Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

"Και τι έχεις να πεις για τους Νόμους μας Δάσκαλε;..."

"...ρώτησε ένας Νομομαθής ..Κι εκείνος αποκρίθηκε:


Σας κάνει χαρά να ορίζετε νόμους, Κι ωστόσο σας κάνει μεγαλύτερη χαρά να τους παραβιάζετε. Σαν τα παιδιά που παίζουν στην ακρογιαλιά και χτίζουν πύργους από άμμο μ’ επιμονή και αφοσίωση και μετά τους καταστρέφουν με γέλια.
............................................
Αλλά τι να πω για κείνους για τους οποίους η ζωή δεν είναι ωκεανός, και οι ανθρώπινοι νόμοι δεν είναι αμμόπυργοι,
Γι’ αυτούς που η ζωή είναι ένας βράχος, κι ο νόμος το κοπίδι που μ’ αυτό σμιλεύουν το βράχο για να μοιάσει στη μορφή τους;
Και τι να πω για τον ανάπηρο που μισεί τους χορευτές;
Και τι να πω για το βόδι που αγαπά το ζυγό του και βλέπει τα ζαρκάδια και τα ελάφια του δάσους σαν άστατα κι αλήτικα πλάσματα;
Και τι να πω για το γέρικο ερπετό που δεν μπορεί ν’ αλλάξει το δέρμα του, και αποκαλεί όλα τ’ άλλα γυμνά και ξεδιάντροπα;
..........................................
Τι μπορώ να πω για όλους αυτούς εκτός από το ότι κι αυτοί στέκονται μέσα στο φως του ήλιου, αλλά με τη ράχη τους γυρισμένη στην όψη του ήλιου;
Αυτοί βλέπουν μόνο τις σκιές τους, και οι ίσκιοι τους είναι οι νόμοι τους.
Και τι είναι ο ήλιος γι’ αυτούς εκτός από αυτό που ρίχνει ίσκιους;
Και τι άλλο είναι γι’ αυτούς η αναγνώριση των νόμων παρά το να σκύβουν και να χαράζουν το περίγραμμα της σκιάς τους πάνω στη γη;
Αλλά εσείς που βαδίζετε έχοντας κατά πρόσωπο τον ήλιο, ποιές εικόνες που ζωγραφίζονται στη γη μπορούν να σας κρατήσουν;
Εσείς που ταξιδεύετε με τον άνεμο, ποιός ανεμοδείκτης μπορεί να κατευθύνει την πορεία σας;


Ποιούς νόμους θα φοβηθείτε εσείς αν χορεύετε, χωρίς όμως να σκοντάψετε πάνω στις σιδερένιες αλυσίδες οποιουδήποτε ανθρώπου;
Και ποιος είναι εκείνος που θα σας σύρει στη δικαιοσύνη αν ξεσχίσετε τα φορέματά σας, χωρίς όμως να τ’ αφήσετε στο δρόμο κανενός ανθρώπου;
...........................................

… μπορείτε να βουβάνετε το τύμπανο, και μπορείτε να λύσετε τις χορδές της λύρας, αλλά ποιος μπορεί να διατάξει τον κορυδαλό να μην τραγουδά;"

(Χαλίλ Γκιμπράν: «Ο προφήτης»)


Στη Μαριάννα με εκτίμηση και μία μεγάλη αγκαλιά:)


Η Λέσβος είναι το αγαπημένο νησί- πατρίδα της Μαριάννας. Η  πρώτη φωτογραφία είναι από μία δύση στον Μόλυβο και η δεύτερη ένα αισιόδοξο φως Ανατολής μέσα από τη συννεφιά στο λιμάνι της Μυτιλήνης.

53 σχόλια:

Νηφάλια Μέθη είπε...

πως αλλαζει η βαρυτητα και το βαθος των λεξεων τωρα που οι καρδιες μας ολων εχουν γινει ευαισθητες στα κοινα...

ομορφο βραδακι να χεις Αστρια μου
γεματο αισιοδοξια!

:)

Thalassenia είπε...

Αυτά τα μικρά αγγίγματα που γίνονται στήριγμα, ίσως και να βοηθούν.
Να δυναμώνουν και να οδηγούν σε ατελείωτο αγώνα για το δίκιο.

Να είσαι καλά.

Aνεμος είπε...

Ποιούς νόμους θα φοβηθείτε εσείς αν χορεύετε, χωρίς όμως να σκοντάψετε πάνω στις σιδερένιες αλυσίδες οποιουδήποτε ανθρώπου;
Και ποιος είναι εκείνος που θα σας σύρει στη δικαιοσύνη αν ξεσχίσετε τα φορέματά σας, χωρίς όμως να τ’ αφήσετε στο δρόμο κανενός ανθρώπου;
ΦΟΒΕΡΟ.........

Roadartist είπε...

Δεν έχω πάει Μυτιλήνη, έχω ακούσει πολλά όμως θετικά για το νησί.
Το βιβλίο αυτό είναι πολύ αγαπημένο, γεμάτο από σοφία για τη ζωή. Να είσαι καλά, καληνύχτα.
ΥΓ να προσέχεις το χέρι είπαμε ε?
:)

marianaonice είπε...

Ένας κόμπος με πνίγει πάλι...
Αστερι μου φωτεινό, άνοιξες χαραμάδα στα σκοτάδια μου και έδειξες το δρόμο με το άπλετο φως του δίκιου που πρέπει να λάμψει για όλους μας!
Δεν έχω λόγια...
μόνο δάκρυα και αγάπη για σένα...
ειλικρινά, σε νοιώθω τόσο κοντά μου...
πάντα σε ένοιωθα μα σήμερα περισσότερο...
....

marianaonice είπε...

Εεε ναι γι' αυτό υπάρχουνε οι φίλοι!!
Σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου...

Aνεμος είπε...

Απίστευτη ανάρτηση
Αν μου επιτρέπεις επειδή η Μαριάννα είναι φίλη μου να το αναδημοσιεύσω και εγώ
Σε ευχαριστώ
http://anemos5.blogspot.com/2010/11/blog-post_22.html

α Κενταύρου είπε...

Τις αλήθειες της Μαριάνας να συνοψίσω
1)Από κατήγορος κατηγορούμενος.
2)Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΘΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΟΥ!...
Να υπενθυμίσω αυτό που έγραψα πρόσφατα που είχε πει ο Αινστάιν η ηθική είναι ανθρώπινη υπόθεση.Προσθέτω και η δικαιοσύνη.Ο λαός πάνσοφος λέει:Eκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το Βόδι!!!

dodo είπε...

Ευχαριστώ γιά το πολύ όμορφο απόσπασμα- από πού η ρέουσα μετάφραση;

Την υπόθεση δεν την γνωρίζω, τώρα την ανακαλύπτω μέσα από εδώ. Εύχομαι υπομονή και κυρίως, δύναμη!

H.Constantinos είπε...

"Και τι να πω για τον ανάπηρο που μισεί τους χορευτές;"

"Και τι να πω για το βόδι που αγαπά το ζυγό του και βλέπει τα ζαρκάδια και τα ελάφια του δάσους σαν άστατα κι αλήτικα πλάσματα;"

Τί ωραία, τί ρεαλιστικά, τί υπέροχα περιγράφουν αυτά τον περισσότερο κόσμο;!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Πέρασμα μου για να μάθω νεα σου και να ευχηθώ καλή εβδομάδα για όλους μας.
Σοφοτατο αυτο που εγραψε ο Χαλιλ Γκιμπραν!!!!!

Άστρια είπε...

Νηφάλια Μέθη μου, νομίζω ότι η ψυχή πάντα είναι δεκτική στα λόγια της σοφίας αρκεί να τους αφήνουμε λίγο χώρο να κατασταλλάξουν και ένα τόσο δα μικρό άνοιγμα να περάσουν.
Πολύ μου άρεσαν αυτές οι φυσικές ιδιότητες που χάρισες στις λέξεις και τις έρριξες στην καρδιά:)

καλό βραδάκι:)

Άστρια είπε...

Θαλασσένια μου, με κάποια μικρά αγγίγματα ίσως να μπορούν να συνομιλούν ανεμπόδιστα οι καρδιές των ανθρώπων.
Όπως είδα και την επίσκεψή σου στην Μαριάννα:)
Όμορφο βράδυ:)

Άστρια είπε...

Άνεμε, καλώς ηρθες!
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου, ήταν η σκέψη για την Μαριάννα που έφτιαξε την ανάρτηση και το ξέρω ότι είσαι πολύ καλός της φίλος, πολλές φορές έχω διαβάσεισχόλιά σου.

Ήδη είδα την ανάρτηση στο blog σου, σ' ευχαριστώ για την τιμή, πολύ ταιριαστό το τραγούδι που διάλεξες.
Να είσαι καλά!

Ανώνυμος είπε...

Από τα αγαπημένα των εφηβικών μου χρόνων......

Άστρια είπε...

Μαριάννα μου, εσύ πάντα που έρχεσαι και μου αφήνεις τον καλό σου λόγο, γεμμάτο ευαισθησία, πώς να μη σε νοιώθω κι εγώ κοντά μου; και ήταν συγκλονιστικό το αίσθημα του ΄Αδικου όταν διάβασα εκείνη την ανάρτησή σου!

Σ' ευχαριστώ πολύ για το βίντεο και πριν από λίγο που πέρασα από το blog σου με συγκίνησες με την υπερβολική γενναιοδωρία σου (και τελικά πες μου, τί θα κάνουμε με αυτούς του κόμπους που μας πνίγουν;;; ε;; :)

Εγώ σ' ευχαριστώ για την ιδιαίτερη και ουσιαστική παρουσία σου στην παρέα μας αυτή του διαδικτύου, όπου ανακουφίζεται κανείς βλέποντας σε συνανθρώπους μας ότι υπάρχει ακόμα γύρω μας το καλό!

Σε φιλώ με μια μεγάλη αγκαλιά!

Άστρια είπε...

Αστέρι α του Κενταύρου, σοφά μίλησες, και δεν είναι τυχαίο ότι οι μεγάλοι φυσικοί δεν μπορεί να μην είναι και φιλόσοφοι. Είναιτόσο άρρητα συνδεδεμένοι νομίζω οι Νόμοι σε όλες τις μορφές της ζωής.
Σ' ευχαριστώ πολύ που έσκυψες και είδες τις πτυχές που μπορεί να έχει η αλήθεια.

Άστρια είπε...

dodo, δυστυχώς το βιβλίο "Ο Προφήτης" που ήταν από τα αγαπημένα μου, το δάνεισα χωρίς επιστροφή και τα αποσπάσματα τα πήρα από το διαδίκτυο. Αν το βρεις να το πάρεις, θα σου αρέσει σίγουρα, σε μικρά κεφάλαια, έχει απαντήσεις σε πολλές ερωτήσεις για διάφορα σημαντικά θέματα της ζωής,

Εγώ σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου και την προσοχή σου στο θέμα.

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε, έχεις δίκηο, ίσως και όχι μόνο αυτά να τον περιγράφουν αλλά και άλλα χειρότερα...
Όμως από την άλλη λέγοντας "τον περισσότερο κόσμο" άφησες απέξω έναν άλλο κόσμο που ευτυχώς υπάρχει δίπλα μας ακόμα:)
Τί ωραία, πόσο ρεαλιστικά υπέροχος είναι αυτός ο άλλος κόσμος!:)

Σ' ευχαριστώ!

mareld είπε...

Πουθενά σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου,ο ήλιος και η Σελήνη
δε συμβασιλεύουν τόσο αρμονικά,
δε μοιράζονται τόσο ακριβοδίκαια την ισχύ τους,
όσο επάνω σε αυτό το κομμάτι της γης που κάποτε,
ποιος ξέρει, σε τι καιρούς απίθανους,ποιος θεός,
για να κάνει το κέφι του,έκοψε και φύσηξε μακριά, ...
ίδιο πλατανόφυλλο καταμεσής του πελάγους...
ο ΕΛΎΤΗΣ για την Μυτιλήνη..

Αστεράκι μου!!!
Μεγάλη συγκίνηση..βαθιά..καθαρή..διάφανη
όπως ακριβώς ορίζεται η έννοια της φιλίας
αυτός ο γάμος ψυχών σύμφωνα με τον Ουγκώ..
ένοιωσα χθες αργά τη νύχτα
που δέχτηκα το χάδι του Γκιμπράν μας
μέσα από το δικό σου συμπαντικό Φως..
και την αγάπη σου για την ακριβοδίκαιη Μαριάνα μας..
έτσι που διακρίνεις τη διαφάνεια της..
την δυνατότητά της να βλέπει μέσα απ' το αθώο το ένοχο
και μέσα από το λευκό το μαύρο..
που υποδηλώνει την ενότητα του κόσμου
και την ανασυγκρότησή του
σε μια βάση πιο μόνιμη
..πιο διαρκή..πιο δίκαιη...
Η Μαριάνα μας ξέρω ανήκει σ΄αυτούς που σαν τις
"φώκιες τις μικρές
τις νύχτες κλαιν των ανθρώπων τα βάσανα"
είναι ένας άνθρωπος που δεν παύει ούτε στιγμή
να αγωνίζεται για την ειρήνη και το δίκαιο..

Σας αγαπώ και αισθάνομαι ευτυχής
που άνετα.. σας αφιερώνω τους παρακάτω στίχους..
σας ταιριάζουν..
"Την ομορφιά ποτές μου δεν την πρόδωσα.
Όλο το βιος μου το μοίρασα δίκαια"
«Από την πληγή μου κοίταξα του κόσμου την πληγή
Ξένη απ΄ τον άνθρωπο η χαρά
Ξένοι απ΄ το δίκιο οι νόμοι».

Μαριάνα μου..
μη μου στενοχωριέσαι..
"Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ ένα άστρο ή μ ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών"

Αστεράκι μου σε ευχαριστώ
που έδωσες τόση χαρά στη Μαριάνα μας!!
Άπειρα φιλιά σας στέλνω
με τους ιριδισμούς του πόλου!!!

Άστρια είπε...

Σκρουτζάκο, σ' ευχαριστώ πολύ, χαίρομαι που σου άρεσε.

Συνεπέστατος στο εβδομαδιαίο ευχετήριο ραντεβού μας:)
Καλή εβδομάδα!
Να είσαι καλά!!!

Άστρια είπε...

ηλιογράφε, τώρα σε είδα, γράφαμε συγχρόνως και παρά λίγο να σε χάσω έτσι που ήρθες με μια γραμμή ανάμεσα στα σχόλια:)

δεν αμφιβάλλω καθόλου, σίγουρα θα ήταν από τα αγαπημένα σου!

Άστρια είπε...

ξεχωριστή μου mareld, τί να πω εγώ μετά από αυτό τον χείμαρο λέξεων και συναισθημάτων με όλους τους ιριδισμούς του πόλου;;;;

Σου αφήνω κάτι που διάβασα και μου άρεσε, γιατί ίσως η δικαιοσύνη μπορεί να αναζητηθεί στην αθωότητα ενός παιδιού, μακάρι να μπορούσε ο κόσμος να κρατά το παιδί μέσα του.

"Η παιδική ηλικία είναι το βασίλειο της μεγάλης δικαιοσύνης και της βαθιάς αγάπης. Στα χέρια ενός παιδιού κανένα πράγμα δεν είναι σπουδαιότερο από κάποιο άλλο. Παίζει το ίδιο με μια χρυσή καρφίτσα ή με ένα λευκό λουλούδι
.........Δεν αναγκάζει τα πράγματα να εγκατασταθούν κάπου. Τα αφήνει να διαβούν μέσα από τα χέρια του σαν αγέλη σκοτεινών νομάδων που περνούν κάτω από μιαν αψίδα θριάμβου...... Για λίγο φωτίζονται μέσα στην αγάπη του και έπειτα σκοτεινιάζουν ξανά• ό,τι φωτίστηκε μέσα στην αγάπη του παραμένει εντός της σαν εικόνα που δεν πρόκειται να χαθεί».
(Ράινερ Μαρία Ρίλκε)

Σε φιλώ:)


.Ένα μεγάλο ευχαριστώ!!

Άστρια είπε...

r o a d a r t i s t μου !!!!!!

κρύφτηκες ανάμεσα από δύο ανέμους και την Μαριάννα, και επειδή είχα δει το σχόλιό σου είπα τώρα μα ...δεν απάντησα;;;;;!!!:)))

Κι εμένα είναι από τα πολύ αγαπημένα μου βιβλία.
Σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα για την σκέψη και την έγνοια σου:)
φιλάκια πολλάααα!

H.Constantinos είπε...

Ναι, υπάρχει, είναι όμως τόσο λίγος που δεν πολυφαίνεται. Δεν φροντίζει κιόλας να φαίνεται...
Ωραία θα ήταν εδώ το "εν τω πολλώ το ευ", αλλά δεν...

mareld είπε...

Αστέρι μου..φεγγάρι μου..
μαργαριτάρι μου!!!!

"ό,τι φωτίστηκε μέσα στην αγάπη του παραμένει εντός της σαν εικόνα που δεν πρόκειται να χαθεί"..
Σπάνια έχω νοιώσει τόσο τρυφερό χάδι..
και δεν μου επιτρέπεται ούτε να δακρύσω..

Η ψυχή μου μου μίλησε και με κάλεσε
Ν' αναπνεύσω το άρωμα ενός φυτού
Που δεν έχει ρίζα ούτε κορμό ούτε άνθος
Και που δεν το έχει δει κανένα μάτι.
Πριν έτσι να με συμβουλεύσει η ψυχή μου,
Αναζητούσα αρώματα στους κήπους,
Σε γυάλες με μυρωδάτα βότανα και σε κούπες με θυμιάματα.
Αλλά τώρα δεν ξέρω παρά ένα μόνον θυμίαμα
Που δεν μπορεί να καίγεται,
Ανασαίνω έναν αέρα αρωματισμένο απ' όλους τους κήπους
Της γης κι απ' όλους τους αγέρηδες του διαστήματος
Κhalil Gibran

marianaonice είπε...

Άστριά και Μάρελντ μου,

Ο ΤΟΜΑΣ ΜΑΝ είπε: "όταν λέμε αλήθεια ταυτόχρονα λέμε και λευτεριά και δικαιοσύνη. Όταν πάλι μιλάμε για λευτεριά και δικαιοσύνη τότε εννοούμε την αλήθεια"!!

Εσείς, σήμερα, με την αλήθεια σας αποδώσατε την έννοια της δικαιοσύνης και φανερώσατε πόσο λεύτερα πνεύματα είμαστε!!!
Σας φιλώ αγαπημένες μου και σας ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου!!

Aνεμος είπε...

καληνύχτα, λυπημένε αδερφέ μου
αν τύχει να δεις ένα μεγάλο αστέρι είναι που θα
σε συλλογίζομαι
καθώς θ' ακουμπήσεις τ' όπλα σου στη γωνιά θα ξαναγίνεις ένα σπουργίτι.
Κι όταν σου πουν να με πυροβολήσεις
χτύπα με αλλού
μη σημαδέψεις την καρδιά μου.
Κάπου βαθιά της ζει το παιδικό σου πρόσωπο.
Δεν θα' θελα να το λαβώσεις.
Τάσος Λειβαδίτης

ξωτικό είπε...

Aστριάκι έρχομαι και ξαναέρχομαι μόλις βρίσκω λίγο χρόνο και διαβάζω και ξαναδιαβάζω καιψάχνω στις παραπομπές σου και σ'εκείνες της Μαριάννας ,θέλοντας να καταλάβω και να είμαι με όλη την δύναμη της ψυχής και με ουσία ,ένας κόκος δύναμης που θα προστεθεί κι ελπίζω να γίνει θύελλα και να σαρώσει τη βρωμιά που μας πνίγει.Γιατί κάθε φορά που οι μικροί Δαυίδ τα βάζουν με τους Γολιάθ δεν είναι ποτέ ατομική η μάχη ,είναι για τον ΑΝΘΡΩΠΟ και γι αυτό στέκομαι μ'ευγνομωσύνη απέραντη μπροστά τους.

kiki είπε...

Σοφό...

marianaonice είπε...

@ξωτικό
...Γιατί κάθε φορά που οι μικροί Δαυίδ τα βάζουν με τους Γολιάθ δεν είναι ποτέ ατομική η μάχη ,είναι για τον ΑΝΘΡΩΠΟ και γι αυτό στέκομαι μ'ευγνωμοσύνη απέραντη μπροστά τους...

Άγγιξες την ψυχή μου...
Σ' ευχαριστώ...

nikiplos είπε...

Οι νόμοι που γράφονται σε περγαμηνές που τυλίγονται σε ογκώδεις φακέλους, γράφονται σε σκοτεινά δωμάτια. Τα παράθυρα είναι κλειστά, ο νομοθέτης πρέπει να εργαστεί απερίσπαστος.

Δεν υπάρχουν άνθρωποι. Μόνο αριθμοί, στατιστικές, ποσοστά και φυσικά ποινές που επιμερίζονται κατά έκαστο αδίκημα κατά τα ειωθότα.

Έξω εκεί ο πραγματικός κόσμος, ο άναρχος του φόβου, της αγάπης των εικόνων, των βιωμάτων, του φιλότιμου της ατιμίας. Οι πραγματικοί άνθρωποι σε αντίθεση με τον "πολίτη" του νομοθέτη άγονται και φέρονται από τις καταστάσεις, καρυδότσουφλα, ξυλάρμενοι ψάχνοντας απεγνωσμένα να βαδίσουν σε σβησμένα ίχνη της άμμου...

η ζωή δεδικαίωται, οι περγαμηνές θα μείνουν τυλιγμένες για να τις ξετυλίξουν για παν ενδεχόμενο έγκριτοι νομομαθείς που στο γράμμα του νόμου θα βρουν το αναγκαίο "παραθυράκι" συγχωροχάρτι...

Άστρια είπε...

ξεχωριστή μου mareld, μετά από μια πολύ κουραστική μέρα και μέσα σε όλα τα ψεύτικα λόγια γύρω μας, ήταν αυτά σου τα λόγια σαν βάλσαμο!

Σ' Ευχαριστώ για την αγάπη που χαρίζεις τόσο απλόχερα στους φίλους σου!
Σε φιλώ, γλυκειά καληνύχτα:)

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε, ναι, δεν φροντίζει να φαίνεται (αν το έκανε θα ήταν και αντίφαση στο τί είναι) όμως σημασία έχει ότι υπάρχει!
:)

Άστρια είπε...

Μαριάννα μου, τα λόγια σου όλα μια μεγάλη αγκαλιά για μας!
Και όλα καλά θα πάνε!
Σε φιλώ.

Άστρια είπε...

Άνεμε, σ' ευχαριστώ για τα πολύ ουσιαστικά λόγια του μοναδικού Τάσου Λειβαδίτη που άφησες.
Καλό βράδυ!

Άστρια είπε...

ξωτικούλι, είσαι ένας πολύ σημαντικός κόκος δύναμης γιατί έχεις ψυχή:) και η Μαριάννα το επικύρωσε!

Άστρια είπε...

Κική, σοφό, ναι..

Άστρια είπε...

Αγαπητέ Νίκηπλε,

Ίσως γι' αυτό η τύχη των μεγάλων βιβλιοθηκών είναι να καίγονται, για να καταστρέφεται κάθε φορά η συσσωρευμένη σοφία και η ελευθερία του σκέπτεσθαι που απαιτεί η δικαιοσύνη.
Και να μένουν κάποιοι να νομοθετούν απερίσπαστοι όπως λες σε σκοτεινά δωμάτια..
Όμως από τις περγαμηνές τους που θα ξετυλίγονται κατά το δοκούν, ξέρεις, όπως μπορούν εύκολα να ξετρυπώνουν απ' αυτές συγχωροχάρτια, εξ ίσου εύκολα μπορούν να ξετρυπώνουν και καταδίκες..
Σαν ένα παιχνίδι τσίρκου, όπου επαγγελματίες κλόουν-μάγοι βγάζουν από τις φαρδιές τσέπες τους περιστέρια ή τεράστια χάρτινα λουλούδια "χαμογελώντας".
Αλήθεια όμως είναι τόσο αξιολύπητοι!

Σ' ευχαριστώ πολύ για το ουσιαστικό σου σχόλιο!

logia είπε...

εύχομαι ο καθένας μας στον αγώνα του να συναντά απέναντί του εκείνους εκ των δικαστικών λειτουργών που έχουν φωνή και την υψώνουν να στηρίξουν το δίκαιο, το νόμιμο, το ηθικό, την αλήθεια.

fractal είπε...

"Και τι άλλο είναι γι’ αυτούς η αναγνώριση των νόμων παρά το να σκύβουν και να χαράζουν το περίγραμμα της σκιάς τους πάνω στη γη;"

Αστέρι μου
Τι συγκλονιστικό κείμενο είναι αυτό που διαβασα και ξαναδιαβασα!!!.
Και ποσο συμαντικά λόγια είπαν ολοι οι φίλοι μας εδώ!
Όλων τα σχόλια ήταν μια μικρή παραδοση, σε ενα μαθημα μιας υποθετικής σχολής ανθρωπιστικών επιστημών, που θα επρεπε να εκπαιδευονται οσοι αναλαμβάνουν την βαρειά ευθύνη της συνταξης των νόμων ..
Καποτε στα εφηβικά μου χρόνια είχα διαβασει κατι (νομίζω από Ρωσσο συγραφέα) που έμελλε να γυροφέρνω στο μυαλό μου σε μια ολόκληρη ζωή: "Σε μια χωρα που η σκλαβια την υπερασπίζει και την προφτλάσσει ο μόνος τοπος που αξίζει σε ενα τιμιο ανθρωπο, είναι η φυλακή" Πιθανόν να μη θυμάμαι πολύ καλά την διατύπωση αλλά το νοημα ήταν αυτό.
Σκέφτομαι τώρα πως τελικά είμαστε σαν τις αποδείξεις...
Για να είμαστε έγκυροι απέναντι στο νόμο, (οχι απέναντι στη συνήδεισή μας) πρεπει να είμαστε διάτρητοι.

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

ASTRIA, καλή μου φίλη,
υπέροχο και χρήσιμο στις μέρες μας το απόσπασμα που διάλεξες.
Μου επιτρέπεις να το συμπεριλάβω στον νέο κύκλο εκπομπών που ξεκινά από αύριο το βράδυ 20.00 με 22.00 και κάθε Πέμπτη.
Είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για την υπόθεση της Μαριάνας.
Να είσαι καλά.
Σ' ευχαριστώ πολύ.

marianaonice είπε...

@logia μου
@fractal
Σας ευχριστώ πολύ που νοιώσατε το τέρας που μας κυνηγάει όλους όσους επιμένουμε να μιλάμε ακόμη με αλήθεια!

@epikoure
Χίλια ευχαριστώ για την τόσο καλή σου διάθεση!
Οι εκπομπές σου είναι ζεστές και ανθρώπινες και είναι χαρά μας να σε ακούμε...

Margo είπε...

Αστεράκι μου καλημέρα!!!!
Αυτή την ανάρτηση τώρα την είδα και μάλιστα από του Κένταυρου!(;)

Έχεις αποσπάσματα από τον προφήτη που διάβασα πολύ κάποτε, θα έρθω ξανά αργότερα που θα μπορώ να διαβάσω και να θυμηθώ..

Ένα βιαστικό φιλί για την ώρα και μια καλημέρα σε όλους τους φίλους!

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

http://poetry-of-silena.blogspot.com/
Astria, καλημέρα.
Εδώ η συμμετοχή της ανάρτησης στην εκπομπή.
Ευχαριστώ πολύ.

kikop80 είπε...

:-))


Καλό σου βράδυ Αστριάκι!

Άστρια είπε...

logia, πραγματικά ωραία ευχή. Γιατί τελικά δεν τιμωρείται ή αθωώνεται κάποιος από την εφαρμογή του Νόμου αλλά από την κατα το δοκούν του εκάστοτε δικαστή εφαρμογή του.
Όμως παράλληλα, "έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πανθ’ ορά", και καμμιά φορά, δυνάμεις ή συγκυρίες απονομής δικαίου είναι πολύ ισχυρότερες!

Άστρια είπε...

fractal αγαπημένο, "Σε μια χωρα που η σκλαβια την υπερασπίζει και την προφυλάσσει ο μόνος τοπος που αξίζει σε ενα τιμιο ανθρωπο, είναι η φυλακή" ..πόσο επίκαιρα διαχρονικό αυτό που ανέφερες!

Όσο για τις διάτρητες συνειδήσεις- αποδείξεις για εγκυρότητά τους απέναντι στον Νόμο, ήταν κορυφαία σκέψη!

Τί να κάνεις όμως όταν το υλικό που διαθέτεις δεν μπορεί να διατρηθεί;
Ε, έσως τότε να προσπαθήσουν να το συμπιέσουν τόσο ώστε να το παραμορφώσουν και να το αχρηστεύσουν. Όμως κι εκεί, παρά τις τεράστιες δυνάμεις που ασκούνται, καμιά φορά καταστρέφεται η πρέσσα συμπίεσης και όχι το υλικό:)

Άστρια είπε...

Επίκουρε, πάντα με ευαισθησία στα κοινωνικά θέματα και πάντα με ποιότητα τα αναδεικνύεις μέσα απο τις αναρτήσεις, τις εκπομπές και τα σχόλιά σου. Την εκπομπή θα την ακούσω οπωσδήποτε και θα σου γράψω.

Ένα μεγάλο ευχαριστώ για τις δυνάμεις σου που καταθέτεις πάντα για το κάθε καλό!

Άστρια είπε...

Μargo, αρκεί που πέρασες αφήνοντας τη θαλασσινή σου αύρα:) Ναι, ο προφήτης έχει διαβαστεί πολύ !
Σε φιλώ καλημέρα:)

Άστρια είπε...

Κίκοπ, μια μεγάλη όμορφη καλημέρα για σένα και την οικογένεια!
:))

Άστρια είπε...

ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΜΟΥ,

το άφησα στο τέλος για να σου γράψω δυο λόγια απο το βιβλίο "Η Δίκη" του Κάφκα:

«Μόνο την προσοχή να μην προκαλεί κανείς! Να κάθεται φρόνιμα, όσο κι αν αυτό αντιτίθεται στο πνεύμα του! Να προσπαθήσει να εννοήσει ότι αυτός ο μεγάλος δικαστικός οργανισμός βρίσκεται τρόπον τινα σε μια διαρκή εκκρεμότητα και ότι μπορεί κανείς βέβαια, όταν ο ίδιος αυτόβουλα αλλάζει κάτι στη θέση του και γίνεται αιτία να χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια του, να γκρεμιστεί ο ίδιος, ενώ ο μεγάλος οργανισμός βρίσκει εύκολα την ισορροπία πάλι και ξεπερνά την ενόχληση- αφού όλα είναι συναφή- και παραμένει αμετάβλητος, αν δε γίνεται μάλιστα ακόμα συμπαγέστερος, προσεκτικότερος, αυστηρότερος, σκληρότερος."

Σε φιλώ πολύ!
Μια καλημέρα για σήμερα και για το "Αύριο"!

Άιναφετς είπε...

Όπως μια σπίθα
που θα δώσει φλόγα
είναι κρυμμένη
μέσα στις γκρίζες στάχτες
έτσι φίλε,
και το φως
που θα σε οδηγήσει
είναι κάτω από τις σκόνες
όσων έζησες.
Κρισναμούρτι (Παραβολές και ποιήματα)

Τι άλλο να πω;

Καλή δύναμη θα ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου σε όλους μας!