Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Δεκέμβριος και Φαντασία.

Αυτός ο μήνας, ο Δεκέμβριος! Δεμένος με τόσες χαρούμενες παιδικές μνήμες !
Προετοιμασίες του σπιτιού, στολίσματα, προσμονή για τις μεγάλες γιορτές του χρόνου και τις σχολικές διακοπές.
Οι μέρες μέχρι τις γιορτές άλλοτε να φαίνονται ότι περνούν όμορφα, πολύ γρήγορα και άλλοτε, ανυπόμονα, πολύ αργά .
Και όταν πλησιάζουν οι μέρες, η μυρωδιά του σπιτιού, οι κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, οι δίπλες, όλα με τις συνταγές της γιαγιάς με μετατροπή των δραμιών σε γραμμάρια. Συνταγές και μυστικά για επιτυχία, γραμμένα με πλάγια γράμματα και περίτεχνες ουρίτσες, με πέννα κονδυλοφόρου.
Και το υπέροχο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι με όλη την οικογένεια. Και ο Αη Βασίλης και τα ΔΩΡΑ !! (το σημαντικότερο).
Μοναδική ατμόσφαιρα, μαγική, παραμυθένια στα παιδικά μάτια!
Μία φαντασία!



H ταινία Fantasia δημιουργήθηκε το 1940 απο τον Disney και είναι ένας συνδυασμός κλασσικής μουσικής και ονειρικών κινουμένων σχεδίων. Αποτελείται απο οκτώ διαφορετικές ιστορίες. Επιλέχτηκαν δύο βίντεο από τη δεύτερη ιστορία που συνοδεύεται με μουσική από τον Καρυοθραύστη του Τσαϊκόφσκυ.
Στο πρώτο βίντεο, ακούγεται ένα από τα πιο γνωστά και αγαπημένα κομμάτια του Καρυοθραύστη: "το βαλς των λουλουδιών".



Η μουσική που γράφτηκε για μπαλέτο, βασίζεται σε ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι του Χόφμαν.

31 σχόλια:

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πωπω μυρωδιές...
Κανέλογαρύφαλλα, μέλι, ανθόνερο βούτυρο γάλακτος...
Χρώματα και στολίδια...

Δε θα το πιστέψεις, προχθές το θυμόμουνα "...με τις συνταγές της γιαγιάς με μετατροπή των δραμιών σε γραμμάρια..."
:-)

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

kalynama είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
kalynama είπε...

Υπάρχουν άραγε ομορφότερες στιγμές μέσα στο χρόνο για κάθε άνρθωπο; Ακόμα και για τους μεγάλους που δε θέλουν να χάσουν αυτό το παραμυθένιο που οι μέρες αυτές μας προσφέρουν...

Πόσο μαγική είναι η ατμόσφαιρα.. και ειδικά όταν το σπίτι είναι γεμάτο από ζεστασιά και ανθρώπους δικούς μας...

Αυτές τις μέρες γυρίζει το μυαλό μου στους ανθρώπους, οι οποίοι στερούνται της οικογενειακής θαλπωρής και αναζητούν μια γωνιά στο δρόμο για να επιβιώσουν... είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος, μα είναι και αυτοί μέσα στην καθημερινότητά μας... ειδικά όταν τους προσπερνάμε στο δρόμο...

Καλές προετοιμασίες να έχουμε καλή μου Άστρια...

Φιλιά πολλά :-))

Άστρια είπε...

@φύρδην μίγδην:

Γλαρένια μου,
Όπως τα λες είναι, βούτηρο γάλακτος, που μάλιστα το έφτιαχναν στο σπίτι, τόσο αγνό!
Και τα μελομακάρονα, η γιαγιά (και μεις) τα λέγαμε φοινίκια και περιείχαν οπωσδήποτε αλυσσίβα.
Σε φιλώ, καλό μήνα :))

Άστρια είπε...

@kalynama:

Καληνάμα μου,

Σαν να ήσουν μέσα στο μυαλό μου. Όταν έγραφα την ανάρτηση, αυτά ακριβώς σκεφτόμουνα. Προτίμησα να γράψω μέρος μικρό, ένα ελάχιστο μέρος της μίας πλευράς, της καλής.
Σε κάποια άλλη ανάρτηση, θα γραφτεί κάτι μικρό, ελάχιστο και της "σκοτεινής πλευράς"

Πολλά φιλιά :))

faraona είπε...

Οι γιορτες των Χριστουγεννων ειναι πολυ ομορφες πραγματικα...σαν σε παραμυθι για παιδια και λιγο για μεγαλους...

πολλα φιλια

Takiz είπε...

Ρε συ Άστρια με την περιγραφή σου περιμένω ακόμα περισσότερο τις γιορτινές μέρες με την ευχή αυτές οι γιορτές να είναι ακόμα πιο όμορφες από τις προηγούμενες, με την ευχή αυτές τις γιορτές να γίνω περισσότερο ανθρώπινος για τους δίπλα μου

Άστρια είπε...

@faraona:

Ναί "σαν" παραμύθι, Φαραώνα μου, έτσι ίσως θέλουμε να το βλέπουμε έτσι ίσως θέλουμε να το νοιώθουμε για να γλυκαίνουμε λίγο τη ζωή μας.

Σε φιλώ, καληνύχτα!

Άστρια είπε...

@Takiz:

Πολύ χαίρομαι Τακίζ για ό,τι καλό ένοιωσες.:)) Σου εύχομαι ολόψυχα να είναι ομορφότερες οι γιορτές σου.
Η τελευταία ευχή σου "... αυτές τις γιορτές να γίνω περισσότερο ανθρώπινος για τους δίπλα μου..."
είναι από τις πιο όμορφες που έχω ακούσει!

Πολλά φιλιά, καλό βράδυ!

panagiota είπε...

Πω-πω αστεράκι μου,τι μου θύμησες με το βιντεάκι της Φαντασίας!!!
Τα νιάτα μου βέβαια!!!Και ευτυχισμένες του τότε στιγμές!

Ευχαριστώ καρδούλα μου που έβαλες "τις χριστουγεννιάτικες ευχές των αδέσποτων".
Εχουμε και στην Θεσ/νικη παζάρι και ετοιμάζω τις μαρμελάδες μου και τα κακτάκια μου (και ότι άλλο κατεβάσει το μυαλό μου, που να είναι χειροποίητο!)και έχει ο θεος!
Σε φιλώ αστεράκι μου όμορφο...

Fegia είπε...

Αγαπητή μου φίλη.
Πάντα ξεχώριζα το Δεκέμβριο και τις γιορτές των Χριστουγέννων, σε σχέση με τις Πασχαλινές λ.χ....

Μικρός, είναι αυτονόητο ότι αποτελούσαν τις μέρες των προσδοκιών (για δώρα...).
Αργότερα,... στην πόλη ...οι ευκαιρίες για ξεφάντωμα και για ανάπαυλα από τις σχολικές υποχρεώσεις.
Σαν φοιτητής...η επιστροφή στην Αθήνα, το αντάμωμα με φίλους (παλιούς)...

Σιγά-σιγά η γοητεία περιορίζεται και τις μέρες αυτές τις απολαμβάνω πλέον, απλώς σαν ευκαιρία για εκδρομές...και (ελεγχόμενη) κραιπάλη!

Θα δούμε φέτος...
Νάσαι καλά και βέβαια θα τα πούμε πάλι μέχρι τις γιορτές.
Φιλιά.

Άστρια είπε...

Πω πω, φύσηξε ωραίος βόρειος άνεμος και έφερε μαζί δύο φίλους :))

Άστρια είπε...

@panagiota:

Καλή επιτυχία στα σχέδιά σου!! Μπράβο που βρίσκεις πάντα χρόνο να προσφέρεις για τους αιώνιους φίλους μας!

Φιλιά στον Βορρά!

Άστρια είπε...

@fegia,

Καλέ μου fegia, με την αισθητική, το χιουμορ και τη φαντασία που διαθέτεις, είναι σίγουρη η γοητεία των εορτών σου! Και έχεις πολλά να διηγηθείς στην αγαπημένη σου κόρη αλλά και να τις προσφέρεις νέα, για να έχει κι εκείνη μνήμες στο μέλλον:))

Φιλιά στον Βορρά:))

Roadartist είπε...

Καλησπέρα καλή μου άστρια..
Πολύ σωστά συνδιάσες την ανάρτηση περί χριστουγέννων, με παιδικά έργα..
Αν κάτι θυμάμαι έντονα είναι το πόσα τέτοια έργα έβλεπα μικρή κάθε παραμονή με τον αδελφό μου..
Σήμερα δεν με μαγεύουν..Δε θα σου γράψω όμως τις σκέψεις μου, γιατί δεν οφείλω να σου 'χαλάσω' το όμορφο συναίσθημα σου. Δυστυχώς δεν μπορώ να αφεθώ, ούτε αλλάζει κάτι ιδιαίτερο μέσα μου πλέον.
Οπως το έγραψες "Μοναδική ατμόσφαιρα, μαγική, παραμυθένια στα παιδικά μάτια!"
Να είμαστε καλά, πολλά φιλάκια..

Άστρια είπε...

@roadartist:

Καλή μου φίλη,

Οποιαδήποτε σκέψη σου δεν θα μου χάλαγε την διάθεση, μπορείς να γράψεις ό,τι θέλεις.
Θα μπορούσες να αρνηθείς όμως ότι παιδικά μάτια, πολλες στιγμές έχουν και οι μεγάλοι;
Και ο εαυτός μας δεν χρειάζεται κάποιο παραμύθι;
Πάντως αν αποφασίσεις (γιατί και εδώ μπορεί να πέσει συζήτηση) να κάνεις παιδιά, (και σε φαντάζομαι μία κατάπληκτική μητέρα), είμαι σίγουρη ότι θα τα ξαναζήσεις, σαν παιδί:))

φιλάκια πολλά:))

υγ.Έχω γράψει κάτι πιο πάνω στην απάντηση στην Κalynama.

Άστρια είπε...

@roadartist:
A, κατάφερα και έπλεξα δύο αγγελάκια που λέγαμε, χα χα :))

marianaonice είπε...

Ναι άστριά μου, ο Δεκέμβρης μυρίζει γλυκα και άρωμα γιορτής!
Θυμίζει γλυκιές στιγμές με αγαπημενους ανθρώπους! Αλλά και μοναξιά καμιά φορά για μοναχικούς ανθρώπους...

Η ταινία Φαντασία απίθανη!!
Τι μου θύμισες τώρασα!!!!

kikop80 είπε...

Καλημέρα Άστρια!
Οι θύμησες αυτές είναι γερά σφαλισμένες στο κουτάκι μας!
Ακόμα δεν μπορώ να τις μεταδόσω, αλλά ευελπιστώ κάποια στιγμή!
Καλό Σαββατοκύριακο!
:)))

Roadartist είπε...

Ακριβώς αυτό που αναφέρει η kalynama.
Δε μπορώ να περπατώ στην Ερμού και να κοιτάζω τα στολίδια, ενώ παραδίπλα ένας άστεγος κοιτάται μόνος στο παγκάκι. Είναι τρομερή η αντίθεση με τους χαρούμενους ανθρώπους (αληθινά;;;..) με πολλές σακούλες στα χέρια, και δίπλα ακριβώς τους ανθρώπους που ζητιανεύουν..
Πως να χαρείς;.. Δύσκολο πολύ μου είναι..Δυστυχώς τα λαμπόνια μεγαλώνουν αυτά τα αισθήματα, και μάλλον τα βλέπω ως τρόπο για να "μειώσουμε" ή να κρύψουμε τις τύψεις και τη μοναξιά μας.. Οπότε απέχω .. Δυστυχώς! Θα ήθελα να τα έβλεπα με τα μάτια του μικρου παιδιού, που ζει ακόμη μέσα μου..
Εύχομαι εφέτος να μη με κυριεύσουν (αν και δύσκολο..) τα ίδια συναισθήματα, τουλάχιστον να μη τα επιβαρυνθείτε κ εσείς.. Πέρσι πάντως δεν την γλυτώσατε.. Δες διάθεση περσινή κ θαυμασε :) :(

Σίγουρα αν αξιωθώ κ αποφασίσω να κάνω παιδιά, θα είναι μια αφορμή για να ζήσω ξανά τα χριστούγεννα και να δημιουργήσω μια ατμόσφαιρα μαγική ως γονιός. Αυτό σίγουρα θα το έκανα. Και εύχομαι να γίνει μόνο όταν θα είμαι σίγουρη και έτοιμη. Και εγώ έτσι πιστεύω οτι θα είμαι όπως το γράφεις.. ;)
Εσύ έχεις παιδιά? Σε φιλώ,
να είσαι καλά..! :)

Ανώνυμος είπε...

από αυτή την ταινία μου αρέσει πάρα πολύ η τελευταία σκηνή, θα΄λεγε κανείς το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων

Άστρια είπε...

@marianaonice:
Μαριάννα μου, πολλές φορές η μοναξιά είναι επιλογή μας, πολλές φορές αναπόφευκτη. Οι καλές μνήμες πάντως μας συντροφεύουν πάντα.
Σε φιλώ, καλό βράδυ:))

Άστρια είπε...

@kikop80:

kikop μου, σίγουρα θα τις μεταδώσεις. Από τα λίγα που έχω δει ως τώρα από τα κείμενά σου, μεταδίδεις μία πολύ καλή διάθεση, ακόμα και στα δύσκολα θέματα.
Εύχομαι επίσης γρήγορα ένα kikopaki, να έχεις να του λες από αυτό το κουτάκι:)))
Καλό βράδυ!

Άστρια είπε...

@roadartist:

Καλή μου φίλη,

Σ'ευχαριστώ πολύ που έγραψες αυτές τις σκέψεις σου.
Ήμουν σίγουρη ότι η διάθεσή σου θα είχε να κάνει με όσα είπε η kalynama και αντιγράφω την απάντησή μου :

"Σαν να ήσουν μέσα στο μυαλό μου. Όταν έγραφα την ανάρτηση, αυτά ακριβώς σκεφτόμουνα. Προτίμησα να γράψω μέρος μικρό, ένα ελάχιστο μέρος της μίας πλευράς, της καλής.
Σε κάποια άλλη ανάρτηση, θα γραφτεί κάτι μικρό, ελάχιστο και της "σκοτεινής πλευράς""

Η περσινή σου ανάρτηση ήταν αυτή η άλλη πλευρά. Πάντως δεν την βρήκα ως "επιβάρυνση" αλλά ως ένα από τα ελάχιστα της άλλης πλευράς, της υπαρκτής και γνωστής που δεν πρέπει να τα ξεχνάμε.
Ναι, υπαρκτής, όμως δεν μπορεί να έμμεσα να ενοχοποιούμε και τον εαυτό μας για όλα και να τον τιμωρούμε. Έχουμε δικαίωμα, υποχρέωση στον εαυτό μας και στο κοντινό μας περιβάλλον και όχι μόνο στα παιδιά μας, για λίγη χαρά, ε, και μαγεία καμιά φορά (θυμήσου π.χ.την Φλωρεντία).
Αυτό δεν σημαίνει ότι κλείνουμε τα μάτια σε ότι συμβαίνει γύρω μας.
Ήταν αυτή η σκέψη της ανάρτησής μου "στροβιλιζόμαστε" αν θέλεις ξαναδιάβασέ την με αυτή την ματιά.

Ναι, σίγουρα, θα είσαι μία καταπληκτική μητέρα!:)

Η κόρη μου είναι 24 ετών, το έχω αναφέρει σε διάφορα σχόλιά μου και παιδί, ναι, πιστεύω ότι της έφτιαχνα πολλά για να θυμάται. Το
μέλλον θα δείξει τί έκανα:))
Ο πολυαγαπημενος πατέρας μου πέθανε ανήμερα κάποια Χριστούγεννα και την ίδια πρωτοχρονιά πήγα την κόρη μου στο Μέγαρο Μουσικής σε μία μοναδική παράσταση του Θάνου Μικρούτσικου για την ιστορία της μουσικής, με στοιχεία ακόμα και τζαζ, κείμενα που διάβαζε η Ρένη Πιττακή, .. γιατί έπρεπε να της δείξω ότι η ζωή συνεχίζεται:))

Σε φιλώ γλυκά και μην ξεχνάς και την ευαίσθητη roadartist: της χρωστάς:)))

Άστρια είπε...

@Ηλιογράφος:

Καλέ μου ηλιογράφε, νομίζω ότι η τελευταία σκηνή έχει πράγματι πολλά νοήματα.
Διάλεξα το πρώτο βίντεο γιατί είχε από τις πιο όμορφες μελωδίες από τον Χριστουγεννιάτικο Καρυοθραύστη του Τσαϊκόφσκυ, αλλά και γιατί είχε και όλες αυτές τις μαγικές παραμυθένιες νεραϊδούλες και τα χρώματα από το φθινόπωρο στον χειμώνα. Το δεύτερο, εκτός από την ίδια μουσική, είχε αυτό το παιχνιδιάρικο, ντροπαλό, αθώο, με πανέμορφα μάτια ψαράκι.
Αλήθεια τα είδες; είμαι σίγουρη ότι θα σου άρεσαν:))
Καλό βράδυ:))

Roadartist είπε...

Με συγκίνησες!! ..
Δεν είχα ιδέα για τη κόρη σου, έχει σχεδόν την ηλικία μου..
Άστρια ολόψυχα μέσα από την καρδιά μου σου εύχομαι οτι καλύτερο..
Πραγματικά με άγγιξε πάρα πολύ το σχόλιο σου.. Σε ευχαριστώ πολύ.

Roadartist είπε...

Καλά Χριστούγεννα όπως τα ποθείς .. τα καλύτερα της ζωής σου!! Και να ξαναπάς εφέτος στο Μέγαρο με τη κόρη σου!! Γιατί όχι??
(..σε φιλώ!!)

ΙΠΠΟΛΥΤΗ είπε...

Φανταστικο άρωμά σου καλή μου Αστρια.Με έφερε εδώ μια κοινή μας φίλη,η mareld.
Ζέστη και γεύση γιορτινή δεν μ'άφηναν να φύγω κι ας είναι πέντε το πρωί...
Πήγα και στις ταινίες με παιδιά.
Θα σου γράψω και εγώ μερικές που ξεχωρίζω.

Να είσαι καλά με όσους αγαπάς...

Άστρια είπε...

@roadartist:
Μόλις είδα το σχόλιό σου, μία ωραία καλημέρα και είναι Κυριακή:))
Σε ευχαριστώ και εγώ πολύ για τα λόγια και τις ευχές σου και αντεύχομαι τα ίδια!!!:)))
Σε φιλώ, πολύ καλή μέρα, ξεκούραστη και γεμμάτη συνάμα:)))

Άστρια είπε...

@ΙΠΠΟΛΥΤΗ:

Καλώς ήρθες Ιππολύτη! Σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου. Σ' έχω συναντήσει και διαβάσει πολλές φορές στην ξεχωριστή μας mareld. Πρέπει να κάνεις πολύ καλή δουλειά με τα παιδιά. Είδα τις επιστολές τους στη "ροή".
Θα χαρώ να τα ξαναπούμε.
Καλή Κυριακή! :))

Άστρια είπε...

@ΙΠΠΟΛΥΤΗ:

Αν έχεις υπόψη σου όπως είπες για ταινίες, αν θέλεις, διάβασε το σχόλιο της Φλώρας πιο πάνω, για κάποια πρόταση! Η Φλώρα είναι καθηγήτρια και νοιάζεται πολύ για τους μαθητές της. Σε ευχαριστώ πολύ:))