Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Η Νάνσυ τα κοσμήματα και το Χαμόγελο:)


Σ’ ένα βιντεάκι που μου έστειλαν με ευχάριστη ρυθμική μουσική, τραγουδούσε αραβικά ένα πολύ όμορφο κορίτσι με ένα υπέροχο χαμόγελο. Έψαξα λίγο παραπάνω: είναι η Nancy Ajram πολύ αγαπημένη τραγουδίστρια στον αραβικό κόσμο με πολύ πλούσιο ρεπερτόριο τραγουδιών (και όχι μόνο ευχάριστων).
Σας το μεταφέρω γιατί ανοίγει την καρδιά:)

 

 
 
Βρήκα τα λόγια του τραγουδιού μεταφρασμένα: είναι εύθυμα, όμως έχουν την αμεσότητα έκφρασης των δυνατών συναισθημάτων των λαϊκών τραγουδιών.


«Ο γιός των γειτόνων, που είναι εδώ απέναντί  μου, δεν ξέρω πια τι να του κάνω
κάθεται και σφυρίζει έτσι και φωνάζει και σε κάθε μέρος, βρε κόσμε, τον βρίσκω εκεί
Επειδή η αγάπη του στην καρδιά φωτιά, κάθεται απέναντί μου όλη τη μέρα
Τι ασχολείται με μένα; γιατί να με πειράζει; 
Συνέχεια μπαμπά,  κοιτάζει εμένα
Με κάνει να ντρέπομαι και μου φέρνει ζάλη
Και δεν έχω μάτια μου, κάτι στα χέρια μου
εκτός  από το να τον αγαπώ και να ξενυχτώ για την αγάπη του και τι να του κάνω, τι;  
Επειδή τον αγαπώ κρύβω, τη νύχτα και τη μέρα μου
Και η λαχτάρα στην καρδιά μου μάτια μου, μεγαλώνει τη φωτιά μου
Αφού ξέρω ότι μ’ έχει αγοράσει  κι εγώ στην καρδιά τον αγόρασα
Αχ εγώ από τις αταξίες του, αχ εγώ από την γλύκα του, αχ εγώ από τα μάτια του. 
Βρε κόσμε, πείτε του, σταμάτα τ’ αστεία, γιατί τη βεράντα έχει καταλάβει;
Τι  ασχολείται με μένα;  γιατί να με πειράζει;»


Το βίντεο  δεν ανταποκρίνεται στα λόγια του τραγουδιού. Οι πληροφορίες λένε επίσης ότι γυρίστηκε για να διαφημίσει τα κοσμήματα μιας γνωστής μάρκας που η τραγουδίστρια τα αναδεικνύει μοναδικά! Όμως αυτό που μένει από το βίντεο δεν είναι τελικά τα κοσμήματα αλλά το φωτεινό της ομορφιάς της και κυρίως το Χαμόγελο!
«Ο χρυσός μας φέρνει πιο κοντά» λένε και οπωσδήποτε έχει αποδεδειγμένα βάση, όμως τα κοσμήματα που έχει ο καθένας στην κοσμηματοθήκη της καρδιάς κρυμμένα δεν είναι από χρυσάφι.
Και τώρα που δεν πρέπει να φοριούνται πολύτιμα κοσμήματα πια, γιατί γίνονται στόχος κλεψιάς (ακόμα και μια απλή καδένα με σταυρό), το πιο όμορφο κόσμημα ήταν και θα είναι πάντα το Χαμόγελο και σίγουρα μας φέρνει πιο κοντά:)



update 22.10.2012


.Ξεχωρίζω μία σημαντική για μένα φράση από την ανάρτηση που δεν την πρόσεξε κανένα σχόλιο:  «Ο χρυσός μας φέρνει πιο κοντά» λένε και οπωσδήποτε έχει αποδεδειγμένα βάση, όμως τα κοσμήματα που έχει ο καθένας στην κοσμηματοθήκη της καρδιάς κρυμμένα δεν είναι από χρυσάφι."
:)

39 σχόλια:

ξωτικό είπε...

εμένα άνοιξε η καρδιά που βλέπω ανάρτηση :))
τα υπόλοιπα θα τα δώ και ακούσω αύριο.
Μια χαμογελαστή καληνύχτα για τώρα.

b|a|s|n\i/a είπε...

ας μένουν τα χαμόγελα παντοτινά.
και ακόμα αυτά τα παγωμένα γλυκύτερα να γίνονται.
πολύ σου καλημέρα! φιλιά πολλά!
:)

Mariela είπε...

Μοναδικό το χαμόγελο, πολυτιμότερο από όλο το χρυσάφι του κόσμου!!
Να είσαι καλά, να μας χαρίζεις πάντα ζεστά και ανθρώπινα χαμόγελα!!
Σου εύχομαι ένα φωτεινό και όμορφο ΣΚ! σε φιλώ

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Με ένα χαμόγελο ξεκλειδώνει κανείς την καρδιά, λένε επίσης.
Σκέψου πόσες καρδιές ξεκλειδώνεις με τις αναρτήσεις σου!
Πρέπει να ψάξει κανείς αρκετά για να βρει τραγούδι εύθυμο στα αραβικά, πάντως!
Εύχομαι να 'χεις Χαμογελαστό Σαββατοκύριακο!

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ ν' αφήσω ασχολίαστη την προηγούμενη ανάρτηση:
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ επιλογή!!!

kiki είπε...

Πάω να φωνάξω τον Κωνσταντίνο να ακούσει το τραγούδι! ;-)

H.Constantinos είπε...

Εδώ είμαι!!

Ως φαν της Νάνσυ εδώ και 2 χρόνια, να προσθέσω ότι είναι εντυπωσιακό το 1ο άλμπουλ της του 2000 που ήταν πιτσιρίκα 16 νομίζω, κι εκεί φαίνεται το απίστευτο ταλέντο της!

Κορυφαίο μου φάνηκε το προτελευταίο του 2010 το Nancy 7 με το απίστευτο σουπερχίτ einy alliek!

Φφσικά έχομεν κατεβάσει και όλα τα ενδιάμεσα, σύνολον 7...!

Το τελευταίο είναι ολόφρεσκο του Σεπτεμβρίου και είναι παιδικό, έχει ενδιαφέρον όμως!

Να προσθέσω επίσης ότι ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ να δω την Νάνσυ εδώ!!!

Άστρια είπε...

Ξωτικούλι σ’ ευχαριστώ γι’ αυτό το πρώτο σχόλιο, το μεταμεσανύκτιο, που αν και νυσταγμένο μου άφησες δώρο:)

Περιμένω και δική σου ανάρτηση…

Καλό βραδάκι, χαμογελαστά βέβαια:)

Άστρια είπε...

Βασίλη, χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω εδώ:)

Το χαμόγελο το αληθινό, το αναγνωρίζει κανείς αμέσως, γιατί αντανακλά στα μάτια, εκεί που μιλά η ψυχή και με αυτό δείχνει την χαρά της.

Φιλιά πολλά και μεγάλο :)
Καλό βραδάκι!

Άστρια είπε...

Μαριέλα, σ’ επιθυμήσαμε:)

Σ’ ευχαριστώ πολύ για το χαμόγελο που μου χάρισες με το σχόλιό σου:)

Φιλιά πολλά!

Ένα όμορφο βράδάκι σου εύχομαι:)

Άστρια είπε...

Υπατία, σ’ ευχαριστώ για το γενναιόδωρο σχόλιό σου:)
Όμως κυρίως γιατί σοβαρά διέκρινες το εύθυμο και την αξία του χαμόγελου που ήθελε να αναδείξει η ανάρτηση:)

Δεν ξέρω αν ως Αλεξανδρινή καταλάβαινες τα λόγια του τραγουδιού, όμως το αραβικό χιούμορ όπως λένε είναι ξεχωριστό.

Για την προηγούμενη ανάρτηση, επίσης σ’ ευχαριστώ που την πρόσεξες. Ο πίνακας βέβαια διαβάζεται με πολλούς τρόπους, (έψαξα αρκετά για τις ερμηνείες του) και βέβαια είναι και ο τίτλος του ... Το ένοιωθα εντελώς εκείνη την ημέρα!:)

Σε φιλώ
Καλό βραδάκι, Χαμογελαστό!

Άστρια είπε...

Κική, η διάθεση ήταν να σας μεταφέρω κάτι ευχάριστο κι ένα όμορφο χαμόγελο μέσα στο γκρίζο:)

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε! δεν φανταζόμουνα ότι η Nancy Ajram θα ήταν γνωστή σε κάποιον από την παρέα μας και μάλιστα θα είχε και φαν:)
Όμως πράγματι, είναι πολύ προικισμένη: φωνή, ηθοποιία, χορό και βεβαίως ομορφιά και χαμόγελο (είδα και άλλα βίντεό της, συνήθως μικρές ιστορίες με σενάριο, πριν αποφασίσω να κάνω την ανάρτηση και βέβαια δεν είναι όλα ρυθμικά-εύθυμα).

Όμως γιατί δεν περίμενες να δεις την Νάνσυ εδώ; η σοβαρότητα (και όχι η σοβαροφάνεια) πιστεύω ότι δεν μειώνεται από την ευθυμία, κι εδώ το θέμα ήταν ν’ ανοίξει λίγο η καρδιά μέσα στο γκρίζο και να τονίστεί το κόσμημα-Χαμόγελο!


υγ. βλέποντας τα βίντεο, είδα και κάποιο άλλο εύθυμο, το mashy haddy που θύμισε σε ορισμένα σημεία του, διαφορετικά βέβαια, το “driving and shooting” και είχα σκάσει στα γέλια:))

kiki είπε...

Μα γι΄αυτό κι εγώ είπα να φωνάξω τον Κωνσταντίνο! Είδες που την ήξερε; Κάτι ήξερα εγώ ;-)

H.Constantinos είπε...

Κική, διατί να το κρύψωμεν άλλωστε;!

H.Constantinos είπε...

Αστρια, είδες που δεν το φανταζόσουν κι εσύ;!

Στην ίδια λογική δεν το περίμενα κι εγώ: η αραβική μουσική είναι πολύ μακριά από την κουλτούρα μας που είναι τόσο, μα τόσο ευρωπαία! Ολα τα είδη της τα έχουμε εντάξει στο label Αμανές.
Εξαιρούνται κάποια ονόματα που πήραν πιστοποίηση λόγω συνεργασίας με μεγάλα ονόματα της δύσης.

Τί να κάνομεν, ανήκομεν εις την Δύσιν!!!

Οπωσδήποτε η σοβαρότητα δεν μειώνεται από την ευθυμία, όμως η σοβαροφάνεια (χμ, και η σοβαρότητα...) καταποντίζεται ανεπανόρθωτα εδώ εις το λίκνον του ευρωπαικού πολιτισμού γιά όποιον ακούει αμανέδες άνευ πιστοποιήσεως όπως της Νάνσυ!!
(Βέβαια, αν κάνει κάποια συνεργασία με -πχ- τον Μπρέγκοβιτς μπορεί να την δούμε και στο μέγαρο...)

Τέλος πάντων, λόγω έκπληξης ήταν που δεν έμεινα στο θέμα, το χαμόγελο, και κόλλησα στην Νάνσυ!

ξωτικό είπε...

Xαααα
κάθομαι τόση ώρα εδώ και τελικά συνειδητοποιώ πως μου έχει κολλήσει ένα χαμόγελο ναααααααα (με το συμπάθειο:))
Λίγο η έκπληξη ,λίγο τα σχόλια,λίγο το πανέμορφο πλάσμα ,τελικά μια χαρά το κατάφερες !!!!!!!!!

(Καλά Κωνσταντίνος ξεσπαθώνων άπαιχτος :))))))

Υγ. ε κι εγώ δεν θα αντέξω να μην προσθέσω πως έμεινα αρκετά κοιτάζοντας και κουνώντας την κεφαλή στην εξαίρετη προηγούμενη σιωπηλή!!!!!!!!!

Άστρια είπε...

Κική, ακολούθησε η απάντηση by Constantinos!

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε, σ’ ευχαριστώ πολύ για το δεύτερο αυτό σχόλιο και να πω ότι συμφωνώ με όσα έγραψες, η δε έκπληξη που ανέφερα, αληθινά ήταν θετική:)

Επειδή είναι τώρα αργά, ίσως στο τέλος των σχολίων να επανέλθω στο θέμα, προσθέτοντας και δικές μου, προς την ίδια πλευρά σκέψεις στα όσα ανέφερες.

Με χαμόγελο πάντα:)!

Άστρια είπε...

Ξωτικούλι, σ’ ευχαριστώ:) οπωσδήποτε έδωσες μία ιδιαίτερη νότα ("νααααααααα") που ήχησε χαμόγελο:) κι αυτό το «ξεσπαθών»!!! καταγράφηκε:)

Σ΄ευχαριστώ ιδιαίτερα και για το υστερόγραφό σου. Εκείνη την ημέρα της επίσκεψης, αν μίλαγα θα ήμουν ασυγκράτητη, αλλά δεν θα μπορούσα να εκφράσω με λόγια ό,τι «ανέδιδε» ο πίνακας. Για τον ίδιο λόγο έκλεισα και τα σχόλια για να μη μειωθεί η έντασή του.

Μ’ ένα νυσταγμένο φιλάκι, καληνύχτα:)

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Αργω μερικες φορες να περασω απο το μπλοκοσπιτο σου αλλα δεν ξεχνω να ερθω για να μαθω νεα σου.Να εισαι παντα καλα και καλο υπολοιπο εβδομαδας!!Kαλα εκανες και τονισες το κοσμημα-χαμογελο που το εχουμε ολοι αναγκη.εγω δεν την ηξερα.

dodo είπε...

Γλυκύτατο χαμόγελο, δροσιά καί νάζι!

ξι είπε...

Σου στέλνω πολλά χαμόγελα τραγουδιστά Αστριάκι!!!
Καλημέρα!!!

ξι.

Poet είπε...

Μένω κι εγώ στο χαμόγελο και στη χάρη του ωραίου κοριτσιού. Σαν χειμωνιάτικη λιακάδα.

Ανώνυμος είπε...

υπέροχο το χαμόγελο..
την καληνύχτα μου...

fractal είπε...

Καλημέρα καρδιά μου..
Όντως διαφορετική εικόνα και μουσική άπό τον μίζερο σε χαρα και ξενοιασιά αραβικό κόσμο..
Μου θύμισε λίγο το πως λειτουργουσε στην ψυχολογια του κόσμου , η δική μας "Βουγιουκλάκη" στα δυσκολα χρονια της μετεμφυλιακής Ελλάδας.

Άιναφετς είπε...

Αχ! τι τραβάω η άμοιρη (Χμ! και με θέλω και μάγισσα)... να μη ξέρω να εγκαταστήσω στη wordpress τις αναρτήσεις των blogger... έτσι φτάνω τελευταία και καταϊδρωμένη για να χορέψω ανατολίτικα!
Τι όμορφη νότα Αστεράκι μου, νάσαι καλά!

ΑΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦΦιλάκια και καλή μας βδομάδα!

Άστρια είπε...

***********
**********
πάλι καθυστερημένες απαντήσεις:) όμως φίλοι μου ήταν πολλές οι υποχρεώσεις και τα τρεχάματα των ημερών

Άστρια είπε...

Σκρουτζάκο, σ' ευχαριστώ για την καλοσύνη σου, είναι εμφανής. να είσαι καλά!
Σ' ευχαριστώ και για το βραβείο που είδα καθυστερημένα, θα περάσω οπωσδήποτε να το παραλάβω:)
Καλή εβδομάδα!

Άστρια είπε...

dodo, έτσι ακριβώς:)

Άστρια είπε...

ξενιαδάκι, δηλαδή εκτός από του ότι γράφεις καταπληκτικά και φωτογραφίζεις επίσης, τραγουδάς κιόλας;;; α, μα κάποια μελωδία έφτασεεε:)!!
καλό βραδάκι!

Α.

Άστρια είπε...

Αγαπημένε μας ποιητή σ' ευχαριστώ! πόσο πολύτιμη η "χειμωνιάτικη λιακάδα"

Άστρια είπε...

blahblah, σ' ευχαριστώ που πέρασες, χαίρομαι που σου άρεσε:) καλό βραδάκι!

Άστρια είπε...

τρεχαντηράκι τ' ουρανού, καλώς το!!! σ' ευχαριστώ, ανοίγει καρδιά η παρουσία σου:)
Δεν θα συμφωνήσω μαζί σου γενικευμένα για "τον "μίζερο σε χαρά και ξενοιασιά αραβικό κόσμο" Έχουν πολύ χιούμορ, όπως ίσως όσοι την τυραννισμένη καμιά φορά ζωή τους την μετατρέπουν σε ανέκδοτο. Απλά είναι οι συνθήκες οι τωρινές που δεν τους αφήνουν να ζήσουν ανθρώπινα.
Για τη Βουγιουκλάκη, ίσως έχεις δίκηο κι αυτό ως ένα βαθμό.

Επιθύμησα την φωτεινή γραφή σου!
Σε φιλώ πολύυυυυ
Καλό βραδάκι:)

Άστρια είπε...

Μαγισσούλα, μην έχεις κανένα άγχος:) εμάς μας δένουν κάτι μαγικές κλωστούλες ούτως ή άλλως:)

Άστρια είπε...

**************
*************
*************

Τώρα που τελείωσαν τα σχόλια αυτής της ανάρτησης, επανέρχομαι στο θέμα που έθιξε ο Κωνσταντίνος.

Χωρίς να είμαι βέβαια ειδική, όμως με πάρα πολλά μουσικά ακούσματα από διαφορετικά είδη μουσικής, το «ανήκομεν εις την Δύσην» μουσικά νομίζω ότι σηκώνει πολύ νερό, αν λάβουμε υπόψη το δημοτικό τραγούδι, το ρεμπέτικο, το λαΪκό κλπ. Τα τραγούδια ιδιαίτερα, έχουν άμεση σχέση με την ιστορία, τον πολιτισμό, αλλά κυρίως καθρεφτίζουν την «ψυχή» του λαού τους.

Τα αραβικά τραγούδια (και μπορώ να μιλήσω γι’ αυτά γιατί έχω ακούσει άπειρα), έχουν οπωσδήποτε το χρώμα της Ανατολής, που όμως δεν είναι τόσο απόμακρο. Από τους γνωστούς και στη Δύση, η μεγάλη Ομ Καλσούμ (προσωπικά δεν ήταν στις προτιμήσεις μου ποτέ), ο Αμπντ ελ Χαλίμ Χάφεζ, με την γλυκύτατη φωνή και τα πλέον ερωτικά τραγούδια του, η πολυαγαπημένη αέρινη ΦαΪρουζ....
Όσο για το ρυθμό, (στο ένα και μισό) που θυμίζει τσιφτετέλι (κι αυτό μέσα στον τρόπο διασκέδασης και εδώ) ακόμα και οι πιο σοβαροί τραγουδιστές που ανέφερα, ακόμα και σε επίσημες εκδηλώσεις τους, έχουν τραγουδήσει αντίστοιχα τραγούδια. Είναι ένας ρυθμός που μιλά στην ψυχή του λαού τους. Θυμάμαι την ΦαΪρούζ, όταν την είδα στο Ηρώδειο πριν από λίγα χρόνια, δίπλα στα πλέον σοβαρά τραγούδια της, είχε ξεσηκώσει τον κόσμο που χειροκροτούσε ρυθμικά και πολλοί χορεύοντας σε κάποιο τέτοιο τραγούδι.
Επίσης, οι αυτοσχεδιασμοί τους (για λέιλι κλπ.) –έχει και το τραγούδι της ανάρτησης- δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από αυτοσχεδιασμούς γνωστών τραγουδιστών της Δύσης, ναπολιτάνικων τραγουδιών, fados κλπ. ..θυμηθείτε και το desert rose του Sting όπου ακούγεται μία καταπληκτική αραβική φωνή με αυτοσχεδιασμούς.

Και για να δικαιώσω τον Κωνσταντίνο για το ότι κάποιος γίνεται αποδεκτός από τους «σοβαρούς» της Δύσης, αν γίνει γνωστός και ξεπεράσει τα αραβικά σύνορα, παραθέτω βίντεο για μια άλλη τραγουδίστρια με «σοβαρά» τραγούδια αλλά και ρυθμικά στο ρεπερτόριό της, που τραγούδησε με τον Καρέρας.

http://www.youtube.com/watch?v=EJKszY7WvkM (ελαφρύ τραγούδι σε επίσημη παράσταση με ορχήστρα)

http://www.youtube.com/watch?v=nBerUJcDiOY (στο olympia)

http://www.youtube.com/watch?v=YDoRIdIMpdk (με τον Καρέρας)

Προσέξτε τη τάμπλα (είδος τύμπανου), και τη σειρά των ρυθμικών χειροκροτητών με επίσημο ένδυμα που είναι μέρος της μεγάλης ορχήστρας.

Αυτά για ορισμένους «σοβαρούς» που μπορεί να τους ευχαριστεί καμιά φορά ένα τραγούδι, ή ένα βίντεο, αλλά να το απαξιώνουν δημόσια ως “χαμηλής ποιότητας”.

Θα μπορούσαν να γραφτούν βιβλία για το θέμα από ειδικούς, όμως ήθελα να πω δυο κουβέντες κλείνοντας και τα σχόλια για να μην προκληθεί νέος κύκλος συζήτησης.

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Προσυπογράφω φαρδιά πλατιά!!!

H.Constantinos είπε...

Πολύ πλήρες το παραπάνω!
Και η Majida el Roumi πολύ καλό δείγμα γι'αυτό που έλεγα "πιστοποίηση" -και είναι τόσοι άλλοι...
Παρεμπιπτόντως, με τον Sting στο Desert Rose είναι ο αλγερινός Cheb Mami, πιστοποιημένος κι αυτός.

Ακριβώς σε αυτούς τους "σοβαρούς" που αναφέρεις αναφερόμουν κι εγώ: Αυτούς που τους αρέσει ότι "πρέπει" να τους αρέσει, και δεν τους αρέσει ότι "δεν πρέπει" να τους αρέσει.

Άστρια είπε...

Υπατία, Κωνσταντίνε, σας ευχαριστώ πολύ που ξαναπεράσατε και για την προσοχή σας στα γραφόμενα