Αλλάζουμε λίγο κλίμα, επειδή η ζωή συνεχίζεται και πάντα χρειάζεται την ομορφιά και τη μαγεία κάποιων στιγμών.
Όπως στο πρώτο ραντεβού.
Όπως στο πρώτο ραντεβού.
Για τους νέους, για να θυμούνται να είναι ρομαντικοί.
Για τους μεγαλύτερους, για να μην ξεχνούν να παραμένουν ρομαντικοί.
The little mermaid - "Kiss the girl "
"Έχω απόψε ραντεβού". Αλεξια - Ρ.Χρονοπούλου
Η φωτογραφία από http://www.mda.org/commprog/art/display.aspx?id=d57001a5-ba7a-4f70-b6f7-4c91cd38d25f
26 σχόλια:
Με γοήτευσε η ανάρτηση. Διότι δι' αυτής επέστρεψα!
Ευχαριστώ!
΄Αστριά μου,
μόνο μαγεία δεν ειχε το δικό μου πρώτο ραντεβού σε ηλικία 16 ετών....
Ααααα....του είπα (συνομήλικος στο νυχτερινό), δε μπορώ να βγαίνω γιατί ο μπαμπάς μου είναι πού αυστηρός....
Αυτό ήταν ...και τελείωσε....
:-)))))
Τόοοοοσο καλά...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Αχ! τι γλυκό!!
Η 'Αριελ!!! Δεν θυμάμαι πόσες φορές το είχα δει αυτό!!
Μαζί με την κόρη μου αλλά μου φαίνεται ότι εγώ ήμουν πιο φαν!!
Χαχαχα!!
@π.κ.:
Πολύ κομψό, γοητευτικό σχόλιο αγαπητέ π.κ.
Σ'ευχαριστώ:))
@φύρδην - μίγδην:
Πολύ αυστηρός μπαμπάς λοιπόν!
Μάλλον δεν θα σε πολυενδιέφερε νομίζω Γλαρένια μου η περίπτωση, αλλοιώς θα έβρισκες τρόπο :)))
Άρα ίσως δεν λογαριάζεται για πρώτο ραντεβού, όπως με κάποιον για τον οποίον υπάρχει δυνατό "αίσθημα" :)), δηλαδή με αγωνία, σκίρτημα και καρδιοκτύπι.
Πολλά φιλιά και μια καλημέρα:))
@marianaonice:
Μαριάννα μου, νομίζω ότι στα παραμύθια βρίσκει κανείς πολλές φορές αποτυπωμένη τη ζωή.
Ένα καλό παραμύθι, διαβάζεται από όλες τις ηλικίες με διαφορετικό τρόπο και αρέσει ή συγκινεί για διαφορετικούς λόγους.
Και είναι αλήθεια ότι καμιά φορά, σ'ένα πετυχημένο κινούμενο σχέδιο με μουσική, του δίνεται ακόμα μεγαλύτερη μαγεία.
Πολλά φιλιά και μια καλημέρα :))
Χαααααααααα Άστρια μου μόλις διάβασα την απάντηση σου στο προηγ. post.. :))))
Μα τι να σου πω, χααχαχ :))
Όσο για τη σημερινή ανάρτηση, πολύ ρομαντική και όμορφη.. Πολύ ξεχωριστή!! :)
@roadartist:
Να είσαι καλά, roadartist μου,
Σ' ευχαριστώ για όλα φίλη μου:))
Φιλιά πολλά, καλό απογευματάκι:))))
Πέρασα για μιά καλησπέρα. Ξαχτεριά έχει στο βλόγγ σου παρά τις συνεχιζόμενες βροχοπτώσεις. Και πολλά χαμόγελα. Θα ξανάρθω..
Καλή σου νύχτα.
@fractal:
Σ'ευχαριστώ, είσαι πάντα ευπρόσδεκτο fractal.
Καληνύχτα:))
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ.ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ ΓΛΥΚΟ.
@JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟΣ:
Καλώς ήρθες SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ, πολύ χαίρομαι που σου άρεσε.
Να είσαι καλά.
Αστεράκι...τι μου θύμησες τώρα?
Δεν ήταν ραντεβου. Ηταν φλερτ ονείρων της παιδικής μου ηλικίας.
Στα 13 ήμουν και ένοιωθα ερωτευμένη με τον Αλέξανδρο.
Οταν ακούμπησα τυχαία το χέρι του δεν κοιμήθηκα όλη την νύχτα με την ανάμνηση ζωντανή να με καίει.
Μετά από 10 χρόνια πήγα στο ραντεβού μας.
Ενα κερί του άναψα και φιλησα την φωτογραφία του στην ταφόπλακα.
Ο Αλέκος ειχε φύγει πια στα 27 του, αργά και επώδυνα από καρκίνο.
Δεν υπήρξε ραντεβού για μας,ούτε αντίο δεν είπαμε, άσχετα αν ήμασταν οικογενειακοί φίλοι.
Απο τότε για μένα όλα είναι "δεύτερα ραντεβού"....
Εκείνα τα πράσινα χρυσά μάτια έγιναν καρφιά και μνήμες ενός άδικου θανάτου...
Καλή μου Άστρια.
Υπέροχο το θέμα που διάλεξες!
Πραγματική απόδραση από την καθημερινότητα.
Έχουν περάσει τόσα χρόνια....αλλά, νομίζω, ότι το πρώτο μου ραντεβού έγινε χωρίς τη συγκατάβαση του έτερου μέλους!....
Εξηγούμαι. Ήξερα τη συγκεκριμένη διαδρομή της κοπέλας και είχα στήσει ...ενέδρα!
Προϋπήρχε βέβαια από καιρό το γνωστό παιχνίδι του βλέμματος, αλλά η κίνηση μου είχε το στοιχείο του αιφνιδιασμού, ο οποίος, όμως, έγινε ευχάριστα αποδεκτός... Δεν κράτησε πολύ ωστόσο εκείνη η συνάντηση γιατί ελλείψει "οργάνωσης" ήταν εκτεθειμένη και στα άλλα βλέμματα (καθόλου αδιάφορα) των συγχωριανών μας, στη μικρή κομώπολη που ζούσαμε...
Πάντως έμεινε ένα δυνατό χτυποκάρδι.
Ανάλογο ίσως (με μια δόση ιεροσυλίας για τότε) με αυτό που πλέον ζω, περιμένοντας την ομάδα μας να πετύχει κάποιο νικητήριο τέρμα, σαν κι αυτό προχθές στις παγωμένες εξέδρες του Καυτατζογλείου.
Πέρα, πάντως από την (αυτοσαρκακιστική) σύγκριση των δύο (άσχετων) γεγονότων και έξω από την διάθεση για λίγη εκτονωτική πλάκα...η αγάπη για την ομάδα παραμένει ένας ισχυρότατος (αν όχι ο μοναδικός) κρίκος με την εφηβεία, δηλ. την εποχή του πρώτου ραντεβού με τον έρωτα.
Φιλιά για καλή εβδομάδα και τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς στον σύζυγο!
Ωραίο το θέμα σου Άστρια.
Διάβασα και τα σχόλια. Μου έκανε εντύπωση η καταγραφή της Παναγιώτας...
Τι μνήμες ανέσυρες τώρα...
Το πρώτο ραντεβού... Τι χτυποκάρδι! Νόμιζα πως η καρδιά μου θα βγεί έξω στο δρόμο να χορέψει συρτάκι στο πιο γρήγορο tempo που υπάρχει...
Φιλάκια πολλά
Ελπίζω να τα λέμε πιο συχνά. Πού θα πάει; Θα γίνει καλά ο υπολογιστάκος μου...
Ο σύζυγός σου... ΑΚΕκτζής νομίζω, ε; Κι ο δικός μου!
@panagiota:
Σ'ευχαριστώ Παναγιώτα που μοιράστηκες αυτή την προσωπική σου εμπειρία.
Υπέροχο αυτό το πρωτόγνωρο συναίσθημα και υπέροχα έμεινε στην μνήμη.
Και έχεις χάρισμα στο να εξιστορείς. Θυμάσαι; Έτσι σε είχα γνωρίσει, όταν έγραφες για την Bella σε συνέχειες, και περίμενα με ανυπομονησία να διαβάσω την επόμενη συνέχεια:))- Βεβαίως βεβαίως, και για τα φιλοζωικά σου κατορθώματα:))
Πολλά φιλιά στον Βορρά:))
@fegia:
Η ιστορία αυτή είναι αντάξια ενός fegia!!! Γοητευτική. Την απόλαυσα.
"Εξηγούμαι. Ήξερα τη συγκεκριμένη διαδρομή της κοπέλας και είχα στήσει ...ενέδρα!
Προϋπήρχε βέβαια από καιρό το
γνωστό παιχνίδι του βλέμματος, αλλά η κίνηση μου είχε το στοιχείο του αιφνιδιασμού, ο οποίος, όμως, έγινε ευχάριστα αποδεκτός.."
Καταπληκτικό ανδρικό σχέδιο και σαν κινηματογραφικό σενάριο;)
Ωραίες και οι συσχετίσεις εφηβείας και ομάδας. Εγώ έχω κάτι αντίστοιχο με τα θερινά τα σινεμά.
Να είσαι καλά fegia, χάρισες χαμόγελο.
Πολλά φιλιά:)
Οι αγωνιστικοί χαιρετισμοί μεταφέρθηκαν και ανταλλάσσονται από ότι βλέπω αμοιβαία, μέσα σε ατμόσφαιρα αισιοδοξίας:))
@flora:
Πολύ μα πολύ χάρηκα που σε είδα επιτέλους Φλώρα μου. Έχεις χαθεί και μας έλειψες.
Το χτυποκάρδι αλήθεια!
Άντε να διορθωθεί αυτός ο υπολογιστής.
Κι άλλος ΑΕΚτζής λοιπόν στο κλαμπ;!
Πολλά φιλάκια, να είσαι καλά:))
Όντως ανασύρει υπέροχες γλυκές αναμνήσεις αυτό το βιντεάκι που διάλεξες! Και έχουμε όλοι ανάγκη να επιστρέφουμε σ΄ αυτές τις στιγμές που και που... Πολλές φωτεινές καλημέρες!
Γλυκιες κουβέντες απο ενα γλυκό
πλασματάκι....ρομαντικό και αληθινό
Ευχομαι οτι καλύτερο καλη μου
Συγνωμη που χάθηκα...δεν θα ξαναγίνει
κοτσυφοφιλώ σε
τσίου!!!
@σα:
Σ'ευχαριστώ πολύ καλέ μου σα για το πέρασμά σου. Ναι, επιστρέφουμε που και που.
Και για τις πολλές φωτεινές καλημέρες σου, πόσο ανάγκη τις έχουμε, σ'ευχαριστώ πάλι:))
@karaflokotsifas:
Καλώς ήρθες πάλι και από δω καλέ μου φίλε. Ναι, και "γλυκό
πλασματάκι....ρομαντικό και αληθινό"!!
Η χαρά μεγάλη.
Όχι, όχι, συγγνώμη καμία δεν χρειάζεται:)) (εξ άλλου η απουσία σου ήταν γενική). Έχει σημασία να είσαι καλά:))
Μόνο που ο ουρανός είχε κενό χωρίς το τσιούισμά σου.
Πολλά φιλιά :)))))))
Γεια σου Άστρια με το όμορφο όνομα! Τι ξεχωριστή ανάρτηση για το πρώτο ραντεβού. Αν και αποφεύγω αν είμαι ρομαντική το πρώτο ραντεβού είναι πάντα ξεχωριστό. Και το τραγούδια παλιό και αξέχαστο!
Σε ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια που μας αφήνεις στο σπίτι μας.
@librarian:
Σ'ευχαριστώ librarian για τα λόγια σου. Σίγουρα δεν σε φαντάζομαι να κρατάς βιβλίο στο πρώτο ραντεβού :) όπως και σίγουρα οι επιλογές σου θα είναι εκλεκτικές, (ε, και κάποια βιβλιοσυζήτηση ίσως;)
Την καλησπέρα μου:)
η ερωτική νοσταλγία του πρώτου ραντεβού!
το βίντεο με τα βατραχάκια αφήνει ένα χαμόγελο!
@ηλιογράφος:
Νοσταλγία, ναι, ωραία λέξη ηλιογράφε.
Και όλα τα μικρά της θάλασσας εδώ, ήταν πολύ αστεία που συνομωτούσαν δεν είναι;
Καληνύχτα στην Όαση :))
Δημοσίευση σχολίου