Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

An eye’s sunset reflection

Ένα απόγευμα στο αγαπημένο παγκάκι, φωτογραφίζοντας τη δύση, ανάμεσα από δύο φωτογραφίες και περιμένοντας ν΄ αλλάξει θέση ο ήλιος, σαν παιχνίδι, γύρισε ο φακός στην πίσω πλευρά και κλικ!

Το τυχαίο αποτέλεσμα φάνηκε στη μεγέθυνση της φωτογραφίας: Το φως του ήλιου ν΄αντανακλάται στη θάλασσα και η εικόνα αυτή ν’ αντανακλάται στο γυαλί και πίσω από αυτό, στην κόρη του ματιού.

Κι έτσι το μάτι, αναντίρρητα καθρέφτης της ψυχής, με την κύρια ιδιότητά του ως όργανο της όρασης, έβλεπε ένα ηλιοβασίλεμα και με μία άλλη ιδιότητα μικρού κατόπτρου, καθρέφτιζε στην επιφάνειά του έναν ήλιο ν΄αντανακλάται στη θάλασσα.

Και ήρθαν να γραφτούν κάποια λόγια του ποιητή Οκτάβιο Παζ :
«Τα μάτια σου είναι η πατρίδα της αστραπής και των δακρύων
σιωπή που μιλά.
θύελλα δίχως άνεμο, θάλασσα δίχως κύμα
…………………………………………..
καθρέφτης του κόσμου τούτου
πόρτα του υπερπέραν»

Και τα λόγια του Χαλίλ Γκιμπράν για ένα άλλο καθρέφτισμα ήλιου:
“ … η εμφάνιση του πρωινού ήλιου που καθρεφτίζεται μέσα σε μια δροσοσταλίδα, δεν είναι μικρότερη από τον ίδιο τον ήλιο. Η ανταύγεια της ζωής μέσα στην ψυχή σας, δεν είναι τίποτα λιγότερο από την ίδια την ζωή…»


Στον ηλιογράφο :)

26 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

άστρια σ΄ευχαριστώ!

μου έδωσες και μια καλή ιδέα με τη δεύτερη και τρίτη φωτογραφία (ίσως πειραματιστώ με τα γυαλιά ηλίου, πολύ ενδιαφέρον το αποτέλεσμα)

logia είπε...

Άστρια; Πού ήσουν και συ;
Και συ μας έλειψες...
Αλλά μας αποζημειώνει η επάνοδός σου με τον καλύτερο τρόπο
και φυσικά ήταν αυτονόητο να είναι για τον ηλιογράφο...
Στα θέματα του Ήλιου...έ! έχει ειδικότητα
Πολύ όμορφα!

Άστρια είπε...

@ηλιογράφε εγώ σ'ευχαριστώ για τις μοναδικές φωτογραφίες ομορφιάς που τόσο γενναιόδωρα χαρίζεις στην Όαση!

Η ανάρτηση αυτή σου αφιερώνεται γιατί έχει θέμα τον ήλιο, τη φωτογραφία, το μάτι.

Θα μεταφέρω και κάτι για το μάτι, "φωτογραφικό" που μου άρεσε. Όπως λέει ο Γραμματικάκης στην "αυτοβιογραφία του φωτός", συγκρίνοντάς το με μία φωτογραφική μηχανή, ή καλύτερα με μία βιντεοκάμερα, αναδεικνύεται πολύ υπέρτερο. "Ζυγίζει μόλις 7 γραμμάρια, έχει όγκο λίγα κυβικά εκατοστόμετρα και εντούτοις έχει ένα ευρύτατο πεδίο λήψεως και δεν παραμορφώνει την εικόνα ούτε στο ελάχιστο. Περιστρέφεται κατά βούληση και ακολουθεί χωρίς δυσκολία κινούμενα αντικείμενα. Αποτυπώνει τις αποστάσεις χωρίς την χρήση υπερήχων και αποδίδει άψογα τα χρώματα, ακόμα και σε δύσκολες συνθήκες φωτισμού. Παρουσιάζει τέλος, την ταχύτερη και ακριβέστερη αυτόματη εστίαση."

Να είσαι καλά και να συνεχίζεις ν' αποτυπώνεις το φως:))

b|a|s|n\i/a είπε...

η δεύτερη φώτο είναι απίστευτη. όχι πως οι άλλες δεν είναι. μα η δεύτερη έχει το κατιτίς το παραπάνω. :)
πολύ καλό σουκού!

Άστρια είπε...

@Logia σ'ευχαριστώ, αν και δεν νομίζω ν' απουσίασα και ιδιαίτερα, αφού έχω αφήσει σχόλια σε όλες τις αναρτήσεις των φίλων στο διάστημα αυτό:))

Άστρια είπε...

@Βασίλη σ' ευχαριστώ πολύ!

Εγώ πάλι, ένοιωσα ως πιο όμορφη την τρίτη, γιατί αν και καθόλου εντυπωσιακή και μάλιστα αποτυπώνοντας στο γυαλί την φωτογραφική μηχανή λήψεως θα μπορούσε να θεωρηθεί φωτογραφικά ελαττωματική, καθρέφτιζε καθαρά στην κόρη του ματιού τον ήλιο και την αντανάκλασή του στη θάλασσα

Καλό Σ/Κ κι από μένα:))

Ανώνυμος είπε...

ενδιαφέρουσες οι απόψεις του κ. Γραμματικάκη, αλλά δεν ξέρει τη Leica M8 με φακό f=0.9 :)

χα χα χα χα χα ναι συμφωνώ (με τις απόψεις του, αν και η Leica είναι η απόλυτη φωτογραφική μηχανή, μόνο το σώμα κοστίζει 4.500 € για τους φακούς της δεν το λέω θα γίνω αγενής)
αν θες ρίξε μια ματιά εδώ:

http://gallery.lfi-online.de/gallery//thumbnails.php?album=lastup&cat=-2775

Άστρια είπε...

@ηλιογράφε, πήγα στη διεύθυνση αυτή και θα έλεγα ότι πολλές δικές σου φωτογραφίες είναι καλύτερες από αυτές που είδα στη gallery! Νομίζω και η καλύτερη μηχανή δεν μπορεί ν' αντικαταστήσει έναν καλό φωτογράφο.

Βέβαια έγραψα κάτι πολύ λίγο και απλό για το μάτι σε σχέση με αυτά που αναφέρει το βιβλίο, λόγω περιορισμού ενός σχολίου. Μεταφέρω ελάχιστα, κάποιες σκόρπιες περικοπές, από το ίδιο βιβλίο για την "υπεράσπιση" του ματιού :))

"Υπεύθυνος για την εστίαση είναι ο φακός του ματιού που είναι ένα θαύμα μικρομηχανικής...Το είδωλο του αντικειμένου παράγεται από φωτόνια που ερεθίζουν τα φωτοευαίσθητα κύτταρα του αμφιβληστροειδούς... τα οποία διακρίνονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες: τα κωνία και τα ραβδία... τα πρώτα είναι υπεύθυνα για την έγχρωμη όραση, τα δεύτερα διακρίνουν μόνο γκριζόμαυρες αποχρώσεις... έτσι στον αμφιβληστροειδή είναι σαν να λειτουργούν δύο φιλμ συγχρόνως... Στο κάθε μάτι υπάρχουν "μόνον" έξι εκατομμύρια κωνία...διακρίνονται μάλιστα σε τρία είδη που το καθένα είναι εκλεκτικά ευαίσθητο σε ένα μόνο χρώμα, το κόκκινο , το πράσινο ή το κυανό...Στη γκριζόμαυρη περιοχή, πρωταγωνιστούν τα ραβδία που υπερβαίνουν τα 100 εκατομμύρια στο κάθε μάτι!...Στο φως του φεγγαριού που μεσολαβούν μόνον ραβδία, ο κόσμος έχει όψη άχρωμη και σκοτεινή...Ο μηχανισμός των ραβδίων έχει χιλιάδες φορές μεγαλύτερη διακριτική ικανότητα από την καλύτερη σύγχρονη φωτογραφκιή μηχανή...το ανθρώπινο μάτι είναι καμιά φορά σε θέση να αντιληφτεί και ένα μόνον φωτόνιο..."

Γράφει δε, κι άλλα πολλά ωραία!

fractal είπε...

ASTRIA Η φωτογραφίες που έβγαλα τον ουρανό απέτυχαν...Φαίνεται πως δεν ήταν τόσο εύκολο όσο το νόμισα. Έβλεπα ένα κατάστικτο ουρανό και νόμισα πως αυτή η αίσθηση μπορούσε να αποτυπωθεί. .Όσο μακραίνει η ουρά των άστρων τόσο πιό πολύ θέλω να τρέξω ξωπίσω τους. Κι όμως πρέπει να σου στείλω τον ουρανό μου. Πρέπει να βρω ένα τρόπο.

Ανώνυμος είπε...

οι φωτογραφίες των άλλων, μου φαίνονται πάντα πολύ καλύτερες από τις δικές μου, όταν βλέπω τις δικές μου μόνο λάθη βλέπω, από τις χιλιάδες φωτογραφίες που έχω μόνο δυο τρεις μου αρέσουν πολύ

dodo είπε...

"Μερική αυτοπροσωπογραφία με δειλινό στην θάλασσα" ;-)

Άστρια είπε...

@fractal, καλό μου fractal,

Να μην έχεις καμμία έννοια! Με την αρχική σου σκέψη αλλά κι αυτές τις προσπάθειες που λες, ήδη μου φωτογράφισες πολλά αστέρια! Αλήθεια, σ' ευχαριστώ:))

Σου μεταφέρω λοιπόν από το πιο πάνω βιβλίο κάτι για το φως των αστεριών:
" ..Τα περισσότερα άστρα φαίνονται λευκά...σε φωτογραφίες με μεγάλο χρόνο έκθεσης διακρίνεται εν τούτοις, το πραγματικό τους χρώμα: Τα πιο ψυχρά άστρα είναι ερυθρά, ενώ τα θερμότερα κυανά και ιώδη. Είναι επίσης αλήθεια ότι τα κωνία των γυναικείων ματιών διεγείρονται ευκολότερα από εκείνα των ανδρών. Οι γυναίκες λοπόν βλέπουν πιο χρωματιστά τα άστρα στον νυχτερινό ουρανό από ό,τι οι άνδρες. Είναι μια ακόμη υπεροχή του γυναικείου φύλου, μια ακόμη ψηφίδα στον ιδιαίτερο ψυχισμό τους."

Άστρια είπε...

@ηλιογράφε, αυτό συμβαίνει λόγω αυστηρής αυτοκριτικής ή μεγάλης μετριοφροσύνης:)

Άστρια είπε...

@dodo, σωστά, αυτό ήταν τελικά το αποτέλεσμα. Ο στόχος όμως ήταν να μοιραστώ μαζί σας αυτό που τυχαία αποτυπώθηκε και κάποιες μικρές σκέψεις :))

fractal είπε...

ΑΣΤΡΙΑ Αυτό που είπες είναι καταπληκτικό. Ποτέ δεν μου το είχε πει ο φίλος μου ο Σταμάτης Κρ------ που συχνά τα καλοκαίρα ανεβαίνουμε μαζί σε ένα λόφο στην περιοχή και βλέπουμε τα αστέρια.
Είμαι σίγουρη πως τον ξέρεις το Σταμάτη. Έχουμε μιλήσει ατέλειωτες ώρες για τα αστέρια. Αυτό όμως δεν μου το είχε πει ποτέ. Να που θα του πω και εγώ κάτι για τα αστέρια που δεν το Ξέρει...

Άστρια είπε...

@fractal, πολύ χαίρομαι που σου άρεσε:))

Φαίνεται σαν να εννοείς τον γνωστό συνθέτη; Αν ναι, μου αρέσει πολύ.

Roadartist είπε...

Το μάτι σου ήταν άστρια?
Κάπως περίεργα ένιωσα.. δε ξέρω πως να στο εξηγήσω..
Τέλοσπαντων.. νομίζω πως μας έχει πιάσει όλους το καλοκαίρι για τα καλά..
Αισίως με το σημερινό έφτασα τα 4 μπάνια.. :) και δεν μπορώ να επιστρέφω Αθήνα.. με πιάνει μια αίσθηση άστα..
Ένας γνωστός επαγγελματίας φωτογράφος, στην ερώτηση μου ποια φωτογρ/κη μηχανή να αγοράσω, μου είχε πει πως στην πραγματικότητα μια καλή φωτογραφία μπορεί να τραβηχτεί και με ένα κινητό..Δηλ. στην ουσία το πιο βασικό είναι το "μάτι" του φωτογράφου.. Φιλάκια!

fractal είπε...

ΑΣΤΡΙΑ.....Τον πολύ γνωστό αστροφυσικό εννοώ!!!!

fractal είπε...

ΑΣΤΡΙΑ.....Τον πολύ γνωστό αστροφυσικό εννοώ!!!!

Άστρια είπε...

@roadartist μου,

Σ' ευχαριστώ για το σχόλιό σου και τον αυθορμητισμό σου:))))
Και πράγματι όταν είσαι κοντά στη θάλασσα τα ξεχνάς όλα, κι επιστρέφοντας νοιώθεις άσκημα γιατί επανέρχεσαι στην καθημερινή τριβή!
Τώρα που σου γράφω έχει συννεφιάσει και είναι πολύ μουντός ο καιρός. Κι όμως είναι καλοκαίρι και υπάρχει η βεβαιότητα ότι θα περάσει, θα φωτίσει ο ουρανός. Έτσι ίσως πρέπει να βλέπουμε και τα καθημερινά μας και να συμφιλιωνόμαστε μ' αυτά:))

Και συμφωνώ ότι ο καλός φωτογράφος βγάζει την φωτογραφία και όχι η μηχανή (βέβαια μπορεί να βοηθηθεί από μία καλή μηχανή), όμως μια φωτογραφία που κάνει "κλικ", νομίζω ότι έχει παραπάνω από τις λεπτομέρειες μιας "επαγγελματικής" φωτογραφίας, και ψυχή. Κι αυτό δεν δίνεται ούτε από την καλύτερη φωτογραφική μηχανή. Ο επαγγελματίας φίλος σου, βεβαίως σωστός!

Σε φιλώ πολύ πολύ:)))

Άστρια είπε...

@fractal:

Ω fractal! έχεις τέτοια τύχη αγαθή να γνωρίζεις έναν τέτοιο άνθρωπο! Και ν' ανεβαίνεις στον λόφο και να κοιτάς μαζί του τα άστρα!! Σε μακαρίζω αλήθεια!!
Βεβαίως, είναι από την
Χίο, και ο αστεροειδής 8323 έχει το όνομά του!!!

Πραγματικά πολύ ξεχωριστό είσαι fractal και είχα δίκηο από την πρώτη στιγμή που σε διάλεξα ανάμεσα στα αγαπημένα μου αστέρια.!!!

Να είσαι καλά:)))

librarian είπε...

Μα που είναι αυτό το όμορφο παγκάκι; Να περνώ καμιά βόλτα και να κοιτώ τον ήλιο καθώς θα σβήνει. Μόνο έτσι ηρεμεί το βλέμμα και χαίρομαι που το ξέρεις. Δεν είναι πολλοί, να θυμάσαι, είσαι ανάμεσα στους τυχερούς που ξέρουν να γεμίζουν τη ζωή τους με χρώματα και με στιγμές.

Άστρια είπε...

@Librarian καλή μου,

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο, μα πόσο όμορφα, ένοιωσα με το σχόλιό σου. Σ' ευχαριστώ από καρδιάς.
Το παγκάκι αυτό είναι στο τέρμα του μονοπατιού που βρίσκεται εδώ: http://twinklestarblogspot.blogspot.com/2009/03/blog-post.html

Και δεν είναι πολλοί, ξέρεις, που διαβάζουν, διεισδύοντας πίσω από τις γραμμές των γραπτών, όπως εσύ:)

Φιλάκια πολλά και καλή εβδομάδα:)

librarian είπε...

Α! Ναι! Το θυμάμαι αυτό το μέρος πάλι με είχε εντυπωσιάσει θυμάμαι. Η Κέρκυρα είναι γεμάτη τέτοια παγκάκια γι' αυτό έχω προτιμήσει να μην έχω τηλεόραση αλλά θάλασσα εδώ και ήλιο.
Εεεε ναι, και βιβλία...
:)

Άστρια είπε...

@librarian:)

Πανέμορφη θα είναι η Κέρκυρα τώρα:)))))
Σε φιλώ:))

marianaonice είπε...

Καταπληκτικό αφιέρωμα!!!
Στα μάτια καθρεφτίζεται η ψυχή μας...
Πόσο αληθινό!!
Φιλιά!
:))