Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

ο φάρος, το λιμανάκι και μια αχτίδα φως



























«Φαναράκι στο πέλαγος τ’ ουρανού μου, φωτίζεις τόσο γλυκά τα βράδια»  είπε το μικρό λιμανάκι στον φάρο που έστεκε στην άκρη της θαλασσινής αγκαλιάς του. Κι εκείνος το αγάπησε μοναδικά και του χαρίστηκε για πάντα…
~ * ~ * ~ * ~ * ~

Η πρώτη αυτή σκέψη γράφτηκε για να συνοδέψει τις φωτογραφίες, επηρεασμένη από το πόσο όμορφα δένουν το μικρό λιμάνι κι ο φάρος του, εκεί που βρίσκονται αφημένα μαζί ανάμεσα από την γη και τον ουρανό.
Όμως αμέσως ήρθε η δεύτερη σκέψη, ενός φάρου, μιας αχτίδας φωτός κι ελπίδας μέσα στο σκοτάδι, κυριολεκτικά και συμβολικά, σταθερός εκεί να οδηγεί τον ταξιδευτή  της φουρτουνιασμένης θάλασσας, στη σωτηρία του σ’ ένα απάνεμο  λιμάνι...
..αλλά και σ’ έναν ηλιόλουστο αγαπημένο τόπο,  όπου όταν το σκοτάδι έχει πέσει πυκνό και δεν λέει να φύγει, όπως στους χειμώνες του βορρά, μια μικρή φλόγα, μια αχτίδα φως, φέγγει άσβηστη, ιερό φυλαχτό στις ψυχές των παιδιών του.
 Κι ονειρεύομαι ένα νησί στην καρδιά αυτού του τόπου,  όπου χιλιάδες φάροι θ’ ανάψουν όλοι μαζί στο σκοτάδι, χαρίζοντάς του ξανά το φως μέσα στην τρικυμία της νύχτας. Κι αυτή  θάναι η πρώτη αχτίδα περιμένοντας την ανατολή που θάρθει. Το άλλο πρωινό θα τον βρει τόσο όμορφο, ξαγνισμένο σε γαλήνια νερά, πλημμυρισμένο από το δικαιωματικά δικό του, φως τ’ ουρανού του.
είθε!





(Οι φωτογραφίες από το παληό λιμάνι των Χανίων)

48 σχόλια:

H.Constantinos είπε...

Ο φάρος, το λιμανάκι, μιά αχτίδα φωτός, και κυρίως η Αστρια...!

kariatida62 είπε...

Θεέ μου τι ωραίες φωτογραφίες!!!
Τι χρώματα!!! Τι ουρανοί που ματώνουν και βρίσκουν παρηγοριά πέφτοντας στην μολυβί αγκαλιά της θάλασσας!!!

Οι συνειρμοί σου εύστοχοι!
Ο φάρος για μενα είναι η ιστορία και η γλώσσα μου...αυτό με φωτίζει όπως ο φάρος το λιμάνι των Χανίων!

Καλό Σ/ΚΟ Αστρια

α Κενταύρου είπε...

Σαν να έχουμε την ίδια σκέψη.Αυτή τη σπουδή του τοπίου αλλά αντίστροφα από σένα θα δεις σε μια από της επόμενες αναρτήσεις μου.Σε ένα τελείως διαφορετικό τοπίο.

Margo είπε...

Το επιφώνημα της Καρυάτιδας και δικό μου. Αναστατώθηκα με τις εικόνες, το φως, τις σκέψεις σου Άστριά μου. Εσύ η ίδια είσαι η αχτίδα..

Έκλεψα την πρώτη, αλλά όλες τις λάτρεψα. Θα φυλάξω μάλλον την ανάρτηση, κάτι σαν ένα μάντρα μέχρι να φωτιστούν οι ζωές όλων μας.

Καλό ξημέρωμα Κυριακής!
Σε φιλώ

Άστρια είπε...

************
************

Μια καλημέρα Κυριακής, σας ευχαριστώ για την παρουσία σας

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε, σ' ευχαριστώ γι' αυτό το πρώτο σχόλιο. Και αν εννοείς αυτό, ναι, είχε κομματάκι ψυχής:)

Άστρια είπε...

Κάρυ μου, οι φωτογραφίες βρήκαν πολύ όμορφη λεζάντα στα λόγια σου, σ' ευχαριστώ πολύ.
Μου άρεσε και αυτός ο ιδιαίτερος συμβολισμός σου για τον φάρο!
Καλή εβδομάδα σε σένα και στο Μαμούνι:)

Άστρια είπε...

αστέρι α του Κενταύρου, είναι φυσικό αυτές τις μέρες οι σκέψεις να συναντιώνται στις διαδρομές τους αν και διαφορετικές.
Σ' ευχαριστώ!

Flora είπε...

Χριστέ μου

είσαι απίθανη φωτογράφος!!!!

Τα κάδρα σου είναι επαγγελματικά..

Σε ευχαριστώ πολύ για τα σχολιάκια σου τα σημερινά....
Μου έφτιαξες τη μέρα!!!!

Φιλιά πολλά
βουτηγμένα στα απίθανα χρώματα των φωτογραφιών σου!

Mariela είπε...

Οι φωτογραφίες σου είναι πραγματικά υπέροχες, λατρεύω τους φάρους, αλλά και τις σκέψεις σου!!

"είθε"

φιλιά πολλά

Άστρια είπε...

Φλώρα μου, σ' ευχαριστώ πολύ. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν με μία όχι ακριβή μηχανή, αλλά με αγάπη στο αντικείμενο. Ήταν τόσο όμορφο που δεν μπορούσες να κάνεις αλλιώς:)

φιλιά κι από μένα:)

Άστρια είπε...

Μαριέλα, σ' ευχαριστώ, η γνώμη σου μετράει ιδιαίτερα:) Όμως κι εγώ λατρεύω τα έργα σου, ιδιαίτερα τις ακουαρέλες σου!

Σε φιλώ!

logia είπε...

τι όμορφα!
Πρώτη σκέψη η ομοεφιά της φύσης
Δεύτερη η αισιοδοξία που σε γεμίζει αυτή η αχτίδα φωτός, να προβάλλει μέσα από τα σύννεφα τόσο δυνατή και ξεδιάντροπη, που θες δε θες σε ωθεί να σκεφτείς αισιόδοξα

την καλησπέρα μου Αστρια!

ΥΓ μόλις γύρισα από μια συναυλία στο μέγαρο της Αθηναϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων με το ίδιο συναίσθημα αισιοδοξίας...
Σαν φάρος μεσα στο σκοτάδι της κρίσης φώτισαν τις ψυχές μας τα παιδιά...

Άιναφετς είπε...

Πάλι θα πω τα ίδια...
Δεν έχουμε συνεννοηθεί ούτε αυτή τη φορά και οι αναρτήσεις μας (την ίδια μέρα) έχουν κάτι κοινό ή κάνω λάθος;
Ο φάρος,το λιμάνι και η αχτίδα φως, είναι μέσα μας, έτσι δεν είναι;
Όσο για τον νεαρό Γάλλο ράπερ Keny Arkana...όσοι ξέρουν Γαλλικά θα νοιώσουν στα λόγια του τον θυμό όλων μας!
ΑΦ! και καλό σου απόγευμα Φωτεινό μου αστεράκι!

Roadartist είπε...

μα τι υπέροχες φωτογραφίες;;;... Πως μπορούμε και ζούμε σε μια πόλη που δε βλέπουμε τον ουρανό; Πραγματικά αναρωτιέμαι. Το τέλος του κειμένου.. αυτό ακριβώς...

ξωτικό είπε...

Άναψες πάλι !!!!!!!!

Άναυδη !!

Η τρίτη !!!!!!!

Δεν χρειαζόντουσαν καν λόγια !!

Μείνε αναμμένη σε χρειαζόμαστε !!

Roadartist είπε...

Έχεις πρόσκληση και βραβείο λέμε, έλα :)

Άστρια είπε...

logia, σ' ευχαριστώ!
Γι’αυτή την αχτίδα που τολμάει, θα την έλεγα σταθερή, δυνατή και γενναία.
Η αισιοδοξία ζει μέσα στην ελπίδα πάντα, κι αυτό έχει τη δική του ομορφιά.
Καλο βράδυ πια:)

Άστρια είπε...

Άιναφετς, ναι, έχουν κοινά σημεία, για το φως που είναι μέσα μας αλλά και δίπλα μας και γύρω μας..

Τα λόγια της γαλλίδας Κeny Arkana, αργεντινής καταγωγής, είναι συγκλονιστικά! Eπειδή τα γαλλικά δεν είναι η δυνατή μου γλώσσα, είδα τη μετάφρασή του και στα αγγλικά. Το τραγούδι έχει τίτλο 5eme soleil και εκτιμώ ότι έχει να κάνει με τον μύθο του μεξικού για τις περιόδους - ήλιους, σήμερα βρισκόμαστε στον 5ο (κάπου λέει μάλιστα “ enfants de quinto sol”. Το άκουσα πολλές φορές, το ένοιωσα!

Καλή εβδομάδα και Α.ΑΦ !!!!!!!!!!!!!
:)

Άστρια είπε...

Roadartist μου, σ’ ευχαριστώ πολύ που τα πρόσεξες όλα:)
Ναι δεν βλέπουμε τον ουρανό, όμως ξέρουμε ότι υπάρχει πίσω από τα σύννεφα!

Και …είθε!

Άστρια είπε...

Ξωτικούλι, άναυδη;;;; μα είπες τόσο πολλά!!!! Σ’ ευχαριστώ πολύ!:) ..θα με κρατήσουν στην πρίζα:))

Όσο για τα λόγια, τριγυρνούσαν και δεν με άφηναν, ήταν επιθυμία τους να γραφτούν.

Άστρια είπε...

roadartist, γράφαμε συγχρόνως και τώρα είδα το δεύτερο σχόλιό σου, έρχομαι τώρα:)

Υπατία η Αλεξανδρινή είπε...

Μία ακόμη ανάρτηση άρτια σε τέχνη και ευαισθησία, αντάξια του ονόματός σου!
Αγαπημένο το λιμάνι των Χανίων, με πολύ τρυφερές αναμνήσεις...
Μιαν απορία είχα μόνο, αλλά μου την έλυσε η Άιναφετς και τη συμπλήρωσες εσύ. Κρατάω από τους στίχους του τραγουδιού δύο:
Le système pue la mort, assassin de la vie
a tué la mémoire pour mieux tuer l’avenir
Άλλωστε η ανάρτησή σου απαντάει αποστομωτικά στο στίχο:
L’être humain s’est perdu
Σ' ευχαριστώ για το φως, την ομορφιά και την αισιοδοξία!

dodo είπε...

Ευαίσθητο, φωτεινό, "άστρειο" κείμενο και πανέμορφοι ουρανοί!

Άστρια είπε...

Υπατία σ' ευχαριστώ πολύ που έδωσες προσοχή σε όλα τα σημεία της ανάρτησης και για το γενναιόδωρο σχόλιό σου:)

θα απαντήσω με τους απλούς στίχους του τραγουδιού:

Le soleil est en toi
Fait briller ta lumière intérieure
Pour éclairer le chaos de leur monde
Comprend entre les lignes
La Vérité est en nous
La vie est en nous

Και πάλι σ΄ευχαριστώ!

Άστρια είπε...

dodo, σ' ευχαριστώ πολύ για όοολες τις λεξούλες που διάλεξες να βάλεις δίπλα δίπλα:)

kiki είπε...

Ω! Μα τι όμορφες! Και πώς κάνει κρα ότι είναι από τα πανέμορφα Χανιά!
Μακάρι να βγουν τα λόγια σου αληθινά!

Άστρια είπε...

Σ' ευχαριστώ Κική, το ενετικό λιμάνι των Χανίων ίσως είναι από τα πιο όμορφα που έχουμε. Και ναι, μακάρι:)

Poet είπε...

Προσυπογράφω με όλη μου την καρδιά τα όσα γράφεις, Άστρια. Οι τόσο υποβλητικές φωτογραφίες σου μου μεταδίδουν μια παράξενη αίσθηση θαλπωρής, όπως όταν ξαφνικά ξυπνάς μέσα στο σκοτάδι, ψάχνεις και σφίγγεις ένα χέρι ζεστό, αδερφικό. Άλλες φορές πάλι, θα μπορούσε να είναι μέσα στο σκοτάδι ένα χνώτο ή ένα φιλί ερωτικό.

Να είσαι πάντα καλά.

ξι είπε...

"Είθε" σκέφτηκα όταν διάβασα τον τίτλο της ανάρτησής σου και είδα τις φωτό... και μετά έφθασα στην τελευταία σου λέξη... :-))

Είθε, αστριάκι μου, είθε.....

Καλό βράδυ,
ξι.

Margo είπε...

Άστριά μου, ήμουν σίγουρη πως είχα αφήσει σχόλιο, ήταν μάλιστα μετά από αυτό της Καρυάτιδας. Σου έγραφα πως με εκφράζει απόλυτα το επιφώνημά της και πως οι εξαίσιες φωτογραφίες σου μαζί με τους όλο ελπίδα συνειρμούς σου, είναι ένα ισχυρό φάρμακο για όλα αυτά που συμβαίνουν και μας τραβάνε ολοένα και πιο κάτω.
Δεν μου αρκεί να κρατήσω μία φωτογραφία σου αλλά όλη την ανάρτηση γι αυτό την έβαλα στο side bar στο blog μου, για να μπαίνω συχνά να παίρνω δόσεις δύναμης.

Καθυστέρησα να περάσω γιατί στο blog μου υπήρξε αναταραχή μεγάλη, αλλά ηρέμησαν τα πράγματα και άρχισα πάλι τις βόλτες μου:-)
Ευχαριστώ!
Φιλιά πολλά πολλά!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΟΝΕΙΡΟ!!!!!ΜΑΓΙΚΕΣ!!!!
ΕΧΩ ΑΡΚΕΤΟ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΑΠΟ ΕΔΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΠΟΤΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.

mareld είπε...

Όλα υπέροχα σαν τη ψυχή σου αστεράκι μου!!! Ο δρόμος με έφερε εδώ..και έκανα μια στάση να σου ξαναπώ..σε αγαπώ και μου λείπεις...

ΥΓ
Το πυκνό σκοτάδι του βορρά δεν λέει να φύγει..

Άστρια είπε...

*********
*********

χθες οι φάροι άρχισαν να φέγγουν;

συγγνώμη σε όλους για την καθυστερημένη απάντηση, ήταν λίγο η διάθεση αυτές τις μέρες ... :)

Άστρια είπε...

Poet, τιμή μου να προσυπογράφει τα λόγια ένας ποιητής και σ' ευχαριστώ για τον τρόπο που διάβασες τις φωτογραφίες και για τις εικόνες συναισθήματος που τους χάρισες.
Να είσαι καλά

Άστρια είπε...

ξενιαδάκι νομίζω ότι έμαθες πια να με διαβάζεις πριν με διαβάσεις:)
είθε λοιπόν!
Καλό βραδάκι:)
Α.

Άστρια είπε...

Μargo μου, ήμουν σίγουρη ότι είχες περάσει, αφού είδα να έχεις υιοθετήσει (όπως είπες:) την ανάρτησή μου στο blog σου, δεν ξέρεις πόσο όμορφα ένοιωσα για την τιμή που μου έκανες:)

Σ' ευχαριστώ για το ενθαρρυντικό και γενναιόδωρο σχόλιό σου, το ξέρω ότι είναι από καρδιάς:)

Δεν πήρα είδηση τί συνέβη στο blog σου, θα περάσω να δω. Αν αντιλήφθηκα καλά γιατί έχεις βάλει μετριασμό των σχολίων, θα είχες κάποια ενόχληση, κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ευχαριστεί ορισμένους να το κάνουν.

φιλιά πολλά πολλά κι από μένα:)

Άστρια είπε...

Σκρουτζάκο, σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου, πάντα συνεπής στην επίσκεψή σου. Σ' ευχαριστώ πάλι:)

Άστρια είπε...

Μαρελντάκι, δεν ξέρεις πόσο χάρηκα όταν είδα ένα σχόλιό σου μετά από τόσο καιρό. Και θα υπήρχε ένα κενό αν σ' αυτή την ανάρτηση απουσίαζες, αφού το όνομά σου στα σουηδικά σημαίνει θαλασσοφωταύγεια και δεν το ξεχνώ:)

Και μην ξεχνάμε ότι πίσω από τον χειμώνα παραμονεύει πάντα μία άνοιξη, όπως η ανατολή τη νύχτα.

Λείπεις καλή μου φίλη
χίλια φιλιά!

Thalassenia είπε...

Προβοκάτσια, δεν παίζω.
Γλυκιά Άστρια
Τρίτη φορά που προσπαθώ να σχολιάσω και δεν μπορώ, γιατί έχω προβλήματα στην σύνδεση εδώ και μέρες σε συνδιασμό με έλειψη χρόνου.

Οι εικόνες σου είναι φοβερές και τα λόγια που τις συνοδεύουν φωτεινά αστεράκια.
Είχα δει το ποστ στα πεταχτά όταν ήμουν εκεί, όπως και άλλων φίλων, μα δεν προλάβαινα να σχολιάσω.

φιλιά θαλασσένια
σας πεθύμησα

Ανώνυμος είπε...

Το κείμενο θα μπορούσε άνετα να γίνει στίχος για τη μουσική του βίντεο!
Οι φωτογραφίες αξιοζήλευτες :)

Άστρια είπε...

:)) Θαλασσένια μου, πάντα απορούσα πώς τα προλάβαινες όλα αυτά που κάνεις:) σ' ευχαριστώ που μέσα σε όλα βρήκες χρόνο για να περάσεις και για όσα όμορφα μου έγραψες:)
η μεγαλύτερη προβοκάτσια νομίζω ότι είναι ο χρόνος, γενικότερα και ειδικότερα:)

Να είσαι καλά όπου και να είσαι και καλή επιστροφή!
ανταποδίδω φιλιά "αστρένια":)))

Άστρια είπε...

ηλιογράφε, τα λόγια του τραγουδιού είναι εφιαλτικά αληθινά.
Σ' ευχαριστώ για την παρουσία και το σχόλιό σου που είναι πολύ τιμητικό:)

marianaonice είπε...

Κι αυτή θάναι η πρώτη αχτίδα περιμένοντας την ανατολή που θάρθει. Το άλλο πρωινό θα τον βρει τόσο όμορφο, ξαγνισμένο σε γαλήνια νερά, πλημμυρισμένο από το δικαιωματικά δικό του, φως τ’ ουρανού του.
είθε!

Φιλάκια αστεράκι μου...

Το βίντεο με τα άλογα στην προηγούμενη ανάρτηση... με ταξίδεψε προς την ...ελευθερία...

Άστρια είπε...

Μαριάννα μου, σήμερα μόλις είδα το σχόλιό σου, πολύ χάρηκα που πέρασες, σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου.
Και ναι, είθε!
φιλάκια, καλή εβδομάδα:)

Άστρια είπε...

margo μου, δεν ξέρω αν θα διαβάσεις αυτό το τελευταίο σχόλιο, όμως συνέβη κάτι περίεργο. Ενώ δεν έχω βάλει μετριασμό σχολίων ούτε απαγόρευση κάποιου σάιτ, βρήκα ένα σχόλιό σου κταχωρημένο στα "ανεπιθύμητα". Δεν ξέρω πώς έγινε αυτό. Όμως το ανήρτησα αμέσως, ήταν το πρώτο σου σχόλιο, αυτό που γύρευες.
Σ' ευχαριστώ διπλά και για αυτό το σχόλιο, δεν ξέρεις πόσο όμορφα ένοιωσα με τα λόγια σου, αλλά κυρίως γιατί νοιώθω ότι είναι απο καρδιάς!
Και πάλι σ' ευχαριστώ!

ChaniaCrete είπε...

Καλησπέρα! Διαθέτω την σελίδα στο Facebook, http://www.facebook.com/ChaniaCreteByNikos και θα ήθελα την άδεια σου για αναδημοσίευση ορισμένων φωτογραφιών σου, με την αναφορά στο Blog σου αλλά και τοποθετώντας το λογότυπο που θα μου ζητήσεις πάνω στην φωτογραφία!
Το e-mail επικοινωνίας μου είναι: ChaniaCreteFB@gmail.com!

Ευχαριστώ

Νίκος

ChaniaCrete είπε...

Καλησπέρα! Διαθέτω την σελίδα στο Facebook, http://www.facebook.com/ChaniaCreteByNikos και θα ήθελα την άδεια σου για αναδημοσίευση ορισμένων φωτογραφιών σου, με την αναφορά στο Blog σου αλλά και τοποθετώντας το λογότυπο που θα μου ζητήσεις πάνω στην φωτογραφία!
Το e-mail επικοινωνίας μου είναι: ChaniaCreteFB@gmail.com!

Ευχαριστώ

Νίκος