Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

“Θα επιστρέψουμε μια μέρα …μου τόπε τ’ αηδόνι”





We shall return to our village one day
and drown in the warmth of hope
we shall return
though time passes by
and distances grow between us.

O heart don't drop wearied
on the path of our return
how it wounds our pride
that birds tomorrow will return
while we are still here.

There are hills
sleeping and waking on our pledge
and people who love
their days comprised of waiting
and nostalgic songs
places where willows fill the eye
Bending over the water
while afternoons in their shade
drink in the perfume of peace.

We shall return
the nightingale told me
when we met on a hill
that nightingales still
live there on our dreams
and that among the yearning hills
and people there is a place for us

0 heart then
how long has the wind scattered us.
Come, we shall return, let us return.

Ένα τραγούδι για τον πρόσφυγα και τον μετανάστη, όπου γης, με την νοσταλγία του τόπου του και των αηδονιών, αυτών που ακόμα ζουν εκεί, στα όνειρά του.

36 σχόλια:

Fegia είπε...

Άστρια μου καλή.
Σιγά σιγά μαζευόμαστε στην παρέα...
Σου εύχομαι ολόψυχα τη νέα χρονιά να συνεχίσεις - εν πλήρη υγεία - να μας προσφέρεις τη ζεστή, υπέροχη συντροφιά σου και να μας συντροφεύεις τόσο γλυκά στα μικρά ταξιδάκια, τις μικρές αποδράσεις από την καθημερινότητα...

Πολλά φιλιά.

Roadartist είπε...

Σκέφτομαι μέρες τώρα να κάνω μια σχετική ανάρτηση, αλλά μου είναι πολύ δύσκολο. Δε βρίσκω λέξεις λόγια..δεν υπάρχουν..
Νιώθω πολλά άσχημα πράγματα. Η ζωή όλη απομυθοποιείται κάθε στιγμή.. ο άνθρωπος είναι το χειρότερο αρπακτικό..και δεν αλλάζει αυτό, ούτε θα αλλάξει ποτέ.
Καλό βράδυ.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Τί να πω... τα γεγονότα καθημερινά με αποστομώνουν.....

Και το αηδόνι βλέπει από ψηλά τον ποταμό αίματος, που δε λέει να στερέψει...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

αυτές τις μέρες υπάρχει μεγάλη δίψα για αίμα, ο διακριτικός κόσμος των χρωμάτων φαντάζει ανίσχυρος μπροστά σε όλη αυτή τη λαίλαπα των βρυκολάκων, όσο μπορούμε ας κρατήσουμε λίγο φως για να νικήσουμε αυτούς που βρίσκονται μέσα μας και καραδοκούν.....

Άστρια είπε...

@Fegia:

Καλώς ήρθες Fegia μας!!
Η απουσία σου ήταν πολύ αισθητή.
Στις προηγούμενες αναρτήσεις, δεν ξέρω γιατί, άνοιωθα ότι έλειπε το σχόλιό σου:)
Σ ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου, τα κρατάω, δικά μου:)
Ό,τι καλύτερο σου εύχομαι και από εδώ για τον χρόνο αυτό σε σένα και στην οικογένειά σου. Και πολλές σου εμπνεσεις!

Άστρια είπε...

@roadartist:

Τα διαβάζουμε, τα ακούμε κάθε μέρα, κάθε μέρα, roadartist μου. Και φευ, φανταζόμαστε ακόμα τα χειρότερα, τα κρυμμένα.
Ήθελα κάτι να γράψω για όλα αυτά, αλλά δεν ήθελα να επαναλάβω τις σκηνές βίας, το κλάμα τον πόνο. Αυτές έχουν καταγραφεί μέσα μας.
Στην προηγούμενη ανάρτησή μου είχα γράψει "Όλα αυτά που συμβαίνουν σήμερα τόσο κοντά μας, μας λαβώνουν.." και ευχήθηκα να έρθει μία ανατολή.
Σήμερα, έγραψα για μία ελπίδα επιστροφής, για κάποιον που ζει μακριά από το σπίτι του, από εξαναγμασμό ή μετά από επιλογή του, πρόσφυγα ή μετανάστη, και άφησα δίπλα τα εκφραστικά μάτια ενός προσφυγόπουλου.
Έχεις δίκηο, ένα αρπακτικό είναι ο άνθρωπος και όχι μόνο για να φάει όταν πεινάσει. Ευτυχώς δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν και κάποιοι από την άλλη πλευρά, αλλά δυστυχώς, φαίνεται πια καθαρά, ότι δεν είναι οι δυνατοί.

Σε φιλώ πολύ, καλό βραδάκι, σου στέλνω με :)

Άστρια είπε...

@Fegia, roadartist:

ουπς, .. λάθος,
Fegia:εμπνεύσεις και όχι εμπνέσεις
roadartist: εξαναγκασμό και όχι εξαναγμασμό

Να δω τι άλλο θα καταφέρω να γράψω σήμερα:)

Άστρια είπε...

@φύρδην-μίγδην:

Πόσο δίκηο έχεις Γλαρένια μου και δες σύμπτωση, ανέφερες για τον ποταμό αίματος και σήμερα, για έναν ποταμό εκεί, λέμε, "εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου Κύριε ..."
Βοήθειά τους, βοήθειά μας!!

Σε φιλώ, να είσαι καλά!

Άστρια είπε...

@ηλιογράφος:

Χμ, αρπακτικά, ποταμός αίματος, βρυκόλακες...

Σε κάποια άλλη περίπτωση θα έλεγα ότι είναι λέξεις υπερβολικές. Σήμερα αυτές οι λέξεις ίσως φαντάζουν ωχρές μπρος στην πραγματικότητα!

Οι βρυκόλακες, προέρχονται από τον κόσμο των νεκρών, ή και των ζωντανών αλλά φαινομενικά νεκρών. Και οι δεύτεροι είναι νομίζω και οι πιο επικίνδυνοι.
Μου άρεσε αυτό που συμβολικά έγραψες ηλιογράφε μας, για όσους κρατάμε μέσα μας. Και ναι, μόνο με το φως μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε ή έστω, να προστατευτούμε.

Καλό βράδυ εύχομαι με φως για όλους μας:)

υγ. ασυναίσθητα το μυαλό μου πήγε και στους Βρυκόλακες, του Ίψεν.

panagiota είπε...

Δεν θέλω να γράψω τίποτα Αστερακι μου
Να κλάψω θέλω μόνο
Για την ανθρώπινη αισχύνη
Οπως έγραψε και η roadartist...
Δεν υπάρχουν λόγια...

Μόνο μια "ασχημία" και ο πόνος να μας ακολουθεί
Τα αηδόνια θα πνιγούν μέσα σε αιμάτινα ποτάμια...
Και η μοίρα των ανθρώπων θα εξαρτάται πια από τον ΑΝΘΡΩΠΟ και όχι από τον Δημιουργό
Εδώ φτάσαμε με τα ασύστολα έργα μας. Ανθρωποι! σκλάβοι και υποτελείς, της ίδιας της φυλής μας...

Άστρια είπε...

@ηλιογράφος:

Συμπληρώνω, επειδή ξέρω ότι συνήθως δεν βλέπεις τα video, η Φαϊρούζ θα σε ανταμείψει αν το δεις, (αν δεν το έχεις ήδη δει):)

Άστρια είπε...

@panagiota:

Παναγιώτα μου, για τί να πρωτοκλάψει κανείς;
Και ναι, ο πόνος μας ακολουθεί και δυστυχώς προέρχεται από μία πληγή που δεν κλείνει, μια πληγή που δεν θέλει να γειάνει.

Ας ευχηθούμε τουλάχιστον τ'αηδόνια να μπορούν να πετούν λιγάκι ψηλότερα, να μην πνιγούν κι' αυτά όπως λες στο αίμα.

Πολλά φιλάκια στον Βορρά:))

marianaonice είπε...

H ευχή κι ελπίδα κάθε πρόσφυγα πάνω σ' όλη τη γη!!

Πολύ όμορφο αφιέρωμα και το βίντεο κάνει τόσο μελωδική αυτή την ευχή!
Καλή χρονιά άστριά μου!
Ειρήνη κι αγάπη σ' όλο τον κόσμο!

Άστρια είπε...

@marianaonice:

Σ'ευχαριστώ Μαριαννα μου. Η ευχή σου για αγάπη και ειρήνη, κλείνει μέσα της την αναπνοή και την ανάσα της ζωής.

Πολλά φιλιά.

P. Kapodistrias είπε...

Συγκλονισμός έως εσχάτων... Ας κάμει ο καθείς μας ό,τι μπορεί για τη μεγάλη (και αδιέξοδη μέχρι τώρα) υπόθεση των μικρών και κατατρεγμένων της ζωής...

Χαίρε, υγίαινε και αγωνίζου όσο το μπορείς! Χρονιά ευλογιών να έχεις!

Άστρια είπε...

@π.κ.:

Αγαπητέ π.κ.,
"μικροί και κατατρεγμένοι της ζωής" αυτό το λέει όλα, για το παρελθόν, το παρόν, να ευχηθούμε όχι για το μέλλον.
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές τις καλές και αντεύχομαι για κάθε καλό.

σα είπε...

Γλυκιά προσευχή το τραγούδι της Φαϊρούζ... Να ενώσουμε όλοι τις προσευχές μας μέσα απ΄ τα βάθη της καρδιάς μας!

Ευχές για ένα ειρηνικό νέο έτος γεμάτο από την αγάπη και τις ευλογίες του Θεού.

Άστρια είπε...

@ σα:

Καλώς ήρθες, καλώς ήρθες φίλε μου σα,

"..Δεν υπάρχει πια δικαιοσύνη στον κόσμο. Τη δικαιοσύνη, ποιος μπορεί να τηνε βρει; Δεν υπάρχει πια δικαιοσύνη στον κόσμο. Γιατί όλη η δικαιοσύνη είναι κάτω από τους νόμους της αδικίας..."

"...νομίζω πως ποτέ δεν μπορεί κανείς να ξέρει , αν υπάρχει Θεός σε μια ιστορία, προτού την αποτελειώσει. Γιατί και δυό μονάχα λόγια ν'απολείπουνε, ακόμα κ' η παύση μόνο ν' απομένει πίσω απ' τον τελευταίο λόγο της ιστορίας: Αυτός μπορεί ακόμα να έρθει..."

Οι προσευχές πολλές για το καλό..
Η χαρά μου μεγάλη για το πέρασμά σου από δω.Οι ευχές σου πολύτιμες, να είσαι καλά! Αντεύχομαι τα καλύτερα για σένα και την οικογένειά σου:)

υγ. Οι περικοπές από "Το τραγούδι της Δικαιοσύνης", μία από τις "Ιστορίες του Καλού Θεού" του Ράινερ Μαρία Ρίλκε.

Takiz είπε...

....(μερικές σκέψεις είναι πολύ δύσκολο να αποτυπωθούν..... αληθινά δεν βρίσκω κατάλληλες λέξεις για να γραψω κάτι ....sori).....

Άστρια είπε...

@takiz:

Αγαπητέ μου Τακίζ, καμιά φορά η σιωπή μιλάει πιο δυνατά από τα λόγια!

Εύχομαι να πηγαίνει καλά το πανεπιστήμιο!
Καλό Βράδυ!

υγ. Να σου κάνω την παληά ερώτησή σου: Σου άρεσε το τραγούδι? :))

Takiz είπε...

κοιτά τo πανεπιστήμιο προχώρα με γοργά βήματα ......και προσπαθώ αληθινά να το ακολουθήσω..... ελπίζω να μην μου φύγει….


όσον αφορά την ερώτηση ειλικρινά δεν το θυμάμαι το συγκεκριμένο περιστατικό......

σίγουρα η συγκεκριμένη μουσική μπορώ να πω ότι δεν την ακούω (ξέρεις μέσο blog τα ακούσματα μου) μα πολλές φορές καταλήγω οτι κάτι που μπορεί να σε εκφράζει δεν είναι σίγουρο οτι θα σου αρέσει....(είναι λίγο μπερδεμένο αυτό ..μα αν το σκεφτείς πόσες φορές τα κάνουμε.... θα με καταλάβεις)

την μεγάλη καλημέρα μου

Άστρια είπε...

@takiz:

Καλέ μου φίλε Τακίζ, ήθελα να ρωτήσω με άλλο τρόπο αν "πάτησες το κουμπί", κι αυτό από περιέργεια, γιατί εμένα μου άρεσαν όλες οι μέχρι σήμερα μουσικές επιλογές που έχω ακούσει στο blog σου και σίγουρα αυτό ήταν κάτι διαφορετικό:)
Και το πανεπιστήμιο, από ενδιαφέρον φυσικά:)
Σ'ευχαριστώ για την απάντηση,
Να είσαι καλά, φιλιά:))

Takiz είπε...

φυσικά και το έκανα......

:)))))

Άστρια είπε...

@Takiz:

:))))))

kalynama είπε...

Είναι τόσο οδυνηρό να σου στερούν το σπίτι σου, την πατρίδα σου...
Όταν 2 ματάκια μικρού παιδιού σε κοιτούν με παράπονο και απορία..
- Γιατί γίνονται όλα αυτά; Εγώ δεν έκανα κάτι κακο...
Κι όμως, φρόντισαν να κάνουν οι μεγάλοι για εσένα... ξέρεις, αυτοί που έχουν "μυαλό" και αποφασίζουν πριν από εσένα για εσένα..

Άδικο.. πολύ άδικο..

Να είσαι καλά άστριά μου. Σε φιλώ

Άστρια είπε...

@kalynama:

Καλυνάμα μου, ό,τι και να πούμε, ό,τι και να γράψουμε, ό,τι και να διαβάσουμε ή ν'ακούσουμε, δεν θα νοιώσουμε ούτε μία στιγμή κάτι από ό,τι νοιώθουν εκείνοι.

Σρ φιλώ, καλή εβδομάδα να έχουμε.

Ανώνυμος είπε...

κανένα σχόλιο

Εύχομαι σε σένα και τους γύρω σου ότι καλύτερο για το νέο χρόνο

Fegia είπε...

Καλή εβδομάδα Άστρια μας!
(Για μας τους ΑΕΚτσήδες-'οπως θα συμφωνεί, υποθέτω και ο σύζυγός σου - άρχισε επιτέλους αρκετά καλά...)
:)))

Άστρια είπε...

@evlahos:

Σ'ευχαριστώ πολύ Βαγγέλη για το πέρασμά σου και τις ευχές σου.
Καλή Εβδομάδα να έχουμε.

Άστρια είπε...

@fegia:

Όπως τα λες είναι fegia μου. Συμφωνεί απόλυτα!!! και το χαμόγελο έσκασε μέχρι εκείιι :))))

Σ' ευχαριστώ που πέρασες,
Φιλιά στον Βορρά και καλή εβδομάδα:))

librarian είπε...

Είναι όμορφα εδώ. Πολλά διαφορετικά θέματα, εικόνες, λέξεις και βλέπω και βιβλία;
Καλώς μας βρήκες για να σε βρούμε Άστρια.

Άστρια είπε...

@librarian:

Καλώς ήρθατε! πολύ χάρηκα για τη βολτούλα σας ως εδώ.
Τα διάφορα θέματα, εικόνες και λέξεις που λέτε, είναι επίσης από ένα μικρό ανοικτό βιβλίο. Διαβάζεται με τα μάτια της καρδιάς.

Θα χαρώ να τα λέμε:)

Roadartist είπε...

E άντε Άστριααααααααα να επιστρέψετε μια μέρα.. Το είπε και το αηδόνι :))
Ψιλοχάθηκες...και έλειψες φιλάκι!

Άστρια είπε...

@roadartist:

Πολύ καλό! Γέλιο πρώτο :))))))
Δεν παίζεσαι, πού το σκαρφίστηκες αυτό ;!

Φιλαράκι μου αγαπημένο, ήταν ό,τι καλύτερο, άκουσα σήμερα !!! (και ήταν μια δύσκολη μέρα)

φιλάκια πολλά, να είσαι καλά:)))

Αστοριανή είπε...

...Kapote (!)
katw ap' thn akladefth giasemia tou khpou mas,(sta Valimitika Aigiou) extise fwlia ena ahdoni...
o mikros adelfos mou, phge kai tou phre to monadiko avgo tous...
8ymamai, efage to ksylo ths xronias tou,
ma t' ahdonia DEN ksanagyrisan...
Me ta xronia, ki h giasemia xalase... opws ki katasprh triantafyllia, ki h mousmoulia, h axladia...
Ena pefko, pshlwnei na dei pera ap' ton Atlantiko...
ki egw efyga gia thn Nea Yorkh...

Otan epistrefw, ekeinh h gwnia tou miso-egkatalelhmmenou khpou aplwnei ena vato kai me gdernei...

Makari na mou milouse tote t' ahdoni...
isws, na mhn efeyga...

Poly aima sth Gh. Polys o ponos.

Ygeiainete.

Yiwta Stratis, N. York
(Astoriani.blodspot.com)

PS:(Exw ...provlima me thn DELL, akomh. Ws pou na vallei kai thn ellhnikh, .....)

Άστρια είπε...

@Αστοριανή:

Καλώς ήρθες Αστοριανή. Έχουμε συναντηθεί πολλές φορές στη mareld και έχω διαβάσει τα σχόλιά σου.
Να με συγχωρείς που απαντάω καθυστερημένα, αλλά επειδή είχα προχωρήσει σε άλλη ανάρτηση, δεν το πήρα είδηση ότι μου άφησες σχόλιο.
Ήταν πολύ συγκινητικό αυτό που έγραψες και σ'ευχαριστώ που το μοιράστηκες από εδώ.
Σίγουρα δεν ήταν που δεν σου μίλησε το αηδόνι το ότι έφυγες. Και σίγουρα είναι τόσες άλλες οι φωνές και οι εικόνες που σε κρατούν ακόμα εκεί.

Να είσαι καλά, θα χαρώ να τα λέμε:)