Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

έτσι απλά:















"Να προφέρεις την πραγματικότητα, όπως ο σπουργίτης το χάραμα"

Οδ.Ελύτης "Ο μικρός ναυτίλος"

36 σχόλια:

Mariela είπε...

Πολύ μου αρέσουν οι πειραματισμοί σου με αυτόν τον τόσο γλυκό σπουργίτη....
φιλιά πολλά

Άιναφετς είπε...

Ναι...τόσο απλά και τόσο γαλήνια η φύση μας μιλάει και όσοι έχουν αυτιά την ακούν και όσοι έχουν μάτια, την βλέπουν!

ΑΦιλάκια ανοιξιάτικα!

H.Constantinos είπε...

Μεγάλη υπόθεση να μπορείς να κάνεις zoom και να βλέπεις τις λεπτομέρειες! -και δεν είναι θέμα φακού βεβαίως...

Ανώνυμος είπε...

Μεγάλος άθλος είναι αυτός!

Margo είπε...

Είναι η εποχή που φτιάχνουν τις φωλιές τους και γεμίζει το σπίτι τιτιβίσματα. Με τα απλά και τα όμορφα ομορφαίνει απερίγραπτα η ζωή μας.
Τους έχω τσακώσει και εγώ κυρίως πάνω στους τοίχους με φόντο τους γρανίτες;-)

Καλή βδομάδα Αστεράκι μου:-)

ξωτικό είπε...

Συμφωνώ Α Π Ο Λ Υ Τ Ω Σ !!!!!

Άστρια είπε...

**********
**********

καλησπέρα σε όλους:)
διαβάζοντας τα σχόλια, ήταν σαν ο ένας να συνέχιζε το προηγούμενο σχόλιο ή τα προηγούμενα, έτσι ώστε να φθάσω στο ξωτικό και να θεωρήσω ότι συμφωνεί σε όλα "απολύτως":))

Άστρια είπε...

Μαριέλα, η αλήθεια είναι ότι όταν έκανα τα ζουμ, σε σκέφτηκα, ότι θα μπορούσαν να φανούν σαν μικρά "πορτραίτα" και να ζωγραφιστούν:)

φιλιά πολλά

Άστρια είπε...

Μαγισσούλα, μάτια και αυτιά της ψυχής ε; :)
Α-φιλάκια και από μένα

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε, το "ζουμ" έγινε μετά, στην μεγένθυση της φωτογραφίας. Συμφωνώ ότι πάντα παίζει ρόλο πώς πλησιάζει κανείς κάτι και τί βλέπει σ' αυτό. Και ένας σπουργίτης είναι ένα πλούσιο θέμα.
Σ' ευχαριστώ!

Άστρια είπε...

ηλιογράφε, ήταν μεγάλη χαρά η φωτογράφισή τους, συνοδευόταν με συνεχή φτερουγίσματα και τιτιβίσματα :)

Άστρια είπε...

Μargo μου, έχεις απόλυτο δίκηο!! Κι εσύ είσαι τόσο κοντά στη φύση και σε όλα αυτά τα απλά και όμορφα που αξίζουν στη ζωή!

Σε φιλώ πολύ, καλή βδομάδα,

Άστρια είπε...

Ξωτικούλι, απολύτως απολύτως;;;

πολύ χαίρομαι:)
φιλάκια πολλά

dodo είπε...

Καί από με, απολύτως! ;-)

Άστρια είπε...

dodo, αυτό λέει πολλά:)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

... όπως εσύ προσφέρεις χαμόγελα, τόσο απλ(ά)-όχερα

Είναι που μπαίνει η ΄Ανοιξη και τα λουλούδια ανθίζουν
Οι μέρες που μας προ(σ)καλούν και τ' άνθια που μυρίζουν
KAΛH ΣOY ANOIΞH!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Roadartist είπε...

Μα πόσο τα ζηλεύω λέμε... και τώρα που σου γράφω τα ακούω που κελαηδούν και λέω τα άτιμα μας έχουνε γραμμένους κανονικά χαχα και καλά κάνουν :)

nikiplos είπε...

έτσι απλά, ο σπούργος καθόταν και αναλογιζόταν τον ήλιο, την άνοιξη, τα νιάτα του...
έτσι απλά αδιαφορούσε, αν ο κόσμος ήταν μαύρος, αν ήταν όλα γκρίζα...
εκείνος σε πείσμα όλων ξετρύπωσε για να διαλαλήσει την νέα Αρχή,
την Άνοιξη...
αδιαφορώντας αν θα γίνει θύμα, κάποιων κινδύνων, ή όχι...
χωρίς φόβο...
με πολύ πάθος...

Άστρια είπε...

Γλαρένια μου, με τα γεμάτα πάντα χέρια που έρχεσαι !:)

Και πόσο όμορφα τα στιχάκια που έφτιαξες!
Μα ναι! «Είναι που μπαίνει η Άνοιξη» !!!


Πολύ χάρηκα που σε είδα,
Σε φιλώ πολύ!

Άστρια είπε...

roadartist μου, χαχα, ναι, είναι ατιμούλικα:)) Αεικίνητα και δίνουν τόση χαρά!
Όμως όχι, για πολλούς λόγους δεν θα τα ζήλευα, τραβάνε κι αυτά πολλά:)

Άστρια είπε...

Αγαπητέ μου Νίκηπλε,

Ο πρώτος τίτλος που είχα σκεφτεί να δώσω στην ανάρτηση για τον σπουργίτη, ήταν «ένας φτωχός πρίγκηπας».
Κι αυτό γιατί με τόσο κόπο, αυτό το αδύναμο μπρος στους τόσους κινδύνους και δυσκολίες μικρό πλάσμα, εξασφαλίζει την επιβίωσή του, αλλά από την άλλη, έχει μια περηφάνεια (κάπως έτσι τον είδα να φαίνεται και στις μεγεθυμένες φωτογραφίες:) μαζί με χαρά και κάποιον πλούτο, που αρμόζουν σε πρίγκηπα, όπως και αυτό που λες κι εσύ «χωρίς φόβο...
με πολύ πάθος...»

Σ’ ευχαριστώ για το όμορφο αυτό σχόλιο (όπως πάντα:)

ξι είπε...

ξέρεις πόοσο μου αρέσουν τα "έτσι απλά" ...

σου στέλνω ένα πολύ γλυκό φιλί!
ξι.

Mariela είπε...

Το σκέφτηκα κι εγώ... είναι πολύ όμορφα πορτρέτα...

Poet είπε...

A bird for all seasons. Και ένα από τα μικρά θαύματα της ζωής. Αν έχουμε τα μάτια να τα δούμε.

kiki είπε...

Τι όμορφες! Είναι γεμάτος ο τόπος τώρα με πουλάκια!

Άστρια είπε...

***************
***************
φίλοι μου, μια ανάρτηση, σχόλια, για διάφορους λόγους αυτές τις μέρες έμειναν πίσω. Σπεύδω να σας συναντήσω:)

Άστρια είπε...

ξενιαδάκι, ήμουν σίγουρη ...εντελώς, έτσι απλά:)

σε φιλώ πολύ
Α.

Άστρια είπε...

Μαριέλα, σ' ευχαριστώ που επέστρεψες να μου το πεις και σ' ευχαριστώ πολύ:)

Άστρια είπε...

Πόσο δίκηο έχεις ποιητή μας!
Και ναί, "άς έχουμε τα μάτια να τα δούμε" γιατί όταν τα μάτια είναι ανοιχτά, βλέπουμε την αληθινή ομορφιά αλλά και τις αληθινές αξίες>

Άστρια είπε...

Κική οπωσδήποτε η γνώμη σου μετράει:) "είναι γεμμάτος ο τόπος με πουλάκια", ναι, αλλά δεν στήνονται εύκολα να τα φωτογραφίσει κανείς:)

Ανώνυμος είπε...

Πόσο όμορφες εικόνες!πραγματικά πολύ καλές!Αυτή η φύση προσφέρει τόση ηρεμία,τόση ησυχία..καλησπέρα! :-)

Άστρια είπε...

mplahmplah, σ' ευχαριστώ τόσο για την καλοσύνη σου..
καλημέρα:)

marianaonice είπε...

Πραγματικά απλά... και όμορφα...
πιο απλά και πιο όμορφα δεν γίνεται!
:))

Άστρια είπε...

Παρά λίγο να μη δω το σχόλιό σου Μαριάννα μου, σ' ευχαριστώ!
:))

marianaonice είπε...

Αν πας στις ρυθμίσεις σου στα σχόλια θα δεις μια ένδειξη που έχει να σου έρχονται τα σχόλια των αναρτήσεών σου στο email. Ενεργοποίησέ την και θα τα λαβαίνεις στο email σου όλα.
Φιλιά!!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

kiki είπε...

Χαχα! Όντως τα άτιμα! Δεν στέκονται με τιποτα! Ήσουν πολύ τυχερή!