Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

υπόγειοι συρμοί, φως και κάποιοι συνειρμοί..

Δεκάδες μέτρα κάτω από τη γη, οι περαστικοί κινούνται στις αποβάθρες του μεγάλου σταθμού,
εκεί όπου διασταυρώνονται σιδηροτροχιές των υπόγειων συρμών της πόλης.




Εκεί, κι ένα κατακόρυφο άνοιγμα στο φως τ’ουρανού,
με ομπρέλες και σκάλες κρεμασμένες από αόρατες κλωστές …




..σαν τα όνειρα και τις ελπίδες που αιωρούνται ανάμεσα στη γη και στον ουρανό,




..σκάλες και αεροκίνητες ομπρέλες, τάχατες για ν’ ανέβουν πιο ψηλά οι δράστες των ονείρων,
τάχατες παρέχοντας  και κάποια κάλυψη από τα μέλλοντα … 




Κι έρχονται κάποια διαχρονικά λόγια για τη διαίσθηση των «προσιόντων»,
από μία ελληνική φωνή της μεγάλης πόλης, όπου διασταυρώθηκαν στον χρόνο ιδέες και φως:

«Οι άνθρωποι γνωρίζουν τα γινόμενα.
Τα μέλλοντα γνωρίζουν οι θεοί,
πλήρεις και μόνοι κάτοχοι πάντων των φώτων.
Εκ των μελλόντων
οι σοφοί
τα προσερχόμενα αντιλαμβάνονται.
Η ακοή αυτών κάποτε
εν ώραις σοβαρών σπουδών ταράττεται.
Η μυστική βοή τους έρχεται
των πλησιαζόντων γεγονότων.
Και την προσέχουν ευλαβείς.
Ενώ εις την οδόν έξω,
ουδέν ακούουν οι λαοί.» (1)





Στο μεγάλο υπόγειο σταθμό της πόλης, δεν παρέλειψαν να βάλουν οι "επαΐοντες"  ζωντανές εικόνες ενός προειδοποιητικού μηνύματος (ή υπαρκτής αλήθειας) από κοράκια που πετούν..







Ένα αγαπημένο  τραγούδι από δίπλα θέλει κι επιμένει, ότι στην  πόλη των κοράκων,
ακόμα κι όταν θα φύγουμε, το φως θα συνεχίσει να υπάρχει …






 Ευτυχώς...  «Φως πάλι φως η ψυχή που μάχεται.» (2) 







 (1)Κωνσταντίνος Καβάφης «Σοφοί δε προσιόντων»..
 (Θεοί μεν γαρ μελλόντων, άνθρωποι δε γιγνομένων,
σοφοί δε προσιόντων αισθάνονται.»
Φιλόστρατος. Τα εις τον Τυανέα Απολλώνιον, VIII, 7.)
(2). Οδυσσέας Ελύτης «Προσανατολισμοί, Αιθριες)

Τα έργα στο σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα:
 α). Γ. Ζογγολόπουλου «Αίθριο»
 β)Θόδωρος «Το Ωρολόγιο του Μετρό» 

Οι φωτογραφίες από το σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα,  by Astria,
 τα δύο βίντεο από το you tube.

50 σχόλια:

Roadartist είπε...

Δε σε πιστεύω!!!!! Κάθε φορά που ανεβαίνω αυτές τις σκάλες του μετρό του Συντάγματος, και ακούω αυτά τα κοράκια να λυσάνε.. και να κραυγάζουν..και να κατατρομάζουν τους περαστικούς.. κάθε, μα κάθε φορά αναρωτιέμαι ποιο το νόημα, ποιος νους συνηγόρησε, επέτρεψε, επιβράβευσε μια τέτοια ιδέα..

Μπορεί να ακουστώ κάπως..μα ήδη αρκετά βεβαρημένη καθημερινότητα έχουν όσοι άνθρωποι χρησιμοποιούν το μετρό.. όλοι εμείς.. τι ήθελαν να βάλουν και τα κοράκια που κραυγάζουν...απειλητικά προς τα πάνω σου..Λες όλα τριγύρω στέλνουν πλέον το μήνυμα;

Την πρώτη φορά που ανέβαινα τις σκάλες (πριν τα πρωτοδω) νόμιζα πως ήταν μωρό..που έκλαιγε.. όταν είδα το video..με μιάς σκέφτηκα όλα τα παραπάνω..

Εξαιρετική όλη η ανάρτηση.
Σε φιλώ,
καλή εβδομάδα.

MelidonisM είπε...

Οι θεατές γνωρίζουν τα γινόμενα.
Τα μέλλοντα γνωρίζουν τα κοράκια,
πλήρη και μόνα κάτοχα πάντων των προβολέων.
Εκ των μελλόντων
τα κοράκια
τις παραβάσεις διαισθάνονται.
Η σφυρίχτρα αυτών κάποτε
εν ώραις σοβαρών σφαλμάτων ταράττεται.
Η κόκκινη τους κάρτα έρχεται
των παραβάντων γεγονότων.
Και την εκδίδουν ευλαβείς.
Ενώ εις την κερκίδα,
φρίσσουν οι λαοί.


όπου κοράκι = Διαιτητής
για όσες γυναίκες δεν κατάλαβαν..:-)

Άστρια είπε...

roadartist μου, θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου για την αποτυχημένη επιλογή για σταθμό, ειδικότερα για το πώς θα το εκλάβουν και τα παιδιά που θα το δουν;!

Χρησιμοποιώ σπάνια το μετρό και είναι αλήθεια ότι δεν τα είχα προσέξει πιο πριν. Όμως όπως θα είδες, "ειρωνικά" μαζί με τους "επαϊοντες" χρησιμοποιήθηκαν στην ανάρτηση, γιατί (δυστυχώς) θύμιζαν την γύρω πραγματικότητα!

Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση η γνώμη σου μετράει:)

Καλή εβδομάδα,
φιλιά

MelidonisM είπε...

Για δες λοιπόν τί τραβάν
οι Αθηναίοι..

άλλοι δεν έχουν ούτε
ούτε συρμό, ούτε συνειρμό

αλλά υπομένουν και περιμένουν
τα καρντάσια
..δεν παραπονούνται, κύρια Αστρια!

:-)

Άστρια είπε...

Μιχάλη Μελιδόνη, γράφαμε συγχρόνως:)
:))))
Είσαι απίθανος! για πότε το σκαρφίστηκες ;;;!:)
Κάτι τις καταλάβαμε κι εμείς αι πτωχαί(πριν την επεξήγηση δηλαδή)
:)
Πώς φαίνεται ότ σήμερα ήταν ημέρα ποδοσφαίρου ε;;;:)

MelidonisM είπε...

Kύριε Καμίνη
όλα αυτα (τα μελαγχολικά μετά των κοράκων αλεξιβρόχια) ταιριάζουν στην Αθήνα
την πόλη του μεσογειακού φωτός;;;

ή σε κανένα καταθλιπτικό Λονδίνο;;

MelidonisM είπε...

Άστρια
όπως και τότε με τη μαντινάδα βγήκε
μπαμ,μπαμ

να μεταφέρεις σε παρακαλώ
το μήνυμα μου στο δήμαρχο :)

Άστρια είπε...

Μιχάλη Μελιδόνη

:))

Thalassenia είπε...

Χωρίς να μηδενίζω τα πάντα, αναρωτιέμαι τι στην ευχή γίνεται με γνώμονα και επίκεντρο τον πολίτη, την καλαισθησία, την σωστή λειτουργία, το χιούμορ;
Εκεί κοντά με τα σωστά βλέπεις τα ευτράπελα, τα αρνητικά, τα έκτροπα αισθητικής.

Όταν δεν απεργεί πάντως, μια χαρά μας μεταφέρει.

Margo είπε...

Τα κοράκια επειδή τα βλέπω και τα ακούω κάθε μέρα αφού είναι μέρος της φύσης μας και είναι τα πιο ανθεκτικά και πολύ χρήσιμα αφού καθαρίζουν τα πάντα, δεν μου φαίνονται και τόσο τρομαχτκά.. μέρος και αυτά της αλυσίδας μας. Κάτω στο σκοτάδι, ψηλά στο φως όλα στο πρόγραμμα της μικρής ζωής μας.

Δυστυχώς δεν πρόλαβα να πάω στο Σύνταγμα.. αύριο ταξιδεύω και το μυαλό μου μένει πίσω στους σκοτεινούς διαδρόμους των Παίδων όπου βρίσκεται η μικρή μου ανιψούλα, με την ευχή να φωτιστεί αυτό το γιατί που την κρατά μέσα σε αυτόν τον αφιλόξενο χώρο.
Η ανάρτησή σου αστεράκι μου με έκανε να σταματήσω για λίγο και να πάρω από το φως σου που τόσο χρειάζομαι αυτές τις μέρες.

Φιλί και αγκαλιά μεγάλη καλή μου Άστρια..

next_day είπε...

είδα το μετρό με άλλα μάτια μετά απο αυτή την ανάρτηση και θυμήθηκα την φρίκη που είχα φάει στο μετρό Μοναστηρακι(ου!)! περίμενα τον συρμό να έρθει και κοιτάω στον τοίχο και βλέπω μια σκιά να κουβαλάει έναν σταυρό!!! Φρικτό και μακάβριο....
Σε φιλώ!

dodo είπε...

Πολύ όμορφη η παρουσίαση και οι σκέψεις που την συνοδεύουν- αρχίζοντας από τον τίτλο κιόλας!

Mariela είπε...

Μια από τις καλύτερες αναρτήσεις σου.... ο συνδυασμός εικόνας, κειμένου και ήχου με παρέσυρε με την ταχύτητα του φωτός...
πολλά πολλά φιλιά αστριάκι...

Ανώνυμος είπε...

Ουάου, πολύ καλές οι φωτογραφίες, πολύ μου άρεσε η πρώτη, ιμπρεσιονιστική!

Άστρια είπε...

Θαλασσένια μου, η αλήθεια είναι, και δεν θα πρέπει να το αρνηθούμε, ότι πολλοί σταθμοί του μετρό, έχουν υψηλής αισθητικής έργα ελλήνων καλλιτεχνών που ομορφαίνουν την καθημερινότητα.
Σ' ευχαριστώ για τη γνώμη που κατέθεσες, έχεις δίκηο για τα αντίθετα που υπάρχουν και για το πώς αντιμετωπίζεται ο πολίτης γενικά στο θέμα "αισθητική", (ανεξάρτητα από την "αισθητική" του ίδου καμιά φορά που βέβαια δεν είναι κοινός γνώμονας).

Ο σκοπός βέβαια της ανάρτησης ήταν με έναυσμα ένα μεγάλο σταθμό της πόλης και κάποια στοιχεία του που φωτογραφίζονται, μεταφορικά, η παράθεση κάποιων σκέψεων.

Άστρια είπε...

Margo μου, όμορφη η σκέψη σου σε σχέση με τη φύση:)
Έγραψα πιο πάνω στην Θαλασσένια λίγα λόγια για την ίδια την ανάρτηση. Κι εκεί τα κοράκια ως συνειρμός σκέψης είχαν την μεταφορική έννοια που τους δίδεται συνήθως.

Αξίζει να πας στο σταθμό του μετρό στο Σύνταγμα και μόνο για να δεις το υπέροχο έργο του Ζογγολόπουλου, που φτιάχτηκε στο "τούνελ" που άνοιξε ο μετροπόντικας όταν ξεκίνησε τις εργασίες.

Σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα που μέσα σε όλα αυτά μου έγραψες και για την καλοσύνη από τα λόγια που μου άφησες.
Σε φιλώ, μια μεγάλη αγκαλιά κι από μένα με ολόψυχη ευχή να πάνε όλα καλά για την ανηψούλα σου:)

Άστρια είπε...

next day, καλώς ήρθες:) σ' ευχαριστώ για το "με άλλα μάτια".
Η σκηνή που περιέγραψες, τρομακτική, αλλα αν το δεις από χρονική απόσταση μπορεί και να γελάσεις για το περιστατικό της σύμπτωσης:)

Άστρια είπε...

dodo, σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα που όπως πάντα:), πρόσεξες την ανάρτηση στο συνολό της!

Άστρια είπε...

Μαριέλα μου, σ' ευχαριστώ που όπως και ο dodo, πρόσεξες το σύνολο της ανάρτησης και χαίρομαι ιδιαίτερα που άρεσε σε σένα:)

και μου άρεσε που χρησιμοποίησες τις λέξεις ταχύτητα και φως:)
φιλιά πολλά

Άστρια είπε...

ηλιογράφε, σ' ευχαριστώ, η γνώμη σου για τις φωτογραφίες μετράει ιδιαίτερα:)

H.Constantinos είπε...

"..σαν τα όνειρα και τις ελπίδες που αιωρούνται ανάμεσα στη γη και στον ουρανό,"
Μου άρεσε αυτό...

Επίσης μου άρεσαν οι "Ανω Θρώσκων" φωτό.

Επίσης, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν:
Σοβαρά;;!! Υπάρχουν τέτοια πράγματα στο μετρό στο Σύνταγμα;!
Πρέπει να έχω περάσει 2-3 φορές, μπορεί να είναι και 4, δεν πρόσεξα τίποτα...

Σοβαρολογώ ότι δεν έχω προσέξει τίποτα...

Κοράκια;! Κοράκια;;!!!



Roadartist, Αστρια, τί να κάνουμε τώρα, δεν ξέρουμε από τέχνη εμείς οι κοινοί θνητοί, δεν καταλαβαίνουμε, τί να γίνει δηλαδή, φαντάζομαι ότι θάχουν γραφτεί διάφορα ενδιαφέροντα γιά τα ανωτέρω κοράκια από επαΐοντες τεχνοκριτικούς γιά την μουσικότητα του κρωξίματος αλλά και γιά την εικαστική πλευρά του θέματος, ε, κάτι ξέρουν αυτοί παραπάνω από εμάς, και φαντάζομαι ότι αν μπει κάποιος στον κόπο να καθίσει να μας το αναλύσει το πράμα, κάτι θα καταλάβουμε κι εμείς οι άσχετοι παρόλη την αγραμματοσύνη μας, και να δεις που στο τέλος μπορεί και να μας αρέσουν, μπορεί και να ενθουσιαστούμε!

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε σ' ευχαριστώ για την προσοχή σου στο κείμενο και στις φωτογραφίες. Να σου εκμυστηρευτώ ότι για τις συγκεκριμένες με τις ομπρέλες, ένοιωθα πολυ ωραία όταν τις φωτογράφιζα γιατί το αντικείμενο ήταν υπέροχο! Πρέπει να το δεις!

Τώρα, το θέμα της αισθητικής βέβαια είναι υποκειμενικό κι έχεις δίκηο σ' αυτά που λες (αν και όσο σε αφορά εκτιμώ ότι έχεις οπωσδήποτε αυξημένη αντίληψη.) Βέβαια οι "επαϊοντες", αυτοί που διαμορφώνουν τις "αξίες" της τέχνης, είναι γνωστό ότι δεν στερούνται πολλές φορές άλλων κινήτρων, π.χ. οικονομικών και πολλές φορές είναι η υποκειμενική γνώμη των πολλών που καθιερώνει έναν καλλιτέχνη. Όμως πού ξέρεις ίσως μια καλή ανάλυση να μας επηρεάσει και ενθουσιάσει:)Βέβαια το θέμα αυτό είναι άλλη, μεγάλη κουβέντα:)

Το θέμα της ανάρτησης δεν ήταν η αισθητική αξιολόγηση των έργων, απλά η φωτογράφιση του χώρου και συνειρμικά η καταγραφή κάποιων σκέψεων, μεταφορικά.

(για δες, είπα "μεταφορικά" και τώρα σκέφτηκα τη σύμπτωση της λέξης με το μεταφορικό μέσο μετρό:))))

Angeliki είπε...

Egw pistevw ta korakia ta evalan skeptomenoi:

Kai to myalo mou einai 8olo.....Kai to diko sas pio leipso!!!Sas etholosan ta lefta...Geia sou Famfara faflata!

Kali xronia!!teleio post!Sixainomai to metro alla to xreiazomai.:P

Roadartist είπε...

Άστρια, μάλλον διάβασαν το ποστ σου!! Χαχαα εχτές που πέρασα δεν υπήρχε πλέον αυτό το βιντεάκι.. με τα κόρακια :) Το αφαίρεσαν.. ίσως ήταν μόνο για τις μέρες των γιορτών.. να δούμε τι θα ακολουθήσει :) Καλό βράδυ!

ξωτικό είπε...

Πολύ...μαυρίλα κάνει Αστριάκι μου
μη χε...ραιτήσω τους επαίοντες,και ..την ανοχή μας μαζί !! (Πρέπει να είναι σχετικά πρόσφατο έχω καιρό να σταματήσω εκεί) κι όσο θυμάμαι στην αρχή που το περιδιάβαινα σαν μουσείο...και πόσο φώς έβγαζε η...καθαρότητά του και η όμορφη αισθητική του ....
Ωραιότατες οι φωτογραφίες σου και δυστυχώς σωστότατοι και οι συνειρμοί σου ! Ας επιζήσει το φώς τουλάχιστον...
και..βρέχει...κι αργεί να ξημερώσει
καληνύχτα ....Αστριούλα

α Κενταύρου είπε...

Δεν ξέρω αν δημιουργείται και σε σένα στους υπόγειους σταθμούς το αίσθημα τς μοναξιάς ενός αφιλόξενου κόσμου,τόσοι άνθρωποι,τόσο κοντά,τόσο απόμακροι.
Εχουν φορέσει ένα προσωπείο ψυχρό,ένα βλέμα απλανές,μια αμυντική στάση σαν κάτι να τους απειλεί ένας αόρατος εχθρός απροσδιόριστος.
Οι συνθέσεις είτε γλυπτά είτε ζωγραφική δεν αλλάζουν το συναίσθημα.Οι άνθρωποι γύρω δείχνουν να συμπεριφέρονται σαν το συρμό.Ακόμη και τα παιδιά που συνήθως είναι χαρούμενα εκδηλωτικά σοβαρεύουν και προσαρμόζονται στο κλίμα .

nikiplos είπε...

Αγαπητή Άστρια καλησπέρα...

εξαιρετική ανάρτηση...

Με πόσα βλέμματα σκεφτικά δεν διασταυρωνόμαστε στο μετρό... μερικές φορές και σε αντίθετα βαγόνια εκεί που συναντιούνται στη στάση, απεγνωσμένα βλέμματα που ποιός ξέρει τι αναζητούν συναντούν τα δικά μας...

Οι οπτικές σου γωνίες, με τράβηξαν, καθώς εκεί συνήθως περνούν βιαστικοί άνθρωποι που τρέχουν μήπως και προλάβουν τις correspondances... Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τρέχουν, ιδίως τα πρωϊνά...

Τα κοράκια δεν τα έχω συναντήσει ακόμη, όμως το city of crows του the light will stay on, είναι ένα από τα πιο δικά μου κομμάτια...

φιλιά

Άιναφετς είπε...

Έχω πολύ καιρό να μπω στο μετρό και δεν μου λείπει...Εδώ, σ' αυτό το απομονωμένο κτήμα όπου ζω κοράκια εμφανίζονται με τους γλάρους όταν οργώνουν τα χωράφια για να φάνε σκουλήκια...είχα κάνει και σχετική ανάρτηση πριν 2 βδομάδες μιλώντας για το απρόβλεπτο...συμπτωματικό και αυτό;
Βρήκα τις φωτό σου εξαιρετικές!!!
ΑΦιλιά πάντα Φωτεινά θα σου ευχηθώ! :)

Ανώνυμος είπε...

Καλή χρονιά και φιλιά Άστρια

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΕΙΣΑΙ ΦΟΒΕΡΗ!!!ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΡΙΑ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

Sidepap21 είπε...

Αένναη η μάχη του ...
φωτός με το σκοτάδι !!!
Χωρίς να έχω τίποτα προσωπικό με τα πουλάκια
με το μαύρο φτέρωμα και τη στριγγή φωνή ...
μαζί με το μουντό σκηνικό, το θόρυβο και τις
μυρωδιές της μεγαλούπολης σηματοδοτούν
θεωρώ την απαισιοδοξία, ειδικά τις μέρες
που διερχόμαστε εσχάτως στον τόπο μας ...
Ας ελπίσουμε να νικήσει το φως ...
κι ας βάλουμε κι εμείς λίγο το χέρι μας !!!

kiki είπε...

Τι υπέροχες εικόνες που έβγαλες!
Τα κοράκια γιατί δεν τα έχω προσέξει; Χμ!

marianaonice είπε...

Εικόνες, στίχοι, σκέψεις...
ένα παζλ διαφάνειας και φωτός!!

Άστρια είπε...

@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@

Συγγνώμη σε όλους για την καθυστερημένη απάντηση, σπεύδω να σας συναντήσω..

Άστρια είπε...

Αγγελική, σ' ευχαριστώ πολύ.
και "οι σκεπτόμενοι", πολλά μη σκεπτόμενοι..

Άστρια είπε...

roadartist, :)) λες να διάβασαν το post ή κουράστηκαν από τα πολλά "κρα";;; ε, και παραήταν γιορτινό:)
Καλό βραδάκι!

Άστρια είπε...

ξωτικούλι, πράγματι έχει όμορφη αισθητική και μου αρέσει που όλοι οι σταθμοί έχουν έργα σύγχρονων ελλήνων καλλιτεχνών.
Σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου αλλά κυρίως γιατί πρόσεξες όλη την ανάρτηση..και πάντα το κάνεις!

Δεν έβρεξε σήμερα αλλά μαζεύονται σύννεφα για νάρθει:)
Καληνύχτα, φιλάκι..

Άστρια είπε...

αστέρι α του Κενταύρου, δεν το έχω νοιώσει ποτέ αυτό, όμως ίσως έχεις δίκηο αν το σκεφτεί κανείς καλύτερα. Τόσος κόσμος άγνωστος πάει κι έρχεται συχνά ακόμα σκοντάφτει και πάνω στον άλλο. Δεν βλέπω την απειλή στο πρόσωπό τους για έναν εχθρό, όμως ένα ψυχρό προσωπείο ναι, και κανένα χαμόγελο..μόνο μηχανικές κινήσεις που γίνονται με ταχύτητα.
Σαν μαριονέτες αν το σκεφτείς.
Και ναι, μοιάζουν με το συρμό όπως και η ζωή.

Άστρια είπε...

Αγαπητέ Νίκηπλε,

Να πω ότι περίμενα το σχόλιό σου για να δω τη δική σου οπτική γωνιά για το θέμα και την ανάρτηση. Οι σκέψεις σου πολλές φορές ήταν και δικές μου!
Χάρηκα που πρόσεξες το τραγούδι και που είναι από τα δικά σου. Κάποιες φορές το άκουγα συνέχεια:)

Πολύ σ' ευχαριστώ για όλα.
φιλιά.

Άστρια είπε...

Άιναφετς, συμπτωματικό κι αυτό αλήθεια; και είδα ότι και το τραγούδι το είχε περίπου το ίδιο διάστημα και το φτερούλι.. τί να πω;;
Σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου.
Κι από μένα πολλά ΑΦΦ
(να που το δεύτερο Φ θα σημαίνει τώρα φωτεινά:))

Άστρια είπε...

Καντάβρ μου, να είσαι καλά, σ' ευχαριστώ! Ό,τι το καλύτερο για σένα φέτος:)

Άστρια είπε...

Σκρουτζάκο, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια:)
Με μεγάλη καθυστέρηση, η ευχή, αν τη διαβάσεις τώρα, ισχύει και για σήμερα..Καλή εβδομάδα!

Άστρια είπε...

Sidepap21, η Ιστορία αλλά και οι άγραφοι Νόμοι αυτό δείχνουν ότι το φως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα συνεχίσει να υπάρχει..ακόμα και όταν εμείς θα έχουμε φύγει ..
όπως λέει και το τραγούδι της ανάρτησης.

Άστρια είπε...

Κική μου,
πολύ σημαντικό για μένα που το λέει η Κική:)Σ' ευχαριστώ!

Άστρια είπε...

Μαριάννα μου, πολύ χάρηκα που σε είδα στα σχόλια, σε είχα χάσει:)
Πολύ μου άρεσε όπως το έθεσες το θέμα, "ένα παζλ διαφάνειας και φωτός!!"
πολλά φιλιά!

Fegia είπε...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ περιπλάνηση στον (υπόγειο) χώρο του ασυνειδήτου!
Και η μουσική επένδυση από μια λατρεμένη μπάντα!
Σ' ευχαριστώ φίλη μου!...

Άστρια είπε...

Fegia, καλέ μου φίλε, μας έλειψες:)
Το σχόλιό σου πολύ εύστοχο!

Και σ' ευχαριστώ πολύ για τα κεφαλαία γράμματα:) Η γνώμη σου μετράει πάντα ιδιαίτερα για μένα!

φτερό στον άνεμο... είπε...

Αστεράκι, είδα φως και μπήκα για να πω μια γλυκιά καληνύχτα.
:)

Άστρια είπε...

φτερούλι μου συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση, τόσο ανάλαφρα που μπήκες παρά λίγο να σε χάσω.
όπως είπα και στην Άιναφετς πιο πάνω, οι συμπτώσεις είναι μεγάλες, είχες κι εσύ το ίδιο τραγούδι και μάλιστα νωρίτερα!!
σε φιλώ, έρχομαι από εκεί για καληνύχτα:)

Άιναφετς είπε...

Τι γράφει κανείς μετά από ένα χρόνο και κάτι μήνες όταν ξαναβρίσκεται κανείς στο ίδιο blog;
Έχει ενδιαφέρον να αναρωτηθεί κανείς, αν άλλαξε τίποτα μέσα μας...χμ!
Αν άλλαξε τίποτα έξω μας....χμ!
Πάντως πολλοί bloggers εξαφανίστηκαν, πολλοί παρέμειναν και κάνουν που και που αναρτήσεις...σαν συμπέρασμα μάλλον θα έλεγα πως όλοι μας έχουμε πέσει ψυχολογικά και αυτό ας είναι ένα καμπανάκι που μας προειδοποιεί να μην αφεθούμε άλλο!

ΑΦΦ! και όπως μου είχες γράψει τότε:
Α=Αληθινά Φ= Φιλιά και το τελευταίο Φ= ΦΩΤΕΙΝΑ!!!!!!!!!!!!!