Νοιώθεις
πως όλα έχουν ειπωθεί. Τα ωραία, τα ανοιξιάτικα, τα πασχαλινά, τα
φιλοσοφημένα, οι χαρές, η κατάνυξη, τα
γιορτινά… μα κυρίως η Αγάπη.
Στιγμές,
συναισθήματα, αρώματα, μνήμες, και όλες οι αισθήσεις και η καρδιά να συμμετέχουν… Και είναι ατέλειωτα…
Όπως οι κόκκοι της άμμου μιας παραλίας που απλώνεται απέραντη μπροστά σου, φτιαγμένη με πανέμορφα θρυμματισμένα κοχύλια από τα βάθη της θάλασσας, ή με φερτά μακρινών βουνών που κάποια ποτάμια ευλαβικά αλλά και άγρια τα ταξίδεψαν.
Κόκκοι της άμμου που στροβιλίζονται μ’ έναν ανήλεο άνεμο ή ανάλαφρα αλλάζουν θέση με το τρυφερό θαλασσινό αεράκι. Και όταν γεμίσεις την χούφτα σου από το χρυσάφι τους, γλυστράνε τρέχοντας ανάμεσα από τα δάχτυλά σου. Τα πάντα εν σοφία και έτσι, φευγαλέα και πολύτιμα.
Όπως οι κόκκοι της άμμου μιας παραλίας που απλώνεται απέραντη μπροστά σου, φτιαγμένη με πανέμορφα θρυμματισμένα κοχύλια από τα βάθη της θάλασσας, ή με φερτά μακρινών βουνών που κάποια ποτάμια ευλαβικά αλλά και άγρια τα ταξίδεψαν.
Κόκκοι της άμμου που στροβιλίζονται μ’ έναν ανήλεο άνεμο ή ανάλαφρα αλλάζουν θέση με το τρυφερό θαλασσινό αεράκι. Και όταν γεμίσεις την χούφτα σου από το χρυσάφι τους, γλυστράνε τρέχοντας ανάμεσα από τα δάχτυλά σου. Τα πάντα εν σοφία και έτσι, φευγαλέα και πολύτιμα.
Εικόνα καλοκαιριού, όμως ίσως να φταίει που είναι τόσο ζεστή αυτή η άνοιξη του Πάσχα φέτος … μα κυρίως η Αγάπη!
Χωρίς όρια, χωρίς σύνορα.
Καλή
Μεγάλη Εβδομάδα φίλοι μου και Καλή Ανάσταση!
Τα λόγια περίμεναν υπομονετικά το πρωινό χαμόγελο από
μικρά λουλούδια στο φως της επόμενης μέρας για να τα συνοδέψουν.