Χθες τα σύννεφα σκούρα, ατέλειωτα, φαίνονταν να σηκώνουν όλο το βάρος τ’ ουρανού. Κι όμως τα ίδια αέρας... Κάποιο μικρό ξέφωτο μόνο ξετρύπωνε δειλό χαμόγελο.
Ευτυχώς τα πουλιά δεν σταματούν να πετούν.
Όλα τα χρώματα του slide για τη Μαριέλα, στηρίζοντας τη ζωγραφική «κούρσα» των 100 ! :)
Ευτυχώς τα πουλιά δεν σταματούν να πετούν.
Μικρές ψιχάλες πάνω στο τζάμι, να κοιτάζουν τον ουρανό και τον γύρω κόσμο. Να τον καθρεφτίζουν, να τον αναλύουν, να τον αντιστρέφουν, να τον κλείνουν μέσα τους παραμορφωμένο και να τον κάνουν δικό τους.
Άπειρες, τυχαίες, όμως κάθε μία, όσο ζήσει, με τον δικό της σημαντικό κόσμο και μέσα από τη διαφάνειά της να μας αφήνει να τον δούμε κι εμείς έτσι για λίγο.
Μικρές ψιχάλες, σαν στιγμές ζωής, να θυμίζουν ότι τον κόσμο του τον βλέπει ο καθένας αλλιώς, τα συναισθήματα βάφοντας με διαφορετικά χρώματα .
"rain emotions"
Όλα τα χρώματα του slide για τη Μαριέλα, στηρίζοντας τη ζωγραφική «κούρσα» των 100 ! :)
40 σχόλια:
Μα δεν είναι υπέροχος καιρός;
Καλημέρα Αστερένια :)
Tι να πρωτοθαυμάσω, με τι να πρωτοσυγκινηθώ τα σύνεφα,τα χρώματα στα slides,τις σταγόνες της βροχής,τη κιθάρα στο μουσικό κομμάτι…
Η αισθητική έχει τον ορισμό της..
Αισθητική είναι ο κλάδος της φιλοσοφίας που ασχολείται με τον ορισμό του ωραίου.
μουντός καιρός τόσο όμορφα φωτεινά πολύχρωμος.
πολύ καλή σου κυριακή!
Καλημέρα Φίλη μου άστρια..
Καλή κυριακή αν και συννεφιασμένη, έχει την δική της ομορφιά!
Σε φιλώ!
Σε εσάς ο ήλιος κάνει διάλειμμα και κρύβεται πίσω από τα σύννεφά. Εδώ ο ήλιος κάνει διάλειμμα και εμφανίζεται που και που για να μας κλείσει το μάτι πριν κρυφτεί πάλι...
Καλημέρα, όμορφη Κυριακή να έχεις!
@ Μαρία μου kαλημέρα, δεν ξεχνάω ότι σου αρέσουν τα σύννεφα:)
(κι εκεί μας πετάς μαζί σου!)
@αΚενταύρου, σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου, καλοσύνη σου. Χαίρομαι που σου άρεσε η ανάρτηση.
Βέβαια, όσους ορισμούς και να δώσει η φιλοσοφία για το ωραίο, τελικά κρίνεται με υποκειμενικά κριτήρια..
Και ίσως αυτό να είναι ένα από τα τα ωραία (χρησιμοποιήθηκε η ίδια λέξη:) στον άνθρωπο, ότι ο καθένας βλέπει με τα δικά του μάτια τον κόσμο, τα μάτια της δικής του ψυχής.
Και πάλι σ' ευχαριστώ,
Καλημέρα:)
Γλυκιά μου, τι έκπληξη ήταν αυτή??
Ταξίδεψα κυριολεκτικά με τα χρώματα, τις λέξεις, τη μουσική...
ότι πιο όμορφο για ένα βροχερό Κυριακάτικο πρωινό...
Ακόμα σε ευχαριστώ γιατί με ταρακούνησες λιγάκι... έχω να μπω στο μπλογκ μου καμιά εβδομάδα!!
Ίσως είναι καιρός να πάω και από κει...
Σε φιλώ πολύ!!
@Βασίλη, συνδύασες σε μία πρόταση τα τόσο αντίθετα και χώρεσες πολύχρωμα φωτεινά χρώματα μέσα στο μουντό τόσο που φάνηκαν αληθινά:)
Σ' ευχαριστώ.
Πολύ πολύ καλή σου Κυριακή!
@roadartist μου, πράγματι έχουν τη δική τους ομορφιά τα σύννεφα, με τη μορφή που αλλάζει συνέχεια, την κίνησή τους και τα χρώματα που χαρίζουν στον ουρανό παίζοντας με το φως και τη σκιά.
Φαντάζεσαι έναν παντοτεινά ξάστερο ουρανό χωρίς σύννεφα; πόση από την ομορφιά του θα έχανε;!
Ίσως να είναι όπως θολώνει όμορφα το μάτι βουρκώνοντας από ένα μικρό δάκρυ στη ζωή και μετά να ξαναγίνεται χαρούμενο, καθαρό, φωτεινό:) Και ίσως να είναι πολύτιμο και αυτό, να μπορεί κανείς να το έχει.
Σε φιλώ, μια πολύ όμορφη Κυριακή και για σένα καλή μου φίλη:)
@Librarian μου, σοφό μου αστεράκι, από δω και πέρα θα ζηλεύουμε όλο και περισσότερο το νησί σου:)) Περιμένουμε και φωτογραφίες σου για το αληθές του λόγου:)
Καλημέρα, πολύ όμορφη να είναι η Κυριακή σου!
@Μαριέλα μου, από καιρό το σκεφτόμουνα, χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε!
Είχα μία έννοια αν θα το έβλεπες σήμερα όπως ήθελα. Βεβαίως και είναι καιρός να πας στο blog σου, σ' επιθυμήσαμε:)
Να είσαι καλά και να χαρίζεις πάντα ομορφιά και χρώμα και σ' ευχαριστώ γι' αυτό!
Σε φιλώ, να έχεις μια όμορφη Κυριακή με εμπνεύσεις!
Οι μικρές ψιχάλες μπορεί να κρύβουν μέσα τους έναν ολόκληρο ωκεανό η μιαν απέραντη έρημο.
Άλλη χώρα άφησα πίσω μου όταν έφυγα άλλη βρήκα όταν γύρισα.....αλλά και στην προηγούμενη και σ΄αυτή πάλι ξένος νιώθω.
Αποζημείωσες τ
ο Χειμώνας για την επιστροφή του.. Φαίνεται του το χρώσταγες.
Τέτοια όμορφα λόγια είχε καιρό να ακούσει..
Τώρα θα φύγει με ψηλά το κεφάλι.
Και θα βάλει μέσα στα μπαγάζια του τις φωτογραφίες σου.
Για να τις δείχνει στους θαυμαστές της Άνοιξης..
Καλησπέρα Άστρια μα τις όμορφες σου εικόνες!!!
:-))
πολύ όμορφα τα λόγια που ανάμιξες στον χρωστήρα της φύσης. Οι σταγόνες της βροχής ραίνουν και ξεπλένουν την ψυχή μας, τη θλίψη μας και μας σκεπάζουν με ένα πέπλο ηρεμίας και γαλήνης...
όλα τα χρώματα εμείς
όλα τα σύννεφα εμείς
μικρές κι μέγιστες σταγόνες ζωής
εμείς !!
καλή εβδομάδα αστεράκι!!!
καταπληκτικές εικόνες του κακού μας του καιρού. ελπίζουμε να φέξει κάποτε.
ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΜΙΑ ΖΕΣΤΗ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΩ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ :)))
Είναι όμορφος ο Χειμώνας που φεύγει, μέσα στα γκρίζα του βαριά σύννεφα τα χρώματα επιμένουν και τα πουλιά συνεχίζουν να πετούν.
Μόνο τη σκόνη να μην είχαμε αυτή δεν ωραιοποιείται με τίποτα:)
Υπέροχη η ανάρτησή σου αστεράκι φωτεινό. Πάλι με μάγεψες:)
Καλή βδομάδα σου εύχομαι!
Γλύκα τα λόγια σου, οι εικόνες σου...και μια νοσταλγία για τη χαμένη πατρίδα...
Φιλώ σε.
Para poli kalo post. Eidika ta widescreen shots sou poli atmosfairika!!!
Μου αρεσει κι εμενα πολυ η βροχη: να την ακουω τη νυχτα,
να τη βλεπω στα πεταλα ενος λουλουδιου,
να την περπαταω (παντα χωρις ομπρελα)...
Un beso,
astriaki:)
ξ.
Καλή μου φίλη....
Εδώ, η βροχούλα έχει απωλέσει το λυρικό της στοιχείο μαζί με τη μουσικότητα που ενίοτε τη συνοδεύει.
Εδώ, στο Βορρά, οι εικόνες που προσλαμβάνουμε απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν ρομαντικές ή γοητευτικές.
Κοινώς, έχουμε μουλιάσει!!!
:)))
@ηλιογράφε, μικρές ψιχάλες σαν ψυχούλες, κι απ’ τον κόσμο τους απ’ έξω περαστική και ξένη.
Καλό βραδάκι στην Όαση:)
@fractal, τρεχαντηράκι πολυταξιδεμένο, σ΄ευχαριστώ που πρόσεξες τα λόγια και τις φωτογραφίες, και τους χάρισες τόσο όμορφα στολίδια.
Να είσαι πάντα καλά, καλό βραδάκι:)
@Kikop, σ’ ευχαριστώ, χαίρομαι που σου άρεσαν οι φωτογραφίες:)
@nikiplos, καλώς ήρθες!!
Και σ΄ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου. Έχεις δίκηο για τη βροχή, και σε αυτά που είπες, θα μπορούσε να προστεθεί και ο ήχος της που δρα καταλυτικά πάνω μας.
@ξωτικούλι σωστά, σωστά!!
Πολύ πολύ όμορφο αυτό που έγραψες, σ’ ευχαριστώ!
Καλό βραδάκι:)
@Βαγγέλη, είναι σίγουρο ότι θα φέξει!.. εννοώ ο καιρός! (και μόνο κυριολεκτώντας, γιατί μεταφορικά.. άστα…)
@Σκρουτζάκο, σ’ ευχαριστώ πολύ, ποτέ δεν μας ξεχνάς:) τα καλύτερα για σένα!
@Margo, θαλασσινό μου αεράκι, σ’ ευχαριστώ πολύ για τα όμορφά σου λόγια, και ναι, τα πουλιά συνεχίζουν και πετούν στη συννεφιά, ίσως σαν τις ελπίδες.
Καλό βραδάκι!
@Αναζήτηση, σ’ ευχαριστώ! Η νοσταλγία υπάρχει πάντα αλλά δεν συμφωνώ και για την χαμένη πατρίδα (τουλάχιστον όχι ακόμα!)
@Αγγελική χάρηκα πολύ που σε είδα μετά από τόσο καιρό και σ’ ευχαριστώ για το σχόλιο!
@ξι,το ξέρω ότι σου αρέσει η βροχή και να περπατάς χωρίς ομπρέλα, μάλιστα θυμάμαι ότι είχες παρέα μια φορά και ένα κόκκινο τριαντάφυλλο:)
Besitos
ξενιαδάκι,
Α.
@Fegia :))) μ’ εκανες και γέλασα, να είσαι καλά, το είχα ανάγκη:)
Η αλήθεια είναι ότι η τελευταία βροχή εδώ, γέμισε όλο τον κόσμο λάσπη και αυτό το τελικό της αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε επίσης να το πει κανείς ρομαντικό ούτε γοητευτικό, εκτός ίσως από ..τα παιδιά στα φανάρια που καθαρίζουν τα τζάμια.
Καλέ μου φίλε, πολλά φιλιά από έναν ήρεμο Νότο:)
Συννεφιασμένες και όμορφες!
Κυριακη ειναι η μερα σου!
Where are youuuu?
ξ.
@Κική μου, σ΄ευχαριστώ:)
@ξενιαδάκι, σ' ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου, να είσαι καλά:)
Δημοσίευση σχολίου