Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

αφουγκράσου…







Σκύψε τρυφερά το βλέμμα σε μια παπαρούνα που παίζει με τα πέταλά της στο ανοιξιάτικο αεράκι, κι αφουγκράσου για μια στιγμή στην καρδιά της, το σφυγμό της ζωής που ξαναγεννιέται..






48 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΑΦΗΝΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ Ν ΑΡΧΙΣΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΜΙΑ ΗΣΥΧΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΜΑΚΑΡΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΟΥΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΑΛΜΟΥΣ!!

Νηφάλια Μέθη είπε...

μ αρεσουν και μενα οι παπαρουνες πολυ...τις νιωθω δυναμικα εκτεθειμενες για την τοση ευαισθησια τους...ισως και να σου μοιαζουν Αστρια μου

ομορφο Κυριακατικο βραδακι να χεις

dodo είπε...

Φτιάχνει την διάθεση αυτό το απόλυτο κόκκινο.

ξωτικό είπε...

Iιιιιιιιιιιιιιιιι !!!!!!
Μ'έφτιαξες (που λέει κι ο Κωνσταντίνος)
Την έφερεεεεεεεες (την άνοιξη καλέε) !!! Βουτιά στο κόκκινο της ζωής !!!!!!!!!!!!!
Αααααα πολύ το ευχαριστήθηκα !!!
μα τόσο που ξέχασα να ζηλέψω χιχιχι !!!!
και ...δέκα κατακόκκινα φιλιά λίγα είναι !!!!!!

Roadartist είπε...

Λατρεύω τις παπαρούνες. Μου φαίνονται τόσο εύθραυστες, όμορφες. Τις έχω συνυφασμένες μέσα μου με το Πάσχα. Και τις βόλτες στην εξοχή, πριν από την εκκλησία την Μεγάλη Εβδομάδα.. Μου αρέσει και η ιστορία της παπαρούνας.. Υπήρξε το ιερό φυτό της θεάς Δήμητρας, και το χρησιμοποιούσαν στα Ελευσίνια Μυστήρια.. Έχει υπνωτικές ιδιότητες, και οι αρχαίοι έλληνες γνωρίζοντας το, παρίσταναν τους γιους του Άδη (τον Ύπνος κ Θάνατο) να βαστούν παπαρούνες. Φιλάκια :)

MelidonisM είπε...

Ε μωρέ σεις χωριάτες μέρμηγκοι, σταροκουβαλητάδες,
θα ρίξω παπαρούνα κόκκινη, φωτιά να πιάσει ο κάμπος


(Οδύσσεια Α - Καζαντζάκη)

Υ.Γ.

Εδώ αναλύω τη χριστουγεννιάτικη αστρική μαντινάδα
για τα 3 χρόνια e-πέτειο :-)

Margo είπε...

Κάπως έτσι νιώθω αυτές τις μέρες με μια ανεμώνη που φύτρωσε στον κήπο και με έχει μαγέψει. Την χαζεύω όλη μέρα.. παραδόξως αντέχει πολύ περισσότερο απ' ότι πίστευα συνηθισμένη από της αγοράς. Σήμερα μπήκα στην κυριολεξία μέσα της

Καλή σου νύχτα αστεράκι μου:)

Margo είπε...

Στην ξαναστέλνω, ελπίζω, πιο μεγάλη
δεν έχω εξοικειωθεί με τα photolink;)

Thalassenia είπε...

Άλικο λαμπερό κόκκινο που αγαπώ!!!!
Καλή Άνοιξη.

Στέλνω τρυφερό φιλί.

Ανώνυμος είπε...

Τώρα τελευταία, κάτι απίστευτα σχόλια, κάτι απίστευτα slide show, έχεις πάρει πολύ τα πάνω σου και τώρα αυτές οι μελωδικές φωτογραφίες!

ξωτικό είπε...

Ναι ναι συμφωνώ με τον Ηλιογράφο αυτό ήθελα να πω κι εγώ αλλά απ'τη χαρά ξεχάστηκα και ξαναγύρισα !!!!!

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Πόσα μπορείς να πεις και πόσα αισθήματα να γεννηθούνε μόνο με μια εικόνα!!!
Καλημέρα!

Άστρια είπε...

Σκρουτζάκο, σ' ευχαριστώ πολύ, καλή εβδομάδα και σε σένα!

Άστρια είπε...

Νηφάλια Μέθη, καλή μου φίλη, πολύ χαίρομαι που σε βλέπω:) Ευαίσθητο όπως πάντα το πέρασμά σου, σ' ευχαριστώ τόσο..
όμορφα να περάσει αυτή σου η εβδομάδα:)

Άστρια είπε...

dodo, πολύ χαίρομαι:)
εσύ μας φτιάχνεις τη διάθεση καθημερινά με τα σκίτσα σου!

Άστρια είπε...

ξωτικούλι, απαντώντας και στα δύο σχόλιά σου, σ' ευχαριστώ πολύ για τα δέκα κατακόκκινα φιλιά και γιατί ξαναγύρισες σκορπώντας καλοσύνη!!!!

Άστρια είπε...

roadartist μου, ήμουν σίγουρη ότι σου άρεσαν οι παπαρούνες. Αραγε αυτές οι παπαρούνες που λες ήταν οι ίδιες που βλέπουμε, ή κάποιες άλλες που έχουν αυτές τις ιδιότητες;
Κάτι πιο πεζό:) αποξηραμένοι σπόροι παπαρούνας από πάνω, δίνουν ωραία γεύση σε κάποια αλμυρά.
Σε φιλώ:)

Άστρια είπε...

Μιχάλη Μελιδόνη, σ' ευχαριστώ για αυτή τη παράθεση του Καζαντζάκη και για το πρωτότυπο link.
Να είσαι καλά!

Άστρια είπε...

Margo μου, αλήθεια πόση ομορφιά σ' ένα αγριολούλουδο που δεν ξεχνάει να φυτρώσει μόνο του. Σ' ευχαριστώ τόσο ...Υπέροχη η φωτογραφία σου!!! οπωσδήποτε θα τη χρησιμοποιήσω!!

Θα είναι υπέροχα τώρα στο νησί, πάντα ήθελα μια άνοιξη να πάω και στη Δήλο, λένε ότι είναι το κάτι άλλο!!

Σε φιλώ θαλασσινό μας αεράκι:)


υγ. Δεν ξέρω αλήθεια πώς γίνεται αυτό το photolink, μια φορά που είχα προσπαθήσει δεν πέτυχε:)

Άστρια είπε...

Θαλασσένια μου, καλή Άνοιξη και σε σένα με τα πιο όμορφα να συμβούν!
αντι-στέλνω φιλί αστρένιο:)

Άστρια είπε...

ηλιογράφε, απίστευτο σχόλιο:) και μελωδικά ήχησε στις φωτογραφίες:)
Σ' ευχαριστώ!!

Άστρια είπε...

Χαρά, καλώς ήρθες!
Έχεις δίκηο. Οι φωτογραφίες μιλάνε και έχουν τους δικούς τους κώδικες!

Θα χαρώ να τα λέμε
Καλό βραδάκι!

Ανώνυμος είπε...

Τι ωραία... Ελπίζω να μπορέσω σύντομα να αφουγκραστώ μια παπαρούνα. Μου έχουν λείψει!

H.Constantinos είπε...

Ελπίζω, το χθεσινό και το σημερινό ανοιξιάτικο αεράκι, τα μποφόρια δηλαδή, να μη την ξεμάλλιασαν την έρμη την παπαρούνα!

**Την λεζάντα by Astria νομίζω θα την αναγνώριζα οπουδήποτε και χωρίς υπογραφή...

Άιναφετς είπε...

Σαν παραμύθι φαντάζει η ανοιξιάτικη πανέμορφη ανάρτηση σου, Αστεράκι μου...εδώ έχει 4 βαθμούς και το τζάκι είναι στο φουλ του!
ΑΦιλκάκια υπομονετικά...αναγκαστικά! :))

gskastro είπε...

Καλή μου Astria, δεν ξέρω αν είχες ακούσει το τραγούδι «Παπαρούνα» του Αττίκ με την Κάκια Μένδρη (βλέπεις η ηλικία μου έχει πλεονεκτήματα). Θα το βρεις στο utube. Προσπάθησα να σου στείλω τους στοίχους οι οποίοι είναι καταπληκτικοί αλλά δυστυχώς δεν έφευγε το σχόλιο με τίποτα. Ίσως να είναι λίγο μεγάλο. Αλλά και η μουσική είναι καταπληκτική.
Πολλά φιλιά gskastro

Sidepap21 είπε...

Μπήκε δειλά - δειλά
η 'Ανοιξη τη φύσης ...
τόσα που ακούει στις ειδήσεις !!!
Ας ανοίξουμε κι εμεις τις καρδιές μας
στη φύση και σ' όλα τα πλάσματά της ...
Την καλησπέρα μου ...

Margo είπε...

Άστριά μου αν θέλεις να σου στείλω τις οδηγίες που μου έδωσαν για το photolink, δώσε μου ένα email για να στις στείλω γιατί δεν το βρίσκω.

Πέρασε όποτε μπορείς και από εμένα, έχω κάτι για σένα με πολύ αγάπη:)

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Καλησπέρα, μόλις ξεκίνησαν ν ανθίζουν στα μέρη μας !!
Τις έχω αφουγκραστεί άπειρες φορές,
έχει τόση ένταση το κόκκινο τους χρώμα όταν ξεπροβάλλουν μέσα στα πράσινα λιβάδια, που δεν μπορείς θέλεις να τις φωτογραφίσεις !!
Δυνατές κι ευθραυστες μαζί !!

Καλώς ήλθε η Άνοιξη ,
τους σαμιώτικους χαιρετισμούς μου

Άστρια είπε...

Καντάβρ μου, πάρα πολύ εύκολο για σένα σίγουρα! Έχεις τόσο ευαίσθητες κεραίες!
:)

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε, τώρα που γράφω χαμογελώ με τα "μποφόρια", το "έρμη" και το "ξεμάλλιασμα".. :))
πού το σκέφτηκες;;!!!
αν και φαίνεται πολύ προσγειωμένο, θα μπορούσε η εικόνα να βρίσκεται άνετα σ' ένα δημοτικό τραγούδι:)

Σ' ευχαριστώ πολύ για τους δύο by Constantinos αστερίσκους:)

Άστρια είπε...

Άιναφέτς μου σ' ευχαριστώ πολύ:)
η εικόνα που περιγράφεις ακούγεται για μια στιγμή παραμυθένια, αλλά και οι 4 βαθμοί πολύ δύσκολοι!!!:)

ΑΑΦ (το πρώτο Α, είπαμε, αστρένιο:)

Άστρια είπε...

gskastro, σ' ευχαριστώ για την επισήμανση, το έχω ακούσει το τραγούδι σε διάφορες εκδοχές! Καθυστέρησα να σου γράψω, έρχομαι αμέσως από εδώ:)
πολλά φιλιά καλέ μας φίλε!

Άστρια είπε...

Sidepap21, ναι τώρα μπορούμε να πούμε ότι μπήκε η άνοιξη πια!!
Θυμήθηκα σε μια προηγούμενη ανάρτησή μου που έβαλα ένα ερωτηματικό στην απάντησή μου σε σχόλιό σου:)
Καλό βραδάκι...

Άστρια είπε...

Margo μου, πριν από λίγο είχα περάσει από σένα και γύρισα πλημμυρισμένη από την καλοσύνη, την τρυφερότητά και την αγάπη σου (και βουρκωμένη:)
και πέτυχες στιγμή που το είχα ανάγκη!

Σε φιλώ πολύ
Θα σου γράψω.

Άστρια είπε...

Αθηνά, καλώς ήρθες!
Θα πρέπει να είναι υπέροχα τώρα στο νησί!
Όπως τα λες για τις παπαρούνες, "δυνατές και εύθραυστες"
Σίγουρα τις αφουγκράζεσαι, αφού φαίνεται να τις καταλαβαίνεις ..

Θα χαρώ να τα λέμε:)

nikiplos είπε...

Αφουγκράζομαι το χρώμα, το άλικο αυτό το δυνατό, που κρύβει μέσα του το ακριβό ρουμπίνι...

γύρω ανεμώνες παραβγαίνουν σε ομορφιά, μυρωδιές, αρώματα της φύσης και ολόχρυσες μέλισσες στραφταλίζουν και ρουφούν διψασμένες την άνοιξη...

papavere

kiki είπε...

Αφουγκράζομαι! Λατρεύω τις παπαρούνες!!!

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Οταν το καταφέρνω αυτό Αστρια μου,
τοτε εχω την αίσθηση της απόλυτης
αρμονίας...
Μακάρι να νοιώθουμε ετσι κάπου κάπου ολοι μας

κοτσυφοφιλώ σε

Thalassenia είπε...

Κάποιος γιορτάζει αύριο;

Χαχα, μας έχεις καλομάθει σε λαμπερά κεράσματα!!!

Φιλιά θαλασσένια.

DarkFlow είπε...

Αφέθηκα στον παλμό της παπαρούνας. Στην κίνηση της ζωής της. Στο βαλς με τον αέρα, ντυμένη στα κόκκινα, πρώτη κυρία της άνοιξης. Ομορφιά που σου κόβει την ανάσα. Ζωή μέσα στη ζωή, και μια καρδιά που χτυπά δυνατά, μέσα σε μια άλλη.

Παλμός ζωής...

α Κενταύρου είπε...

Kατακόκκινο το χρώμα του πάθους και στο κέντρο της ο θάνατος.

Άστρια είπε...

Αγαπητέ Νίκηπλε, ωραίο να μπορεί κανείς να αφουγκράζεται χρώματα...
πανέμορφο ανοιξιάτικο σχόλιο!
και "οι ολόχρυσες μέλισσες" που "στραφταλίζουν" έγραψαν!

Σ' ευχαριστώ!

Άστρια είπε...

Κική, περιμένω ανταπόκρισή σου με λιβάδεια από ανεμώνες:))

Άστρια είπε...

Καραφλοκοτσυφάκο, δεν θα μπορούσε εσύ, πουλί του δάσους αλλά πολυ ταξιδεμένο, να μην.. αφουγκράζεσαι..

αστριοφιλώ σε:)

Άστρια είπε...

θαλασσένια μου, χαχαα, σε έχω στο νου μου για μια αφιέρωση από πολύ καιρό:)
φιλιά αστρένια:)

Άστρια είπε...

Dark flow, νομίζω ότι έχεις δίκηο, το βαλς είναι ο χορός που ταιριάζει.. να στροβιλίζουν με το ανοιξιάτικο αεράκι και το βούισμα της μέλισσας, όλα τα χρώματα στα πέταλα από τα άγριολούλουδα και τα φτερά των πεταλούδων ανάμεσα στους πρασινισμένους αγρούς..

Εδώ ταιριάζει ο "παλμός" που είπες.

Στην ανάρτηση προτίμησα το "σφυγμό" γιατί είναι ανύπαρκτος ο ήχος του και θέλει άλλη αίσθηση για να τον αφουγκραστεί κάποιος (αφού με την αφή βεβαιώνεται συνήθως), αποδεικνύει όμως ότι υπάρχει και κυλά στις φλέβες η ζωή..

Άστρια είπε...

αστέρι ατου Κενταύρου, τί έντονων συναισθημάτων καλημέρα ήταν κι αυτή;! :)
ίσως έχεις δίκηο, αλλά δεν πήγε καθόλου το μυαλό εκεί:)

Καλημέρα χρωματιστή ανοιξιάτικη!!