Υπέρβαση και τρέλλα, έχουν ένα κοινό. Την αθέτηση των ορίων της κοινής λογικής. Κι ότι ο ανθρώπινος νους δεν καταλαβαίνει, φοβίζει, δημιουργεί ταραχή και αντίδραση. Καθώς, πίσω από την υπέρβαση, κρύβεται κατά κανόνα η δύναμη εκείνη που την γεννά, η ευαισθησία και η νόηση του να βλέπεις μακρύτερα από τους άλλους, η αντίδραση του κοινωνικού περίγυρου μέσα από όλη αυτή την υπερευαισθησία αποδεικνύεται καθοριστική για τον ψυχισμό του. Μπορεί να οδηγήσει σε βαθιά μελαγχολία, απομόνωση, ή δύναμη. Ο Βαν Γκονγκ, για μένα δεν υπήρξε ποτέ τρελλός. Απλά αρκετά ελεύθερος, να νοιώθει και να σέβεται την διαφορετικότητα της οπτικής του γωνίας. Έζησε ανάμεσα σε ανθρακορύχους, ανθρώπους του μόχθου που ζούσαν πολύ μακρυά από τον ήλιο. Διάβασε την ψυχή τους. Τους ένιωσε... ένιωθε τα χρώματα των αισθημάτων , την αύρα, αυτό που ο καθένας δεν μπορεί να δει τόσο καθαρά.. Ναι, η διαφορετικότητα, έχει πάντοτε μοναχικό δρόμο...
Από τα πιο αγαπημένα μου βίντεο.. Σε ευχαριστώ που τα είδα σήμερα..νομίζω οτι το είχα ανάγκη, ούτε ..παραγγελία δηλ. να ήταν :) Ο καλλιτέχνης ζει έχοντας ενα διαρκή εσωτερικό πόλεμο μέσα του..αντιφάσεων, σκέψεων κ προβληματισμών που ίσως να μην κατανοούνται κ να θεωρείται παράλογος από τους υπόλοιπους. Νομίζω οτι θα συμφωνήσω με τον Νικόλα, η διαφορετικότητα συνεπάγεται και μοναχικότητα.. Ή σίγουρα λίγους συνοδοιπόρους, δε μπορεί να 'κολλήσει' και δε το επιζητά ούτε ο ίδιος όμως με τους πολλούς.. Καληνύχτα!
για μένα το ερώτημα ήταν πάντα, ποιος βάζει τα όρια για να χαρακτηρίσει κάτι ώς τρέλα, ως υπέρβαση, ως γενικά εκτός εσκαμένων. μήπως τα όρια είναι προσωρινά. και η μοναξιά είναι επιλογή ή έλλειψη κατανόησης
@ανεμοσκορπίσματα: "Δεν μπορεί κανείς πάντα να προσδιορίσει τι είναι αυτό που φυλακίζει, που περιτειχίζει, που μοιάζει να θάβει, κι όμως αισθάνεται κανείς κάποια σίδερα, κάποια κιγκλιδώματα, σαν τοίχους" Αυτά είναι λόγια του Βαν Γκογκ πού ίσως ερμηνεύουν τη ζωή του. Δεν είμαι ειδική για να πω κάτι άλλο.
Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου, μου άρεσε αυτό που έγραψες για τους ανθρακορύχους και το ότι "...ένοιωθε τα χρώματα των αισθημάτων...". Βέβαια γνώρισε και από κοντά το εκτυφλωτικό φως του ρεύματος της τέχνης της εποχής του.
Είναι αλήθεια πάντως ότι ο άνθρωπος, ό,τι δεν καταλαβαίνει το φοβάται, το παρερμηνεύει, το πολεμά και πολλές φορές το ρίχνει στην πυρά.
@roadartist: Κιεγώ σε ευχαριστώ :)) Χθες είχα κι εγώ την ανάγκη να ξεφύγω λίγο από το βάρος της καθημερινότητας με αγαπημένες εικόνες και χρώματα.
Συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις σου και πράγματι ο καλλιτέχνης έχει την διαφορετικότητά και τις επιλογές του και πρέπει να την σεβόμαστε κι ας μην τη καταλαβαίνουμε. Ο κάθε καλλιτέχνης (όχι αποκλειστικά ζωγράφος) έχει ένα δικό του κόσμο και κάνει τις δικές του "υπερβάσεις". Είναι κάποιοι όμως που κάνουν την "Υπέρβαση", αυτή που εκτινάζει το έργο τους στην αιωνιότητα. Και οι ιστορίες είναι αρκετές που λένε για μία κακή "μοίρα" που τους συνοδεύει, ίσως για να μετριάσει, σε κάποια άγνωστη ζυγαριά, το δώρο του ταλέντου τους.
Φιλάκια:))
υγ. Πάντως κακή μοίρα έχουν και τόσοι άλλοι που δεν πληρώνουν το αντίτιμο κανενός ταλέντου. Τέλος πάντων δεν βρίσκουμε άκρη, και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες.
Η αλήθεια είναι ότι καλώς ή κακώς, συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε αυτούς τους όρους (ως λέξεις, που δυστυχώς συνοδεύονται από όρια) για αυτό που είναι πολύ πέραν του συνήθους ή εκτός του συνήθως αποδεκτού. (Και εδώ βέβαια δεν συζητάμε για ιατρικούς όρους).
Νάσαι καλά που μας ξενάγησες στα αριστουργήματα του Βαν Γκογκ!!
Η τρέλλα και η υπέρβαση ίσως είναι ένα και το αυτό πράγμα!! Όσοι δεν το καταλαβαίνουν το ονομάζουν τρέλλα, όσοι το καταλαβαίνουν το ονομάζουν υπέρβαση!! Κανείς δεν ξέρει!! Ποιοί είναι οι λογικοί και ποιοί οι παράλογοι, σ' αυτόν τον κόσμο! Η ιδιοφυϊες πάντα διαγράφουν μία μοναχική πορεία στο στερέωμα τους! Καλό βράδυ άστριά μου!
@marianaonice: Σαν τις δύο όψεις ενός νομίσματος φαίνεται να είναι αυτό που λες Μαριάνα μου και καθένας να το βλέπει από την πλευρά που καταλαβαίνει. Καμιά φορά όμως το νόμισμα, όταν το στρίβουμε στον αέρα και πέφτει κάτω, βλέπουμε αναγκαστικά μόνο την μια του πλευρά και όχι την άλλη που είναι κρυμμένη από κάτω.
Ο καλλιτέχνης είναι ένας απλός άνθρωπος που απλά εξωτερικεύει την στιγμή του. Δεν νομίζω ότι απέχουν πολύ άνθρωποι από αυτήν την ιδέα. Απλά το θέμα είναι να το διαπιστώσεις και να αφήσεις την ψυχή σου να μεγαλουργήσει.
takiz: Νομίζω ότι ο καλλιτέχνης έχει ηυξημένη ευαισθησία στο να προσλαμβάνει και να ερμηνεύει τα διάφορα ερεθίσματα και χρησιμοποιώντας τα δικά σου λόγια, λίγο αλλαγμένα, όταν "το διαπιστώσει και αφήσει την ψυχή του να μεγαλουργήσει" τότε μπορεί, και ίσως, γίνει ο Μεγάλος καλλιτέχνης. Καλό βράδυ !
@faraona: Φαραώνα μου, "ζωη", ζωντάνια" και "μοναξιά" είναι τρεις αντίστοιχες λέξεις σοφά διαλεγμένες, θα πρόσθετα ίσως και στις τρεις, την έκταση της υπερβολής: "υπερβολική ζωή, υπερβολική ζωντάνια, υπερβολική μοναξιά" (και όποιος αντέξει..) Πολλά φιλιά:))
Εγώ νομιζω οτι χρειάζεται να εχεις μια δόση τρέλας για να κάνεις την υπέρβαση. Οσο για το δεύτερο σκέλος ... η ιδιοφυΐα σίγουρα συνοδεύετε απο μοναχικότιτα...ισως και μοναξιά καποιες φορές
@faraona: Εύχομαι να είναι όλα καλά τώρα. Εδώ σήμερα έχει ένα φοβερά μουντό καιρό, αποπνικτικό, γεμμάτο υγρασία. Μακάρι να βρέξει, ίσως ξεθυμάνει. Κάθε καλό για σήμερα :))
Να σου πω... εγώ ψηφίζω την τρέλλα με χίλια! (Την γράφω επίτηδες με δύο λάμδα γιατί, όπως λέει κι ο Θεοτοκάς, η τρέλα με ένα λάμδα δεν είναι πια τρέλλα...) Αυτή τολμάει ό,τι η λογική φοβάται... Μου αρέσουν όλοι οι τρελλοί απανταχού της γης και της ιστορίας! Συγγενεύω ιδεολογικά με ό,τι ζει στο περιθώριο - φτάνει να είναι δημιουργικό και γνήσιο. Η παθητικότητα στην ουσία δεν έχει σχέση με την τρέλλα... Εσύ τι λες;
20 σχόλια:
Υπέρβαση και τρέλλα, έχουν ένα κοινό. Την αθέτηση των ορίων της κοινής λογικής. Κι ότι ο ανθρώπινος νους δεν καταλαβαίνει, φοβίζει, δημιουργεί ταραχή και αντίδραση. Καθώς, πίσω από την υπέρβαση, κρύβεται κατά κανόνα η δύναμη εκείνη που την γεννά, η ευαισθησία και η νόηση του να βλέπεις μακρύτερα από τους άλλους, η αντίδραση του κοινωνικού περίγυρου μέσα από όλη αυτή την υπερευαισθησία αποδεικνύεται καθοριστική για τον ψυχισμό του. Μπορεί να οδηγήσει σε βαθιά μελαγχολία, απομόνωση, ή δύναμη. Ο Βαν Γκονγκ, για μένα δεν υπήρξε ποτέ τρελλός. Απλά αρκετά ελεύθερος, να νοιώθει και να σέβεται την διαφορετικότητα της οπτικής του γωνίας. Έζησε ανάμεσα σε ανθρακορύχους, ανθρώπους του μόχθου που ζούσαν πολύ μακρυά από τον ήλιο. Διάβασε την ψυχή τους. Τους ένιωσε... ένιωθε τα χρώματα των αισθημάτων , την αύρα, αυτό που ο καθένας δεν μπορεί να δει τόσο καθαρά..
Ναι, η διαφορετικότητα, έχει πάντοτε μοναχικό δρόμο...
Καλό βράδυ!
Από τα πιο αγαπημένα μου βίντεο..
Σε ευχαριστώ που τα είδα σήμερα..νομίζω οτι το είχα ανάγκη, ούτε ..παραγγελία δηλ. να ήταν :)
Ο καλλιτέχνης ζει έχοντας ενα διαρκή εσωτερικό πόλεμο μέσα του..αντιφάσεων, σκέψεων κ προβληματισμών που ίσως να μην κατανοούνται κ να θεωρείται παράλογος από τους υπόλοιπους. Νομίζω οτι θα συμφωνήσω με τον Νικόλα, η διαφορετικότητα συνεπάγεται και μοναχικότητα.. Ή σίγουρα λίγους συνοδοιπόρους, δε μπορεί να 'κολλήσει' και δε το επιζητά ούτε ο ίδιος όμως με τους πολλούς..
Καληνύχτα!
για μένα το ερώτημα ήταν πάντα, ποιος βάζει τα όρια για να χαρακτηρίσει κάτι ώς τρέλα, ως υπέρβαση, ως γενικά εκτός εσκαμένων. μήπως τα όρια είναι προσωρινά. και η μοναξιά είναι επιλογή ή έλλειψη κατανόησης
@ανεμοσκορπίσματα:
"Δεν μπορεί κανείς πάντα να προσδιορίσει τι είναι αυτό που φυλακίζει, που περιτειχίζει, που μοιάζει να θάβει, κι όμως αισθάνεται κανείς κάποια σίδερα, κάποια κιγκλιδώματα, σαν τοίχους"
Αυτά είναι λόγια του Βαν Γκογκ πού ίσως ερμηνεύουν τη ζωή του. Δεν είμαι ειδική για να πω κάτι άλλο.
Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου, μου άρεσε αυτό που έγραψες για τους ανθρακορύχους και το ότι "...ένοιωθε τα χρώματα των αισθημάτων...". Βέβαια γνώρισε και από κοντά το εκτυφλωτικό φως του ρεύματος της τέχνης της εποχής του.
Είναι αλήθεια πάντως ότι ο άνθρωπος, ό,τι δεν καταλαβαίνει το φοβάται, το παρερμηνεύει, το πολεμά και πολλές φορές το ρίχνει στην πυρά.
Καλό βραδάκι
@roadartist:
Κιεγώ σε ευχαριστώ :)) Χθες είχα κι εγώ την ανάγκη να ξεφύγω λίγο από το βάρος της καθημερινότητας με αγαπημένες εικόνες και χρώματα.
Συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις σου και πράγματι ο καλλιτέχνης έχει την διαφορετικότητά και τις επιλογές του και πρέπει να την σεβόμαστε κι ας μην τη καταλαβαίνουμε.
Ο κάθε καλλιτέχνης (όχι αποκλειστικά ζωγράφος) έχει ένα δικό του κόσμο και κάνει τις δικές του "υπερβάσεις". Είναι κάποιοι όμως που κάνουν την "Υπέρβαση", αυτή που εκτινάζει το έργο τους στην αιωνιότητα. Και οι ιστορίες είναι αρκετές που λένε για μία κακή "μοίρα" που τους συνοδεύει, ίσως για να μετριάσει, σε κάποια άγνωστη ζυγαριά, το δώρο του ταλέντου τους.
Φιλάκια:))
υγ. Πάντως κακή μοίρα έχουν και τόσοι άλλοι που δεν πληρώνουν το αντίτιμο κανενός ταλέντου. Τέλος πάντων δεν βρίσκουμε άκρη, και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες.
@evlahos:
Με λίγα λόγια είπες πάρα πολλά.
Η αλήθεια είναι ότι καλώς ή κακώς, συνηθίζουμε να χρησιμοποιούμε αυτούς τους όρους (ως λέξεις, που δυστυχώς συνοδεύονται από όρια) για αυτό που είναι πολύ πέραν του συνήθους ή εκτός του συνήθως αποδεκτού.
(Και εδώ βέβαια δεν συζητάμε για ιατρικούς όρους).
Καλό βράδυ !
Νάσαι καλά που μας ξενάγησες στα αριστουργήματα του Βαν Γκογκ!!
Η τρέλλα και η υπέρβαση ίσως είναι ένα και το αυτό πράγμα!! Όσοι δεν το καταλαβαίνουν το ονομάζουν τρέλλα, όσοι το καταλαβαίνουν το ονομάζουν υπέρβαση!!
Κανείς δεν ξέρει!! Ποιοί είναι οι λογικοί και ποιοί οι παράλογοι, σ' αυτόν τον κόσμο!
Η ιδιοφυϊες πάντα διαγράφουν μία μοναχική πορεία στο στερέωμα τους!
Καλό βράδυ άστριά μου!
@marianaonice:
Σαν τις δύο όψεις ενός νομίσματος φαίνεται να είναι αυτό που λες Μαριάνα μου και καθένας να το βλέπει από την πλευρά που καταλαβαίνει.
Καμιά φορά όμως το νόμισμα, όταν το στρίβουμε στον αέρα και πέφτει κάτω, βλέπουμε αναγκαστικά μόνο την μια του πλευρά και όχι την άλλη που είναι κρυμμένη από κάτω.
Καλό βράδυ:))
Ο καλλιτέχνης είναι ένας απλός άνθρωπος που απλά εξωτερικεύει την στιγμή του.
Δεν νομίζω ότι απέχουν πολύ άνθρωποι από αυτήν την ιδέα.
Απλά το θέμα είναι να το διαπιστώσεις και να αφήσεις την ψυχή σου να μεγαλουργήσει.
Την καλημέρα μου
Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ,Η ΤΡΕΛΛΑ ΚΙ Η ΙΔΙΟΦΥΙΑ.
Η ζωη,η ζωντανια και η μοναξια.
πολλα φιλια
να εχεις ενα καλο Σαββατοκυριακο.
takiz:
Νομίζω ότι ο καλλιτέχνης έχει ηυξημένη ευαισθησία στο να προσλαμβάνει και να ερμηνεύει τα διάφορα ερεθίσματα και χρησιμοποιώντας τα δικά σου λόγια, λίγο αλλαγμένα, όταν "το διαπιστώσει και αφήσει την ψυχή του να μεγαλουργήσει" τότε μπορεί, και ίσως, γίνει ο Μεγάλος καλλιτέχνης.
Καλό βράδυ !
@faraona:
Φαραώνα μου, "ζωη", ζωντάνια" και "μοναξιά" είναι τρεις αντίστοιχες λέξεις σοφά διαλεγμένες, θα πρόσθετα ίσως και στις τρεις, την έκταση της υπερβολής: "υπερβολική ζωή, υπερβολική ζωντάνια, υπερβολική μοναξιά"
(και όποιος αντέξει..)
Πολλά φιλιά:))
Αστρια μου ετσι ακριβως.
Κι οποιος αντεξει.
Σου απαντησα γι αυτο που ζητησες.
Πραξε ελευθερα και παρε ο,τι θελεις.
τα φιλια μου
@faraona:
Σε ευχαριστώ πολύ, ήδη έβαλα το ποίημα! που σου ζήτησα.
Καλό βράδάκι :))
ΑΣΤΡΙΑ ΜΟΥ
την καλησπερα μου απο το Ιονιο που σημερα δροσιστηκε απο μια καταιγιδα ανευ προηγουμενου.
τα φιλια μου
Εγώ νομιζω οτι χρειάζεται να εχεις μια δόση τρέλας για να κάνεις την υπέρβαση.
Οσο για το δεύτερο σκέλος ... η ιδιοφυΐα
σίγουρα συνοδεύετε απο μοναχικότιτα...ισως και μοναξιά καποιες φορές
Όμορφα τα βίντεο και τα δυο
Απολαυστικά....
καλησπερα και καλή βδομαδα
τσιου!!!!!!
@faraona:
Εύχομαι να είναι όλα καλά τώρα. Εδώ σήμερα έχει ένα φοβερά μουντό καιρό, αποπνικτικό, γεμμάτο υγρασία. Μακάρι να βρέξει, ίσως ξεθυμάνει.
Κάθε καλό για σήμερα :))
@Karaflokotsifas:
Νομίζω οτι έχεις δίκιο σοφό κοτσυφάκι.
Σε ευχαριστώ που πέρασες, να είσαι καλά :)) :))
Να σου πω...
εγώ ψηφίζω την τρέλλα με χίλια! (Την γράφω επίτηδες με δύο λάμδα γιατί, όπως λέει κι ο Θεοτοκάς, η τρέλα με ένα λάμδα δεν είναι πια τρέλλα...)
Αυτή τολμάει ό,τι η λογική φοβάται...
Μου αρέσουν όλοι οι τρελλοί απανταχού της γης και της ιστορίας! Συγγενεύω ιδεολογικά με ό,τι ζει στο περιθώριο - φτάνει να είναι δημιουργικό και γνήσιο.
Η παθητικότητα στην ουσία δεν έχει σχέση με την τρέλλα... Εσύ τι λες;
Πολλά φιλάκια.
Τα βίντεο αυτά τα λατρεύω!!!
Δημοσίευση σχολίου