάπη του άλλου. Το σκιουράκι της φωτογραφίας, εκεί που είναι στο κλαδί, μ’ ένα μικρό σκούντημα δεν θα τρέξει να ζεσταθεί αλλά θα πέσει κάτω στο χιόνι:))
Πόσο δίκηο έχεις! Θα έλεγα ότι είναι το Πνεύμα των Χριστουγέννων VS το life style των Xριστουγέννων .
Και σωστά, δεν πρέπει να δείχνουμε την αγάπη μόνο ή περισσότερο αυτές τις μέρες (και βέβαια όταν γίνεται ως χρέος δεν έχει την ίδια αξία). Όμως κι εκείνοι που «κρυώνουν» , νοιώθουν το κρύο περισσότερο αυτές τις μέρες.
Και η αλήθεια είναι ότι πέρα από τις γενικευμένες συνήθειες και τα έθιμα, είναι κάποιες μνήμες που έχει κανείς από τους γονείς του τέτοιες μέρες που τον επηρεάζουν. Για μένα τα Χριστούγεννα (παρόλο που έχασα τον αγαπημένο μου πατέρα ανήμερα Χριστούγεννα) είναι μέρες χαράς, και δοτικότητας, συννυφασμένα με την οικογένεια, το στόλισμα και τη ζεστή ατμόσφαιρα του σπιτιού και να, σαν η καρδιά να μαλακώνει αθέλητα πιο πολύ, σαν να γίνεται δεκτική σε παραμύθια:)
Την τελευταία σου παράγραφο, θα μπορούσα να την έγραφα με την ίδια σκέψη κι εγώ!!
Σκρουτζάκο, σ’ ευχαριστώ για τις όμορφες ευχές σου! Αντεύχομαι να έχεις τα πιο υπέροχα Χριστούγεννα και γιορτές. Θα περάσω όμω ς και από το blog σου: )
Αgrimio, καλώς ήρθες! Έχεις δίκηο για το μέσα μας, όμως είναι και έξω και γύρω (με πολλούς τρόπους). Και δυστυχώς εκεί δεν είναι στο χέρι μας να διαλέξουμε.
roadartist, πολλά τα τραγικά και να ευχόμαστε για τον Άνθρωπο: τον διπλανό μας, τον μακρινό μας τον εντός μας! Ο κάθε χειμώνας έχει πολλές δύσκολες μέρες (και κάποιες λιακάδες. Στη φύση ευτυχώς ακολουθεί σε προδιαγεγραμμένο χρόνο η άνοιξη. Και στη ζωή, όμως όχι με σταθερή περιοδικότητα:)
28 σχόλια:
Είναι δύσκολη περίοδος για πολλές ψυχές...
η φωτογραφία με άγγιξε ιδιαίτερα, θέλω να το πάρω αγκαλιά...
Δίπλα μας και εντός μας.
...ξεχνάει και ξεχνιέται να φανεί, να σταθεί και να χαρίσει τα πιο ακριβά στολίδια που συνθέτουν την αγάπη.
Καλώς το επισημαίνεις.
Φιλιά θαλασσένια
Αχ αυτή η αγάπη των πολλών ,αλλά οχι πάντα "καλών" τρόπων.....
που τα χριστούγεννα πονάει πάντα πιο πολύ ......
και όσο πάει νοιώθει όλο και πιο ....ανεπαρκής.....
Η Αγάπη την Αγάπη αναζητά για να πάψει να "κρυώνει" για να πάψει να πονά...
Και αυτές τις μέρες που σε κανονικές συνθήκες θα ήταν μέρες χαρές, πολλοί είναι αυτοί που κρυώνουν (μέσα και έξω!)
Μήπως το σκιουράκι περιμένει ένα μικρό σκούντημα για να τρέξει να ζεσταθεί;
Φιλάκια ζεστά καρδιάς! :)
Ομολογουμένως επικρατεί ποικιλότροπος ψόφος...
Μακάριοι όσοι βιώνουν μόνον τον original ψόφο, αυτόν των περικοπών θέρμανσης!
Πόσο τρυφερό!
Γεμάτος ο κόσμος από ζαρωμένα σκιουράκια. Πρέπει να βρούμε κάποιον τρόπο να πιάσουν οι ευχές, να γίνουν αληθινή αλήθεια όπως λέει ο μικρός μου.
Οι άνθρωποι είμαστε κατώτεροι των περιστάσεων, με πόνο ψυχής το διαπιστώνω...
Καλό ξημέρωμα Αστεράκι μου
Αγαπητή Άστρια καλησπέρα...
Πάντοτε σκεφτόμουν κάπως παράταιρα το γεγονός ότι πρέπει να δείχνω περισσότερη αγάπη και στοργή κάποιες ιδιαίτερες περιόδους, όπως εκείνη των εορτών... Με τον καιρό κατάλαβα πως το κλίμα τούτες τις μέρες είναι πιο βαρύ, δηλαδή βομβαρδιζόμαστε από πληροφορίες για το πως να περάσουμε καλύτερα, πως να εντυπωσιάσουμε τους καλεσμένους μας, ή να λάμψουμε στις γιορτές και να κάνουμε εντύπωση... Κάποιοι προσπαθούν να πείσουν όσους έχουν περιττά κιλά, ότι προλαβαίνουν τάχα, μέσα σε μία εβδομάδα να μπουν ένα ή δύο εκατοστά!
Οι άνθρωποι ως ματαιόδοξα και ατελή όντα που είμαστε, έχουμε ανάγκη την αναγνώριση και την αγάπη-στοργή ας το πούμε- κυρίως μέσα στην φθορά και την decadence μας, τη στασιμότητά μας, το λίμνασμά μας... τότε περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη κάποιους να είναι μαζί μας-και τώρα που δεν ακτινοβολούμε ή δεν λάμπουμε ή δεν ξεχειλίζουμε στο χρήμα... Τώρα που αρκετοί από εμάς είμαστε loosers που λενε και οι αγγλοσάξωνες...Προσπαθώ να μην περιορίζω τον όποιον ανθρωπισμό ή ουμανισμό μου σε περιόδους εορτών και μόνο... αλλά στις γιορτές νιώθω πως έχω χρέος να δείχνω αυτήν την αγάπη σε κάποιους δικούς μου κοντινούς ανθρώπους που "κρυώνουν" εκεί έξω...
Οι άνθρωποι όταν βλέπουμε μέσα στην ψυχή τους είναι ενδιαφέροντες... και μπορεί να διδαχθούμε πολλά και από ανθρώπους που δεν το περιμέναμε-δεν ξέρω για άλλους σε μένα έχει συμβεί αρκετές φορές αυτό... Συχνά-πυκνά, αναπολώ πόσοι άνθρωποι υπήρξαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δάσκαλοί μου... και αυτό είναι για μένα πέρα και πάνω από οτιδήποτε σημαντικό...
φιλιά
ΤΌΣΟ ΚΟΝΤΆ... ΜΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΑ, όπως "προστάζουν"οι καιροί...
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ με ΑΓAΠH, ΥΓΕΙΑ και ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ!
Προσωπική και οικογενειακή ΓΑΛΗΝΗ και EIΡHNH στον κόσμο!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Τι πανεμορφο που ειναι το μικρουλι και ειναι τοσο μοναχο μεσα στο κρυο!!!
Ειχα καιρο να ερθω απο εδω απο το σπιτικο σου.Περασα για ν'αφησω τις ευχες μου.Tα πιο ομορφα Χριστουγεννα ευχομαι να περασεις κοντα μ αυτους που αγαπας και οτι ποθησεις να'χεις.ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ .Χρονια πολλα γεμάτα υγεια και του Χριστου η γέννηση ας μας φέρει ευτυχια!!!!
Νομίζω ότι το κρύο και η φτώχεια βρίσκονται μέσα μας, όπως και η ελπίδα και η φλόγα. Στο χέρι μας είναι να διαλέξουμε ποια θα κρατήσουμε...
Ουφ. Δυστυχώς οι εποχές παραείναι δύσκολες. Ας ευχηθούμε να έρθουν καλύτερες για όλους μας. Ευτυχώς στη χώρα μας δεν έχουμε βαρύ χειμώνα, βέβαια στην Β. Ελλάδα έχουν κ παραέχουν... θα μείνουν κλειστά τα σχολεία από 7/1 λόγω έλλειψης πετρελαίου. Τραγικό.
Αστρια που έχω τόσο καιρό ακιρό να περάσω από τη γωνιά σου. Τόση τρυφερότητα που έχεις ....τόση αγάπη που εκπέμπεις,,Πόσο γλυκά σε φιλώ. Να είσαι καλά ΠΑΝΤΑ
Μαριέλα, κι εμένα ακριβώς την ίδια αίσθηση μου έκανε όταν είδα τη φωτογραφία για πρώτη φορά:)!
ηλιογράφε, είχα σκεφτεί αρχικά να το γράψω κι εγώ:)
Νομίζω ότι η διαφορά του κρύου στο δίπλα μας είναι ότι παγώνει, ενώ στο εντός μας ότι πετρώνει, ίσως όμως όπως εκείνη η πέτρα του Αργύρη Χιόνη. Οι περιπτώσεις περιλαμβάνονται στο «(με πολλούς τρόπους)» της ανάρτησης
Θαλασσένια, όταν η αγάπη ξεχνάει, ξεχνάει με «πολλούς τρόπους», σίγουρα και να φανεί…
φιλιά Αστρένια: )
ξωτικούλι, έχεις δίκηο. Δεν είναι μόνο οι «πολλοί» αλλά και οι «καλοί» τρόποι της αγάπης.
Και πράγματι πονάει πιο πολύ τα Χριστούγεννα… όμως ακόμα πιο πολύ όταν είναι πια αργά…
Μαγισσούλα, είναι ο καλύτερος καθρέφτης αυτός που αντανακλά την Αγάπη του άλλου.
Το σκιουράκι της φωτογραφίας, εκεί που είναι στο κλαδί, μ’ ένα μικρό σκούντημα δεν θα τρέξει να ζεσταθεί αλλά θα πέσει κάτω στο χιόνι:))
Αφιλιά χριστουγεννιάτικα!:)
Κωνσταντίνε, θα έλεγα όχι και εντελώς μακάριοι..
Το «οriginal ψόφος» έγραψε!:))
dodo, εξ ίσου τρυφερό και το σχόλιό σου. Σ’ ευχαριστώ:)
Μargo, «αληθινή αλήθεια»! μοναδικό! Πόση πληρότητα για επιβεβαίωση θέλουν στην αλήθεια τα μάτια ενός παιδιού!!!
Και για τους ανθρώπους, με πόνο ψυχής, ναι, έχεις δίκηο!
Καλό βράδυ θαλασσινό αεράκι
Αγαπητέ Νίκηπλε,
Πόσο δίκηο έχεις! Θα έλεγα ότι είναι το Πνεύμα των Χριστουγέννων VS το life style των Xριστουγέννων .
Και σωστά, δεν πρέπει να δείχνουμε την αγάπη μόνο ή περισσότερο αυτές τις μέρες (και βέβαια όταν γίνεται ως χρέος δεν έχει την ίδια αξία). Όμως κι εκείνοι που «κρυώνουν» , νοιώθουν το κρύο περισσότερο αυτές τις μέρες.
Και η αλήθεια είναι ότι πέρα από τις γενικευμένες συνήθειες και τα έθιμα, είναι κάποιες μνήμες που έχει κανείς από τους γονείς του τέτοιες μέρες που τον επηρεάζουν. Για μένα τα Χριστούγεννα (παρόλο που έχασα τον αγαπημένο μου πατέρα ανήμερα Χριστούγεννα) είναι μέρες χαράς, και δοτικότητας, συννυφασμένα με την οικογένεια, το στόλισμα και τη ζεστή ατμόσφαιρα του σπιτιού και να, σαν η καρδιά να μαλακώνει αθέλητα πιο πολύ, σαν να γίνεται δεκτική σε παραμύθια:)
Την τελευταία σου παράγραφο, θα μπορούσα να την έγραφα με την ίδια σκέψη κι εγώ!!
Φιλιά
Γλαρένια, λες έτσι να προστάζουν οι καιροί; Και η καρδιά τι λέι;
Σ’ ευχαριστώ τόσο για το όμορφο δωράκι σου. Πάντα με γεμάτα χέρια έρχεσαι:)
Ολόψυχες ευχές και από μένα! Θα περάσω όμως κι από σένα να σου ξαναευχηθώ!
Φιλιά πολλά!
Σκρουτζάκο, σ’ ευχαριστώ για τις όμορφες ευχές σου! Αντεύχομαι να έχεις τα πιο υπέροχα Χριστούγεννα και γιορτές.
Θα περάσω όμω ς και από το blog σου: )
Αgrimio, καλώς ήρθες! Έχεις δίκηο για το μέσα μας, όμως είναι και έξω και γύρω (με πολλούς τρόπους). Και δυστυχώς εκεί δεν είναι στο χέρι μας να διαλέξουμε.
roadartist, πολλά τα τραγικά και να ευχόμαστε για τον Άνθρωπο: τον διπλανό μας, τον μακρινό μας τον εντός μας!
Ο κάθε χειμώνας έχει πολλές δύσκολες μέρες (και κάποιες λιακάδες. Στη φύση ευτυχώς ακολουθεί σε προδιαγεγραμμένο χρόνο η άνοιξη. Και στη ζωή, όμως όχι με σταθερή περιοδικότητα:)
Όλγα, πολύ χάρηκα που είδα το σχόλιό σου μετά από τόσο καιρό.
Αν σου πω ότι τώρα που έγραφα πήρα μια μικρή ανάσα και χαμογέλασα;
Να είσαι πάντα καλά κι έτσι όπως σε θυμάμαι: με ευθύτητα, ποιότητα, τρυφερότητα.
Σ’ ευχαριστώ τόσο:)
Δημοσίευση σχολίου