Γιατί ήταν μόνο ένα άγγιγμα μιας μικρής ηπείρου, γιατί όταν μιλάμε για Ινδία αμέσως έρχονται στο μυαλό τα έντονα αρώματα και γεύσεις από τα μπαχαρικά των φαγητών της, το άρωμα παραμυθιού από τα περίτεχνα παλάτια και τις ιστορίες με τους μαχαραγιάδες (πολλές φορές πολύ σκληρές), το εμπόριο μέσα στους αιώνες με τα πολύτιμα πετράδια, τα μετάξια, τα χαλιά της, τα κάστρα που υψώνονται ως τις αετοφωλιές, μαυσωλεία και μνημεία διάφορων πολιτισμών της ανατολης μέχρι τους απόηχους της σύγχρονης σχετικά αποικιοκρατίας.
Εκεί η λυρική ποίηση ακόμα από τα σανσκριτικά και η λογοτεχνία και στον αντίποδα το παραγωγικότατο σήμερα Bollywood, η αέρινη μουσική στους ήχους του σιτάρ και του φλάουτου μέχρι τα γνωστά ινδικά άσματα υψηλών γυναικείων τόνων, οι φιλοσοφίες και θρησκείες για κάθαρση και δίπλα οι απάνθρωπες θεμελιωμένες κοινωνικά αδικίες, η προηγμένη τεχνολογία και χλιδή και σε απόσταση αναπνοής η εξαθλίωση…
Εκεί η λυρική ποίηση ακόμα από τα σανσκριτικά και η λογοτεχνία και στον αντίποδα το παραγωγικότατο σήμερα Bollywood, η αέρινη μουσική στους ήχους του σιτάρ και του φλάουτου μέχρι τα γνωστά ινδικά άσματα υψηλών γυναικείων τόνων, οι φιλοσοφίες και θρησκείες για κάθαρση και δίπλα οι απάνθρωπες θεμελιωμένες κοινωνικά αδικίες, η προηγμένη τεχνολογία και χλιδή και σε απόσταση αναπνοής η εξαθλίωση…
Ήταν ένα άγγιγμα που άφησε μοναδικό άρωμα και χάραξε αποτυπώματα μαγείας αλλά και σκληρής πραγματικότητας
Στην προηγούμενη ανάρτηση έγιναν κάποιες μικρές νύξεις.. Στο βίντεο που ακολουθεί, έχει επιλεγεί να αποτυπωθούν μόνο ελάχιστες εικόνες σαν αυτές των παραμυθιών της ανατολής.
Hμουσική που ακούγεται: “naked”, παίζει σιτάρ η Anoushka Shankar
(Με αυτή την ανάρτηση κλείνει ο κύκλος για το ταξίδι. Κάποιο βίντεο θα ετοιμαστεί στο μέλλον με φωτογραφίες από διαδρομές και ανθρώπους, που θα αναρτηθεί στο You Tube)
42 σχόλια:
...αγγίζοντας το άρωμα που μύριζε άσχημα.
Αυτό μου έρχεται να πω αφού διάβασα για τους ντάλιτ.
Διαφορετικός και όμορφος κόσμος, αλλά με πολλές σκιές.
Ίσως και αλλού να είναι κάπως έτσι αλλά όχι τόσο απροκάλυπτα.
Εμπειρία ζωής ήταν το ταξίδι σου.
Φιλιά θαλασσένια.
Αλήθεια, εντυπωσιακά τα κτίρια, αλλά μού άρεσαν ακόμη περισσότερο οι πιό κοντινές φωτογραφίες, αυτές με τις λεπτομέρειες.
Εντυπωσιάζει το φωτογραφικό υλικό στο σύνολό του, όχι μόνο θετικά.....
Αν είχα πάει Ινδία θα ήθελα 80 τουλάχιστον αναρτήσεις για να μοιραστώ μαζί σας όσα θα είχα δει χαχααχχα εσύ μπόρεσες να περιοριστείς.. :))) Απίστευτες μα απίστευτες φωτογραφίες, απίστευτα μνημεία, χρώματα, πραγματικά απίστευτα όλα.. Εντυπωσιακότατα ειδικά για κάποιον από μια χώρα σαν τη δική μας, εντελώς άλλου πολιτισμού και ιδιοσυγκρασίας..
Όταν ανεβάσεις και άλλα βίντεο, στείλε μου τα λινκς να τα δω.
Φιλάκια..
Υπέροχα ταξίδια γεμάτο αρώματα απο μπαχάρι και κανέλα
Παρομοίως, ως ανωτέρω, άλλη οσμή φαντάστηκα πριν δω τις φωτό...
(Είναι κάπως όπως την Βενετία, που την έχω συνδυάσει έτσι από περιγραφές...)
Εδώ είναι κάπως πιό πραγματικό, μιά και μου θύμισε φάσεις σε φανάρια, όπου έχεις ανοιχτό το τζάμι, και πλησιάζει ο τύπος να κάνει το παρμπρίζ ενώ φυσάει από την από 'κεί μεριά...
Παλιότερα φανταζόμουν ένα ταξίδι εκεί κάτω με ανοιχτό Land Rover, αλλά μάλλον δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό.
Και δυστυχώς, δεδομένων των καταστάσεων σήμερα, δεν είναι καθόλου ρεαλιστικό ούτε με ερμητικά κλειστό κλιματιζόμενο Range Rover με διάφορα φίλτρα εισερχόμενου αέρα...
Πολύ ωραίες όλες οι φωτό, και με τις εικόνες παρελθόντος και παρόντος της σύγχρονης digital υπερχώρας, δεν μπορώ να σκεφτώ ότι υπήρξε ή υπάρχει πιό ακραίος τόπος στον πλανήτη...
Βρε θηρίο... πήγες Ινδία;;
Ε... πες μας λοιπόν κάτι παραπάνω...
Αχ, σε παρακαλώ...
Πες πως είμαστε τα εγγονάκια σου δίπλα στη φωτιά και σε πρήζουμε να μας τα πεις όλα μα όλα
"τα πάντα όλα"...
Έλα πες, πες, πες!
Θα ξανάρθω οπωσδήποτε.
Τρελαίνομαι να ακούω ιστορίες από ταξίδια.
Νιώθω ότι ταξιδεύω κι εγώ.
Πολύ το χάρηκα πάντως που έκανες αυτό το ταξίδι...
ΕΥΓΕ! ΚΑΙ ΕΙΣ ΑΝΩΤΕΡΑ...
ΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!
Πήγες Κατμαντού;;;;;
και Ινδία;;;;
ειδικά το Κατμαντού το ονειρεύομαι χρόνια...
θα επανέλθω για να μελετήσω καλά όλες τις σχετικές αναρτήσεις...
εδώ θέλει ηρεμία, χρόνο και σίγουρα ποτό με τσιγάρο....
φιλάκια
Τι; Μόνο τόσα λίγα ποστ; Εγώ θα πόσταρα μέχρι το Δεκέμβριο! χαχα!
Εντυπωσιακές εικόνες!
Πω πω μαγικόοο πραγματικά σαν παραμύθι...
Πήγες Ινδία Άστριά μου?
Φαντάζομαι μοναδική εμπειρία...
άλλος λαός, άλλη κουλτούρα, άλλος κόσμος...
Καλό φθινόπωρο!
:))
Πώς με γοητευουν οι αλλοι πολιτισμοι... Τα παντα, απο την αρχιτεκτονικη και την ιστορια στα κτιρια τους μεχρι τις μουσικες και τα φαγητα τους...
Πανεμορφες εμπειριες αυτες οι ...συναντησεις...
Φιλια Αστριακι:))
ξ.
Θαλασσένια, σ' ευχαριστώ, πολύ το εκτιμώ που έδωσες προσοχή στα γραφόμενα.
Το βίντεο της τωρινής ανάρτησης, όμως, είχε φωτογραφίες από την ομορφιά από πολιτισμούς που πέρασαν.
Είναι αλήθεια ότι οι σκιες υπάρχουν, όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να μας κλείνουν τα μάτια και στα όμορφα που βλέπουμε γύρω μας και στο υπέροχο άρωμα μου αναδύουν.
Σε φιλώ:)
dodo, σ' ευχαριστώ για την προσοχή σου:)
Χαίρομαι που σου άρεσαν οι λεπτομέρειες, γιατί όταν έφτιαχνα το βίντεο, προβληματίστηκα αν θα έβαζα κάποιες λεπτομέρειες, για να μη μεγαλώσει ο χρόνος, όμως σκέφτηκα ότι έτσι θα είχατε πληρέστερη εικόνα.
Μια ακόμα λεπτομέρεια: τα σκαλίσματα στα κτίρια στην Ινδία ήταν σε πέτρα ενώ στο Νεπάλ σε ξύλο.
ηλιογράφε, ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα μικρό άγγιγμα έστω από τις εντυπώσεις στα υπέροχα κτίσματα. Η γνώμη σου ιδιαίτερα μετράει, σ' ευχαριστώ:)
roadartist μου σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου, το ένιωσα τόσο αυθόρμητα κοντά μου:)
Μου πήρε χρόνο να επιλεγούν φωτογραφίες και να φτιαχτεί το βίντεο, γιατί ήθελα τόσο πολύ να μοιραστώ μαζί σας εντυπώσεις, ("αγγίζοντας λίγο το άρωμα":) γι' αυτό έβαλα και τίτλους στα κτίσματα (κάποια ήταν και ..πολύπλοκα:)))).
χάρηκα τόσο πολύ που σου άρεσε:)
φιλάκια..
Μαρία μου, εκτός απο το μπαχάρι και την κανέλα, ήταν πολύ έντονο και το κάρυ κ.α.:)).. τόσο που όταν το δεκαπενταύγουστο μας κέρασαν μακαρονάδα με γαρίδες, στην οποία είχαν βάλει και κάρυ (που βάζω κι εγώ σε κάποια φαγητά) με δυσκολία αποτελείωσα το φαγητό που ενθουσίασε όλους!:))
Σε φιλώ
Κωνσταντίνε, να σ' ευχαριστήσω κατ' αρχήν για την προσοχή σου και για το σχόλιό σου για τις φωτογραφίες, η γνώμη σου ιδιαίτερα μετράει:)
(αν και σου ξέφυγε ίσως, ότι μίλησα για άρωμα και όχι για οσμή, και ότι σας προετοίμασα για το τί περιέχει το βίντεο:)
Οι περί παρμπρίζ και διαφόρων Rover συνειρμικές εκόνες σου καταπληκτικές .. χαχααα:)) στα αυτοκίνητα κανείς δεν σε φτάνει!
κι αυτά τα "διάφορα φίλτρα εισερχόμενου αέρα...":))
υγ. φωτογραφίες σου έχουμε καιρό να δούμε:)
Φλώρα μου, χαίρομαι πολύ που σε βλέπω μετά από τόσο καιρό!
Για μικρές εντυπώσεις από το ταξίδι, αν θέλεις, δες και τις δύο προηγούμενες αναρτήσεις, έχουν τέτοια στοιχεία.
Σ' ευχαριστώ κι από εδώ για όσα πολύ όμορφα μας στέλνεις,:)
φιλιά, Θα σου γράψω:)
Ω, Μαριέλα μου, καλώς ήρθες! επιθύμησα να δω το avatar σου:)! Σ' ευχαριστώ πολύ, θα χαρώ πολύ να ξανάρθεις..
φιλάκια
υγ. με τι ποτό σκέφτεσαι να συνοδέψεις το τσιγάρο;
Κική, σ' ευχαριστώ πολύ, η γνώμη σου ιδιαίτερα μετράει.
Όπως σου ξαναείπα ήταν μία φωτογραφική πρόκληση, κι εσύ που είσαι specialist, θα ενθουσιαζόσουνα!
Μαριάννα μου, πάντα έρχεσαι με έναν καλό λόγο, σ' ευχαριστώ πολύ!
Ναι ήταν συγκλονιστική εμπειρία. Αν θέλεις, διάβασε την προηγούμενη ανάρτηση για το Βαρανάσι, έχω εκεί links για τους νταλίτ. Επειδή σε ξέρω, σίγουρα θα σ' ενδιαφέρει.
Ακόμα λίγο για το φθινόπωρο; δηλαδή ελάχιστο;;
:))
ξενιαδάκι, ήμουν εντελώς εντελώς σίγουρη ότι θα σ' ενδιέφεραν:)
Σε φιλώ
Α.
υγ. Ο Σεπτέμβρης το Σ/Κ άκουσα ότι θα ρίξει κάποιες μπόρες:)εύχομαι να την γλυτώσουμε:))
Έχεις κάνει θαυμάσια δουλειά στο σύνολό της Αστεράκι μου, οι φωτογραφίες, η μουσική, ο πρόλογος... μια θαυμάσια δουλειά!!!
Ένιωσα να γνωρίζω καλύτερα έναν κατά τα άλλα πολύ μακρινό πολιτισμό.
Μια γλυκιά καληνύχτα!
Σε φιλώ!
Margo μου, σ' ευχαριστώ για τα λογια σου από καρδιάς:)
καλησπέρα σ' ενα θαλασσινό αεράκι!
Subrahmanyan Chandrasekhar (Ο Σουμπραχμανιαν Σαντραχεσάρ)είναι ο διασημότερος Ινδός Φυσικός .Υπάρχει στην αστρονομία το όριο Chandrasekhar είναι το όριο της μάζας του αστεριού που μετατρέπεται σε λευκό νάνο.Θα γράψω κάτι κάποια στιγμή,αλλά δεν με αφήνουν τα ηλιοβασιλέματα!!!!!!Επίσης οι Ινδοί είναι τα πρώτα ονόματα στο softwear διεθνώς.Υπάρχουν ελληνικές επιχειρήσεις που αγοράζουν λογισμικό από τηνΙνδία,είσαι τυχερή που γνώρισες τέτοιο πολιτισμό.
Αστέρι α του Κενταύρου, σ' ευχαριστώ, πολύ ενδιαφέρουσα η πληροφορία για τον Subrahmanyan Chandrasekhar.
Βέβαια, η Ινδία έχει και πολύ προηγμένη τεχνολογία και management. Είπαμε, αντιθέσεις παντού, του ύψους και του βάθους...
Θα σου αφήσω κι εγώ μια πληροφορία, (αν την ξέρεις δεν πειράζει, θα είναι απλώς υπενθύμισή της).
Το 1930 συναντήθηκαν σε μια βίλα έξω από το Βερολίνο ο Αϊνστάϊν και ο πρώτος ασιάτης νομπελίστας, ο ποιητής και φιλόσοφος Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ (μόλις τελείωσα και ένα βιβλίο του:). Ενα από τα θέματα της συζήτησης ήταν η φύση της πραγματικότητας, εδώ ένα μέρος:
http://ideografhmata.gr/forum/viewtopic.php?f=118&t=4131
(όλη τη συζήτηση μπορείς να τη βρεις σε άλλη διεύθυνση στο διαδίκτυο).
νομίζω θα σου αρέσει.
Βέβαια αν σου μείνει χρόνος από το ...ηλιομπλέξιμο:))χαχααα:)))
Να κάνεις πάντα μεγάλα ταξίδια και να μοιράζεσαι τις εμπειρίες σου εύχομαι.
Καλό βράδυ.
Πότε θα ξαναπάς ταξιδάκι???
Αντε, άντε!!!
:-DD
Αφου μωρέ δε χορταίνουμε, τι να κάνουμε????
:-)
Φαραώνα μου, σ' ευχαριστώ, πολύ χαίρομαι για το πέρασμά σου από εδώ. Είχα περάσει κι εγώ από σένα, περιμένω να διαβάσω από εκείνες τις αναρτήσεις σου με τις ωραίες σκέψεις για συζήτηση στον Άψινθο:)
Καλό βραδάκι
Kikop, :)) σ' ευχαριστώ πολύ!! ανταποδίδω ευχές για τα πιο όμορφα ταξίδια με την Κα Kikop και το Κikopaki :)))!!!!
Καλό Σ/Κ
Aστρια μου υπέροχη
είχα έρθει στο προηγούμενο διάβασα...και έφυγα μην μπορώντας να σχολιάσω έτσι εύκολα τα αδιανόητα του κόσμου μας...
ξαναγύρισα και βρήκα τις ομορφιές μα η μελαγχολία υπερισχύει...
πως να θαυμάσω το τάζ μαχάαλ ως ύμνο στην αγάπη....
θαύμασα τα μοναχικό σου πουλί πάνω στο χρυσαφί κολωνάκι...
και μένω με το γλυκόπικρο άρωμα των απίστευτων αντιφάσεων του ανθρώπου......
Να είσαι καλά που μας ταξίδεψες ουσιαστικά !!!!
ΖΑΒΟΛΙΑΡΑΑΑΑ !!!
ξωτικούλι μου, η καλωσύνη και η τρυφερότητά σου όλη κλεισμένη σ΄αυτό το σχόλιο, ... αυτό μόνο θα πω .. και ότι η φωτογραφία που διάλεξες ήταν από τις πιο αγαπημένες μου:)
υγ. "ζαβολιάρα" εγώ και με κεφαλαία;;; σίγουρα έχει να κάνει με το παιχνίδι σου. Έρχομαι τώρα να καθαρίσω ... όχι που θα τ' αφήσω να πέσει έτσι κάτω!!!:)))
Υπέροχα μας ταξιδεύεις... κράτα καλά μέσα σου τα ταξίδια... είναι "μικρές ζωές μες την ζωή μας", όπως είπε και ο Όσκαρ Ουάιλντ...
φιλιά, και καλό υπόλοιπο...
Δυστυχώς το internet, δεν μας παρέχει μυρωδιές από κάρυ ή πατσούλι ή σάνταλ! Από την άλλη μεριά το σιτάρ, όταν το ακούω και συγχρόνως βλέπω και Ινδίες ξανάρχονται στον νου μου θάματα και αρώματα...αξέχαστα!
ΑΦ! :)
ΦΟΒΕΡΗ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΥΤΗ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΤΑΞΙΔΙΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΜΑΓΙΚΟ.
ΠΑΝΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ.
Νίκηπλε καλώς σε ξαναβρίσκουμε:)
Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου, μου αρέσει πάντα η σκέψη του Όσκαρ Ουάλντ.
Σου μεταφέρω κάτι που μου άρεσε:)
"Το πραγματικό ταξίδι της ανακάλυψης συνίσταται όχι στην αναζήτηση νέων τοπίων αλλά στο να έχουμε νέα μάτια." (Μαρσέλ Προυστ)
καλό βράδυ!
Άιναφετς, έχεις δίκηο:)
Φαίνεται ότι έχεις εμπειρίες από εκεί, σου το ξαναείπα να γράψεις κάτι αν θέλεις, αληθινά θα είχε ενδιαφέρον, γιατί νομίζω ότι και σε εσένα αρέσει να βλέπεις τα πράγματα διάφανα:)
ΑΦ!!:)))
Σκρουτζάκο, το ταξίδι ήταν μαγικό από τη μία αλλά και με πολλές εμπειρίες πρωτόγνωρες από την άλλη. Σ' ευχαριστώ για το πέρασμά σου,
Καλή εβδομάδα και σε σένα:)
καλό μας φθινόπωρο φωτεινό αστεράκι!
εσύ κλείνεις τον κύκλο του υπέροχου αυτού ταξιδιού εδώ, μα εγώ μόλις τώρα θα αρχίσω να ταξιδεύω... έχασα πολλά όσο έλειπα αλλά ανυπομονώ να τα γνωρίσω και να τα αφουγκραστώ μέσα από την κατάθεση της ψυχής σου!
πάντως, τέτοια ταξίδια χρειάζονται πολύ καιρό για να κατακάτσουν μέσα σου και να αρχίσει να απελευθερώνεται η εσωτερική δυναμική που υπάρχει σε καθένα από τα πολλά επίπεδα που έχουν ανοίξει, δε συμφωνείς;
να μας δίνει ο Θεός δύναμη σωματική και ψυχική να ταξιδεύουμε και να ανοίγουμε τα μάτια μας και τις καρδιές μας... υπάρχει πιο όμορφο πράγμα;
Καλώς μας ήρθες αγαπητό σταυροδρόμι!
Ανυπομονώ να δω τις εντυπώσεις του δικού σας ταξιδιού, γιατί είμαι σίγουρη ότι θα αποτυπώνονται εκεί οι ομορφιές και οι αλήθειές του, όπως μπορεί να τις δουν τα διάπλατα στο φως μάτια της ψυχής.
Αλήθεια, πολύ όμορφη η σκέψη για την εσωτερική δυναμική των επιπέδων, μου άνοιξε ένα μικρό παράθυρο σε ένα άλλο επίπεδο, σ' ευχαριστώ!
Κυρίως όμως σ' ευχαριστώ που είσαι εδώ υπενθυμίζοντας την ομορφιά του καλού!
Εμένα πάλι γιατί μόλις ακούω Ινδία με πλημμυρίζουν μεθυστικού ήχοι της Ανατολής, και μια διάθεση για αέναη περιπλάνιση σε ονειρικούς δρόμους...
Κάποτε ακουγα πολύ Ινδική μουσική.
Είχα διαβάσει πως ο ήχος, ο συνεχόμενος βόμβος της τάμπλας (ενα είδος μεμβρανόφωνου) συμβολίζει για τους Ινδούς τη μάννα Ινδία όπου μέσα της αναπτύσονται οι μελωδίες ("ρανγκας" αν θυμάμαι καλά) όπως αναπτύσονται οι άνθρωποι ΄στην αγκαλια της μάννας τους Ινδίας.
Θυμάμαι ακόμα πως υπάρχουν "ραγκας" για κάθε ξεχωριστή ώρα της ημέρας και πως το να ακούει κανείς απογευματινή "ραγκας" τις πρωϊνες ώρες, είναι το ίδιο άπαράδεκτο, όσο για μας να ακούμε εμβατηρια κηδείας, σε γάμο!
Υποθέτω πως η μουσικός που παίζει τη μουσική στο video έχει συγγενική σχέση με το Ραβί Σαγκάρ.
Να υποθέσω ακόμα πως θα άκουσες μουσική από σιτάρ και πως ( μια και προκαλείς την εύνοια των αστεριών) ήταν από τα θεια δάχτυλα του Ραβί Σαγκάρ..
Για το video τα είπε όλλα ο "Ηλιογράφος"...του στελνω χαιρετίσματα από εδώ μια και από μένα σταμάτησε πιά να περνά..
fractal αγαπημένο μου,
πολύ χαρά δίνει το πέρασμά σου, και εκτιμώ τόσο που μέσα στον ασφυκτικό χρόνο σου τρεχαντηράκι, είδες και το βίντεο και έγραψες και τις σκέψεις σου:) Όπως έγραψα στην ανάρτηση, στο βίντεο αυτό είχα μόνο το άρωμα από την μαγεία των μνημείων της. Πράγματι, σε κάποια από αυτά, όταν περιφερόσουν στον χώρο τους, ήταν τόσα ομορφα τα σχέδια και τα χρώματα που ήταν σαν να είχαν ξεφύγει από την εικονογράφηση ενός παραμυθιού της Ανατολής:)
H Anouska Shankar είναι κόρη του γνωστού Ravi Shankar. Οι δύο προηγούμενες αναρτήσεις μου είχαν μουσική με σιτάρ που έπαιζε ο Ravi Shankar, (από ένα cd που αγόρασα από εκεί με τρία συλλεκτικά κομμάτια από το πρώτο του δίσκο), και τάμπλα ο Shanta Prasad, από τους πιο γνωστούς στην Ινδία. Στο cd είχε μία σύντομη αλλά πολύ ενδιαφέρουσα αναφορά για την Ινδική μουσική, το σιτάρ και την τάμπλα(σημειωτέον και στην Αίγυπτο έτσι τη λένε), στα ragas, τις μουσικές σκάλες, τις ενότητες, τους κανόνες, τον ρυθμό κλπ.
Πράγματι, όπως τα λες, κάθε raga, έχει τον δικό της χαρακτήρα και χρώμα, που δημιουργεί μία ατμόσφαιρα που αρμόζει στην μέρα ή στη νύχτα, στην εποχή ή στην περίσταση...λεπτομέρειες που δεν μπορώ να μεταφέρω στον περιορισμένο χώρο των σχολίων, δεν τίς ήξερα και δεν τις έψαξα παραπάνω:)
Άπό τα λίγα ακούσματα που έχω, αληθινά με γοητεύει αυτή η παραδοσιακά Ινδική μουσική.
Σε φιλώ πολύ πολύ:)
Δημοσίευση σχολίου