Πέμπτη 19 Αυγούστου 2010

Κατμαντού και πέριξ…

«Νάμαστε»! σήμαινε «καλώς ήλθατε»

Κατμαντού, Πατάν, Μπακταπούρ … πόλεις του Νεπάλ, στους πρόποδες της κορυφής της γης. Με τους ινδουιστικούς και βουδιστικούς ναούς, τα ανάκτορα.. και τις ιστορίες τους να χάνονται στον χρόνο σε μύθους και Ιστορία. Χαρακτηριστικά βουδιστικά μνημεία οι στούπες, να συμβολίζουν το σώμα και το πνεύμα και με τα επίπεδά τους τον δρόμο για την φώτιση. Με δύο γιγάντια μάτια στις τέσσερις πλευρές να παρακολουθούν τα πάντα από ψηλά και το τρίτο μάτι να δηλώνει τη σοφία που βλέπει «ανάμεσα».

Άπειρες υφασμάτινες χρωματιστές ευχές-προσευχές ν’ ανεμίζουν στον ουρανό κρεμασμένες σε σχοινιά, ευχές να κάνουν οι πιστοί περιστρέφοντας κυλίνδρους στην είσοδο των ναών, να ανάβουν μικρά κεριά που χωρούν σε μια χούφτα, να κτυπούν μικρές καμπανούλες και μια κόκκινα βαμμένη βούλα στο μέτωπο για ευλογία. Παντού ο άνθρωπος αναγνωρίζοντας τα όριά του, κρέμεται από ένα στήριγμα, εύχεται, παρακαλά με κάποιον τρόπο κι ελπίζει… Στα γύρω δένδρα της στούπας Swayambhunath πιθηκάκια να κυκλοφορούν και παντού σε πλατείες και ναούς πουλιά να πετούν.

Στις όχθες του ιερού ποταμού Μπαγκμάτι, στο Αρια Γκατ, ο πιο μεγάλος χώρος καύσης των νεκρών στο Νεπάλ.



Ανάμεσα από τους θεούς και ο θεός-πίθηκος Χανουμάν, που λατρεύεται για τη σοφία του, την υπεράνθρωπη φυσική του δύναμη και την αφοσίωσή του σε κάποιο θεό. Και μια ζωντανή θεά, η Κουμάρι, ένα μικρό κορίτσι που επιλέγεται κάθε φορά σε ηλικία 2-3 ετών με πολλά αυστηρά κριτήρια και δοκιμασίες και λατρεύεται μέχρις ότου γίνει έφηβη.

Στην πόλη, τρίκυκλα μικρά λεωφορεία, αυτοκίνητα, ποδήλατα, που και που και κάποια «αδέσποτη» ιερή αγελάδα.. σχεδόν μία άναρχη κίνηση. Μικρά μαγαζάκια, κάρα με προϊόντα και κόσμος, κόσμος, κόσμος… να φαίνεται ότι πασχίζει φτωχά για τη ζωή. Χαμογελαστές αφίσες να του διαφημίζουν εμπορεύματα και την τρελή τύχη του πρώτου λαχνού, όμορφες υποσχέσεις για μια ευτυχισμένη ζωή. Έντονα χρώματα στα ρούχα και παντού απίστευτα μπερδεμένα καλώδια στους στύλους. Φαγητά με έντονα αρώματα από μπαχαρικά και με καυτερές γεύσεις.

Πολύτιμα πετράδια και περίτεχνες ζωγραφιές, κόπος πολλών μηνών, τα «λάφυρα» ορισμένων επισκεπτών. Αναμνηστικά αντικείμενα, μάλλινες και μεταξωτές πασμίνες, καμπύλα μαχαίρια σε σκαλιστές ασημένιες θήκες, περιδέραια με ημιπολύτιμες πέτρες και χάντρες από πλανόδιους πωλητές και μικρά μαγαζάκια, τα «αποκτήματα» των περισσοτέρων. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως, και στα μικρά και στα μεγάλα, η τιμή καθορίζεται με παζάρι.

Λεπτομέρειες ιστορικές, κοινωνικές, θρησκευτικές μπορούν να βρεθούν εύκολα στο διακίκτυο και σε βιβλία.
Μόνο κάποιες εντυπώσεις και φευγαλέες ματιές, στιγμές αποτυπωμένες στις φωτογραφίες ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, όπως και μία πτήση μ’ ένα μικρό αεροπλανάκι, αντικρύζοντας τις χιονισμένες βουνοκορφές στα Ιμαλάια.Ανάμεσα η κορυφή Sagarmatha (Everest) στα 8848μ. Στο βιντεάκι με τις φωτογραφίες, ακούγεται ένα φλάουτο από μπαμπού. Η επιλογή του πνευστού αυτού μουσικού οργάνου έγινε ίσως επειδή η σκέψη ταίριαξε να μιλάνε με τον αέρα αυτά τα βουνά στον ουρανό..

37 σχόλια:

Άστρια είπε...

Αστέρια μου, καλώς σας βρίσκω!

Σας επιθύμησα

Σύντομα θα σας επισκεφτώ:)

Ανώνυμος είπε...

Άστρια χειροκροτώ και υποκλίνομαι :)

Roadartist είπε...

Πόσο μα πόσο καιρό περίμενα να διαβάσω τις εντυπώσεις σου!!!!!!!
Λογικό να μην μπορείς να περιγράψεις όλα όσα είδες.. τι να πρωτομοιραστείς.. Τι εμπειρία αυτή άστρια.. Ταξίδι ζωής.. Λες να αξιωθούμε να δούμε και εμείς τις πόλεις των Χρωμάτων; :) Έτσι λένε πως είναι ότι καλύτερο για φωτογράφηση και για ταξίδι στο βλέμμα..
Φαντάζομαι πως θα είναι και ένα ταξίδι της ψυχής.. αν βέβαια έχεις το χρόνο..τη διαύγεια να αφεθείς σε αυτό.. καθώς θα περνάνε μπροστά σου τόσες νέες εικόνες.. Μου δίνει την αίσθηση ένα τέτοιο ταξίδι, σαν ..να αλλάζεις ..πλανήτη.. καθώς έρχεσαι σε επαφή με έναν άλλο πολιτισμό..

Ομολογώ ότι στο αεροπλανάκι γύρω από το Everest, θα με είχε πιάσει 1000000% η καρδιά μου.. Έχω τρελή υψοφοβία.. και θα τα είχα.. παίξει εντελώς.. δεν υπάρχει περίπτωση..μα νομίζω παρόλα αυτά θα έμπαινα.. Καταπληκτική εμπειρία! ΜΠΡΑΒΟ :)
Άντε και στο Περού :)) Μεγάλο απωθημένο μου :)

Άστρια είπε...

ηλιογράφε σ' ευχαριστώ πολύ γι' αυτό το πρώτο γενναιόδωρο σχόλιο.
Και ιδιαίτερα που προέρχεται από τον ηλιογράφο! Σ' ευχαριστώ!:)

Άστρια είπε...

roadartist μου, θα διάβασες και την απάντηση-συμμόρφωσή μου στο εκκωφαντικό σχόλιό-προτροπή σου της προηγούμενης ανάρτησης ε; :))))

Ήταν πράγματι συγκλονιστική εμπειρία,.. τα τόσο όμορφα και μοναδικά μνημεία, η επαφή με άλλους πολιτισμούς και συνήθειες, αλλά και σε μερικά μέρη οι συνθήκες διαβίωσης των ανθρώπων.
Στην επόμενη ανάρτηση, ίσως κάνω ένα βιντεάκι με πόλεις της Β. Ινδίας που περιέλαβε η εκδρομή.

Η αλήθεια είναι ότι σε τόσο λίγο χρόνο δεν μπορείς να πεις ότι η ψυχή "είδε δια μέσου", απλώς άγγιξε.
και σίγουρα της έμειναν κάποιες εικόνες, αποτυπώματα ενός άλλου ορίζοντα, από ένα μικρό παράθυρο που της ανοίχτηκε.
Κι αν σου πω ότι τώρα διαβάζω και καταλαβαίνω πιο πολύ συνδυάζοντας τις εικόνες;

Για το αεροπλανάκι, μην το σκέφτεσαι έτσι. Δεν είσαι μόνο εσύ, να σκεφτείς ότι από τα είκοσι άτομα που ήμασταν ήρθαν μόνο τα 8 και όχι επειδή είχαν υψοφοβία αλλά φοβήθηκαν το μικρό αεροπλανάκι σε συνδυασμό με το συννεφιασμένο ουρανό. Τελικά ήταν ένα σύγχρονο αεροπλανάκι από μια ομάδα άλλων που έκανε μία εξαιρετική πτήση, και ήταν από τις πιο συγκλονιστικές εμπειρίες του ταξιδιού και μάλιστα δεν ήταν μέσα στο πρόγραμμα.

Σε φιλώ πολύ πολύ, χαίρομαι που ξαναβρισκόμαστε :)))

Thalassenia είπε...

Πρώτα πρώτα σε φιλώ.
Μετά, βρε θηρίο τι ταξίδι είναι αυτό!!!
Ονειρικό!!!!
Κι επειδή δεν το χόρτασα, ξανα έρχομαι αύριο.

Φιλιά θαλασσένια.

Margo είπε...

Ωωωωω τι ταξίδι!!!!!!!
Καλωσόρησες Άστριά μου!!!
Αργά πέρασα και εγώ και τα μάτια κλείνουν. Εδώ έχει πολύ υλικό και πως να μην έχει ένας τέτοιος προορισμός με ταξιδιώτη σαν εσένα;)
Θα επανέλθω...
Σε φιλώ!

dodo είπε...

Τί ωραίο φωτογραφικό ταξίδι στον δρόμο, τόσο ζωντανό και πολύχρωμο!
Αλλά και μαγευτικές οι φωτογραφίες τών γαλάζιων βουνοκορφών...

librarian είπε...

Και εσύ μας έλειψες αστεράκι! Νόμιζα ότι θα μείνεις για πάντα αλλού! Καλώς ήρθες πίσω, που ήρθες πίσω μάλλον άλλος άνθρωπος! Τι όμορφες οι εικόνες! Και η πτήση με το αεροπλανάκι τι ωραία ιδέα που πραγματοποιήσατε!

H.Constantinos είπε...

Επιτέλους! Καλώστην!

Πολή μου άρεσε το φλάουτο... Και η σκέψη που το τοποθέτησε εκεί επίσης.

Γιά το ταξίδι τώρα, τί να πω;
Την σήμερον ημέραν, που ένα ταξίδι μέχρι το Ζούμπερι ή το Βρωμοπούσι μπορεί να είναι ανέτως όνειρο ζωής, η Κατμαντού είναι... Τέλος πάντων, δεν ξέρω τί είναι, αλλά είναι αλλού!

Άστρια είπε...

Θαλασσένια, σ' ευχαριστώ για το πέρασμα και τον χαιρετισμό σου! σε περιμένω να ξανάρθεις, σε φιλώ:)

Άστρια είπε...

Μargo μου, καλώς σε ξαναβρίσκω θαλασσινό αεράκι. Σ' ευχαριστώ που ακόμα και νυσταγμένα τόσο όμορφα με καλωσόρισες:) περιμένω να ξανάρθεις όποτε μπορέσεις.Σε φιλώ

Άστρια είπε...

Dodo, σ' ευχαριστώ για την προσοχή σου πάντα και για το σχόλιό σου. Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε! Πώς πάνε τα πλασματάκια και οι ευρεσιτεχνίες σου; θα περάσω σε λίγο να τα χαιρετίσω:)

Άστρια είπε...

Librarian, σοφό μου αστεράκι, πολύ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω. Να έφευγα; πράγματι σκέφτηκες κάτι τέτοιο ε;
Καλώς σε βρίσκω, δεν ξέρω αν σ' αυτό το διάστημα εγώ άλλαξα, είμαι όμως σίγουρη ότι εσύ έγινες σοφότερη με πολλά βιβλία:))Σε φιλώ

Άστρια είπε...

Κωνσταντίνε σ' ευχαριστώ πολύ γι΄αυτό το καλωσόρισμα:)
επίσης χαίρομαι που πρόσεξες και σου άρεσε η επιλογή του φλάουτου και η σκέψη.

Και αυτό το ταξίδι μέχρι το Ζούμπερι ή το Βρωμοπούσι, δεν μπορώ να πω, τοποθετούμενο ως όνειρο ζωής, ακόμα και "την σήμερον ημέρα" έχει πολύ στυλ!
Και δεν ξέρεις, ίσως για να κάνει κανείς αυτό το ταξίδι "αλλού" στο Κατμαντού, κάποια άλλα πράγματα να έμειναν πίσω ή να μην έγιναν ενώ είχαν προγραμματιστεί να γίνουν:)
Εσύ έφερες φωτογραφίες από τα ταξίδια σου στην άσφαλτο; θα τις δούμε;

Θα περάσω σε λίγο να δω τις νέες εμπνεύσεις του Windscreen Studio:)

kikop80 είπε...

Άστρια πάντα τέτοια!
Να συνεσχίσεις να ταξιδεύεις και να γνωρίζεις και να μαθαίνεις!
Υπέροχα χρώματα!!!!
Φαντάζομαι η ψυχή σου θα είχε διχαστεί από τα αισθήματα!
Από τη μια ομορφια που σου σταματάει την ανάσα και από την άλλη η φτώχεια και η επιβίωση.

Θέλουμε κι άλλο κι άλλο κι άλλο!!!!!
:-D

Thalassenia είπε...

Τι όμορφο ταξίδι!!!!
Εικόνες και ζωή τόσο διαφορετική από τα γνωστά.
Τα ταξίδια είναι πλούτος, αυτό είναι θησαυρός.
Με το φλάουτο στο αεροπλανάκι, ήταν σαν να ταξιδεύαμε και εμείς, στην κορυφή της γης.

Χαίρομαι για σένα.
Φιλιά θαλασσένια.

Margo είπε...

Όλη η ανάρτηση κατάσχεται χαχα :)
Στ' αλήθεια κρατώ και το κείμενο και τα βίντεο. Το ταξίδι σου από αυτά που ονειρεύομαι να κάνω αλλά μάλλον θα μείνουν όνειρο.
Άστριά μου χαίρομαι πολύ που είσαι πάλι κοντά μας.. έφερες μαζί σου αρώματα και εικόνες του ταξιδιού σου.. πολύ σ' ευχαριστώ!
Φιλιά πολλά πολλά

Άστρια είπε...

kikop, σ' ευχαριστώ, έχεις αρκετά δίκηο για τα συναισθήματα.
Θυμάμαι τις όμορφες αναρτήσεις σου για το ταξίδι στην Πράγα και βεβαίως ένα άλλο ταξίδι ... στις μπύρες:))) Ήταν άκρως περιγραφικά και διαφωτιστικά!

Και θα "εκπληρώσω" την επιθυμία σου:))
:))

Άστρια είπε...

Θαλασσένια σ' ευχαριστώ που επανήλθες χαίρομαι που σου άρεσε η επιλογή του φλάουτου:)
Να είσαι καλά!
Σε φιλώ

Άστρια είπε...

Μargo μου πολύ πολύ χαίρομαι γι' αυτή την .. κατάσχεση:))))

και χαίρομαι που σας ξαναβρίσκω.
Σ' ευχαριστώ τόσο..
σε φιλώ

ξι είπε...

Αστριαααακι!!! Καλως ηρθες!!! Πηγες στο Νεπαλ!!!;;; Δεν ξερω τι να βαλω πού, θαυμαστικα ερωτηματικα, ξανα θαυναστικα! Συμφωνω με ολους τους προλαλησαντες φιλους-πρεπει να ηταν μοναδικη εμπειρια! Μπραβο! Μπραβο και γι αυτα που ...εφερες μαζι σου &τα μοιραζεσαι εδω!

Και τα λογια σου αυτα: "Παντού ο άνθρωπος αναγνωρίζοντας τα όριά του, κρέμεται από ένα στήριγμα, εύχεται, παρακαλά με κάποιον τρόπο κι ελπίζει…" ουυυ ποσο μου αρεσαν, με συγκινησαν πολυ αστριακι μου (δεν εχουν τοοσο σχεση με τα τοπια και τα χρωματα βεβαια, εχουν ομως με τους ανθρωπους και, ε..., αυτο εμενα μου 'μιλαει' βαθια).

Τα φιλια μου! Χαρηκα τοσο πολυ που επεστρεψες! :))))))

ξ.

Άστρια είπε...

ξενιαδάκι, πολύ χαίρομαι που σε ξαναβλέπω!! Σ' ευχαριστώ για το ενθουσιώδες σχόλιό σου, μου έδωσες πολύ πολύ χαρά:))

Ναι, το κείμενο έχει να κάνει και με τους ανθρώπους. Πρώτη φορά φωτογράφιζα ξένους ανθρώπους, όμως νομίζω ότι θα στερούσε πολύ από το άγγιγμα της πραγματικότητας αν έλειπαν. Αφού και στα μνημεία, που συνήθως φωτογραφίζονται χωρίς κόσμο, εδώ τα ρούχα με τα έντονα χρώματα μου φαίνονταν σαν ταιριαστό και αναπόσπαστο κομμάτι τους.
Όπου υπήρχαν τουρίστες μόνο, το χαλούσαν:)

besitos
A.

ξωτικό είπε...

Φτού σου φτού σου !!!!!χαχα Πολύ χαίρομαι που έκανες τέτοιο ονειρικό ταξίδι !!!!! Το δεύτερο βίντεο ειδικά με ταξίδεψε υπέροχα και ονειρικά !!! Βάλε μας και σκέτες φωτό pleaaaaaase !!!! Πω πω όλο τον χειμώνα μπροστά στο τζάκι τι ωραία που θα αναπολείς και θα ξαναζείς....
Καλή συνέχεια Αστριάκι μου !!

b|a|s|n\i/a είπε...

εικόνες από κόσμους τόσο διαφορετικούς. και τόσο ίδιους. συγκλονιστικά πανέμορφες!
καλώς όρισες και πάλι! πολύ σου καλημέρα! φιλιά πολλά πολλά!

Άιναφετς είπε...

Ναι λαμπερό μας Αστεράκι...θα δεις πως μετά από πολύ-πολύ καιρό, η ενέργεια αυτού του ταξιδιού θα σε συντροφεύει...δεν είναι τυχαίο μέρος!
Ευχαριστούμε που το μοιράζεσαι μαζί μας και αχ...τι μου θύμισες!!!
ΑΦ και καλή συνέχεια...εδώ!

ξι είπε...

Συγνωμη που σας/μας το χαλαω αλλα δες: http://news.in.gr/world/article/?aid=1231056279
Μην ξαναπας! Σαν να εχει δικιο η αρτιστα μού φαινεται... Αυτα τα μικρα αεροπλανακια... :(

ξ.

Roadartist είπε...

@ ξι : Είναι απίστευτο μα το ίδιο ακριβώς link της έστειλα της άστριας το μεσημέρι μόλις το διάβασα.. θα την ...κατατρόμαξα..
Πάντως η άστρια πήγε και το χάρηκε.. αυτό έχει σημασία.. Μερικές φορές αξίζει να τολμούμε και να κάνουμε ότι φοβόμαστε.. Δεν ξέρω αν πρόκειται για το ίδιο αεροπλανάκι..

ξι είπε...

Αρτιστα, καλα λες: "και να κανουμε οτι φοβομαστε" ειναι το κολπο!

ξ.

Άστρια είπε...

@ξωτικούλι, καλώς ήρθες!!!! και σε περίμενα γιατί ήθελα ν' ακούσεις το φλάουτο από μπαμπού που διάλεξα στο β' βίντεο. Σε σκέφτηκα αλήθεια πολλές φορές:)
Σ' ευχαριστώ για τις ευχές σου και ιδιαίτερα για τα φτουφτουστικά ξεματιαχτικά σου! ε, όταν προέρχονται από ένα ξωτικό, δεν μπορεί, θα έχουν ιδιαίτερη ισχύ:)))

Να είσαι καλά, έρχομαι έρχομαι να σε δω σε λίγο:)

Άστρια είπε...

Βασίλη, καλώς σε βρίσκω:) πολύ χαίρομαι σου άρεσαν οι φωτογραφίες,
Πάντα έρχεσαι με τον καλό σου λόγο, σ' ευχαριστώ!!!
φιλιά πολλά και από μένα:)

Άστρια είπε...

@Άιναφετς, δεν το σκέφτηκα αυτό με την ενέργεια, κάτι θα ξέρεις, μακάρι να μας έλεγες τι θυμήθηκες αν δεν είναι προσωπικό.
Η αλήθεια είναι ότι σε κάποιους τόπους όπως π.χ. στο Σούνιο κ.α. νοιώθει κανείς να γεμίζει ενέργεια.

Εμένα αυτό που αν θέλεις με άγγιξε, ήταν οι κρεμασμένες σε σκοινιά υφασμάτινες πολύχρωμες ευχές, ήταν σαν να μιλούσαν οι καρδιές στον ουρανό.

Σ' ευχαριστώ και για το μαγικό Αφ και ανταποδίδω με αστερόσκονη:)))

Άστρια είπε...

roadartist & ξι,
αναπόφευκτα συνδυάστηκε αυτή η τραγική πτήση. Βέβαια το αεροπλανάκι είχε άλλη πτήση, προς το μικρό αεροδρόμιο της lukla, βάση από όπου ξεκινούν οι ορειβάτες για το Έβερεστ, ενώ η δική μας ήταν σε απόσταση. Εποχή μουσώνων, με πάρα πολλές βροχές, είχε αναβληθεί τρεις φορές η πτήση και μάλλον έγινε με κακές καιρικές συνθήκες.
Σε κάθε περίπτωση, συμβαίνουν τόσα καθημερινά γύρω μας που κανείς δεν ξέρει πότε μπορεί να του τύχει κάτι, ακόμα και στο σπίτι του.

Πάντως, η εμπειρία ήταν συγκλονιστική και αν με ξαναρωτούσαν θα την ξαναέκανα:)
Σας φιλώ, μου άρεσε πολύ ο αυθόρμητος διάλογός σας:)

Angeliki είπε...

Aaaa afto to post sikwnei 'meleti'!Lampra!!!!

kiki είπε...

Πες μου οτι ήσουν εκεί να σκάσω!!! Χαχα!
Καλά, μιλάμε, ένα ταξίδι, που πολύ θα ήθελα να κάνω!
Καλωσήρθες!

Άστρια είπε...

Αγγελική, ευπρόσδεκτοι οι μελετηροί:))

Άστρια είπε...

Κική, καλώς σε βρίσκω, να το κάνεις το ταξίδι, έχει εξαιρετικό υλικό για σένα:))