κις δε ρέιν και χαγκ δε γουίντ να χαμογαλάμε στην βροχή! ;))). πολύ όμορφες οι φωτογραφίες. ακόμα πιο όμορφος ο ήχος. ακόμα ακόμα πιο όμορφα τα χαμόγελα που βρέχονται στην βροχή και στεγνώνουν αντικρίζοντας το ένα το άλλο. πολύ καλό σου βράδυ!
Αστέρι φωτεινό.. τι όμορφες φωτο, η βροχή ανάπαυλα στην ψυχή.. Σαν θείο δώρο που μας το χάρισε ...ο όποιος δημιουργός.. Ωραία να ζούσαμε σε ένα δάσος, και όποτε έβρεχε να καθόμασταν κοντά στα δέντρα να χαζεύαμε τις σταγόνες.. και μετά να μυρίζαμε το φρεσκοβρεγμένο χώμα.. να αλλάζουν τα χρώματα, να αλλάζουν οι όψεις.. να ξεπλένεται μαζί και η ψυχή μας.. Ναι οκ ωραία και στην πόλη η βροχή.. :)) Αλλά σαν την φύση, πουθενά νομίζω :) Καλό ΣουΚου χεχε :)
roadartist μου, ρομαντικό αστεράκι, τί όμορφες εικόνες έφερες μαζί σου!!
Όμως τα μικρά, τ' ασήμαντα, ακόμα και τα άσχημα, έχουν την δική τους ομορφιά και μακάρι όπου και να βρισκόμαστε να μπορούμε να την βλέπουμε. Ίσως εκεί να βρίσκεται η ευτυχία, στο να βρίσκουμε τα όμορφα σε όσα έχουμε, σε όσα μπορούμε να έχουμε.
πανεμορφες φωτογραφίες! θα συμφωνησω με την roadartist που λεει ότι στη φυση νιωθεις καλυτερα τα φαινομενα σαν τη βροχή, με όλες τις αισθησεις! καλό σου βράδυ άστριά μου και καλό σ/κ!!
Αυτό που μας κρατάει στη φωτογραφία, αυτό που μας κρατάει στην Τέχνη, είναι η διαδικασία. Η χαρά της διαδικασίας και όχι τοσο του αποτελέσματος ή οποιουδήποτε στόχου. - Πλάτων Ριβέλλης......
@Takiz, σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου, πόση αλήθεια κρύβουν αυτά τα λογια..!
Η αλήθεια είναι ότι όταν φωτογραφίζω, δεν σκέπτομαι το αποτέλεσμα από πλευράς τεχνικής τελειότητας. Όπως θα έχεις δει, στο προφίλ μου, δεν γράφω τίποτα για φωτογραφία, την θεωρώ Τέχνη, που εκτός από την καλή διάθεση:) απαιτεί ταλέντο και τεχνική.
Μ' ενδιαφέρει μόνο να κρατήσω μια στιγμή που μου άρεσε, ή με άγγιξε, ή να συμβολίζει κάτι δικό μου που σκέφτομαι, και να τα αποτυπώσω βλέποντάς τα μέσα από το δικό μου μάτι. Δηλαδή κάτι καθαρά προσωπικό, που ίσως διαλέξω να το δείξω στους δικούς μου φίλους και να μοιραστώ. Και ναι, έχω μια μικρή χαρά σ' αυτή τη "διαδικασία".
Εδώ επί πλέον ήθελα να μην είναι τόσο εστιασμένα τα αντικείμενα, να υπάρχει το λίγο θολό των ορίων τους. Σαν τα ρευστά. Όπως την βροχούλα που αφήνει τα ίχνη της όταν φεύγει.
Σου ανταποδίδω με κάτι του ίδιου για τον φωτογράφο: "..Η γοητεία βρίσκεται στην αναγνώριση της αυθεντικότητας αυτού του κόσμου και στην ταυτόχρονη πεποίθηση πως αποτελεί απεικόνιση του άλλου του μη ορατού" (Πλάτων Ρεβέλης)
Και σ' αυτό το μη ορατό, νομίζω ότι συμμετέχει η ψυχή και ίσως κάποιο άλλο Φως.
@dodo, ναι, το φιλικό πρόσωπο της βροχής, ένα άγγιγμα ζωοδόχο, τρυφερό. Όπως η τελευταία μαγευτική νεραϊδούλα σου που την περιμέναν τα μικρά λουλούδια:)
Καλό βράδυ Άστρια μου. Κακά τα ψέμματα, μπήκαμε στο Φθινόπωρο και από τη μια, η βροχούλα μας υγραίνει το πρόσωπο, από την άλλη, η ομάδα μας υγραίνει τα μάτια...εεε δεν θέλουμε και πολύ για να μελαγχολήσουμε...
Ομορφες φωτογραφίες, αλήθεια από που; Πράγματι η βροχή σε κάνει πιο ρομαντικό σε μελαγχολεί, σε κάνει να ονειροπολείς. Οταν βρέχει θα ήθελα να ήμουν σε μια σοφίτα απέναντι από το Σηκουάνα ή σε ένα καφέ στο Μιλάνο με αγαπημένες ιταλικές μπαλάντες. Και με παρέα φυσικά των ονείρων μου τους πρωταγωνιστές. Η βροχή αποκλείει το ανθρώπο από την πραγματικότητα, ο θόρυβος, το βρόχυνο πέπλο, τον απομονώνει, γιαυτό και γυρνά στον εαυτό του, γίνεται πιο καθαρή η μοναξιά , σαν η βροχή να κινεί μια χρονομηχανή που τον πάει προς τα πίσω.
@fegia μου, ναι, φθινόπωρο πια είναι αλήθεια, και οι δικές σου κεραίες, πάντα τρυφερές, ευαίσθητες:)) Θα αντισταθούμε όμως στη μελαγχολία του, κι ας μας το υπενθυμίζει η βροχούλα, και ας μας την σφυροκοπάνε όλα τα τραγούδια του:)))))))
Σου στέλνω παρά ταύτα, μία φθινοπωρινή ..κιμωλία :)) http://www.youtube.com/watch?v=6gvOVWKKxmo
Οι φωτογραφίες βγήκαν στο μπαλκόνι. Το δένδρο είναι του δρόμου και οι αντανακλάσεις, οι πράσινες και οι άσπρες είναι από το κάγκελο και το μάρμαρο του στηθαίου αντίστοιχα. Η γκρι αντανάκλαση είναι από τον δρόμο. Το φυλλαράκι είναι από μία γλάστρα μικρής πιπεριάς:)
Όμορφα τα λόγια σου για τη βροχή, οι εικόνες που φαντάζεσαι και η μουσική που επέλεξες να τις συνοδεύσει:))
καλησπέρα και από μένα. Η βροχή εκτός από ζωογόνος είναι και πολύ δυνατή πηγή εμπνευσης. Κάθε σταγώνα της και ένα αστέρι και μια μελωδία. Να την χαίρεσε πάντα θα σου ευχηθώ..Για το παρών και το μέλλον.
Τι δροσιά είναι αυτή!!Αστρια μου, απόψε που είναι κάπως δύσκολη η βραδιά, ήρθε η βροχή σου..Οταν ήμουν μικρότερη δεν άντεχα καθόλου τη βροχή.Με στεναχωρούσε τόσο πολύ που έκλαιγα, έκλαιγα..Μεγαλώνοντας άλλαξα φαίνεται..Οι εικόνες σου..Πανέμορφες!
@Κωνσταντίνε, χαίρομαι που σου άρεσε αυτή η επιλογή.
Το "kiss the rain" το δανείστηκα από τον τίτλο δύο διαφορετικών τραγουδιων, το ένα είναι αυτό που ακούγεται στην ανάρτηση και παίζει στο πιάνο ο yiruma και το άλλο το τραγουδάει η Billie Myers!
Όταν ήμουν μικρή, δεν είχα νιώσει διαφορετικά τη βροχή. Μόνο ότι χρειαζόταν ομπρέλα και ότι δημιουργούσε προβλήματα στην μετακίνηση. Τώρα ξέρω να διαβάζω τόσα πρόσωπά της, από τα όμορφα μέχρι τα θυμωμένα της. Και καμιά φορά νιώθω τόσο ευεργετικές τις μικρές πρώτες ψιχάλες.
Μου άρεσαν πολύ αυτές οι φωτογραφίες! Ιδιαίτερα η δεύτερη, που μοιάζει με δρόμο (για κάτι μικρό) και αυτές οι αντανακλάσεις στο νερό που μοιάζουν με ομίχλη. Με την άδειά σου μια από αυτές θα την κάνω screensaver
54 σχόλια:
Λατρεύω τη βροχή
Απο παιδι τη λάτρευα
Οι φωτογραφίες τέλειες και γεματες δροσιά!
@Μαρία, σ' ευχαριστώ πολύ. Ήμουν σίγουρη, εντελώς, ότι θα λάτρευες την βροχή:))
κις δε ρέιν και χαγκ δε γουίντ να χαμογαλάμε στην βροχή! ;))).
πολύ όμορφες οι φωτογραφίες.
ακόμα πιο όμορφος ο ήχος. ακόμα ακόμα πιο όμορφα τα χαμόγελα που βρέχονται στην βροχή και στεγνώνουν αντικρίζοντας το ένα το άλλο.
πολύ καλό σου βράδυ!
@Bασίλη σ' ευχαριστώ πολύ, χαίρομαι που σου άρεσε.
"..όμορφα τα χαμόγελα που βρέχονται στην βροχή και στεγνώνουν αντικρίζοντας το ένα το άλλο" όμορφο:)
Και το "χαγκ δε ουιντ" που έγραψες πολύ όμορφο, όμως νομίζω ότι δεν είναι από το ίδιο τραγούδι:))))
Καληνύχτα :))
Αστέρι φωτεινό.. τι όμορφες φωτο, η βροχή ανάπαυλα στην ψυχή.. Σαν θείο δώρο που μας το χάρισε ...ο όποιος δημιουργός.. Ωραία να ζούσαμε σε ένα δάσος, και όποτε έβρεχε να καθόμασταν κοντά στα δέντρα να χαζεύαμε τις σταγόνες.. και μετά να μυρίζαμε το φρεσκοβρεγμένο χώμα.. να αλλάζουν τα χρώματα, να αλλάζουν οι όψεις.. να ξεπλένεται μαζί και η ψυχή μας.. Ναι οκ ωραία και στην πόλη η βροχή.. :)) Αλλά σαν την φύση, πουθενά νομίζω :)
Καλό ΣουΚου χεχε :)
Αστρια καλησπέρα
πολύ δυνατές οι φωτογραφίες σου, ειδικά η τελευταία με τις σταγόνες
Αλλά και οι αντανακλάσεις δεν πανε πισω...
περίφημα!!!
roadartist μου, ρομαντικό αστεράκι, τί όμορφες εικόνες έφερες μαζί σου!!
Όμως τα μικρά, τ' ασήμαντα, ακόμα και τα άσχημα, έχουν την δική τους ομορφιά και μακάρι όπου και να βρισκόμαστε να μπορούμε να την βλέπουμε. Ίσως εκεί να βρίσκεται η ευτυχία, στο να βρίσκουμε τα όμορφα σε όσα έχουμε, σε όσα μπορούμε να έχουμε.
φιλάκια,
Καλό ΠαΣουΚου (χαχαααχα:)))
@Νέλλη, σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο, χαίρομαι που σου άρεσαν:))
Καληνύχτα:))
Τι υπέροχες εικόνες και αυτή η μουσική σαν να φέρνει τη βροχούλα πιο κοντά, πιο βαθιά στην άκρη των χειλιών..
Να έχεις μια όμορφη νύχτα καλή μου Άστρια..
@Margo, σ' ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιό σου, που έκανε την άκρη των χειλιών να χαμογελάσει:))Όμορφη ξάστερη καληνύχτα να έχεις:))
πανεμορφες φωτογραφίες! θα συμφωνησω με την roadartist που λεει ότι στη φυση νιωθεις καλυτερα τα φαινομενα σαν τη βροχή, με όλες τις αισθησεις!
καλό σου βράδυ άστριά μου και καλό σ/κ!!
Αυτό που μας κρατάει στη φωτογραφία, αυτό που μας κρατάει στην Τέχνη, είναι η διαδικασία. Η χαρά της διαδικασίας και όχι τοσο του αποτελέσματος ή οποιουδήποτε στόχου.
- Πλάτων Ριβέλλης......
καλή συνέχεια
Εεε εμένα η βροχή μου φέρνει δάκρια γιατί θαμπώνει τα γύρω μου πρόσωπα και τα χρώματα όλα χάνω. Τι πιο ζεστό από τον ήλιο;
Τι πανευχάριστη αίσθηση! Μού άρεσε πολύ αυτή η ανάρτηση, μια και εκ φύσεως ρέπω αγαπητικά στη βροχή, ενώ με δυσκολεύει το θέρος!
Καλές ποτιστικές βροχούλες!
Καλημέρες!
Είναι το φιλικό πρόσωπο μιάς φθινοπωρινής βροχούλας- πράσινο, δροσερό, ευπρόσδεκτο.
οτι ακριβώς απάντησες στην roadartist είναι οι σκέψεις μου !
γαλήνιες και τρυφερά μελαγχολικές οι φωτογραφίες σου.Καλή σου ημέρα.
@Χριστίνα σ' ευχαριστώ πολύ.
Έχετε δίκηο, έχετε δίκηο!!!!:)))))!!!!
Καλημέρα,καλό Σ/Κ:))
@Takiz, σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου, πόση αλήθεια κρύβουν αυτά τα λογια..!
Η αλήθεια είναι ότι όταν φωτογραφίζω, δεν σκέπτομαι το αποτέλεσμα από πλευράς τεχνικής τελειότητας. Όπως θα έχεις δει, στο προφίλ μου, δεν γράφω τίποτα για φωτογραφία, την θεωρώ Τέχνη, που εκτός από την καλή διάθεση:) απαιτεί ταλέντο και τεχνική.
Μ' ενδιαφέρει μόνο να κρατήσω μια στιγμή που μου άρεσε, ή με άγγιξε, ή να συμβολίζει κάτι δικό μου που σκέφτομαι, και να τα αποτυπώσω βλέποντάς τα μέσα από το δικό μου μάτι. Δηλαδή κάτι καθαρά προσωπικό, που ίσως διαλέξω να το δείξω στους δικούς μου φίλους και να μοιραστώ. Και ναι, έχω μια μικρή χαρά σ' αυτή τη "διαδικασία".
Εδώ επί πλέον ήθελα να μην είναι τόσο εστιασμένα τα αντικείμενα, να υπάρχει το λίγο θολό των ορίων τους. Σαν τα ρευστά. Όπως την βροχούλα που αφήνει τα ίχνη της όταν φεύγει.
Σου ανταποδίδω με κάτι του ίδιου για τον φωτογράφο: "..Η γοητεία βρίσκεται στην αναγνώριση της αυθεντικότητας αυτού του κόσμου και στην ταυτόχρονη πεποίθηση πως αποτελεί απεικόνιση του άλλου του μη ορατού" (Πλάτων Ρεβέλης)
Και σ' αυτό το μη ορατό, νομίζω ότι συμμετέχει η ψυχή και ίσως κάποιο άλλο Φως.
Καλό Σ/Κ φίλε μου:)))
@Librarian μου, αν δεν ήταν η βροχή, σε κάθε μορφή της, απο την μικρή βροχούλα μέχρι την καταιγίδα, πώς θα επιθυμούσαμε τον ήλιο;
Όμως με την βροχούλα και αργότερα με το κρύο και την παγωνιά, δεν είναι μεγαλύτερη αλήθεια η επιθυμία για κούρνιασμα (και διάβασμα:) ;
Φιλάκια, καλό Σ/Κ
@Π.Κ. αγαπητέ, σε πανευχαριστώ γι' αυτό το όπως πάντα ξεχωριστό σχόλιο :))
Αλήθεια, σκέφτηκα, πόσο όμορφα θα νοιώθουν οι κήποι με αυτή την "ποτιστική βροχούλα", έτσι όπως την ευχήθηκες!
Καλημέρα, καλό Σ/Κ !
@dodo, ναι, το φιλικό πρόσωπο της βροχής, ένα άγγιγμα ζωοδόχο, τρυφερό. Όπως η τελευταία μαγευτική νεραϊδούλα σου που την περιμέναν τα μικρά λουλούδια:)
Καλημέρα, καλό Σ/Κ!
@ξωτικό, σ' ευχαριστώ. Μπήκες μέσα στο μυαλό μου..
..με τον τρόπο ενός ξωτικού:)))
Κι ας μην ήταν θερινή νύχτα όταν πέρασες από δω:))
Καλημέρα, καλό Σ/Κ!
Ναι ναι το ξέρω. Έχεις δίκαιο... αλλά χωρίς ήλιο τα γράμματα δεν φαίνονται!
Να περάσεις όμορφα!
πολύ όμορφο το παραμύθι της βροχής
@ibrarian, χαχαχαα:))καλό!!!!
ξέχασες και το ηλεκτρικό ή ακόμα τη λάμπα, το κερί, ή και το ίδιο το βιβλίο; :)))
http://voltitses.blogspot.com/2009/04/blog-post_21.html
@ηλιογράφε, σ' ευχαριστώ, χαίρομαι που σου άρεσε:)
Καλό βράδυ Άστρια μου.
Κακά τα ψέμματα, μπήκαμε στο Φθινόπωρο και από τη μια, η βροχούλα μας υγραίνει το πρόσωπο, από την άλλη, η ομάδα μας υγραίνει τα μάτια...εεε δεν θέλουμε και πολύ για να μελαγχολήσουμε...
Φιλιά από το φθινοπωρινό Βορρά.
Μα βέβαια το ίδιο το βιβλίο, σωστά το είχε πει η Elli πριν από εμένα!
Αλλά το φως του ήλιου είναι αλλιώς...
Ομορφες φωτογραφίες, αλήθεια από που;
Πράγματι η βροχή σε κάνει πιο ρομαντικό σε μελαγχολεί, σε κάνει να ονειροπολείς.
Οταν βρέχει θα ήθελα να ήμουν σε μια σοφίτα απέναντι από το Σηκουάνα ή σε ένα καφέ στο Μιλάνο με αγαπημένες ιταλικές μπαλάντες.
Και με παρέα φυσικά των ονείρων μου τους πρωταγωνιστές.
Η βροχή αποκλείει το ανθρώπο από την πραγματικότητα, ο θόρυβος, το βρόχυνο πέπλο, τον απομονώνει, γιαυτό και γυρνά στον εαυτό του, γίνεται πιο καθαρή η μοναξιά , σαν η βροχή να κινεί μια χρονομηχανή που τον πάει προς τα πίσω.
καλημερα
@fegia μου, ναι, φθινόπωρο πια είναι αλήθεια, και οι δικές σου κεραίες, πάντα τρυφερές, ευαίσθητες:))
Θα αντισταθούμε όμως στη μελαγχολία του, κι ας μας το υπενθυμίζει η βροχούλα, και ας μας την σφυροκοπάνε όλα τα τραγούδια του:)))))))
Σου στέλνω παρά ταύτα, μία φθινοπωρινή ..κιμωλία :))
http://www.youtube.com/watch?v=6gvOVWKKxmo
Φιλιά από έναν επίσης φθινοπωρινό Νότο:))
@librarian, ok:)) σηκώνω τα χέρια ψηλά!!! σ' αυτό το θέμα εσύ είσαι η expert!!! (και το εννοώ βέβαια)!!
φιλάκια πολλά:))
@alexMil, σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
Οι φωτογραφίες βγήκαν στο μπαλκόνι. Το δένδρο είναι του δρόμου και οι αντανακλάσεις, οι πράσινες και οι άσπρες είναι από το κάγκελο και το μάρμαρο του στηθαίου αντίστοιχα. Η γκρι αντανάκλαση είναι από τον δρόμο. Το φυλλαράκι είναι από μία γλάστρα μικρής πιπεριάς:)
Όμορφα τα λόγια σου για τη βροχή, οι εικόνες που φαντάζεσαι και η μουσική που επέλεξες να τις συνοδεύσει:))
Καλό βράδυ εύχομαι.
καλησπέρα και από μένα.
Η βροχή εκτός από ζωογόνος είναι και πολύ δυνατή πηγή εμπνευσης.
Κάθε σταγώνα της και ένα αστέρι και μια μελωδία.
Να την χαίρεσε πάντα θα σου ευχηθώ..Για το παρών και το μέλλον.
Τι υπέροχες εικόνες μας δείχνεις???
Φανταστικές απλά!!!
@fractal, σ' ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια που άφησες εδώ.
Σου ανταποδίδω μουσική με την ομορφιά των fractals:
http://www.youtube.com/watch?v=jbdPUiih020
(σίγουρα ως fractal θα το ξέρεις, :))) αλλά δεν πειράζει, εγώ στο στέλνω)
Καλό βράδυ, καλή εβδομάδα!
@Kikop, σ' ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο:))
Καλό βράδυ, καλή εβδομάδα!
πολύ όμορφες οι εικόνες τις βροχής που μας προσφέρεις
Ωωωω! τι όμορφες που είναι!
Τα χρώματα της βροχής είναι από τα αγαπημένα μου!
Άστρια μου
σ' ευχαριστώ πολύ για την πολυσύνθετη κιμωλία...
Θα την χρησιμοποιήσω δημιουργικά :))
@Βαγγέλη, σ' ευχαριστώ πολύ, χαίρομαι που σου άρεσαν.
Καλό απόγευμα:)
@Μαριέλα μου, θυμάμαι ότι είχες ζωγραφίσει μία πολύ ωραία βροχή με ομπρέλες και πολύ όμορφη κίνηση στις φιγούρες!
Καλό απόγευμα:)
@fegia, :))) από τον Νότο!
Τί ωραίος τίτλος... Απαιχτος!
Πάντα κάτι είχα με την βροχή...
Τι δροσιά είναι αυτή!!Αστρια μου, απόψε που είναι κάπως δύσκολη η βραδιά, ήρθε η βροχή σου..Οταν ήμουν μικρότερη δεν άντεχα καθόλου τη βροχή.Με στεναχωρούσε τόσο πολύ που έκλαιγα, έκλαιγα..Μεγαλώνοντας άλλαξα φαίνεται..Οι εικόνες σου..Πανέμορφες!
Θέλω κι εγώ να φωτογραφίσω βροχούλαααα!!!
@Κωνσταντίνε, χαίρομαι που σου άρεσε αυτή η επιλογή.
Το "kiss the rain" το δανείστηκα από τον τίτλο δύο διαφορετικών τραγουδιων, το ένα είναι αυτό που ακούγεται στην ανάρτηση και παίζει στο πιάνο ο yiruma και το άλλο το τραγουδάει η Billie Myers!
Καλό βράδυ:)
@carpe diem,
Όταν ήμουν μικρή, δεν είχα νιώσει διαφορετικά τη βροχή. Μόνο ότι χρειαζόταν ομπρέλα και ότι δημιουργούσε προβλήματα στην μετακίνηση. Τώρα ξέρω να διαβάζω τόσα πρόσωπά της, από τα όμορφα μέχρι τα θυμωμένα της. Και καμιά φορά νιώθω τόσο ευεργετικές τις μικρές πρώτες ψιχάλες.
Σ' ευχαριστώ,το πέρασμά σου ήταν δροσούλα:)
Καλή βραδιά:)
@Κική, νομίζω ότι θα χορτάσεις, έρχεται η καρδιά του φθινοπώρου και έπεται ο χειμώνας:))
Καλό βράδυ:)
Ταξιδιάρικη και ιδιαίτερη η οπτική σου!...
Μου άρεσαν πολύ αυτές οι φωτογραφίες! Ιδιαίτερα η δεύτερη, που μοιάζει με δρόμο (για κάτι μικρό) και αυτές οι αντανακλάσεις στο νερό που μοιάζουν με ομίχλη. Με την άδειά σου μια από αυτές θα την κάνω screensaver
ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ.ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΟΥ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ
@Ιουλίτα, "ταξιδιάρικη οπτική;" ωραία οπτική! σ'ευχαριστώ πολύ:))
@Καντάβρ, τιμή μου Εσύ να διαλέξεις κάτι:)
Αυτή η ομίχλη που λες, το θολό, μου θύμισαν το rain and tears, σαν να έβλεπε θολά κανείς τις αντανακλάσεις, όπως συμβαίνει όταν τα μάτια βουρκώνουν.
Σ' ευχαριστώ πολύ, είσαι ένα πολύ καλό πλασματάκι, το ξέρεις;
@Σκρουτζάκο, σ' ευχαριστώ πολύ φίλε μου. Καλό βράδυ:))
Δημοσίευση σχολίου