πλησιάζοντας, πολύ κοντά, βλέπουμε κάποια πλευρά του
και λεπτομέρειες, μεγεθύνοντας τα όμορφα και τα άσκημά του…
παραμορφώνοντας ή ωραιοποιώντας ίσως και άλλα πράγματα βλέποντας μέσα από το χρώμα και την υφή του.. χωρίς να είμαστε τελείως σίγουροι για το τι είναι το ίδιο..
από μια απόσταση όμως, το βλέπουμε ολόκληρο, μαζί και την αλήθειά του…
...κάθε τι ;
(Και στη συνέχεια; Όπως και κάθε τι (; ) πολύτιμο, ή ασήμαντο… το γυαλίζουμε, το επιδεικνύουμε ή το φυλάμε.. ή με μια κίνηση, ηθελημένα ή αθέλητα, το θρυμματίζουμε ή το πετάμε.)
54 σχόλια:
Πολλές φορές πράγματα που φαντάζουν ασήμαντα για τους άλλους είναι πολύ σημαντικά για εμάς, όπως έλεγε και ο Νίτσε: "Κάποιες σκέψεις που κάνουμε, είναι σαν τα κλειδιά, για τους άλλους είναι ένα κομμάτι μέταλλο, για εμάς όμως είναι η είσοδος σε έναν θησαυρό"
Σπουδαία σκέψη! Εκφράζεις όλους μας, νομίζω! Δεν έχεις άδικο. Το τακάκι μάς δίδαξε αρκετά σήμερα!
Καλό ξημέρωμα, καλό φθινόπωρο!
ηλιογράφε, σ' ευχαριστώ για το πρώτο αυτό σχόλιο:)έχεις πολύ δίκηο και ωραία τα λόγια του Νίτσε.
Ίσως όπως και ο κάθε άνθρωπος μέσα στην ασημαντότητά δεν παύει να είναι μοναδικός και οι σκέψεις του το ίδιο.
Και βέβαια τα πράγματα έχουν πάντα πολλές πλευρές να τα βλέπει κανείς, και καμιά φορά φαίνονται διαφορετικά από κοντά ή από μακριά.
Π.Κ. πολύ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω! η απουσία σου από εδώ ήταν αισθητή.
Σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου, πολύτιμο!
Καλό βράδυ!
Η από κοντά εικόνα είναι ένας ολόκληρος κόσμος που έχει τη δική του αλήθεια και εμείς ακόμη είμαστε αυτό που φαινόμαστε από μακρυά ή αυτό που βλέπει κανείς όταν μας πλησιάσει; Ποια είναι η αλήθεια μας;
Οι φωτογραφίες είναι εκπληκτικές και οι σκέψεις σου Άστριά μου πολύτιμες.
Σε φιλώ πολύ!
Θα συμφωνήσω με τον ηλιογράφο μας.
Εξαρτάται... για μερικούς τα ασήμαντα εκφράζουν ανεκτίμητες αξίες.
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Margo μου ...ιδού το ερώτημα!
Σ' ευχαριστώ που όπως πάντα τα προσέχεις όλα και έχεις έναν καλό λόγο, όπως έχω ξαναπεί, να με καλοκαρδίσεις:))
θαλασσινό μου αεράκι, φθινοπώριασε και το καλοκαίρι ακόμα επιμένει, όμως σίγουρα εκεί θα έχεις όμορφα χρώματα στον κήπο σου.
Σε φιλώ, καλό βραδάκι:)
υγ. συμπτωματικά, ήμουν πριν από λίγο στο blog σου:) και θα ξαναπεράσω:)
Γλαρένια μου, χαίρομαι κάθε φορά για το "φτερούγισμά" σου από εδώ, κι εγώ πάντα περνάω κσι σε διαβάζω, να το ξέρεις:)
Το ξέρω πολύ καλά για σένα αυτό που γράφεις, από τις αναρτήσεις σου.
Και για μένα κάποια μικρά πράγματα τα νοιώθω μοναδικά και ανεκτίμητα για το τι συμβολίζουν ή τί μου θυμίζουν.
Τί καταπληκτική φωτογραφία ήταν αυτή;;!!!! Σ' ευχαριστώ:)
Σε φιλώ, καλή εβδομάδα:)
Το πιο σπουδαίο είναι να βλέπεις την αξία στο κάθε τι και να μην πετάξεις αυτό που αύριο θελήσεις.
Και όπως λένε "το δικό σου σκουπίδι δικός μου θησαυρός"
Οι δεσμοί πρέπει να είναι ελεγχόμενοι, απελευθερωτικοί, ανάλαφροι με το κάθε τι.
Μπορούμε όμως?
Φιλιά θαλασσένια.
αυτό που είναι πραγματικά ξεχωριστό είναι πως κάθε ματιά - κοντινή, πιο μακρινή, ακόμη πιο μακρινή - σου ανοίγει μια νέα χαραμάδα και ανακαλύπτεις διαφορετικές κάθε φορά ομορφιές που συνθέτουν το "καθε τι" και του χαρίζουν τη μοναδικότητά του...
Η υποκειμενικότητα στην αντίληψη και ιεράρχηση των πραγμάτων είναι αυτό που κάνει τη διαφορά, που μας βγάζει από το κοπάδι, που δίνει την ιδιαιτερότητα σε κάθε άνθρωπο και εντέλει διαμορφώνει την προσωπικότητα
εξαιρετική ανάρτηση Άστριά μου
την καλημέρα μου
Aφού τα σοφά πρόλαβε και τα είπε ο Ηλιογράφος.....
να ρωτήσω μήπως απλώς θες να πείς οτι έκοψες το τσιγάρο;;;;
Τί όμορφες αυτές οι κοντινές φωτογραφίες, σαν φανταστικά τοπία!
Κάθε τι είναι ...
όμορφο ή άσχημο ...
ανάλογα με την οπτική γωνία ...
ανάλογα με την απόσταση, ανάλογα με
τη διάθεση με την οποία το προσεγγίζουμε !!!
Όλα όμως τα πράγματα ακόμα και τα μικρά
και άσημα έχουν κάτι να μας δείξουν ...
Όπως π.χ. η ωραία παρουσίαση με το τασάκι !!!
Την καλησπέρα μου ...
Θα καταλάβεις σε λίγες μέρες το μέρος και το όλον ,με ένα φανταστικό ταξίδι που θα κάνω.
Αυτό συμβαίνει και με τον άνθρωπο περιορίζει τον εαυτό του τοπικά και χρονικά δεν βλέπει τη ζωή συνολικά.
Θαλασσένια, έχεις δίκιο, όμως πόσες φορές δεν ενεργούμε διαφορετικά, αυθόρμητα, χωρίς σκέψη για το αύριο;
..και ίσως αν το σκεφτεί κανείς, έχει κι αυτό την αξία του ή έστω την ομορφιά του.
..και το «μπορούμε;» που έθεσες στο τέλος είναι μια πολύ σωστή ερώτηση:)
Φιλιά και από μένα
Σταυροδρόμι, τι όμορφα που το έθεσες!
..και η κάθε ματιά, εμφανίστηκε να προσθέτει μια μικρή χρωματιστή, διάφανη, ή χρυσή ψηφίδα μιας μοναδικής κάθε φορά εικόνας του «κάθε τι»!
Σ' ευχαριστώ!
Logia, σ’ ευχαριστώ για το πέρασμά σου και για τα λόγια σου για την ανάρτηση.
Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με αυτό που λες για την υποκειμενικότητα που κάνει την διαφορά στον καθένα μας, είναι εξ άλλου και μία συνάρτηση του αρχικού υλικού μας και μαζί μ΄αυτό όσα έχουμε ζήσει ...δηλαδή απλά, ο εαυτός μας.
Καλό βράδυ!
Ξωτικούλι ζαβολιάρικο, εύκολα ξεφεύγεις ε :)))))
ΚΑΙ δεν καπνίζω!!!!!
dodo, σ’ ευχαριστώ,όπως πάντα προσεκτικός με την ανάρτηση:) η γνώμη σου ιδιαίτερα για μένα μετράει!
υγ.σήμερα από ότι είδα κι εσύ έχεις «ποντάρει» στο μπλε:))
Side21, καλώς ήρθες!
Έτσι είναι, η οπτική γωνία, η της στιγμής μας, (η δική μας ματιά που είπε πιο πάνω και το σταυροδρόμι), παίζει τον σημαντικό ρόλο, όπως και το πού θα τοποθετηθεί ο φακός της μηχανής στη λήψη της φωτογραφίας.
Μόνο που ο φακός απλά θ’ αποτυπώσει, ενώ σε μας οι εικόνες και οι αλήθειες (με ή χωρίς εισαγωγικά) των πραγμάτων όπως μας μένουν, φιλτράρονται διαφορετικά. Και τα μικρά και ασήμαντα μπορεί τότε και παίρνουν άλλες διαστάσεις..
Σ’ ευχαριστώ πολύ για τις ωραίες σκέψεις.
Καλό βράδυ
Αστέρι α του Κενταύρου, περιμένω μ’ ανυπομονησία αυτό το φανταστικό ταξίδι!
Και φυσικά μέσα στο μικρό ερωτηματικό του «κάθε τι;» της ανάρτησης κρύβεται επιμελώς μεταξύ των άλλων, σίγουρα, και αυτό που λες :)
Μα Αστριακι μου τι τελειο ποστ ανεβασες;;!!!! Και τι ομορφα που εξεφρασες την σκεψη σου μεσα απο το τασακι... Kαι οι φωτο καρε καρε, παραλληλα με τις σκεψεις!
Και φυσικα εχω κολλησει ιδιαιτερα με το "απο μια αποσταση ομως το βλεπουμε ολοκληρο μαζι και την αληθεια του"... Εκει ισως να συμπιπτουν οι γνωμες των περισσοτερων ανθρωπων, οταν απο μακρυα ατενιζουμε και παρατηρουμε, περισσοτερο αντικειμενικοι, βλεποντας τα πραγματα σφαιρικα. Οταν ομως ειμαστε πανω απο το τασακι, ή μεσα σε αυτο καμια φορα, ο καθεις βλεπει μονο μπροστα του, τον χωρο που του αναλογει, και ο,τι αντιστοιχει σε αυτον.
Τι παραπλανητικο! Μια να ειναι η Αληθεια και σταθερη αλλα να εξαρταται απο την αποσταση που κραταμε απο τα πραγματα! Και απο το που βρισκομαστε καθε φορα! Πφφ...
Φιλια :))
ξ.
υγ: το αφηνω το μπλογκακι μου, κουραστηκα λιγο... :(
Eεε ο καθένας με τον πόνο του που λένε....εγώ λοιπόν καπνίζω.. γι αυτό είπα μήπως είχε και υποννοούμενο....
Κι επειδή.... σιγά μη δεν μ'έτρωγε που δεν απάντησα
νομίζω πως ναι, σε κάθε τι ,μπορείς πλησιάζοντας πολύ να δείς πράγματα που δεν φαντάζεσαι και ν'ανακαλύψεις έναν ολόκληρο κόσμο σ'έναν κόκκο άμμου, όπως επίσης είναι ευχής έργον να μπορείς να το δείς απο απόσταση και να αναλογιστείς τις "σωστές" διαστάσεις και την αξία .Μόνο που είναι τόσο δύσκολο να βρήσκεσαι ταυτοχρόνως πολύ κοντά και πολύ μακρυά,που σπανίως το καταφέρνουμε;
Εντυπωσιακή η ανάρτησή σου και ως σύλληψη φωτογραφική .....
(συνεχίζω να σκέφτομαι πάντως μήπως βρώ κάτι που να εξαιρείται...)
γλυκύτατα φιλιά.
(απο αύριο και για όσο χρειαστεί να φτιαχτεί δεν θα έχω κομπιουτεράκι...σνίφ)
ξενιαδάκι, χαίρομαι που σου άρεσε:) Ναι, η απόσταση είναι πολλές φορές καθοριστική για το πώς βλέπουμε τα πράγματα, ή και τους ανθρώπους βέβαια..
ξενιαδάκι, να ξεκουραστείς για λίγο από αναρτήσεις αλλά να μη μας στερήσεις τα με ουσία πάντα σχόλιά σου :))
besitos
A.
ξωτικούλι, διαισθητικά να πω ότι σε περίμενα; :)) χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση, η γνώμη σου μετράει ιδιαίτερα:)
Τοποθέτησες πολύ όμορφα το θέμα και συμφωνώ, σε όλα εντελώς!
Τα είπες καλύτερα και από έναν σοφό και επιβεβαίωσες τη φήμη των (διάφανων) ξωτικών όπου σε έχω κατατάξει.. το μόνο που δεν μπορώ να φανταστώ την εικόνα ένός καπνίζοντος ξωτικού:))
Σε φιλώ, καλό βράδυ!
σνιφ, θα μας λείψει το σπίρτο σου (όχι αυτό που μπορεί ν' ανάψει τσιγάρο, αλλά το μυαλουδάκι σου:)
Ούτε επίτηδες να το έκανες! Για το χρώμα που κυριαρχεί στην ανάρτηση μιλάω. Σου έχω ξαναναφέρει την αδυναμία μου στο μπλε και όλες τις αποχρώσεις του...
Θαύμασα τον τρόπο που αναπαρέστησες φωτογραφικά/καλλιτεχνικά τη σκέψη σου. Εξαιρετική σύλληψη και καταπλητκική εκτέλεση της ιδέας!
Όσο για το ερώτημά σου, με είχε απασχολήσει κι εμένα κάποτε -με πολύ πιο πεζό τρόπο, βέβαια.
Σκέφτομαι ότι η μυωπία και η πρεσβυωπία δεν είναι ασθένειες που περιορίζουν μόνο την όραση των ματιών, αλλά και την οπτική της ψυχής και του μυαλού...
Για το τι και πότε πετάμε κάτι, καλύτερα να μη μιλήσω, καθώς η διαδικασία της μετακόμισης που υφίσταμαι δεν μου επιτρέπει μια κάποια ψυχραιμία στην απάντηση ;);)
Υπατία, τί να σου πω, οι συμπτώσεις πάλι πολλές:)
Το μπλε είναι κι εμένα το αγαπημένο μου χρώμα και όταν έγραφα το κείμενο της ανάρτησης είχε περάσει από το μυαλό μου και αυτό που αναφέρεις στη δική σου ανάρτηση για το πώς βλέπει κανείς από απόσταση έναν πίνακα ζωγραφικής:)
Πολύ μου άρεσε η αναφορά σου στην μυωπία - πρεσβυωπία:)
Σ΄ευχαριστώ για τα λόγια σου για την ανάρτηση και που πρόσεξες και τα ψιλά γράμματα.
Με έκανες και γέλασα με τη μετακόμιση, καλά ...ξεμπερδέματα:))))
Αναρωτιέμαι πολλές φορές πόσους ανθρώπους θα αδίκησα, ίσως και να αδικήθηκα από κάποιους, πόσα πράγματα έχασα ή να έχασαν άλλοι, από αυτή τη λάθος οπτική γωνία των πραγμάτων..
Και πόσο χρόνο μπορούμε να διαθέσουμε σήμερα ως άνθρωποι για να "δούμε" καλύτερα τον διπλανό μας, τον άλλο και τις καταστάσεις της ζωής μας;..
roadartist μου, σαν να έχεις μπει μέσα και στη δική μου σκέψη εντελώς!
Η οπτική γωνία μας (που προσδιορίζεται από τη θέση, την απόσταση και το άνοιγμά της) καθορίζει και τη στάση μας , αλλά και ο χρόνος όπως πολύ σωστά λες που διαθέτουμε για να "δούμε" τον διπλανό μας.
Και φαίνεται σχετικό το πώς είναι τελικά ο ποιο σωστός τρόπος να "δούμε" κάποιον, όπως ίσως και ο χρόνος που διαθέτουμε, γιατί και πόσο χρόνο δεν διαθέσαμε καμιά φορά για κάποιον διπλανό μας και δεν το εκτίμησε ή πολύ περισσότερο μας απογοήτευσε ή το ίδιο μπορεί να κάναμε κι εμείς..
Τελικά νομίζω ότι δεν υπάρχουν κανόνες.. ή είναι τόσοι όσοι και οι άνθρωποι, ως ουσιαστικοί "παρατηρητές" ή ως ζωντανοί "παρατηρούμενοι".
Σ' ευχαριστώ για τις όμορφες σκέψεις που άφησες.
Σε φιλώ:)
Κι ο ουρανός πως χώρεσε μέσα σε ένα τόσο δα φυσητό γυαλί... και μπορεί και καθρεπτίζει σκέψεις, εικόνες, είδωλα ακόμη και τα κομμάτια ψυχών που κάηκαν κι έγιναν στάχτη... Ίσως τώρα που ζυγώνουν οι βροχές να σβήσουν τις θαμπάδες ...
και να πλατύνουν κι άλλο τις όμορφες οπτικές γωνίες και αντικατοπτρισμούς που απέδωσες...
φιλιά
Πολύ ωραία και σωστά το έθεσες!
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΚΑΤΙ ΑΣΧΗΜΟ ΚΑΙ ΑΣΗΜΑΝΤΟ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΙΑ ΕΜΑΣ.ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ.
Σκέφτηκες μήπως όλα είναι Φωτεινές αντανακλάσεις...της ψυχής μας;
Σου εύχομαι ένα καλό μήνα!
ΑΦ καλό μου Αστεράκι! :)
Πολύ ωραία ανάρτηση. Ευχαριστώ και για τη μουσική πρόταση, πράγματι με εκφράζει πολύ
Κάθε τι, ανεξαιρέτως.
Ωραία οπτική, πώς να το κάνουμε, έχεις και μιά παράδοση στις οπτικές -νοηματικώς εννοώ.
*Ομως, εκτός από το κάπνισμα, την αναπνοή των καπνιστών (που είναι επικίνδυνη), την κυκλοφορία τους (μυρίζουν τα ρούχα τους) και φυσικά την τοποθέτηση τασακίων σε δημόσιους χώρους, δεν έχει απαγορευθεί και η φωτογράφισή τους;;;!!!
Απαράδεκτο!
Απαράδεκτο!!!
Αγαπητέ Νίκηπλε,
Σ' ευχαριστώ πολύ για τις υπέροχες σκέψεις και τα τόσο γενναιόδωρα αυτά λόγια, δεν έχω λόγια ισάξια να απαντήσω...
Μόνο ένα μεγάλο ευχαριστώ μπορώ να πω σε ό,τι αφορά την ανάρτηση, αλλά και ότι αποθήκευσα αυτό το μικρό αλλά με τόσες ουσιαστικές σκέψεις ξεχωριστό κείμενο.
Κική μου σ' ευχαριστώ, βέβαια αν είδες και τα σχόλια, τόσες ακόμα θέσεις (πλευρές του ίδιου θέματος) κατατέθηκαν... όλες σωστές:)
Σκρουτζάκο, σ' ευχαριστώ που διάβασες την ανάρτηση και που την είδες έτσι. Καλό μήνα και σε σένα:)!
Άιναφετς, έχεις δίκηο, μάλλον είναι αντανακλάσεις της ψυχής, αλλά πολλές φορές περνούν μέσα από διάφορα φίλτρα και ίσως γι' αυτό δεν είναι πάντα "φωτεινές"
ΑΦ και καλό μήνα μαγισσούλα:)
Καντάβρ μου, πολύ χαίρομαι που σου άρεσε και η μουσικο-φωτογραφική πρόταση επίσης. Για το δεύτερο ήμουν σχεδόν σίγουρη:)
Κωνσταντίνε πάντα περιμένω το με ιδιαίτερο στυλ σχόλιό σου και μου δίνει χαρά όταν το βλέπω:)
Όσο για την φωτογράφιση του τασακίου, όχι δεν είχε απαγορευτικό σήμα,.. όμως παρόλο που δεν πρόσεξα τις γύρω εκφράσεις,.. εκτιμώ ότι θα κοιτούσαν με περιέργεια τις διάφορες μετακινήσεις που του έκανα, την επιμέλεια φωτογράφισής του από διάφορες πλευρές και αποστάσεις, και ίσως να κοίταζαν το αντίστοιχο δικό τους μήπως είχε κάτι σημαντικό πάνω και δεν το βλέπανε:))
Αστεράκι;;; Τι όμορφο να βλέπεις στα απλά την αντανάκληση του ουρανού! Τι μέγας κόσμος που ανοίγεται με μια φωτογραφική!
Ας καπνίσω ένα τσιγαράκι!
Πω πω , τι όμορφα που ανάδειξες τη λεπτομέρεια και πόσο τέλεια απέδειξες ότι η μεγέθυνση δημιουργεί άλλη αίσθηση μιας εικόνας...
Όπως και στη ζωή, οι καταστάσεις καμιά φορά είναι πολυ απλές αν τις δεις απομακρυσμένες, ενω όταν εστιάσεις σε μία τους μόνο πλευρά απελπίζεσαι...
Όμορφη σκέψη...
:)))
Η απόσταση που αλλάζει την οπτική. Και γεννά εκατομμύρια άλλες, δίνοντας νέες διαστάσεις και νοήματα στα πράγματα και τον κόσμο. Ακόμα και τα πιο άσχημα πράγματα ίσως, αν τα δεις διαφορετικά, να κρατούν καλά κρυμμένη μια όμορφη πτυχή.
Πολύ όμορφο θέμα. Φοβερές εικόνες...
Μου άρεσαν πολύ οι φωτογραφίες σου και η οπτική σου. Το εσωτερικό διάστημα είναι εξίσου μεγάλο με το εξωτερικό. Μόλις έχουμε αρχίσει να το εξερευνούμε. Στην πορεία για μια αλήθεια που μας είναι για πάντα απαγορευμένη. Καλό βράδυ.
Tώρα έχω το μέρος, το μικρό το δένδρο και το τεράστιο δάσος,το αχανές,το απροσπέλαστο,το αιώνιο,το ασύληπτο,το αόρατο,το άγνωστο.Αν θες δώστου και συ ένα χαρακτηρισμό, α! ναι ξέχασα το άπειρο.Αν δεν ξέρεις να ορίσεις το άπειρο ρώτα με.
Το υποσχέθηκα αυτό το ταξίδι στο άπειρο.
Ω, η librarian, το σοφό μου αστεράκι πολύ όμορφα τα είπε!!
Και έκλεισε καταπληκτικά το σχόλιό της!:))
Μαριάννα μου, σ' ευχαριστώ, άλλη μία πολύ όμορφη σκέψη προστέθηκε σε όσες έχουν ειπωθεί για το πόσο διαφορετικά μπορεί να δει κανείς τα πράγματα ανάλογα με την απόσταση που θα κρατήσει. Σκέφτηκες ίσως αυτό να ισχύει επεκτείνοντας την έννοια της "απόστασης" και στον χρόνο που θα μεσολαβήσει από ένα γεγονός;
:))
DarkFlow, πολύ χαίρομαι που σε βλέπω μετά από τόσο καιρό:)
Πολύ μου άρεσε η ιδέα που έγραψες: "Η απόσταση που αλλάζει την οπτική. Και γεννά εκατομμύρια άλλες, δίνοντας νέες διαστάσεις και νοήματα στα πράγματα και τον κόσμο". Μου φάνηκε, σαν κάθε οπτική να είναι μία θρυαλίδα για την έκρηξη άλλων... Ωραίο!
Και βέβαια υπάρχουν κρυμμένες (καμιά φορά επιμελώς) όμορφες πτυχές, όπως και αρνητικές, ή μπορεί πάλι τίποτα να μην κρύβεται πίσω από αυτό που βλέπουμε και να είναι απλά αυτό που φαίνεται.
Σ' ευχαριστώ!
Poet, η επίσκεψή σου μου έδωσε χαρά:)
Πόσο δίκηο έχεις!
Πόσο "γνωρίζουμε", αλλά και μέχρι πόσο επιτρέπεται να "γνωρίζουμε" από αυτό το έξωτερικό και εσωτερικό διάστημα που λες;
Και ποιός μπορεί να πει με σιγουριά ότι ξέρει για την αλήθεια;
Δεν θυμάμαι ποιος είχε πει ότι η ζωή είναι σαν να συμμετέχουμε σ' ένα παιχνίδι, που κάποιος άλλος έχει βάλει τους κανόνες, κι εμείς δεν ξέρουμε αν και πότε είμαστε κερδισμένοι, μόνο παίζουμε... με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε χαρά ή λύπη..
Χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες.
Καλό βράδυ.
Αστέρι α του Κενταύρου, σου απαντώ πριν επισκεφτώ τον αστερισμό σου, χωρίς να δω τη σκέψη σου:)
...έγραψα κάτι και τόσβησα...γιατί να κουράζομαι; έρχομαι απλά να σε ρωτήσω:)
(αλλά μη νομίσεις ότι αν δεν πεισθώ για την απάντηση ότι δεν θα στο πω:)))
H απόσταση πάντα βοηθάει αλλά προυποθέτει ωριμότητα..
Καλώς σε βρίσκω και πάλι Αστριούλα.. καλό μήνα και καλό Χειμώνα που όπου ναναι θα σταθεί στο κατώφλι μας..
Σταγόνω μου καλημέρα, ωριμότητα ναι, αλλά και διαίσθηση και καλή τύχη:) και ίσως να μην είμαστε ποτέ σίγουροι για το αποτέλεσμα:)
Σήμερα πράγματι κάνει κρύο:)
φιλάκια, καλό Σ/Κ!
Δημοσίευση σχολίου