Ένα παιχνίδι και δέκα αγάπες : )

Η πρόσκληση για παιχνίδι ήρθε μ' ένα θαλασσινό αεράκι από τη Margo (την ευχαριστώ, και πιο πολύ για τη σκέψη της : ) και το παιχνίδι ορίζει να πούμε 10 πράγματα που αγαπάμε!

Στο παιχνίδι πάντα λέμε Ναι!:) κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, γιατί πώς μπορεί οι αγάπες να είναι μόνο δέκα; Εννοείται βέβαια ως δεδομένη η αγάπη προς την οικογένεια και τους φίλους, θα προχωρήσω λοιπόν σε ό,τι αγαπά η ψυχή..

1 . Αγαπώ το φως σ’ όλες του τις μορφές, όπου το βρίσκω και με βρίσκει,

…στον ουρανό και στα λαμπυρίσματα της θάλασσας,στον ήλιο στο φεγγάρι και στ’ αστέρια αλλά και σε μια αυτόφωτη πυγολαμπίδα,

…όπως τρυπώνει μέσα από τις γρίλιες το απομεσήμερο,

…στη φλόγα που τρεμοσβήνει ενός μικρού κεριού ή στο καντηλάκι μιας γιαγιάς κάτω από το εικόνισμα, σε μια προσευχή,

…στη μαγεία της δημιουργίας της τέχνης και του λόγου,

…στα μάτια που αντιφεγγίζουν μια όμορφη ψυχή και στο μυαλό που λάμπει,

…στην ένωση δύο αγαπημένων ψυχών,

…στην ατόφια ομορφιά και σοφία των μικρών της γης που περηφανα με πείσμα υπερασπίζονται το δικαίωμά τους στη ζωή…το αγριολούλουδο, την πεταλούδα, το μικρό σπουργίτι, τον απλό άνθρωπο…
…στης σιωπής την γνώση,
…στο χαμόγελο της καλοσύνης,
…στο φτερούγισμα των αγγέλων που περπατούν ακόμα ανάμεσά μας στη γη  (ίσως από αυτούς που έχουμε συναντήσει να έχουμε μάθει να αγαπάμε).

..........................

Βλέποντας ξανά τι έγραψα για το φως, είδα ότι ήταν τόσα πολλά μέσα σ’ αυτό, σχεδόν όλη η δύναμη για την ύπαρξη της αγάπης της ζωής ίσως γιατί το  Φως είναι η Ζωή αλλά και η Αγάπη είναι Φως .. έτσι θα σταματήσω εδώ :)

 

Και για την αγάπη της ζωής, θυμήθηκα ένα τραγούδι που είχα πρωτογνωρίσει στο blog ενός ξεχωριστού φίλου, (πολύ γνωστό στην αγγλική εκδοχή του) και κλείνω με αυτό, με τους στίχους του να τραγουδούν τη ζωή και να θυμίζουν ανάμεσα τους ότι η χώρα των αγγέλων δεν είναι απαραίτητα ο παράδεισος ...

Επειδή το παιχνίδι έχει κυκλοφορήσει αρκετό καιρό, καλώ όποιον φίλο δεν έχει ακόμα πρόσκληση και θέλει, να παίξει:)


(τα λόγια του τραγουδιού στο youtube)