Τετάρτη 4 Μαρτίου 2009

ένας μικρός περίπατος

Όμορφη μέρα, με τ΄αχνάρια της άνοιξης που έρχεται ακροπατώντας ελαφρά, δοκιμάζοντας το έδαφος πριν σταθερά το πατήσει.

Πήρα το αγαπημένο μου κάθε εποχής μονοπάτι δίπλα στη θάλασσα, ανάμεσα από τα αρμυρίκια. Περπατώντας προσεκτικά στο βοτσαλάκι, να μην πατήσω τα μικρά αγριολούλουδα στην άκρη. Έχω μάθει ποια φυτρώνουν κάθε χρόνο πού. Και είναι άδικο που έχουν μια ζωή τόσο μικρή για τόση ομορφιά. Τώρα ήταν μόνο τα λιλά και τα πορτοκαλοκίτρινα και γύρω τους τρελά τα μελισσάκια. Σε λίγο θα είναι ένα πανηγύρι χρωμάτων. Μικρά πουλιά πετούν μπροστά μου βιαστικά, χαρούμενα και κάποια θαλασσοπούλια φαίνονται στ’ ανοικτά.








Στο αγαπημένο μου παγκάκι, κάθησα να βλέπω τη θάλασσα και η ψυχή γαλήνεψε, ξεχάστηκε απ’ όλα.
Στιγμές πολύτιμες για τον κάθε μας χειμώνα.

28 σχόλια:

P. Kapodistrias είπε...

Όμορφες, ευωδιάζουσες στιγμές. Από εκείνες που τέρπουν παρηγορώντας!!

Καλημέρα!

Roadartist είπε...

Τι όμορφα!..
Αυτοί οι μικροί περίπατοι είναι η ευτυχία στη ζωή..

Τέλεια..

librarian είπε...

Μύρισε άνοιξη εδώ... και τα χρώματα κι αυτά άνοιξη.
Είμαι σίγουρη πως ο περίπατος σου μπορεί να ήταν μικρός αλλά ήταν γεμάτος γαλήνη.
Δεν μπορούμε χωρίς τη φύση, δε νομίζεις.
Σου αφήνω και μια καλημέρα χαμογελαστή.

Ανώνυμος είπε...

ναι πολύτιμες, πολύτιμες!

Fegia είπε...

Άστρια μου...
και μόνο για τις άγριες ανεμώνες...άξιζε τον κόπο!
Φιλιά από το Βορρά!

mareld είπε...

Αστεράκι μου!

Τι ομορφιά!
Τι καλωσόρισμα στην Άνοιξη!

Και η ανάσα της θάλασσας..

Πως να μη δακρύσω..σήμερα μετά από μήνες βγήκα να περπατήσω στο δάσος και τα βήματά μου με γύριζαν στο σπίτι..όλα μαύρα από το βαρύ χειμώνα και σκεφτόμουν τι αδικία να περπατά ένα "θαλασσοπούλι" του νότου στο σκληρό δάσος του βορά..

Σε ευχαριστώ!

Φιλιά πολλά!

Άστρια είπε...

@π.κ.

Σ'ευχαριστώ π.κ.,πολύ όμορφα τα λόγια αυτά.

Καληνύχτα:)

Άστρια είπε...

@roadartist:

θα μπορούσε να πει κανείς η ζαχαρίτσα της.

Πολλά φιλάκια roadartist μου!

Άστρια είπε...

@kubrarian:

Σ'ευχαριστώ Librarian, όπως τα λες είναι. Γαλήνη. Μακάρι να μπορούσαμε κάθε μέρα΄

Πολλά φιλάκια:)

Άστρια είπε...

@ηλιογράφος:

Ναι, πολύτιμες για τους αληθινούς χειμώνες μας.

Καλό βραδάκι στην Όαση:)

Άστρια είπε...

@Librarian:

Συγνώμη για τον λάθος τίτλο που ξέφυγε! Τώρα το είδα:)

Άστρια είπε...

@fegia:

fegia μου δεν νομίζω ότι ήταν άγριες ανεμώνες, ήταν πολύ μικρά.
Όταν για ένα διάστημα 4 ετών δούλευα στην επαρχία, στη διαδρομή ήξερα πού θα δώ ποιά αγριολούλουδα. Τις ανεμώνες, τις παπαρούνες, τις μαργαρίτες και σε μία διασταύρωση με σιδηροδρομική γραμμή υπέροχες ίριδες.


Πολλά φιλιά στον Βορρά:))

Άστρια είπε...

@Ξεχωριστή μου mareld,

Εσύ ξέρεις και περπατάς μέσα σε μονοπάτια με ανοιξιάτικο φως κι ας είναι ο πολικός βορράς τριγύρω. "Θαλασσοπούλι" του νότου, ποτέ δεν έπαψες εδώ να ταξιδεύεις:)

Πολλά φιλάκια από τον νότο σου:))

Mariela είπε...

Tι όμορφη η βόλτα σου... ειδικά στην κοντινή φωτό της θάλασσας... ζήλεψα λιγάκι....

panagiota είπε...

Μετά από καιρό απουσίας πάλι,
πέρασα σήμερα και χάθηκα στα μονοπάτια σου!
Θα καθίσω στο παγκάκι δίπλα σου και αφουγκραστώ την Ανοιξη.
Αστεράκι μου υπέροχες φωτογραφίες!
Να'σαι καλά πάντα

Άστρια είπε...

@Mariela:

Σ'ευχαριστώ Μαριέλα.
Ποιός ξέρει το εξασκημένο μάτι του ζωγράφου πόσες αποχρώσεις χρώματος διέκρινε εκεί:)

Χάρηκα πολύ που πέρασες!!

Άστρια είπε...

@Panagiota:

Πάντα ωραία τα λες Παναγιώτα μου. Καλώς να έρθεις! Υπέροχη παρέα θα είναι!! Και πράγματι γαληνεύεις και ξεχνιέσαι λιγάκι εκεί.

Να είσαι πάντα καλά, πολλά φιλιά από τον Νότο φίλη μου:))

Kostas είπε...

Έβαλες Μάρτη να μην σε μαυρίσει ο ήλιος στις μικρές βόλτες που κάνεις;
Οξαλίδες με μέλισσες και καλεντούλες ανθισμένες οριοθετούν την άνοιξη, καλώς την δέχτηκες λοιπόν!

marianaonice είπε...

Περπάτησα κοντά σου και κάθησα δίπλα σου στο παγκακι!!
Έτσι ξέχασα κι εγώ για λίγο το χειμώνα μου και η καρδιά μου γέμισε άνοιξη!!
Καλό ξημέρωμα @φίλη μου γλυκειά!!
:)))

Άστρια είπε...

@Kostas:

Καλησπέρα Κώστα,

Είμαι μεγάλη πια για να φορέσω Μάρτη:) Μικρή ναι, η γιαγιά μας έφτιαχνε και τα δείχναμε με τις συμμαθήτριές μας.
Σ΄ευχαριστώ για τα ονόματα των αγριολούλουδων. Ήμουν σίγουρη ότι τα ήξερες. Το blog σου είναι μία μεγάλη φωτογραφική εγκυκλοπαίδεια!!
Σίγουρα εσύ, ανάμεσα από τα λουλούδια και τις μέλισσες έχεις το μεγάλο προνόμιο να βλέπεις την Άνοιξη (και όλες τις εποχές) κατάματα.

Θα χαρώ να τα λέμε:)

Άστρια είπε...

@marianaonice:

Σ' ευχαριστώ Μαριάννα για την συμμετοχή σου στον περίπατο. Ήταν μία ωραία παρέα:)

Πολλά φιλιά, καλό Σαββατοκύριακο φίλη μου:)

Agapwsa kardia είπε...

Μας ταξιδεψες αστρια μεσα στις μοναδικες ομορφιες της φυσης...σαν μια ζωγραφια χωρις την παραμικρη ατελεια... λες και χανεσαι μεσα σε ενα παραμυθι...κι Αυτος την επλασε με πολλη αγαπη..
μια γλυκια καληνυχτα και πολλα φιλια!

e-mego είπε...

Νομίζω ότι έχω καθίσει εκεί (όχι εκεί τοπικά) και πάντα η παρούσα απουσία της βουής των καλοκαιρινών επισκεπτών, βαθαίνει των ήχο των κυμάτων, που επιτέλους κυριεύουν τον ακουστικό πόρο σαν καθαρτήριες σειρήνες. Καλώς σε βρήκα και ναι, τον έχω κάνει ήδη τον περίπατό μου.

Άστρια είπε...

@αγαπώσα καρδιά:

Σ' ευχαριστώ πολύ αγαπώσα καρδιά για τα λόγια σου. Καλοσύνη σου.

Κι από μένα πολλά φιλιά και καλή εβδομάδα:)

Άστρια είπε...

@e-mego

Καλώς ήρθες e-mego:)

Χαίρομαι που έχεις κάνει αυτόν τον περίπατο και έχεις καθίσει "εκεί".
Μου άρεσε πολύ αυτό που είπες "... βαθαίνει των ήχο των κυμάτων, που επιτέλους κυριεύουν τον ακουστικό πόρο σαν καθαρτήριες σειρήνες..." και έχεις δίκηο, δεν είχα συνδυάσει ποτέ τις σειρήνες με το επίθετο αυτό.

Θα χαρώ να τα λέμε.

Aggelos Spyrou είπε...

Πήρα μια βαθιά ανάσα.

Απ' την ανάρτησή σου.

Άστρια είπε...

@Aggelos Spyrou:

Καλώς ήρθες Άγγελε!
Σ' ευχαριστώ γι' αυτή την ανάσα.

Θα χαρώ να τα λέμε!

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.