Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

"Δος μου το χέρι σου..."

Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφαλαίο να γράψεις ακόμα
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος?

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Βέβαια αγάπησε
τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά
πετούσαν πιο πέρα

Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ το δέντρο που βρέχεται?

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα
για να πεθαίνουν κι αλλού
και την απληστία
για να μένουν νεκροί για πάντα

Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί
για όλη την ανθρωπότητα

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Καθώς μένω στο δωμάτιο μου,
μου ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες?
Φοράω το σακάκι του πατέρα
κι έτσι είμαστε δυο,
κι αν κάποτε μ άκουσαν να γαβγίζω
ήταν για να δώσω
έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη

Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη
μ ένα άστρο ή μ ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει
παίρνει το μέρος των φτωχών?

Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη!

Δος μου το χέρι σου..
Δος μου το χέρι σου..

"Αλλά τα βράδυα" Τάσος Λειβαδίτης

Μικρή- μεγάλη η ευχή : "... μ' ένα άστρο ή μ' ένα γιασεμί".

21 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η ΜΟΥΣΙΚΗ
καμιά φορά τα βράδια, ιδιαίτερα όταν βρέχει, ο νους μου ταξιδεύει πιο συχνά στα παιδικά μου χρόνια. Και τότε ξεπροβάλλει ο καθηγητής του βιολιού. Φορούσε μια ξεθωριασμένη ρεντικότα και μια περούκα μαδημένη, γελούσαμε μαζί του. Αλλά όταν μετά το μάθημα έμπαινε η μητέρα στην κάμαρα (για χάρη της ίσως) έπαιζε κάτι διαφορετικό, μαι μελωδία ήρεμη και σοβαρή που μας έκανε να σοβαρευόμαστε κι εμείς άξαφνα, σα να μαντεύαμε αόριστα ότι στο βάθος η μουσική δεν είναι πάθος ή όνειρο, νοσταλγία ή ρεμβασμός,
αλλά μια άλλη δικαιοσύνη

Roadartist είπε...

Άστρια σε φιλώ και σε ευχαριστώ κ από εδώ για τις απαντήσεις!
Καλό απόγευμα!

Olga είπε...

Σ'ευχαριστώ για τις όμορφες στιγμές, σήμερα το απόγευμα...Το είχα..ανάγκη..

Άστρια είπε...

@ηλιογράφος:

Μουσική, λέξη που προσομοιάζει με το άπειρο και ό,τι αυτό περιλαμβάνει:)
Σ' ευχαριστώ ηλιογράφε γι' αυτό που μοιράστηκες, πολύ όμορφο, και αρκετά προωθημένος ο συλλογισμός αυτός:))

Βέβαια, όπως λέει ο ποιητής:

"Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί
για όλη την ανθρωπότητα"

Έτσι απλά:)

Άστρια είπε...

@roadartist:

Σ' ευχαριστώ κι εγώ από εδώ για όλα! Κι έχεις δίκηο:)
Σε συνέχεια όμως του προηγούμενου σχολίου μου για τον ηλιογράφο, θα πω:

Μία πρώτη σκέψη
δύο ακόμα μετά,
τρεις καρδιές
μία dream team :))
δώσαμε τα χέρια...
Κι αυτό μένει!!

Φιλάκια πολλά :))))

Άστρια είπε...

@Olga:

Όλγα μου σ' ευχαριστώ πολύ. Αν σου πω ότι από χθες έχω την περιέργεια να δω τα δελφίνια σου (που διάβασα ως θέμα στις ενημερώσεις των αναρτήσεων) και όλο κάτι συμβαίνει και μου το καθυστερεί θα το πιστέψεις;
Έρχομαι τώρα:))

b|a|s|n\i/a είπε...

τι όμορφα που μυρίζει η γη. σήμερα το βράδυ. μετά την ανοιξιάτικη βροχή. με ρυγχόσπερμο και αγιόκλημα. που μόλις έχουν αρχίσει και ευωδιάζουν.
πολύ καλό σου βράδυ!

P. Kapodistrias είπε...

Πώς καταφέρνεις να μάς συγκινείς!!!
Υπέροχοι στίχοι, ωραία μουσική, απίθανη ερμηνεία.
Πολλές ευχαριστίες!
Να ζεις αναστάσιμα!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Τι όμορφα που μυρίζει εδώ μέσα...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Άστρια είπε...

@b|a|s|n\i/a:

Καλώς ήρθες b|a|s|n\i/a:)

Και φέρνοντας μαζί ευωδιαστά λουλούδια! - η αλήθεια είναι ότι είδα νωρίτερα ποιο είναι το ρυγχόσπερο:)-.
Είχαμε μιλήσει πολύ παληά για φυτά και μετά χαθήκαμε!

Να είσαι καλά, θα χαρώ να τα λέμε:))

Άστρια είπε...

@π.κ.:

Σ' ευχαριστώ πολύ π.κ. Πολύ όμορφες οι αναστάσιμες ευχές σου!

Αγαπημένοι οι στίχοι αυτοί. Η συγκίνηση ακέραια για τον ποιητή και τους εκτελεστές.

Να είσαι καλά, αντεύχομαι αναστάσιμα:))

Άστρια είπε...

@φύρδην- μίγδην:

Και οι δικοί σου βηματισμοί εδώ το ίδιο ευωδιαστοί Γλαρένια μου:))

Πολλά φιλιά:))

Appelsinpigen είπε...

Άστρια μου,

απ' τον τοσο αγαπημένο μου Τάσο Λειβαδίτη...τι μουσική...!!!


σ'ευχαριστώ πολύ!

ισως να είσαι κι εσύ ένα απ' τα άστρα των ιστοσελίδων που βρήκα κ θα παρακολουθώ από δω και πέρα...ίσως να μαι κι εγω ενα τετοιο αστρο για σένα!

καλό βράδυ!

Άστρια είπε...

@christine, the elfL

Καλώς ήρθες christine,
Σ' ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια που άφησες εδώ.

Θα χαρώ να τα λέμε:))

panagiota είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
panagiota είπε...

Βιαστικά και γρήγορα πέρασα μια καλησπέρα να αφήσω, αλλά οσφραίνομαι την γη τώρα, που μυρίζει όμορφα!!!
Ομορφα όλα εδώ Αστρούλα...
Φιλιά πολλά

Ανώνυμος είπε...

Aπίστευτο κομμάτι
Συγχαρητήρια άστρια, το αφιερώνω σε ένα φίλο μου που πέθανε απο υπερβολική δόση μια ανοιξιάτικη βραδιά...

Μπάμπη να έχεις ένα καλό δρόμο...

mareld είπε...

Άστρο μου και φεγγάρι μου..μαργαριτάρι μου!!!!

Ο Λειβαδίτης πάντα χάδι τρυφερό!!

"Αλλά τα βράδια τι όμορφα
που μυρίζει η γη"..


Και πόσο σε νοσταλγώ..και πόσες φορές συμπλέουμε..αν πας στη νοσταλγία θα καταλάβεις..είμαι καλύτερα αλλά το ολοπράσινο δάσος μου μια φέρνει βροχή μια συννεφάκια..θα πάρω φωτογραφική και θα σας ενημερώνω για το καιρό..γενικά..

Σε ευχαριστώ!

Φιλάκια πολλά!

Άστρια είπε...

@Panagiota:

Σ' ευχαριστώ Παναγιώτα μου, τα πάντα όμορφα να είναι σε σένα!

Φιλάκια πολλά στον Βορρά:))

Άστρια είπε...

@Παιδί της πλατείας:

Σ' ευχαριστώ Παιδί της πλατείας. Μακάρι να μπορούμε να δίνουμε το χέρι σε κάποιον πριν είναι αργά πια!

Να είσαι καλά:))

Άστρια είπε...

@mareldQ

Ξεχωριστή, πάντα ξεχωριστή μου mareld. Ήμουν σίγουρη, το ήξερα ότι σου άρεσε ο Λειβαδίτης, τον έχεις αναφέρει τόσες φορές!!
Και για τις συμπτώσεις ίσως να φταίει το ..σύμπαν:))

Κάποια συννεφάκια θα περάσουν:))
Οι φωτογραφίες σου θα είναι οι πιο όμορφες, τις περιμένω.

Κι εγώ σ' ευχαριστώ για τόσα τόσα πολλά:))
Φιλάκια και αγκαλιά:))