Φλόγα κεριού σε ταπεινό προσκηνητάρι....μου θύμησες καλή μου Άστρια κάποιο καλοκαίρι στην Σκιάθο στου Χριστού το κάστρο...Γλυκειά κατάνυξη!!! Καλό σου ξημέρωμα φίλη μου και νάχεις μια όμορφη εβδομάδα!!Γλυκό φιλί!!
να προτείνω κάτι;;; Δεν σβήνουμε το κεράκι (μην το καίμε τσάμπα, θα χρειαστεί όταν μας κόψουν τη ΔΕΗ), δεν αφήνουμε και τις κατανύξεις, να πάμε καμιά βόλτα τώρα που βγήκε ο ήλιος, ε;;;;;
Ο π. Λίβυος γράφει αθόρυβα, όμως με πολύ δύναμη. Τα θέματά του, βρίσκονται ανάμεσα από σκέψεις σε αναζήτηση της ψυχής και του καλού, αλλά και θέματα της καθημερινότητας που πονούν, βλέποντάς τα με αγωνία, εκφράζοντας με θάρρος πολλές αλήθειες, αντιμετωπίζοντάς τα με αγωνιστικότητα και βοηθώντας με την παρουσία του όπου είναι δυνατόν. Το "επαναστατικό" του avatar εξάλλου, είναι πολύ αντιπροσωπευτικό νομίζω:)
Η σεμνότητά του, εμποδίζει να πω περισσότερα, μόνο να τον ευχαριστήσω για την προσφορά του, και να του πω πάλι, καλή δύναμη!
@Βασίλη, ήταν ένα εκκλησάκι σε βουνό, γύρω γύρω απέξω είχε υπέροχα αγριολούλουδα και μικρές άγριες ανεμώνες (ίσως τις αναρτήσω). Από το παραθυρο έμπαινε ένα αεράκι σαν να ήταν της άνοιξης. Καλό βράδυ, καλή εβδομάδα:))
@φτερούλι, :)) τα κεράκια όπως ξέρεις, οι καντηλαναύτες ή κάποιες κυρίες που παίρνουν πολύ σοβαρά τον ρόλο τους, δεν τ΄αφήνουν να ανάψουν για πολύ, για "οικονομικούς" επίσης λόγους! (μια φορά έκανα παρατήρηση σε κάποια που πήγε να το σβήσει δευτερόλεπτα αφού ανάφτηκε). Όσο για τη βόλτα, αυτή έγινε ούτως η άλλως:)) Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να μιλάς αυθόρμητα όσο θες:)) εξ άλλου ήταν μία εκδοχή κι αυτή, γιατί να μην ακουστεί:))
Αστρια μου.... Επιστρέφω μετά από καιρό στα φιλόξενα εδάφη σου. Η απουσία μου ήταν προσωρινή και απόλυτα δικαιολογημένη (για μένα / και ελπίζω και για σας)... Νοιώθω μεγάλη ανακούφιση που ξαναβρίσκομαι κοντά σας. Θα τα λέμε όπως και πριν... Πολλά φιλιά από το Βορρά!
Πέρασα βιαστικά. Πολύ βιαστικά. Και ξέρω πως πρέπει να τελειώσω ότι έχω αφήσει στη μέση. Μα δεν άντεξα να μη σταθώ να κρυφακούσω τη συνομηλία..
-Το φως μου είναι μέσα από την μέσα καρδιά μου..Λυώνω για να σου το προσφέρω..Κάπου-κάπου μου ξεφεύγει και ένα καυτό δάκρυ. Μην το πιάσεις θα καείς.. Μα έτσι είμαι από κατασκευής. Αυτός είναι ο προορισμός μου. Και οι άνθρωποι μετρούν το τεχνητό φως από τη δύναμη της δικής μου φλόγας... Θα υπάρχω πάντα στη συνειδησή τους.. σημείο αναφοράς.. -Η λάμψη μου πιό μεγάλη και από τον πιό μεγάλο αριθμό κεριών.. Η δύναμή μου κάνει λευκό το χρώμα των χρωμάτων και η ενέργειά μου περιστρέφει γύρω μου τους πλανήτες.. Ένα ολόκληρο πλανητικό σύστημα υποτάσσεται στην πιό ανεπαίσθητη επιθυμία μου... και δίνω φως στο χάος... Όμως..... τη δύναμη της ψυχής που σου δίνει το φως εγώ δεν την ορίζω.. Γιαυτό φεύγω ακολουθώντας τον κύκλο της αιωνιότητας. Να πάρουν οι ψυχές των ανθρώπων το δίκιο τους καθώς η προσευχή τους "επί πτερύγων αγγέλλων" ταξιδεύει με τη φλόγα σου, στο Θεό..
@αγαπητέ μου fegia, πολύ πολύ χαίρομαι που σε βλέπω:) Μα βεβαίως είσαι πάντα δικαιολογημένος για μένα, σε νοιώθω φίλο μου και ξέρω ότι και να μην γράφεις, σίγουρα πάντα νοιάζεσαι:) Πιστεύω η απουσία σου να μας αποζημιώσει με πλούσιο δημιουργικό υλικό!! Καλό βράδυ, πολλά φιλιά από ένα σχεδόν ανοιξιάτικο Νότο!
@fractal, μέσα στο μικρό εκκλησάκι ακουγόταν φέγγοντας η σιωπηλή συνομιλία. Οι ήχοι της γέμιζαν τον χώρο με μια ευωδιαστή μελωδία, αλλά δεν ήταν κατανοητά τα φωτεινά τα λόγια. Μόνο γλυκό συναίσθημα χαρίζαν στην καρδιά.
Σαν να φύσηξε κάποια στιγμή ένα αεράκι, (ή ήταν φτερούγισμα που ακούστηκε), κι εσύ ερχόμενο από τις μυρωδιές της Χίου, σαν ένα μικρό σεραφείμ, κρυφάκουσες και άρχισες να μας τα ερμηνεύεις. Και ήταν τόσο όμορφα τα λόγια που είπες! Κλείνοντας τη συνομιλία με τα λόγια του μεγάλου φωτός προς τη μικρή φλόγα: "Όμως..... τη δύναμη της ψυχής που σου δίνει το φως εγώ δεν την ορίζω.. Γιαυτό φεύγω ακολουθώντας τον κύκλο της αιωνιότητας. Να πάρουν οι ψυχές των ανθρώπων το δίκιο τους καθώς η προσευχή τους "επί πτερύγων αγγέλλων" ταξιδεύει με τη φλόγα σου, στο Θεό.."
Ω, fractal, τρεχαντηράκι τ'ουρανού, σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την υπέροχη συνομιλία που μας μετέφερες!!!
Eπειδή μπήκα στο μπλογκ του, έχεις δίκιο για όλα όσα γράφεις.. σαν κεράκι σιγοκαίει και θαρρείς συνομιλεί με το φως τ ουρανού .. σευχαριστώ γιαυτήν την προσφορά και γνωριμία.. καλό σκ Αστρια:)
49 σχόλια:
Γλυκό μικρό κι υπέροχο...
Εκεί θα ήθελα να ήμουν τώρα...
Αυτή την κουβέντα να άκουγα...
Καλημέρα και από εδώ αστριάκι:)
ξ.
Καλή κυριακή!
Το βλέπεις πολλές φορές, όμως κάποια κάνεις το κλικ και πας εκεί.
Ένα νέο αστέρι είναι μπροστά σου να φωτίζει.
Είσαι η αιτία για το κλικ.
Καλημέρα.
Κατανυκτικό!!!
Ταιριάζει τόσο με αυτή τη φωτεινή και πεντακάθαρη Κυριακή!
Καλό μεσημέρι αστεράκι:)
Γειά σου Άστρια!
Καλή Κυριακή!!
:-))
Τολμώ να πω,
πως έτσι ακριβώς
είναι
και η συνομιλία μας
με τον Θεό.
Ο καθείς με το δικό του.
Την αγάπη μου Άστρια.
Και στον π. Λύβιο.
Φλόγα κεριού σε ταπεινό προσκηνητάρι....μου θύμησες καλή μου Άστρια κάποιο καλοκαίρι στην Σκιάθο στου Χριστού το κάστρο...Γλυκειά κατάνυξη!!! Καλό σου ξημέρωμα φίλη μου και νάχεις μια όμορφη εβδομάδα!!Γλυκό φιλί!!
!!!!!!!!!!!
Σςςςςςς
και αφουγκράζεται η θάλασσα.
(καλημέρα! πολύ καλή εβδομάδα! :))
Ακούω σιωπηλά...
Γεια σου Αστεράκι,
να προτείνω κάτι;;; Δεν σβήνουμε το κεράκι (μην το καίμε τσάμπα, θα χρειαστεί όταν μας κόψουν τη ΔΕΗ), δεν αφήνουμε και τις κατανύξεις, να πάμε καμιά βόλτα τώρα που βγήκε ο ήλιος, ε;;;;;
..καλά καλά, δεν μιλάω άλλο. :)
Κάποιες φορές οι λέξεις σου με πιάνουν μέχρι τα μύχια της ύπαρξης μου....
γράφεις ελάχιστα και λες τόσα μα τόσα πολλά!
ευχαριστώ!
Την ήρεμη φλόγα του έχεις....
παραμένουμε σιωπηλοί για να γίνουμε κοινωνοί του Μυστηρίου
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
Καλησπέρα σε όλους:)
Ο π. Λίβυος γράφει αθόρυβα, όμως με πολύ δύναμη. Τα θέματά του, βρίσκονται ανάμεσα από σκέψεις σε αναζήτηση της ψυχής και του καλού, αλλά και θέματα της καθημερινότητας που πονούν, βλέποντάς τα με αγωνία, εκφράζοντας με θάρρος πολλές αλήθειες, αντιμετωπίζοντάς τα με αγωνιστικότητα και βοηθώντας με την παρουσία του όπου είναι δυνατόν.
Το "επαναστατικό" του avatar εξάλλου, είναι πολύ αντιπροσωπευτικό νομίζω:)
Η σεμνότητά του, εμποδίζει να πω περισσότερα, μόνο να τον ευχαριστήσω για την προσφορά του, και να του πω πάλι, καλή δύναμη!
@Μαρία μου, σ΄ευχαριστώ, η γνώμη σου μετράει ιδιαίτερα σήμερα:)
@ξενιαδάκι, την άκουσες πολύ καλά:)
Καλό βραδάκι!
Α.
@roadartist μου, πάντα έρχεσαι νωρίς νωρίς, σ' ευχαριστώ, καλή εβδομάδα να έχεις:)
φιλάκια:))
@θαλασσένια, το κλικ είναι και αυτό μια μαγική λεξούλα, που αποτυπώνει, χαμογελάει, σε κάνει να νοιώθεις κάτι άλλο παραπάνω...
Σ'ευχαριστώ κι εγώ, καληνύχτα:)
@Margo, θαλασσινό μου αεράκι, σ' ευχαριστώ τόσο, που το ένοιωσες έτσι.
Καλό βραδάκι:))
@kikop, πολύ χαίρομαι που σε βλέπω μετά από τόσο καιρό:))Θα σ΄επισκεφτώ σύντομα. Το κικοπάκι???
Καλή εβδομάδα:))
@Επίκουρε, πόσο δίκηο έχεις! κι εμείς ανάβουμε κεράκια και με αυτά, αλλά και σαν αυτά, συνομιλούμε ..!
Σ΄ευχαριστώ για την αγάπη που προσφέρεις!
@mar μου, σ΄ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου και που ένοιωσες έτσι:)
Καλή εβδομάδα φίλη μου:)
@Βαγγέλη, σ' ευχαριστώ ειλικρινά για αυτό το ομιλητικό σιωπηλό σχόλιο:)
@Βασίλη, ήταν ένα εκκλησάκι σε βουνό, γύρω γύρω απέξω είχε υπέροχα αγριολούλουδα και μικρές άγριες ανεμώνες (ίσως τις αναρτήσω). Από το παραθυρο έμπαινε ένα αεράκι σαν να ήταν της άνοιξης.
Καλό βράδυ, καλή εβδομάδα:))
@dodo, σ' ευχαριστώ για την ομιλούσα συμμετοχή σου:)
@φτερούλι, :)) τα κεράκια όπως ξέρεις, οι καντηλαναύτες ή κάποιες κυρίες που παίρνουν πολύ σοβαρά τον ρόλο τους, δεν τ΄αφήνουν να ανάψουν για πολύ, για "οικονομικούς" επίσης λόγους! (μια φορά έκανα παρατήρηση σε κάποια που πήγε να το σβήσει δευτερόλεπτα αφού ανάφτηκε). Όσο για τη βόλτα, αυτή έγινε ούτως η άλλως:))
Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να μιλάς αυθόρμητα όσο θες:)) εξ άλλου ήταν μία εκδοχή κι αυτή, γιατί να μην ακουστεί:))
@Μαριέλα μου, εγώ σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου, καλοσύνη σου. Εσύ με τα χρώματά σου και ελάχιστες πινελιές χαρίζεις τόση ομορφιά!!!
Σ' ευχαριστώ:)
@αΚενταύρου, αν και κολακευτικό, σ' ευχαριστώ και για τις τρεις λέξεις έτσι όπως ήρεμα τοποθετήθηκαν.
@ηλιογράφε, σ' ευχαριστώ ιδιαίτερα για τα "σωπηλοί" και "κοινωνοί".
Σ΄ευχαριστώ!
Στα Σέκοντς σε περιμένει κάτι, ελπίζω να σ'αρέσει ;-)
@dodo, σε ένα second είμαι εκεί !!:))
Bαθύυυυ χαμόγελο ως το εσώτατο των κυττάρων η τιμή της ομοιότητας
και η "στιγμή "σου οτι περισσότερο στον κόσμο χρειάζομαι αυτόν τον καιρό
σαν να μου έδειξες δρόμο...
Να έχεις τέτοιες γαλήνιες στιγμές !
Ποιητικότατο !
@ξωτικούλι, καλημέρα σου όμορφη και χαμογελαστή:)
Να είσαι καλά!
@poet, καλώς ήρθες! σ΄ευχαριστώ πολύ, ήταν μόνο μια σκέψη.
Μια όμορφη καλημέρα να έχεις,
θα χαρώ να τα λέμε!
Αστρια μου....
Επιστρέφω μετά από καιρό στα φιλόξενα εδάφη σου. Η απουσία μου ήταν προσωρινή και απόλυτα δικαιολογημένη (για μένα / και ελπίζω και για σας)... Νοιώθω μεγάλη ανακούφιση που ξαναβρίσκομαι κοντά σας.
Θα τα λέμε όπως και πριν...
Πολλά φιλιά από το Βορρά!
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΤΤΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ.
ΚΑΛΟ ΣΟΥ ΒΡΑΔΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ
Πέρασα βιαστικά.
Πολύ βιαστικά.
Και ξέρω πως πρέπει να τελειώσω ότι έχω αφήσει στη μέση.
Μα δεν άντεξα να μη σταθώ να κρυφακούσω τη συνομηλία..
-Το φως μου είναι μέσα από την μέσα καρδιά μου..Λυώνω για να σου το προσφέρω..Κάπου-κάπου μου ξεφεύγει και ένα καυτό δάκρυ.
Μην το πιάσεις θα καείς.. Μα έτσι είμαι από κατασκευής. Αυτός είναι ο προορισμός μου. Και οι άνθρωποι μετρούν το τεχνητό φως από τη δύναμη της δικής μου φλόγας...
Θα υπάρχω πάντα στη συνειδησή τους.. σημείο αναφοράς..
-Η λάμψη μου πιό μεγάλη και από τον πιό μεγάλο αριθμό κεριών.. Η δύναμή μου κάνει λευκό το χρώμα των χρωμάτων και η ενέργειά μου περιστρέφει γύρω μου τους πλανήτες.. Ένα ολόκληρο πλανητικό σύστημα υποτάσσεται στην πιό ανεπαίσθητη επιθυμία μου...
και δίνω φως στο χάος...
Όμως..... τη δύναμη της ψυχής που σου δίνει το φως εγώ δεν την ορίζω..
Γιαυτό φεύγω ακολουθώντας τον κύκλο της αιωνιότητας. Να πάρουν οι ψυχές των ανθρώπων το δίκιο τους καθώς η προσευχή τους "επί πτερύγων αγγέλλων" ταξιδεύει με τη φλόγα σου, στο Θεό..
@αγαπητέ μου fegia, πολύ πολύ χαίρομαι που σε βλέπω:) Μα βεβαίως είσαι πάντα δικαιολογημένος για μένα, σε νοιώθω φίλο μου και ξέρω ότι και να μην γράφεις, σίγουρα πάντα νοιάζεσαι:) Πιστεύω η απουσία σου να μας αποζημιώσει με πλούσιο δημιουργικό υλικό!!
Καλό βράδυ, πολλά φιλιά από ένα σχεδόν ανοιξιάτικο Νότο!
@Σκρουτζάκο, σ΄ευχαριστώ πολύ, το σχόλιό σου είχε όμορφα λόγια.
Καλό βραδάκι:)
@fractal, μέσα στο μικρό εκκλησάκι ακουγόταν φέγγοντας η σιωπηλή συνομιλία. Οι ήχοι της γέμιζαν τον χώρο με μια ευωδιαστή μελωδία, αλλά δεν ήταν κατανοητά τα φωτεινά τα λόγια. Μόνο γλυκό συναίσθημα χαρίζαν στην καρδιά.
Σαν να φύσηξε κάποια στιγμή ένα αεράκι, (ή ήταν φτερούγισμα που ακούστηκε), κι εσύ ερχόμενο από τις μυρωδιές της Χίου, σαν ένα μικρό σεραφείμ, κρυφάκουσες και άρχισες να μας τα ερμηνεύεις.
Και ήταν τόσο όμορφα τα λόγια που είπες! Κλείνοντας τη συνομιλία με τα λόγια του μεγάλου φωτός προς τη μικρή φλόγα:
"Όμως..... τη δύναμη της ψυχής που σου δίνει το φως εγώ δεν την ορίζω..
Γιαυτό φεύγω ακολουθώντας τον κύκλο της αιωνιότητας. Να πάρουν οι ψυχές των ανθρώπων το δίκιο τους καθώς η προσευχή τους "επί πτερύγων αγγέλλων" ταξιδεύει με τη φλόγα σου, στο Θεό.."
Ω, fractal, τρεχαντηράκι τ'ουρανού, σ' ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για την υπέροχη συνομιλία που μας μετέφερες!!!
άραγε μπορούμε να ακούσουμε;
Eπειδή μπήκα στο μπλογκ του, έχεις δίκιο για όλα όσα γράφεις.. σαν κεράκι σιγοκαίει και θαρρείς συνομιλεί με το φως τ ουρανού ..
σευχαριστώ γιαυτήν την προσφορά και γνωριμία..
καλό σκ Αστρια:)
Μα δεν είναι υπέροχη;;;
@σταυροδρόμι, ίσως..
ίσως, όταν ανάμεσα υπάρχει και κάποια μικρή δική μας σκέψη ή κάποιο κομματάκι ψυχής.
@σταγονούλα, μου έδωσες την πιο μεγάλη χαρά με την επίσκεψή σου στον π. Λίβυο!
Σ΄ευχαριστώ.
Καλή εβδομάδα:)
@Κική, είναι!
Δημοσίευση σχολίου