Τέσσερις ταινίες όπου συμμετείχαν παιδιά, απαγορευμένα παιχνίδια, ένα όνειρο, περιπέτειες, και ένα γευστικό μυστικό.
"Απαγορευμένα παιχνίδια" ( Jeux interdits), Ρενέ Κλεμάν (1952)
βασισμένη στο βιβλίο του Φρανσουά Μπουαγιέ.
1940, η πεντάχρονη Πωλετ χάνει τους γονείς της και τον σκύλο της σε μια ναζιστική επίθεση στην επαρχία κατά την προσπάθειά τους να διαφύγουν από την πόλη. Το εντεκάχρονο χωριατόπαιδο Μισέλ Ντολ βλέπει το κορίτσι να περιπλανάται με το πεθαμένο σκυλάκι της. Την φέρνει στο σπίτι του, όπου γίνεται ευπρόσδεκτη από τους γονείς του και τα παιδιά γίνονται στενοί φίλοι. Θάβουν το σκυλάκι της και αποφασίζουν να φtιάξουν ένα νεκροταφείο για ζώα και έντομα, κλέβοντας σταυρούς από άλλο, δημιουργώντας προβλήματα στους γονείς του...
Πόλεμος και μία παιδική αντιμετώπιση της σκληρής πραγματικότητας του θανάτου.
Η μουσική του έργου είναι υπέροχη!
"Όνειρα " (dreams), Ακίρα Κουροσάβα (1990)
Μία συλλογή από οκτώ μικρές ιστορίες βασισμένες στα "όνειρα" του Ακίρα Κουροσάβα.
Όνειρα: σκέψεις και εικόνες για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Μαγεία και εφιάλτες!
Μία από αυτές τις ιστορίες: "Ο ήλιος λάμπει μέσα από τη βροχή".
Ένας παλαιός ιαπωνικός μύθος λέει ότι όταν ο ήλιος λάμπει ανάμεσα από την βροχή, παντρεύονται οι αλεπούδες. Στο μικρό αγόρι είπαν ότι τέτοιες μέρες δεν πρέπει ο κόσμος να βγαίνει έξω από το σπίτι του γιατί αν δει τις αλεπούδες, αυτό μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα μεγάλα κακά. Το αγόρι, μια τέτοια μέρα αγνοεί τη συμβουλή και βγαίνει έξω ...
"Ανήλικοι ριφηφήδες" (Bugsy Malone), Άλαν Πάρκερ (1976)
Εποχή των 30s με γκάνγκστερς και πιστόλια, που δεν ρίχνουν σφαίρες αλλά γιαούρτια, αφού οι πρωταγωνιστές είναι όλοι παιδιά...
Υπέροχη μουσική, ατμόσφαιρα εποχής και καταπληκτικό παίξιμο!
Πολίτικη Κουζίνα (A Touch of Spice), Τάσος Μπουλμέτης (2003)
Η γνωστή σε όλους μας ταινία.
Σε μία σκηνή, στο πατάρι του καταστήματος μπαχαρικών του παππού, βρίσκονται ο μικρός Φάνης που του αρέσει να μαγειρεύει και η μικρή Σαϊμέ που της αρέσει να χορεύει. Για να την κάνει να χορέψει, της δίνει το μυστικό υλικό για τους τέλειους κεφτέδες και της ψιθυρίζει στο αυτί : "κανέλλα"...
Την ώρα του αποχαιρετισμού, στο σταθμό του τραίνου, η Σαϊμέ του χαρίζει το αγαπημένο τους παιχνίδι...
****************************************
Όπως και στα προγράμματα των ταινιών, οι ιστορίες δεν ειπώθηκαν ολόκληρες.
Εξ άλλου, όπως λέει το παλαιό ανέκδοτο, σε έναν κινηματογράφο, η ταξιθέτρια για να εκδικηθεί κάποιον που δεν της έδωσε φιλοδώρημα (έτσι συνηθιζετο) έσκυψε και του ψιθύρησε το όνομα του δολοφόνου.
36 σχόλια:
Ω, αυτή η υπέροχη παιδική αθωότητα και αφέλεια. Ακόμη και αυτές οι σκανδαλιές δε γίνονται κατ' ουσίαν από κακή πρόθεση ή προς ίδιον όφελος, μα από απειρία.
Υπέροχες όλες οι αναφορές σου.
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
παιδια!
αστρια μου τι ομορφη αναρτηση..δεν μπορω να δω τα βιτεακια γιατι η συνδεση στο σπιτι δεν ειναι στα καλα της...αλλα θα ξαναρθω!
αφηνω καληνυχτες!
και Χρονια Πολλα!
φιλι φιλι :)
Καλημέρα Άστρια.
Θα σταθώ στην πρώτη ταινία, τα ¨απαγορευμένα παιχνίδια" του Rene Clement.
Την είδα για πρώτη φορά, σε συνοικιακό (ποιοτικό) κινηματογράφο το 1972 αν θυμάμαι καλά.
Με γοήτευσε και -κυρίως- με συγκίνησε τόσο που καταγράφηκε στη συνείδησή μου σαν μια από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει.
(Υπάρχει άλλωστε καταχωρημένη στην αντίστοιχη θέση του blog μου).
Πραγματικό αριστούργημα, που δυστυχώς δεν είναι πολύ ευρέως γνωστό... Μια φορά νομίζω την έχει δείξει η ΕΡΤ...
Εκπληκτική ταινία!
Τα "όνειρα" του Κουροσάβα, νομίζω ότι μετά τη "γειτονιά των καταφρονεμένων" είναι ό,τι καλύτερο έχει δημιουργήσει αυτός ο ογκόλιθος της έβδομης τέχνης.
Σπουδαίο, εικαστικό φιλμ, γεμάτο (όπως όλα τα έργα του) ευαισθησία και ονειρική ποίηση!
Τους ανήλικους ριφηφήδες, δεν νομίζω ότι τους έχω δει....Δεν θυμάμαι αλλά είναι μια ευκαιρία να το ψάξω σε dvd.
Tέλος, την "πολίτικη κουζίνα" την είδα και το μόνο που νομίζω ότι κάνει τη διαφορά, είναι η (αμερικάνικη) παραγωγή, που τις προσφέρει τα επαγγελματικά χαρακτηριστικά, που λείπουν από τις περισσότερες ελληνικές ταινίες.
Τα υπόλοιπα, απλώς ικανοποιητικά και λίγο υπερεκτιμημένα...
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για την ευκαιρία να κάνω ένα ταξίδι στην κινηματογραφική παιδική αθωότητα.
Καλό Σ.Κ.
Υ.Γ. Ο σύζυγος τι λέει για την επιστροφή του Ντούσαν; Εγώ είμαι ικανοποιημένος και πιστεύω ότι κάνουμε μια νέα αρχή...
:)))
Καλησπέρα άστρια!
Νομίζω πως μόνο την πολίτικη κουζίνα έχω δει.
Κι εκεί την παράσταση κλέβει η μορφή του Τάσου Μπαντή - παππού!
...
μια σπαρακτική σκηνή από την πρώτη ταινία:
"όταν η μικρή ρωτά τον πιτσιρικά αν το νεκροταφείο θα έχει και ανθρώπους και το βλέμμα της είναι γεμάτο θλίψη και αγωνία"...........
Καλησπέρα!!
Δυστυχώς δεν προλαβαίνω αυτή τη στιγμή να δω όλα τα βίντεο.. θα περάσω όμως ξανά..
Θέλω όποτε μπορέσεις να μου στείλεις ένα email, γιατί δεν βρίσκω διεύθυνση σου.
Ευχαριστώ! Καλό σκ!
@φύρδην- μίγδην:
Παιδιά! Εσύ Γλαρένια μου σίγουρα έχεις πολλές εμπειρίες.
Και όλοι έχουμε και τις δικές μας παιδικές μνήμες.
Σκανδαλιές, όνειρα, μκρά μυστικά, αγωνίες, βλέμματα και βήματα προς τον κόσμο των μεγάλων.
Φιλί και καλή εβδομάδα!
@νηφάλια μέθη:
Χρόνια πολλά και από εδώ, περιμένω να ξαναέρθεις.
Σε φιλώ, καλή εβδομάδα!
@fegia:
Αγαπητέ fegia,
Αν σου πω ότι περίμενα να δω την γνώμη σου και χαίρομαι για το σχόλιό σου.
Την πρώτη ταινία όταν την είδα είχα συγκινηθεί πολύ, με την μουσική της δε είχα ενθουσιαστεί.
Η αλήθεια είναι ότι το σκέφτηκα πριν την αναρτήσω μήπως το θέμα με το νεκροταφείο και παιδιά σοκάρει σε μία ανάρτηση.
Η δεύτερη ταινία με είχε καθηλώσει, έμενα σχεδόν ακίνητη όταν την έβλεπα και μετά την σκεφτόμουν για πολύ.
Η τρίτη ταινία, κάτι ελαφρύ, μου άρεσε ως μιούζικαλ, αλλά είχε και κάτι το αστείο στα παιδιά να μιμούνται τους μεγάλους, επίσης μου άρεσε η ατμόσφαιρα της εποχής.
Η τέταρτη ταινία μου άρεσε πολύ για ελληνική ταινία και για το θέμα της και για την μουσική της.
Βέβαια υπάρχουν πολλές άλλες εξαιρετικές ταινίες με παιδιά, αυτές μου ήρθαν αυθόρμητα θέλοντας να αγγίξω αμυδρά κάποια παιδικά συναισθήματα και αντιδράσεις στον κόσμο των μεγάλων.
Να είσαι καλά, Καλή Εβδομάδα!
υγ. Ο σύζυγος συμφωνεί απόλυτα μαζί σου για τον Ντούσαν..:)))
Να σου πω και κάτι να γελάσεις: Όταν ο Ντούσαν είχε πάει στον Ολυμπιακό, σε ματς του Ολυμπιακού με την ΑΕΚ, οι οπαδοί της πήγανε στο γήπεδο για το ματς και ήθελαν να αποδοκιμάσουν και τον Ντ. Δεν ξέρω πως, ο σύζυγος έπεσε σε κερκίδα με Ολυμπιακούς και δεν μπορούσε να μιλήσει. Το φαντάζεσαι ;!...:))
@kikop80
Χαίρομαι που πέρασες kikop. Πάντα νιώθω ευχάριστα όταν βλέπω το σχόλιό σου και το avatar σου!
Να είσαι καλά καλή εβδομάδα!
@ηλιογράφος:
Δεν την θυμάμαι αυτή τη σκηνή ηλιογράφε. Έχω να δω χρόνια αυτή την ταινία. Μου άρεσε που ξεχώρισες αυτόν τον διάλογο.
Να είσαι πάντα καλά και καλή εβδομάδα!
@roadartist:
Βεβαίως, θα ήθελα την γνώμη σου:))
Θα σου στείλω το email.
φιλιά, καλή εβδομάδα!
Αυτες τις μέρες ειδικα ,τωρα που πλησιαζουν οι γορτες το ποσο μ αρεσει να βλεπω ταινιες με παιδια δεν λέγεται.
Καλα την πολιτικη κουζινα την εχω δει πολλες φορες.Τα αλλα θα τα εχω στα υπ οψιν.
φιλια πολλα καλη μου φιλη κι ευχαριστω πολυ για το λινκ.
Μη ξεχασεις το βελονακι!!!Χαχαχα!!!
Kαλησπέρα Άστρια με το βελονάκι σου χαχαχααχα :)
Το Email μου ειναι :
maroadartist@gmail.com
Καλή εβδομάδα,
Πολλά φιλάκια.
Φοβερές οι αναφορές σου!
Η παιδική αθωότητα και θεώρηση της ζωής είναι μάθημα για εμάς που ξεχάσαμε από που ήρθαμε...
Η μουσική και οι αναφορές στην πολίτικη κουζίνα υπέροχες!
Νάσαι καλά άστρια!
Καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα!
Απλά να σου γράψω, πως εχω δει τις ταινιες, ξεχωριστές ολες..αλλά για κάποιο λόγο το youtube ή η σύνδεση μου δεν θελει να δω τα βιντεακια αποψε. Δεν υπαρχει περιπτωση να τα χασω ομως..Θα ξαναπερασω.
Οδυσσεια το κατάντησα!!
Γλυκό βραδυ!
ότι πρέπει για τις γιορτές που πλησιάζουν....
γιατί
....ο κόσμος, ανήκει στα παιδιά.....
και σε ένα χαμόγελο τούς....
Roadartist πρέπει να πατήσεις το play... για να παίξει...
:PPPPP (sori Άστρια αλλά δεν άντεξα)
@faraona:
Πράγματι τώρα που έρχονται τα Χριστούγεννα αρχίζει η διάθεση να αλλάζει, έρχεται η μαγική ατμόσφαιρα!:))
Πάντως, θα προσπαθήσω! χα χα
Να είσαι καλά φαραώνα μου!
@roadartist:
χα χα
Είσαι και πειραχτηράκι ε; :)))
Εγώ πάντως θα προσπαθήσω και μην εκπλαγείς αν δεις και φωτογραφία (;!) του τι θα φτιάξω!!
Προφανώς, όχι να έχεις και έννοια για τα βίντεο!! εξ άλλου όταν τα έβαλα ακριβώς η ιδέα ήταν ότι υπάρχουν ή να διαλέξει κάποιος ό,τι του αρέσει από αυτά :)))
Σε φιλώ, καληνύχτα:))
@marianaonice:
Μαριάννα μου, χαίρομαι που σου άρεσε, να είσαι καλά πάντα.
Πολλά φιλιά και γλυκειά καληνύχτα να έχεις φίλη μου.
@ Άστρια : Οταν κάποιον τον συμπαθώ, μόνο τότε τον πειράζω, με την καλή έννοια πάντα, διαφορετικά αδιαφορώ .. :)
Οπως έκανε παραπάνω και ο φίλος takiz σε μένα, και αμέσως μετά μου έστειλε "μπες να δεις στην astria"
..Ξέρεις εδώ κολλάει το 'κάνε φίλους να δεις καλό' :))
Σε φιλώ καλό βραδάκι!
@takiz:
Καλέ μου takiz, πάντα όμορφα τα λογάκια σου και πάντα "φωτογραφίζεις" την παρουσίασή τους, ακόμα και τα λίγα, τοποθετώντας τις λέξεις, τις γραμμές, την στίξη, έτοιμα για να φωτογραφηθούν. Εδώ τελείωσες την φωτογράφιση με "...ένα χαμόγελο τους...."
Να είσαι καλά, καληνύχτα!
@roadartist:
Μόλις απάντησα στον Takiz, είδα το καινούργιο σχόλιό σου, πρέπει να γράφαμε ταυτόχρονα:))
χα χα χα, πολύ γέλασα!
Τί ωραία αλήθεια που είναι όλα αυτά! όπως μεταξύ φίλων:)))
Να είστε καλά και οι δύο!!
Έρχομαι να δω τι σου έγραψε!
χαχαχα όχι το "πουλάκι μου" στο msn μου το έστειλε, ξέρει τι κάνει..
Να είσαι καλά Αστρια, καλό βράδυ ξανά!
Άστρια ξέρεις πόσο σε συμπαθώ .....
και συγνώμη που κάνω κατάχρηση του χώρου σου.....
άλλα είναι δυνατόν
ένα και μόνο ένα κουμπί πρέπει να πατήσει για να δει το video και μάλιστα είναι στην μέση της εικόνας... τι να πω....
φιλικα
το πουλάκι ....
χαχαχαχαχαχαχαχχ
καλό βράδυ κορίτσα....
@roadartist, takiz:
καλοί μου φίλοι και οι δύο με κάνατε και γέλασα πολύ!!! Είστε αγαπημένα πειραχτηράκια:)) με πολύ χιούμορ :))
Σας φιλώ πολύ, καλό βράδυ:))
Πρωτότυπα μάς θέλγεις με τις αναρτήσεις σου.
Η σημερινή, πολύ πρώτη!
Δυστυχώς έχω δει μόνο την πολίτικη κουζίνα.. μία ταινία που πραγματικά λάτρεψα. Ποτέ δε βλέπω σε επανάληψη κάποια ταινία ή σειρά. Ίσως ήταν η μόνη εξαίρεση... όχι μονο την έχω δει κι εγώ δε ξέρω πόσες φορές, μα αγόρασα και το dvd.
Όσο για το παιδί και τη σχέση του με τον παππού του... μονάχα πίσω με γυρνάει στην παιδική μου ηλικία...
Καλό βραδάκι να έχεις :-)))
@π.κ.
Και το σχόλιο πρώτο:))
Καλό βράδυ!
@kalynama:
Καλησπέρα αγαπητή kalynama,
Και μένα μου άρεσε πολύ η ταινία.
Έχω επισκεφτει την Πόλη αλλά ξέρω και πολλούς κοντινούς από κει. Η ταινία, εκτός από την πράγματι ωραία ατμόσφαιρα και το συναίσθημα που ανέδυε, είχε και πολλές αλήθειες.
Να είσαι καλά, καλό βραδάκι:))
Γλυκιά μου Άστρια!
..Οι λυγμοί της δυνάμωσαν, έσκυψε σα χαμένη πάνω στο πρόσωπο του Μισέλ, χαϊδεύοντάς τον, φιλώντας τον, λούζοντάς τον με τα δάκρυά της που ανακατεύονταν με το κόκκινο αίμα και για πολλή ώρα τον κράτησε σφιγμένο πάνω στο μάγουλό της. Στο τέλος οι λυγμοί της κόπασαν λίγο, και καθώς ο Μισέλ εξακολουθούσε να μην κουνιέται, τον άφησε από την αγκαλιά της, τράβηξε την πέτρα που ήταν κάτω από το κεφάλι του και του έκανε ένα μαξιλάρι με τα χορτάρια. Έπειτα σηκώθηκε κι έψαξε ώρα
πολλή για μια γιρλάντα περικοκλάδα...
"μια από τις δέκα καλύτερες ταινίες όλων των εποχών"
Δεν σοκάρει η ανάρτηση ψυχή μου..
έκλαψα όταν παλιά την είχα δει.. έκλαψα και τώρα..
Σε ευχαριστώ..
Ο Κουροσάβα
Θαύμαζε τον πατέρα του για την ηθική που κληροδότησε στα παιδιά του και τη μητέρα του για την εσωτερική της δύναμη..
"Ο κινηματογράφος αποδεικνύει ότι η ζωή είναι ένα συλλογικό όνειρο σκηνοθετημένο από πολιτιστικές μνήμες..έθεσε ως θεμελιώδες αξίωμα την ονειρική υφή της πραγματικότητας..Σ’ ένα κόσμο όπου η τηλεόραση επαναλαμβάνει μονότονα ότι η ζωή είναι ένα καταναλωτικό θερμοκήπιο, είναι φυσικό οι άνθρωποι να σκεπάζουν με κινηματογραφικό μανδύα τα όνειρα τους. Ακόμα και στον ύπνο τους, ο λησμονημένος κινηματογράφος, η πιο ουτοπική τέχνη του 20ού αιώνα, τους απελευθερώνει"..
Όσο για την πολίτικη κουζίνα ακόμη και φίλοι μου από το Μεξικό με πήραν να μου εκφράσουν τη χαρά τους..
ΑΧ!! αυτή η κανέλλα!!!
Πολλά γλυκά φιλιά
και ένα χάδι στα όνειρά σου!
Και πάλι σε ευχαριστώ!
ΥΓ
Μια φορά είμαι Θεσσαλονίκη και πηγαίνω στο γήπεδο μόνη να δώ Ήρακλή Ολυμπιακό. Πέφτω στη κερκίδα του Ηρακλή και τσιμουδιά. Σε κάποια στιγμή βάζει γκολ ο Ολυμπιακός και πετάγομαι από χαρά στον αέρα..φαντάζεσαι τι έγινε;
Ξεχωριστή μου mareld,
Σε ευχαριστώ πολύ για όσα ωραία άφησες εδώ. Επί πλέον μάθαμε ότι είσαι και Ολυμπιακός:))
Σε φιλώ γλυκά, καληνύχτα και καλό μήνα:))
υγ.Σήμερα ήταν μία πολύ δύσκολη μέρα και η διάθεση είναι χάλια. Χάσαμε ένα συνάδελφο από τη δουλειά, αρκετά νέο. Και όπως πάντα φιλοσοφήσαμε για τη ζωή και για το μόνο σίγουρο: είμαστε περαστικοί.
Άστρια μου!
Λυπάμαι..
Πως έφυγε ο άνθρωπος..
Ξέρω από απώλειες..είναι σκληρό..δεν αντέχεται αν είναι δικό σου άνθρωπος.
Σου ομολογώ ότι έτσι άνοιξα το τζιβαέρι και τη νοσταλγία. Πενθούσα τις καλύτερες μου φίλες
που έφυγαν νωρίς και οι δυο από καρκίνο του μαστού.
Τους έδωσαν λίγους μήνες ζωής και με αντιστρές και θεραπεία έζησαν έξη χρόνια.
Η Έρη έτσι έλεγαν τη μια, ήταν Ελληνίδα και είχαμε σπουδάσει μαζί και δουλέψει στην ίδια φαρμακοβιομηχανία.
Πήραμε μαζί και την ειδικότητα στο καρκίνο...αχ..αχ..
Στον τελευταίο της χαιρετισμό μου κράταγε το χέρι, δεν μου το άφηνε και μου έλεγε..
δώσε μου το λόγο σου ότι θα ανοίξεις στην Αθήνα ακαδημία αντιστρες..
στη κηδεία της κατέληξα με σοκ στο νοσοκομείο.
Έχω αφιερώσει πολλά χρόνια από τη ζωή μου στο στρες.
Αν έχεις στρες, μπορώ να σου δώσω συμβουλές, από το skype.
Μη διστάζεις..είμαι στη διάθεσή σου..
Μια γλυκιά αγκαλίτσα
και πολύ αγάπη!
Πολύ τρυφερή αυτή η ανάρτηση...
Τις ταινίες δεν τις έχω δει - πέραν της Πολίτικης κουζίνας.
Θα τις δω οπωσδήποτε... αρκεί να τις βρω στα video club...
Να σε ρωτήσω: Κάθε χρόνο, πριν τα Χριστούγεννα, κάνουμε τριήμερη γιορτή βιβλίου και ένα απόγευμα δείχνουμε ταινία. Έχεις καμία πρόταση για την περίσταση;
Δεν θέλω, μωρέ, στενάχωρο έργο... Κάτι ωραίο, εμπνευστικό, με αισιόδοξο μήνυμα...
Πολύ θα το χαρώ αν μου απαντήσεις
Το mail μου είναι: musicflora@hotmail.com
Φιλάκια... γεμάτα παιδική αθωότητα...
και σκανταλιά!!!
Ξεχωριστή μου mareld,
Σε ευχαριστώ διπλά, γιατί αφενός μου ανέφερες αυτές τις προσωπικές σου εμπειρίες και αφετέρου γιατί μου πρόσφερες αμέσως τη βοήθειά σου. Το Σαββατοκύριακο θα σου στείλω email:))
Ο συνάδελφος, ξεκινώντας από μία ουρολοίμωξη και κάποιο μικρόβιο(;), χάθηκε σε ενάμισυ μήνα! Δεν το περίμενε κανείς.
Σε φιλώ πολύ, γλυκειά καληνύχτα:))
@Φλώρα μου αγαπητή,
Θα σκεφτώ κάτι να σου προτείνω που θα μου άρεσε, αν και δεν είμαι ειδική.
Αχ Φλώρα μου, πάντα νοιάζεσαι για τα παιδιά του σχολείου σου! Σε θαυμάζω, μακάρι όλοι οι καθηγητές να ήταν έτσι.
Πολλά φιλιά και από μένα.(για σκανταλιές εσύ που είσαι πιο κοντά στα παιδιά πιο πολλές θα ξέρεις, χα χα)
υγ.Μου λείπει εκείνο το χαμόγελο του προηγούμενου avatar σου!!..:))
Δημοσίευση σχολίου